หนังที่ได้ดูในสัปดาห์ที่ #8 & #9 ของปี 2008 (จากสุพรรณหงษ์ มาออสการ์)

ออสการ์
อย่างที่บอกว่าเป็นธรรมเนียมที่ผมจะต้องขวนขวายหาให้เข้าชิง Best picture มาดูให้มากที่สุดเท่าที่จะหาได้ ไม่รู้ว่าเครือ apex ปีนี้เค้าเอาทั้ง No country
ทั้ง There will be blood มาฉาย ใจร้อนไปหน่อยเลยไปซื้อแผ่นผีมาดูซะก่อน (ไม่น่าเล๊ยยย) ปีนี้ดูไป 4 จาก 5 ยังไม่ได้ดูไมเคิล เคลย์ตัน เพราะเห็นเค้าว่า
มันไม่น่าเข้ามาชิงได้เลยก็เลยรอเช่าเอาละกัน

20. No country for old men - โลกที่เบี้ยวกว่าเมื่อวันก่อน
รอบแรกดูจาก DVD เถื่อนที่ซื้อมาที่คุณภาพแย่มาก มีเซ็นเซอร์ด้านล่างด้วยคาดว่าเป็นข้อความประมาณว่าเป็น copy สำหรับส่งไปตามเทศกาลต่างๆมีตลอดเรื่อง
แถมซับอังกฤษก็มาบ้างไม่มาบ้าง มั่วบ้าง ทำไงได้ของผิดกฏหมายนี่หว่า ก็เลยต้องใช้สมาธิของหูทั้งสองข้างฟังซักหน่อย ตรงการไล่ล่าระหว่างซิการ์กับลีเวอลีนนี่ไม่เท่าไหร่เพราะมันไม่พูดจาอะไรกันมาก เจอกันอีกฝ่ายหนีอีกฝ่ายก็ไล่ตาม แต่ส่วยนายอำเภอที่เป็น old man ในเรื่องนี่สิสำเนียงเท็กซัสทำเอาฟังไม่รู้เรื่อง ยิ่งตอนจบที่คุณลุงทอมมี่ ลี โจน แกบ่นๆ เราก็ไม่ได้สนใจฟังแก (ฟังไม่รู้เรื่องนั่นแหละ) แล้วก็ตัดจบ ทำเอาอึ้ง ดูรอบแรกก็เลยคิดว่า เนี่ยนะที่เค้าบอกหนังเต็งหนึ่ง เฉยๆมากกกกก

ยังไงก็ต้องพิสูจน์กันในโรงอีกรอบแหละครับ เนื่องจากประทับใจฉากไล่ล่าในเรื่องนี้มากๆ พอดูรอบนี้ในโรงก็ชอบการถ่ายภาพมากๆ ฉากในทะเลทรายในจอใหญ่ๆได้อารมณ์มาก ชอบจังหวะของหนังมันดูเพลินดีจริงๆ แต่ก็รู้สึกจงใจตรงที่พระเอกในเรื่องทำไมมันต้องกลับไปช่วยไอ้คนนั้นอีกรอบ ได้เงินมาแล้วก็เผ่นแล้วล่ะ ไม่น่าจะต้องกลับไปที่เกิดเหตุอีกให้ได้เจอพวกนั้นตามล่าเลย

อย่างที่บอกว่าส่วนใหญ่ในหนังก็จะเป็นการไล่ล่าระหว่างพระเอกกับซิเกอร์ไอ้โรคจิตที่ทำให้สนุกมากๆ โดยเฉพาะซิเกอร์ที่ถ่ายทอดโดยซาเวียร์ บาเด็ม ได้ออสการ์ไปอย่างไม่ต้องสงสัย ทุกฉากที่มันออกมาเราจะได้กลิ่นของความตายตลอดเวลา ใครได้เจอมันก็ต้องลาโลกไปทุกคน อีกส่วนหนึ่งก็คือนายอำเภอใกล้เกษียณที่ทำคดีนี้ที่ดูจะตามหลังอยู่ตลอด ก็สื่ออย่างตรงไปตรงมาว่าสังคมในปัจจุบันมันเลวร้ายจนคนสมัยเก่าตามไม่ทัน

ถ้าพูดถึงสาระหลักๆก็มีเพียงเท่านี้ตามชื่อเรื่อง แต่หนังเด่นที่การกำกับและการใช้ภาพที่สื่อออกมาได้แยบยล นี่เป็นหนังแบบที่เราไม่ได้ดูกันมานาน

