สวัสดีค่ะคุณเค็น...
ตุ๊กตาไม่มีหน้าก็ดูน่าให้เด็กๆ จินตนาการกันต่อนะคะว่า เขาจะตกแต่งอย่างไรกันดีหนอ...
ถ้าเป็นรูปสัตว์ก็คงน่ารักนะคะ..

สวัสดีค่ะพี่แดง บางทีเขาก็บอกว่าขอเติมตานิดได้ไหม จริง ๆ ก็ได้นะคะ รูปสัตว์น่ารักมากค่ะ กำลังพยายามหาแพทเทอร์นอยู่ค่ะ

ขอทำห่วงกะนิต ได้คล่องอีกหน่อยจะไปให้สอนเพิ่มนะ thankyou

สุขสวัสดีค่ะคุณ Dingtech


ได้เลยค่ะ คุณจิบ ยินดีค่ะ

แป๋วไม่เคยรู้เรื่องสัดส่วนตุ๊กตาเลยค่ะ ดีจังเป็นความรู้อีกแบบหนึ่ง

พอไม่มีหน้าตาก็เหมือนเป็นอีกโลกหนึ่งด้วยนะคะ เพราะทุกตัวก็หน้าเหมือนกันหมด เป็นตุ๊กตาที่เท่าเทียวกันเพราะไม่มีตัวไหนสวยหรือหล่อกว่ากัน

แป๋วพยายามนึกถึงตุ๊กตาที่ตัวเองเคยมี รู้สึกว่ามีแต่เพื่อนๆซื้อให้ตอนโตแล้วค่ะ ตอนเด็กๆไม่มีตุ๊กตาเองเลย พออยู่ปอห้า เพื่อนวาดตุ๊กตาหมี ชอบมาก ได้แต่ดูเขาเล่นเพราะวาดไม่เป็น

ตุ๊กตาสัตว์ทำจากผ้าสักหลาดของญี่ปุ่นน่ารักดีนะคะ ตอนอยู่สักมอสองแป๋วเคยไปซื้อแคตตาล็อกของญี่ปุ่นแถวๆพาหุรัด แล้วอุตส่าห์ลงทุนไปหาซื้อผ้าสักหลาดมาเย็บเองด้วยค่ะ

เก๋จริงๆ...
ไม่ได้เเวะมาเยี่ยมเสียนาน
สบายดีนะคะ

ท่าทางน่าสนุกดีนะครับ การเล่นตุ๊กตานี่เป็นของชอบของเด็กๆ เลย

ไม่รู้ทำยากเปล่า แต่ผมคงทำไม่ได้แน่ๆ (แค่เนาเฉยๆ ยังไม่ตรงเลย)

สวัสดีค่ะ คุณแป๋ว ว่าง ๆ เอาแค๊ตตาล็อกกับตุ๊กตาที่ทำมาโชว์นะคะ


สบายดีค่ะคุณกาแฟฯ รักษาสุขภาพนะคะ อย่าโหมงานมากนะคะ


เค็นก็เนาไม่ตรงนะคุณทุเรียนฯ ทำเป็นรูปคาเมน ทุเรียนเด้อก็ได้นะ

คาเมน ทุเรียนเด้อ เย็บปักถักร้อยไม่เป็นอะครับ
ได้แต่ทำรูปหล่อ (ไปวันๆ) ได้อย่างเดียว เอิ๊กๆ


ป.ล. ขอบคุณที่เข้ามาอวยพรวันเกิดผมนะครับ

มีประโยชน์จังเลย
ชอบประโยค นี้ค่ะ

*ตุ๊กตาจะไม่มีหน้าตาเพื่อที่จะเปิดโอกาสให้เด็ก ๆ ได้จินตนาการไปตามที่ต้องการ ไม่ว่าตุ๊กตานั้นจะสุขหรือเศร้า ไม่ได้ยิ้มอยู่ตลอดเวลา*


คิดถึงเสมอค่ะ
(พอมีเวลาก็จะแวะมาอ่านของคุณเค็นตลอดเลยค่ะ)

สวัสดีอีกครั้งค่ะคุณทุเรียนฯ ลองดูนะคะ

สวัสดีค่ะคุณเก๋ ขอบคุณนะคะที่ติดตาม แล้วมาอีกนะคะ

น่ารัก และเติมเต็มจินตนาการจริงๆค่ะคุณเค็น
เต่เสียดายบ่มีลูกสาว เคยสั่งตุ๊กตุ่นจากวอร์ดอล์ฟมาทำเหมือนกันค่ะ เป็นตุ๊กตาผ้า ตอนนั้นป้ันยังเล็กอยู่ เค้าก็ภูมิใจมากเลยที่แม่ทำให้ ปักชื่อเค้าบนหน้าอกเสื้อ แต่แป๊บเดียวค่ะ วางแล้ว

