Group Blog |
โฮจิมินห์ กลางคืนเห็นแสงสีและวัฒนธรรม ตอน 2 ชื่อก็บอกแล้วว่าต้องต่อเนื่องกับตอน 1 เมื่อตอน 1 ในเมืองโฮจิมินห์ กลางวันเราจะได้เห็นประวัติศาสตร์ของเมือง และประวัติศาสตร์ของชาติ ส่วนในตอนกลางคืนนั้น เราจะเห็นแสงสีและวัฒนธรรม ช่วงที่ไปเห็นแสงสีมากเป็นพิเศษ อาจจะเป็นเพราะว่า 1) หลังปีใหม่มาใหม่นาน 2) ใกล้ตรุษจีน 3) กำลังจะมีงานเทศกาลดอกไม้ในเมืองนี้ สถานที่เดิมที่ถ่ายตอนกลางวัน พอถ่ายตอนกลางคืนก็ได้บรรยากาศอีกอย่าง ต้องบอกว่าสวยงามไม่แพ้กัน ขอเริ่มบรรยากาศเย็นย่ำค่ำมืดที่ Binhtay Market ที่นี่ก็ประมาณว่าเป็นย่านไชน่าทาวน์ของที่นี่ คลับคล้ายคลับคลาโบ๊โบ๊ อาจจะเพราะเรามาค่ำเลยไม่ได้เดินดูของเท่าที่ควร บรรยากาศค่อนข้างน่ากลัว มีคนมาเตือนเรื่องกล้องและกระเป๋าหลายคนเลย (เออ แสดงว่าคนของเขาก็มีจรรยาบรรณกับนักท่องเที่ยวพอสมควร)   ที่นี่ไม่มีอะไรน่าประทับใจหรอกค่ะ แต่เผอิญตอนนั้นไม่รู้จะไปที่ไหน เสียค่าแท็กซี่มาไกลพอสมควร อีกทั้งขากลับแท็กซี่ก็พูดไม่รู้เรื่องสักคัน อ่อ จะว่าไปที่นี่ก็ทำให้เห็นวัฒนธรรมอีกอย่างของที่นี่ นั่นคือ วัฒนธรรมการขี่มอเตอร์ไซค์ ประมาณว่าประชากร 6 ล้าน มีมอไซค์ซะ 4 ล้าน เข้าเวียดนามปุ๊บ อลังการงานสร้างของกองทัพมอไซค์ ชั่วโมงแรกยังปรับตัวไม่ได้ ไม่กล้าข้ามถนน กลัวถูกชน เพราะที่นี่ใครใคร่ไปก็ไป ใครใคร่บีบแตรก็บีบกันสนั่น แต่เท่าที่อยู่หลายวัน ก็ยังไม่เห็นมีอุบัติเหตุนะคะ (ให้คนไทยมาขับที่นี่ คงจะยาก แต่ให้คนที่นี่ไปขับที่ไทย คงไม่ยาก แต่ไม่น่าจะมีชีวิตอยู่ได้นาน ก็บ้านเมืองเราแค่เปิดไฟใส่หรือไม่ให้ทาง ก็ยิงกันตายล่ะ) แต่ไม่กี่ชั่วโมงก็ได้เรียนรู้หลักการข้ามถนนง่ายๆ คือ ชูมือสูงๆ เข้าไว้ ข้ามด้านไหนยกด้านนั้น (ที่นี่ขับชิดขวานะคะ) ทำใจกล้าๆ ก้าวไปเลย อย่าให้เค้าจับได้ว่ากลัว เดี๋ยวมอไซค์หลบเอง ... ขบวนการก็มีแค่นี้แหละ กองทัพมอเตอร์ไซค์กับการขับขี่ที่ดูเหมือนอันตราย แต่ปลอดภัยอย่างอัศจรรย์ คือ หนึ่งในวัฒนธรรมที่นี่ค่ะ ^^ --------------------------- ต่อมาขอนำทุกท่านเข้าสู่วัฒนธรรมอีกอย่างของที่นี่ นั่นคือ การแสดงหุ่นกระบอกน้ำค่ะ  ปกติมักจะได้ยินแต่ที่ฮานอย แต่ที่โฮจิมินห์ก็มีค่ะ ที่นี่มีวันละ 2 รอบๆ ห้าโมงกับทุ่มนึง แต่ละรอบใช้เวลาประมาณชั่วโมงครึ่ง คนเต็มโรงละครทุกรอบค่ะ  