นี่คือหนังที่น่าเอาไว้ศึกษาการทำหนัง 8/10

21. Juno - อเมริกันไลฟ์
นี่ก็อีกเรื่องที่ดูจากแผ่นที่ซับนรกทั้งไทยทั้งอังกฤษ หนังเล็กที่เข้าชิงหนังยอดเยี่ยมของปีนี้ ประเด็นของเรื่องดูจะอ่อนกว่าเรื่องอื่นอยู่มาก ผมชอบ little miss sunshine ปีที่แล้วมากกว่า

เรื่องนี้ดูผ่านๆไม่ได้จดจำอะไร แต่ที่ชอบน่าจะเป็นบทพูดที่เข้าท่า โดยเฉพาะบทนางเอกเด็กม.ต้นที่ท้องในวัยเรียน แต่ก็สงสัยว่าเธอก็ดูฉลาดดีหรอกนะไม่น่าจะเผลอไปท้องกับไอ้เด็กเนิร์ดได้เลย และที่ชอบอีกอย่างคือ มันไม่ดราม่าเชิงน้ำเน่า เช่น ครอบครัวเธอก็ดูจะยอบรับได้ โดยเฉพาะแม่เลี้ยงเธอดูหน้าตาแล้วน่าจะวีนกับเหตุการณ์ที่เกิด แต่เธอกลับน่ารักพานางเอกไปหาหมอทำอัลตร้าซาวน์ จากนั้นเธอก็เจอคู่ผัวเมียที่ต้องการอุปการะเอาลูกที่กำลังจะเกิดไปเลี้ยง ซึ่งภายหลังฝ่ายสามีดูจะยังไม่พร้อมที่จะมีลูก ตอนหลังฝ่ายภรรยา (เจนนิเฟอร์ การ์เนอร์แสดงได้ผู้ดี๊ผู้ดี) ก็รับเลี้ยงไป ชอบความโรแมนติกของนางเอกกับพระเอกเนิร์ดตอนหลังๆ และชอบฉากจบเพลงที่ทั้งคู่ร้องเพราะดี ดูแล้วเป็นหนัง feel good ยังกะหนัง GTH ประมาณนั้น

6/10

22. There will be blood - เมื่อเกรียนมาเจอเกรียน
ดูจากแผ่นรู้สึกหนังมืดมากๆ เลยสงสัยว่าได้ถ่ายภาพยอดเยี่ยมได้ไง ภาพก็งั้นๆ มืดตึ๊ดตื่อ อาจต้องโทษแผ่นผีตามระเบียบ การแสดงของแดเนียล เดย์ ลูอิส นั้นผมเฉยๆกับการแสดงของเขามาแต่ไหนแต่ไร รู้สึกว่ามันโอเวอร์
แอคติ้ง ผมจะชอบการแสดงที่ดูแล้วเหมือนไม่แสดงมากกว่า แสดงน้อยแต่โดนใจประมาณนั้น

เนื้อเรื่องก็เฉยๆอีกนั่นแหละไม่เข้าทาง แต่ไม่น่าเบื่อนะ แม้จะมีบางตอนอืดๆอยู่บ้าง เป็นเรื่องของนักขุดน้ำมันที่ไม่ศรัทธาในอะไรทั้งสิ้น แต่แกคงศรัทธาในน้ำมันล่ะนะ อยู่มาวันนึงก็มีเด็กหนุ่มมาบอกว่าที่หมู่บ้านของเค้ามีแหล่งน้ำมัน แต่ไอ้หนุ่มนี่ก็ไม่ธรรมดาเป็นเหมือนคนทำพิธีทางศาสนาประจำหมู่บ้าน แหล่งน้ำมันแหล่งนี้ทำให้ชีวิตพระเอกต้องเปลี่ยนไป

ชอบความสัมพันธ์ของพระเอกกับลูกชายที่เป็นทั้งพ่อ และหุ้นส่วน เมื่อเกิดอุบัติเหตุทำให้ลูกชายต้องหูหนวก ชีวิตพระเอกก็ต้องเผชิญหน้ากับความศรัทธามากขึ้นเรื่อยๆ ส่วนฉากโวยวายโชว์พลังการแสดงก็รู้หล่ะว่าแสดงดี
แต่มันไม่อินอ่ะนะ พอล ดาโน่ที่เล่นเป็นเด็กหนุ่มแสดงได้เกรียนไม่แพ้กันกับพระเอก

ดูแล้วนึกถึงหนังออสการ์เก่าๆที่มีเนื้อหาดูเป็นผู้ใหญ่เอามากๆ เด็กๆอย่างเราดูแล้วไม่ค่อยเกต ให้ 6/10 ครับ