คุณเค็นยังลึกเช่นเคยค่ะ เดี๋ยวคงมีโอกาสโทรไปกวนอีกนะคะ

ไม่ได้แวะมาซะนาน พักนี้บล๊อคแกงค์รวนจังค่ะ เข้าบล๊อคได้มั่งไม่ได้มั่ง บางทีก็เม้นท์ไม่ได้ซะงั้น

ตุ๊กตาน่ารักจัง แค่ดูภาพก็รู้สึกถึงความรักและอบอุ่นที่สื่อจากแม่ถึงลูกได้เลยค่ะ

เป็นคุณแม่ที่ขยันเรียนรู้เพื่อลูกมากเรยคร่าพี่

แล้วจันทร์จะมาตามชม ในรูปแบบอื่นๆนะคร้า

สวัสดีค่ะคุณขวัญโทรมาได้เลยค่ะ อีกคอมเม้นท์หนึ่งมีคำต้องห้าม เลยโดนตัดทิ้งไปนะคะ

ขอบคุณค่ะคุณ haiku ดีใจจังที่คุณ haiku รับรู้ความรู้สึกที่มีอยู่ในตุ๊กตา


ขอบคุณค่ะคุณจันทร์ จขบ. พักนี้ไม่ค่อยได้อัพบล็อกเลยค่ะ

เพิ่งเคยเข้ามาอ่านค่ะ
ขอชื่นชมด้วยคนนะคะ เดี๋ยวจะลองเอาไปทำบ้างค่ะ

คุณเคน อุตสาหะมากค่ะ ลูกชายปอมที่บ้านสงสัยไม่นั่งรออดทนอย่างลูก ๆ ของคุณเคนแน่เลย ไม่รู้จะทำยังไงให้ใจเย็นลง

เพื่อนปอมที่นี่เคยเป็นครูสอนโรงเรียนตามแนววอล์ดอร์ฟ เจอกันทีไร ก็จะได้ความรู้ที่เป็นประโยชน์เกี่ยวกับแนวคิดมาเรื่อย ๆ สังเกตว่าครูที่สอนนี่จะเป็นครูที่ค่อนข้างอาร์ตมาก ๆ เพื่อนเล่าว่า เขาจะทำตุ๊กตาให้ลูก แบบที่คุณเคนเล่าเลยค่ะ ว่าเป็นตุ๊กตาแบบไม่มีหน้าตา เป็นแบบเรียบง่ายเพื่อส่งเสริมจินตนาการ บางวันก็เล่น พัพเพ็ท แต่งนิทาน ร้องเพลง เล่นกีตาร์ ฟังแล้วอิจฉาความสามารถของเขาจริง ๆ

อีกอย่างหนึ่งที่เพื่อนแนะนำมาคือหนังสือที่อ่าน เขาบอกว่าถ้าเป็นหนังสือที่มีแต่รูปภาพ ไม่มีคำเลยยิ่งดี จะส่งเสริมจินตนาการให้เด็กได้คิดตามภาพได้ดีมาก ตอนนี้ก็เลยหาหนังสือแนวภาพล้วน ๆ มาให้ลูกอ่านกันบ้าง ที่ชอบกันมากทั้งพี่ทั้งน้องตอนนี้ก็เรื่อง Flotsam ของ David Wiesner ว่าจะเอามาเขียนถึงที่บล็อก็ไม่มีเวลาซะที เรื่องนี้รูปภาพล้วน ๆ ภาพสวยแล้วก็จินตนาการสุด ๆ ไปเลยค่ะ

หายไปซะนานเลยค่ะ ต้องขออภัยทุกท่านด้วยนะคะ

ขอบคุณค่ะแม่แอน ยินดีเป็นอย่างยิ่งนะคะ

ขอบคุณค่ะคุณปอม ลองชวนกันจัดดอกไม้แบบบล็อกหน้าที่เค็นลงไหมคะ

อยากเป็นครูวอลดอร์ฟบ้างค่ะ แต่อย่างที่คุณปอมว่าคงต้องฝึกฝนตนเองอีกเยอะเลยค่ะ

จะคอยตามไปอ่านรีวิวหนังสือเด็กนะคะ ชอบคุณปอมรีวิวหนังสือเด็กมากเลยค่ะ

สวัสดีค่ะ

ชอบมากๆเลยคะ Wladorf เนี่ย ไม่ทราบว่าที่โรงเรียนมี pattern ทำตุ๊กตาแบบนี้ไหมคะ

ลูกยังไม่ได้เข้าไปอยู่ในโรงเรียนวอลดอร์ฟเลยค่ะ ก็เลยไม่ทราบว่าเขามีแพทเทรินกันหรือเปล่า คิดว่าน่าจะมีค่ะ แต่ของตัวเองซื้อมาจากรร.วัดศิริพงษ์ธรรมนิมิตรค่ะ