เนื้อหาสนุกสนาน (แม้จะฟังภาษาเขาไม่รู้เรื่องเลย) เด็กดูได้ ผู้ใหญ่ดูดี ตื่นเต้นบางตอน หัวเราะบางตอน แต่น่าติดตามทุกตอนค่ะ ส่วนใหญ่ก็เป็นวัฒนธรรมของชาติเขานั่นแหละค่ะ ทำได้ดีและทุ่มเทมาก ทั้งคนที่เชิดหุ่น ทั้งทีมพากษ์เสียง และทีมนักร้องนักดนตรี    เนื่องจากเราซื้อทัวร์ของที่นี่ไว้ หลังจากการชมหุ่นกระบอกน้ำแล้ว ทางทัวร์ก็จะติดต่อรถ 3 ล้อ หรือที่นี่เรียกว่าซิโคล่ 3 ล้อที่คนปั่นอยู่ด้านหลัง แต่เอาคนโดยสารไว้ด้านหน้า (อีก 1 วัฒนธรรมที่ทำให้เราหวาดเสียวสุดๆ เพราะถ้าชนหรือตายเราตายก่อน)  สามล้อคันนี้จะนำเราไปส่งเพื่อดินเนอร์ในเรือล่องแม่น้ำไซ่ง่อน ระหว่างทางไป ทำให้เราเห็นถึงแสงสีและความสวยงาม ในยามค่ำคืนของเมืองนี้ พร้อมๆ ไปกับการลุ้นว่าจะถึงที่หมายอย่างปลอดภัยหรือไม่   แม้จะมาถึงอย่างปลอดภัย แต่ก็ต้องแอบเซ็งนิดๆ กับการขอเงินอย่างหน้าด้านๆ ฮาๆๆ ของคนขับรถ อันที่จริงเราก็ให้ทิปคนเป็นธรรมดา แต่คนนี้เค้าขอเลย วันนั้นไปกัน 12 คน ... คันอื่นๆ เลยขอกันบ้าง เฮ้อ ยิ่งกว่าขอทานอีกนะเนี่ย ทั้งๆ ที่ได้เงินจากบริษัททัวร์ไปแล้วด้วย เอ้าๆ ให้ได้ก็ให้กันไป เพราะชาตินี้คงไม่มีโอกาสได้ขอกันแล้วล่ะ นี่คือเรือที่จะพาเราล่องแม่น้ำไซ่ง่อน พร้อมรับประทานอาหารค่ำไปด้วย เริ่ดมั้ยคะ ....  ส่วนภาพอื่นๆ เป็นบรรยากาศในเรือ และบรรยากาศริมน้ำที่สวยๆ ค่ะ      ค่าอาหารในเรือจ่ายไปกับบริษัททัวร์ และเค้าจัดอาหารให้เองค่ะ รสชาติพอใช้ได้ ของอร่อยมาทีหลัง เอาไม่อร่อยมาก่อน เราดันกินซะเต็มคราบตั้งแต่จานแรกๆ ของอร่อยเลยกินไม่หมด เวลคัมจริงๆ ... แต่ค่าน้ำจ่ายต่างหากนะคะ ... แม่น้ำไซ่ง่อนจ๋า ลาก่อนนะจ๊ะ ... อันที่จริงหลังจากล่องเรือในวันนั้น เราก็นั่งรถต่อไปมุยเน่เลย ซึ่งจะนำเสนอในตอนต่อๆ ไปนะคะ ... ตัดกลับมาอีกวันที่เรากลับมานอนในโฮจิมินห์ เลยไปเก็บภาพบรรยากาศยามค่ำคืนมาฝากค่ะ รูปนี้หน้าห้างไดมอนด์ค่ะ  รูปนี้หน้าไปรษณีย์กลางค่ะ  อันที่จริงสถานที่ทั้งหมดที่ถ่ายตอนกลางคืนเนี่ยเดินถึงกันหมดเลย ต่อไปเป็นถนนสายหลักที่นี่ค่ะ มีการตกแต่งโคมไฟทั้งกลางถนน และตึกริมถนนด้วยค่ะ สวยงามๆ     ช่วงที่ไปนั้นมีทั้งคนเวียดนามและนักท่องเที่ยวมาถ่ายรูปกันตรึมค่ะ กว่าจะได้แต่ละรูป แต่ละมุม ต้องใช้เวลารอกันพอสมควร    รูปนี้หน้าโรงละครโอเปร่า   ปิดท้ายโฮจิมินห์ในยามค่ำคืนที่หน้าที่พักค่ะ โรงแรมคิมคอย 211 ด้านบนเป็นโรงแรม ด้านล่างเป็นบริษัททัวร์ ... เวียดซีทัวร์ริสต์ ที่แฟนคลับของคุณวุฒิคุณเคทรู้จักกันดี เหมาะสำหรับคนทุนทรัพย์น้อยอย่างเราค่ะ ...   แม้จะเป็นโรงแรมเล็ก แต่สะดวกสบายดี มีอาหารเช้าด้วยค่ะ แล้วเจอกันในเมืองมุยเน่นะคะ ^__^