สรุปแล้วชอบหนังออสการ์ปีนี้ ดีกว่าปี 2000++ เป็นต้นมา อันที่โดนๆสุดท้ายก็ American beauty

23. Constant gardener - กาฬทวีปที่น่าสงสาร
อันนี้ก็หนังออสการ์อยากดูนานแล้วแต่ก็ไม่ได้ดูซักที สมทบหญิงของเรื่องได้ออสการ์ไปแสดงโดยราเชล ไวท์ ซึ่งก็เห็นด้วยเพราะแม้เธอจะอยู่ในหนังแค่ 40 นาทีแรก แต่เราก็ยังคิดถึงเธอไปจนจบเรื่อง

เหมือน Blood diamond ในภาคที่ดูผู้ดีกว่า ใน Blood diamond เป็นเรื่องเพชรที่ทำให้แอฟริกาต้องคำสาบ ส่วนเรื่องนี้แอฟริกาโดนประเทศเจริญแล้วกลั่นแกล้งให้แย่กว่าเดิม ชาวบ้านกลายเป็นหนูทดลองให้กับบริษัทยา

Blood diamond ดูสนุกกว่า เรื่องนี้ไม่สนุกเท่าไหร่ แต่ไม่ใช่หนังมันไม่ดีเพียงแต่เนื้องเรื่องมันก็ไม่น่าสนใจนักสำหรับผมนะ แต่ที่ชอบก็คือกำกับภาพและตัดต่อได้เท่ห์ดี แม้หนังมันจะไม่หวือหวาแต่พี่แกตัดต่อหยั่งกะ Bourne identity

ดูผ่านแล้วผ่านเลย 6/10

สุพรรณหงษ์ทองคำ
รางวัลนี้มีเซอร์ไพร์ให้ได้หงุดหงิดกันทุกปี แต่ทุกอย่างต้องได้รับการพิสูจน์ เมื่อผลรางวัลบทยอดเยี่ยมตกเป็นของหนังเรื่องเพื่อนฯ ผมตัดสินใจโดยอัตโนมัติว่าจะไปเช่ามาดูหลังจากลังเลมานาน

ณ ซึทาญ่า ใช้เวลาอีก 5 วิตัดสินใจคว้าวีซีดีเรื่องนี้มาจากแผง ยื่นให้พนักงานอย่างไม่อาย จะอายทำไมหนังนี่หนังรางวัลนะยะ อย่าเข้าใจผมผิด จากนั้นมันก็ถูกเสียบเข้าไป ในเครื่องเล่นวีซีดี ผลการพิสูจน์เป็นเยี่ยงไรโปรดติดตาม

ส่วนอีกรางวัลคือ นำหญิง ได้ดู รักแห่งสยาม แบบ DVD format เปิดแบบ Commentary ที่บรรยายโดยผู้กำกับของเรื่อง ดูแล้วก็ฮาดีแต่มาร้องไห้กับฉากที่สุนีย์บอกว่า "ชั้นยังทำดีไม่พออีกเหรอ นี่คือสิ่งที่ชั้นสมควรจะได้รับงั้นเหรอ" หึๆ โลกมันก็บูดเบี้ยวเช่นนี้แหละครับเจ๊สุนีย์

24. Bangkok love story - พจน์...เค้าเกลียดหนังตะเองว่ะ
ถ้านี่คือหนังที่เค้าว่ากันว่าบอกว่าดีที่สุดเท่าที่พจน์เคยทำมา แต่ผมแนะนำให้กลับไปทำหนังกะเทยบ้าบอป่าช้าแตกเหมือนเดิมดีกว่าครับ ผมว่าทำหนังประเภทนั้นให้มันสุดโต่งไปเลยยังอาจจะได้เป็นหนังคัลท์ซะยังดีกว่าที่คุณจะจ้างผู้กำกับภาพฝีมือดีมาถ่ายภาพหนังคุณ แต่บทและการกำกับมันแย่ขนาดนี้

