Yokoso Japan #10 วันสุดท้ายแล้วเหรอ
วันนี้วันจันทร์วันทำงาน ไม่มีไกด์ เหลือสองคนเช่นเดิม ฝนตกโปรยปรายเช่นเดิม เราคิดว่าถ้าไป Hagone ในวันฝนตกก็คงไม่คุ้ม 5000 เยน จึงต้องไป Odaiba ก็แล้วกัน นั่งรถไฟสาย Yurikamome เดินหาสถานีวนไปวนมาอยู่สามสี่รอบ สะพานสายรุ้งที่เชื่อมไปยังเมืองใหม่ เทพีเสรีภาพที่ดูจ่อยๆหงอยๆ Fuji TV รู้สึกจะมีห้องที่เป็นสตูดิโอถ่ายทำรายการด้วย แต่ปิด เดินต่อมาที่ Palette town มีห้องชื่อ Venus fort ติดๆกันเป็น Megaweb ของ Toyota ที่เที่ยวอื่นๆใน Odaiba ที่น่าไปก็น่าจะเป็นพิพิธภัณฑ์แสดงความล้ำหน้าต่างๆ แต่ทริปนี้ไม่แสวงหาสาระอะไรเช่นนั้น เราจึงขอกลับไปส่งท้ายทริปที่โตเกียวดีกว่าซึ่งก็คือที่นี่นี่เอง..แยกอัศจรรย์!!!! และไปกิน Ichiran ramen โคตรราเมนส่งท้ายอีกรอบ จากนั้นไปชินจูกุเดินจนถึงค่ำๆก็ได้เวลาร่ำลา--------------------------------------------------------------Yokoso Japan #11 The end of journeyคืนนี้เราไม่นอน ผมจัดกระเป๋าและเก็บเอา "ของฝาก" จากในคอมฯของเจ้าของบ้านเรียบร้อยก็มานอนดูหนัง ส่วนเพื่อนก็เล่นเกมส์ไป เผลอหลับไปสักพัก 04:35 เราต้องเตรียมออกจากบ้านไปขึ้นรถไฟขบวนแรก 05:10 05:10 -> เริ่มกิจกรรมสุดท้ายของทริปนี้ "Amazing race" เราต้องนั่งรถไฟ 3 ต่อเพื่อไปยังสนามบินนาริตะ ในเวลาที่กำหนด ไม่งั้นตกเครื่องบิน05:56 -> ถึงชินจูกุ มีเวลา 6 นาทีหา JR yamanote ให้เจอ05:59 -> เจอสถานีแล้ว แต่ยังหาชานชลาไม่เจอ มีชานชลาอยู่เป็นสิบ06:01 -> ยังหาไม่เจอ กูตกรถไฟแน่!!!!!!!06:01:10 -> เพื่อนเจอแล้ววววว!!!!! แบกกระเป๋าวิ่ง!!!!06:02 -> ปานจะขาดใจ แต่ในที่สุดก็ทัน06:17 -> หา Keisei line ไปนาริตะให้เจอภายใน 13 นาที ชิวๆ06:21 -> ต้องเดินลากกระเป๋าไปอีกตึก มีป้ายบอกเป็นภาษาญี่ปุ่น เลยไปถามเจ้าหน้าที่ซึ่งตอบมาเป็นภาษาญี่ปุ่นซะงั้น ก็เดินทางมือที่ชี้ไป มาถูกมั๊ยวะเนี่ย06:30 -> ถึงเส้นชัยแล้ว นั่งรถไฟไปถึงนาริตะประมาณ 7 โมงกว่าๆ เพื่อไปขึ้นเครื่องกลับบ้านในเวลา 09:15 09:30 -> ล้อของเครื่องบินลอยเหนือพื้น ผมมองผ่านกระจกไปเบื้องล่าง เห็นเมืองที่มีบ้านเรือนมากมายเหลือเกิน มีตึกสูงอยู่เป็นกลุ่มๆ สักพักผมเห็นชายฝั่ง ผมเห็นเกาะขนาดใหญ่ นึกถึงชายหาดในญี่ปุ่นว่าจะมีหน้าตายังไง มันคงสวยสู้บ้านเราไม่ได้และปุยเมฆก็เริ่มบดบัง ภาพเบื้องล่างจางลง แต่มีสิ่งหนึ่ง สิ่งสุดท้ายของประเทศนี้ที่ผมเห็นคือภูเขาลูกโตๆลูกหนึ่งที่โดดเด่นขึ้นมาราวกับว่ามันจะมาอำลาผมและเชื้อเชิญให้ผมกลับมาที่นี่อีกครั้ง
แวะเข้ามาเยี่ยมกันครับ
ขอตามมาเที่ยวด้วยคนนะ
ที่ Blog มิสเตอร์ฮอง กำลังฉลอง Blog ที่ 500 ครับ
จะตามเข้ามาดูก็ได้นะ !!!
คลิกที่รูปได้เลยครับ