ตามไปเที่ยวด้วยจ้า
โดย: แม่น้องพี IP: 223.206.99.72 วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:9:44:15 น.
ดีใจจังเลยค่ะที่มีคอมเมนท์
เป็นกำลังใจอย่างดีสำหรับมือใหม่หัดเขียนอย่างเรา ขอบคุณนะคะ  โดย: InceAraya
 วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:22:02:24 น.เราไปมาปีที่แล้วก้พักที่ คิมคอย 211 เหมือนกัน ชอบมากเป็นกันเองสุด ๆ
โดย: sitafighting
วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:9:27:08 น.ใช่ค่ะที่ คิมคอย บริการดีเหมือนญาติมิตร
ที่ประทับใจที่สุด คือ ราคานี่แหละค่ะ โดย: InceAraya
วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:23:49:49 น.
โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four
) วันที่: 22 กันยายน 2554 เวลา:0:20:19 น.สุขสันต์วันเกิดครับ ขอให้มีสุขภาพร่างกายเเข็งเเรง
คิดสิ่งใดก็ขอให้สมปรารถนาเเละมีความสุขในทุกๆวันครับ โดย: Don't try this at home.
วันที่: 22 กันยายน 2554 เวลา:0:43:52 น. ขอให้มีพลังก้าวมั่นอย่าหวั่นไหว ขอให้คนรอบข้างจงรักมั่นฤทัย ขอให้สุขภาพใจสุขภาพกายแข็งแรงเทอญ สุขสันต์วันคล้ายวันเกิดนะคะ มีเพลงเพราะ ๆ มาฝากด้วยจ้า โดย: KeRiDa
วันที่: 22 กันยายน 2554 เวลา:8:16:54 น.พอจะรู้ราคาล่องเรือดินเนอร์ไหมค่ะ ถ้าไม่ได้ไปกับทัวร์น่ะ
โดย: bumbb IP: 61.7.147.18 วันที่: 14 ธันวาคม 2554 เวลา:8:58:15 น.
ต้องบอกว่าไม่ได้เข้ามาในบล็อกนานมากพอสมควร
นานจนไม่รู้ว่ามีหลายท่านแวะมาอวยพรวันเกิด (ตั้งแต่เดือนกันยายน 54 กว่าจะรู้ตัวก็มกราคม 55) ต้องขอโทษทุกท่านด้วยที่ไม่ได้ขอบคุณตั้งแต่ตอนนั้น และในขณะเดียวกัน ขอขอบคุณไว้ ณ ที่นี้ค่ะ ส่วนราคาล่องเรือ จำไม่ได้จริงๆ ค่ะ แต่ที่แน่ๆ ไม่แพงค่ะ พระเจ้าอวยพรทุกท่านที่แวะมานะคะ  โดย: InceAraya
วันที่: 14 มกราคม 2555 เวลา:1:19:45 น. |
InceAraya
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?] Link |
||||||||||||