ความจริงถ้าทำใจเป็นกลางสุดๆเนี่ยหนังมันก็ไม่ได้แย่แบบสุดๆหรอก แต่ปัญหาใหญ่ในการดูหนังเรื่องนี้ของผมคือ ความน่ารำคาญอย่างรุนแรง ผมรำคาญดนตรีประกอบที่ใส่เข้ามาอย่างรกยิ่งกว่าป่าอะเมซอน มันก็เพราะอ่ะเพราะอยู่แต่มันไม่เข้ากับฉากในหนังเลย เลยคิดได้ว่าที่บอกว่าเป็นหนังที่ดีที่สุดของพจน์อาจเป็นได้ว่าบทพูดเรื่องนี้น้อยกว่าเรื่องก่อนๆ เพราะส่วนใหญ่ก็ไม่มีบทพูดนัก (ช่วงกลางๆเรื่องไปถึงท้ายๆ) เป็นภาพสวยๆกับผู้ชายล่ำๆและดนตรีประกอบ มันน่าเบื่อและน่ารำคาญอย่างแรงครับ

ส่วนบทพูดที่ดูเหมือนยัดใส่ปากตัวละคร บทพูดตลกๆในบางฉาก และฉากอัศจรรย์บนดาดฟ้า ฉากบ๊อกเซอร์เดินทัวร์กรุงเทพ ฉากจ๊วบจ๊าบมันกลางซอยนี่แหละวะ อันนี้ผมไม่คิดมากครับ ขำๆ คิดซะว่าเป็นแนวแฟนตาซีสีม่วงก็ตลกดีอยู่ ผมถือว่าเป็นส่วนดีของหนังนะ ถ้าตัดฉากรีวิวประกอบเพลงออกไปแล้วใส่บทตลกๆแบบนี้มากเยอะๆผมอาจชอบเรื่องนี้เลยก็ได้!!!!!

สิ่งที่ดีก็คงเป็นการถ่ายภาพละนะ แต่!!! ผมก็ยังคิดว่ามันเป็นโทนเดียวกันทั้งเรื่องเลย สวยแต่รูปจูบไม่หอม

ให้ไปเต็มๆ!!!! (-10)/10 -> ตอนแรกให้ 3/10 เลยนะ แต่ด้วยฉากดนตรีประกอบอันน่ารำคาญที่บอกนี่แหละทำให้มันติดลบ

โครงการ พจน์ อานนท์ Tribute ของผมอาจจะเป็นหมัน (ผมมีความคิดที่จะเช่าหนังพจน์มาดูทั้งวัน!!!!)

25. กอด - กอดฉันที่เป็นฉัน
เปิดเรื่องมาได้น่าสนใจ ภาพสวย ไม่รู้ถ่ายจังหวัดอะไร เล่าเรื่องได้กระชับ มีมุขเสียดสีแบบที่เราชอบ ดูเพลิน ดูสนุกใช้ได้

พอกลางเรื่องเมื่อขวาน พระเอกของเรื่อง เดินทางไปกับนางเอก บรรยากาศท้องทุ่งชนบทสวยจัง มันน่าจะดูโรแมนติกกว่านี้นะ แต่ผู้กำกับคงไม่ใช่คนโรแมนติกละมัง

พระนางเดินทางไปเรื่อยๆ ไม่มีตังค์ อืม เริ่มรู้สึกว่าเหตุการณ์ต่างๆมันถูกจับใส่ๆล่ะ ประเด็นสังคมต่างๆมากมายที่ผู้กำกับอยากระบาย อืม แต่ผมเริ่มขี้เกียจฟัง

พระเอก นางเอกลาจาก เหลือพระเอกที่ต้องเดินเรื่องโดยลำพัง น่าเบื่อมากครับ อืดมากๆ ไม่รู้เป็นเพราะตุ้ยหรือผู้กำกับที่เอาหนังไม่อยู่

ยิ่งตอนที่พระเอกไปเอาแขนคืนนี่ ไม่ชอบเลย แต่ตอนนี้ชอบมุขวงเวียนชีวิตนะ ใช้ได้ หนังจบลงแบบที่ควรจะเป็น แต่ก็ไม่ได้สร้างความประทับใจแต่เราแต่อย่างใด

ก็รู้อยู่ว่าหนังดีน่าสนับสนุน แต่มันคงไม่เข้าทางเรา
เพิ่งรู้ว่า คงเดช ผู้กำกับ เขียนบทเรื่อง Me myself ด้วยเรื่องนั้นก็พอกัน เริ่มเรื่องมาดี แต่ตอนท้ายๆไม่ค่อยชอบ ดูแผ่วปลาย
อยากจะหา เฉิ่ม มาดูว่าจะแผ่วปลายอีกเรื่องรึเปล่า

5/10 ละกัน

Create Date : 23 กุมภาพันธ์ 2551		1 comments
Last Update : 4 มีนาคม 2551 2:12:07 น.
Counter : 812 Pageviews.
Share Tweet