|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
ร่ายสุภาพ : สมรภูมิในตน
........คราเมื่อจวนสิ้นวัน.....สายัณห์จวนสิ้นแสง.....รวีแรงอ่อนลง
อัสดงเบื้องประจิมทิศ.....ครั้นเพ่งพิศเห็นงาม.....หากนึกหวามวูบหทัย
โศกศัลย์ในอุรา.....ทินกรลาจากสรวง.....เหล่าปวงสัตว์คืนรัง
สูญสิ้นหวังเคยมี.....เทวษทวีมิจางหาย.....มิเคลื่อนคลายสักครา
แสงภานุเลือนลับ.....ราษตรีกลับคืนแดน.....สถิตแทนยามทิวา
คลี่ภูษานิลกาฬ.....คลุมทั่วฐานถิ่นหล้า.....ทั่วแดนฟ้าแดนชล
โลกสกลพ้นฤๅมี ฯ
........หากฤดียังร้อนรน.....สับสนมิอยู่นิ่ง.....ยังวนวิ่งทุกเพลา
คราวค้นหาทางสงบ.....ราวรบกับตัวตน.....คล้ายอีกคนแอบแฝง
มิสำแดงออกมา.....ซ่อนกายาในจิต.....คอยลิขิตบงการ
สุดประหารลงได้.....ราวสิ้นไร้กำลัง.....สูญพลังหาญสู้ศึก
เสียสำนึกคล้ายมรณา ฯ
........จวบจันทราส่องสว่าง.....ดาราพร่างพราวโพยม.....พระพายโลมเพียงแผ่ว
โสตคล้ายแว่วสำเนียง.....ฟังคล้ายเสียงดนตรี.....หอมมาลีรวยรื่น
ค่อยแช่มชื่นวิญญา.....น้ำตาสวรรค์พร่างพรม.....ปลุกภิรมย์ในตน
ปลุกชีพชนม์คืนมา.....ที่โรยราโหยอ่อน.....ก็ค่อยผ่อนทุเลา
ค่อยผ่อนเพลาวิโยค.....ล้างลบโศกสลดหาย.....ค่อยเคลื่อนคลายจากจิต
อสรพิษแห่งดวงใจ.....ปวงหมู่ไพรีสถิต.....ปวงความคิดชั่วร้าย
ราวกับคล้ายหลีกหนี.....สิ้นฤทธีกำลัง.....สิ้นพลังต่อกร
ไม่ราญรอนดั่งเคย.....ดูนิ่งเฉยเกินควร.....ฤๅคิดหวนคืนมา
นึกค้นหาคำตอบ.....ตามระบอบควรเป็น ฯ
........จึงคิดเห็นราญรอน.....ให้ม้วยมรณ์ครานี้.....เตรียมจัดรี้พลรบ
หวังสยบปัจจามิตร.....ที่คอยคิดทำลาย.....มิให้กรายกั้นขวาง
ค้นพบทางสุขสงบ.....จึงต้องรบตัวตน.....สยบร้อนรนดวงจิต
หากพิชิตลงไซร้.....คงได้พบสมจินต์.....มิพักถวิลสิ่งไร
ชนะใดฤๅเท่าได้.....บำราบฤดีตนไซร้.....แน่แท้ชัยจริง นั้นแลฯ
อินทรายุธ
Create Date : 16 กันยายน 2552 |
Last Update : 18 กันยายน 2552 17:04:15 น. |
|
0 comments
|
Counter : 257 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
งานเขียนทั้งหมดในบลอคนี้สงวนลิขสิทธิ์ ตาม พ.ร.บ. พ.ศ. 2537 ห้ามคัดลอก ทำซ้ำ ส่วนหนึ่งส่วนใด โดยมิได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร
|
|
|
|
|
|
|