BlogGang.com : : adamus : ตอนที่ 5 ใส่ใจจิ๊กซอว์ของคุณ

ตอนที่ 5 ใส่ใจจิ๊กซอว์ของคุณ

กลยุทธ์ ตามพจนานุกรมแปลว่า การรบที่มีเล่ห์เหลี่ยม, วิธีการที่ต้องใช้กลอุบายต่าง ๆ

กลยุทธ์ ถ้าทางบริหาร เขาจะหมายถึง “แผนที่ยุทธศาสตร์” (Strategy Map) ซึ่งเป็นเครื่องมือเพื่อให้บรรลุเป้าหมายขององค์กรที่ตั้งไว้ เป็นเครื่องมือสื่อสาร และถ่ายทอดกลยุทธ์ ไปสู่คนในองค์กรให้มีเข้าใจได้อย่างชัดเจน และมีความเป็นรูปธรรมมาก ซึ่งเป็นแนวคิดภาคการถ่ายทอดกลยุทธ์ไปสู่การปฏิบัติ ของ Balanced Scorecard โดย Robert S. Kaplan และ David P. Norton ซึ่งสรุปง่ายๆของเขาก็คือวิธีการ หนทางที่จะทำให้ประสบความสำเร็จ

แต่ตามที่เราผมเข้าใจ (ตามพจนานุกรม มักแปลอะไรก็ไม่รู้ ไม่เข้าใจ ต้องมานั่งแปลไทยอีกที) ก็แปลง่ายว่า วิธีการเพื่อให้บรรลุเป้าหมาย

แต่ไม่ว่าเราจะใช้คำนี้อย่างไร มันก็แปลได้ง่ายๆว่าวิธีการที่ทำให้เป้าหมายเราสำเร็จ แต่จะเห็นว่าก่อนจะมีวิธีการ เราต้องมีเป้าหมายก่อน แล้วที่สำคัญเราต้องรู้ก่อนว่าเราอยู่ตรงไหน แล้วจึงจะมีวิธีการ เปรียบเหมือนว่าวันนี้ถ้ามีคนมาถามทางเรา สิ่งแรกที่เราจะถามคือจะไปไหน ตอนนี้เราอยู่ที่นี่ แล้วจึงบอกวิธีไป

ถ้าพูดถึงบริษัท ทุกบริษัทตั้งเป้าหมายไว้ที่กำไรสูงสุด (Maximize Profit) แล้วจึงวางแผนกลยุทธ์ของบริษัท

แต่อนิจจาชีวิตคนส่วนมากเมื่อเรียนจบมักถามตัวเองว่าจะทำงานอะไรดี เมื่อตอบคำถามได้แล้ว จึงตั้งเป้าหมายที่จะไปทำที่นั่น หรือตั้งเป้าหมายว่าจะทำอะไร ดังนั้นส่วนมากจะประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน ประสบความสำเร็จในการศึกษา แต่มักไม่ประสบความเร็จในชีวิต(นอกจากจะคิดว่างานคือชีวิต, แต่เท่าที่เคยได้ยินมาไม่เคยได้ยินคนที่ใกล้ตายบอกว่า อยากทำงานต่อ มีแต่บอกว่าอยากใช้ชีวิตอีก ในด้านอื่นๆ)

จะมีเพียงส่วนน้อยที่จะตั้งเป้าหมายว่าชีวิตเราต้องการอะไรก่อน แล้วจึงแสวงหาลู่ทาง วิธีการเพื่อให้ประสบความสำเร็จในชีวิต เพราะการประสบความสำเร็จในชีวิตน่าจะประกอบไปด้วย งาน, เพื่อน, การทำความดีเพื่อสังคม, ครอบครัว การใช้เวลากับคนที่เรารัก เป็นต้น ดังนั้นถ้าใครตั้งเป้าหมายในชีวิตก่อนหาวิธีการเพื่อให้ได้มันมา จะประสบความสำเร็จในรอบด้าน

จากตอนที่แล้วเมื่อผมได้ให้เวลากับตนเองในการนั่งคิด วางแผนชีวิต ทำให้ผมได้เห็นจิ๊กซอว์ชีวิตของผมในภาพที่ต่อเสร็จแล้ว ดังนั้นผมจึงคิดว่าจิ๊กซอว์แต่ละชิ้นคืออะไร ที่จะทำให้ชีวิตผมเติมเต็ม ซึ่งจิ๊กซอว์การเป็นลูกจ้างของผมไม่มีในรูปภาพ เพราะการเป็นลูกจ้างมืออาชีพไม่สามารถมาต่อเข้ากับจิ๊กซอว์ภาพใหญ่ของผม ดังนั้นไม่ต้องคิดนานผมวางแผนต่อไปทันที ว่าก้าวต่อไปของผมต้องไปทำงานประจำที่กรุงเทพ(ก่อนหน้านี้ ผมไม่ได้ประจำที่กรุงเทพ) เพราะผมคิดว่าที่กรุงเทพมีโอกาสมากมายที่รอผมอยู่ แต่การที่ผมจะไปอยู่ส่วนกลางได้ ผมซึ่งจบวิศวะ ไม่ได้มีตำแหน่งในการส่วนกลาง

ดังนั้นจิ๊กซอว์ต่อไปของผมคือ เรียนต่อเพื่อที่จะได้ไปกรุงเทพ ผมจึงได้สมัครเรียนปริญญาโท ในสาขารัฐประศาสนศาสตร์ เพราะผมคิดว่า(บริหารธุรกิจ อ่านเองได้ มีประสบการณ์ตรง และไม่ยากที่จะเรียนรู้เอง แต่ผมต้องการเรียนรู้โลกเรา การบริหารประเทศเรา และสังคมเรา ผมจึงเลือกเรียนสาขานี้)

และเมื่อผมใกล้จบการศึกษา ผมได้ทำเรื่องขอย้ายไปทำงานที่กรุงเทพ และก็ได้รับการอนุมัติ ให้ไปทำงานในหน้าที่ดูแล บริหารระบบข้อมูลต่างๆของบริษัท และหลังจากนั้นไม่ได้ผมก็ได้รับงานใหม่ซึ่งเป็นจิ๊กซอว์ในแบบที่ผมต้องการคือการบริหารโรงงาน

จะเห็นว่าถ้าวันนั้นถ้าผมไม่ได้ใส่ใจในจิ๊กซอว์ของตนเอง ผมจินตนาการไปว่า ผมก็คงสะสมประสบการณ์จนมีจิ๊กซอว์ลูกจ้างที่ใหญ่โต และเมื่อผมอายุสี่สิบ มีหน้าที่การงานที่ดี มีผลตอบแทนที่ดี มีภาระที่ต้องรับผิดชอบแล้ว ผมจะไม่สามารถลาออกมาทำสิ่งที่ตนเองต้องการได้ ผมไม่สามารถจะเสี่ยงอะไรได้อีก ผมจะต้องอยู่จนปลดเกษียณ และมีรายได้เท่ากับศูนย์ในวันที่ผมเกษียณ ซึ่งเป็นชีวิตที่ผมเห็นจนชินตาของผู้คนทั่วไป

แต่ผมไม่ได้ต้องการอย่างนั้น ผมจึงใส่ใจในจิ๊กซอว์ของตนเอง ไม่เป็นจิ๊กซอว์ชิ้นเล็กๆไปเติมเต็มให้ใคร ตอนหน้ามาดูว่าชีวิตผมมันไม่ง่ายขนาดนั้นเนี่ยสิจึงต้องเกิดการนอกคอกขึ้น

ทะเลสาปซีหูที่หังโจว

กวางเจาแฟร์

Create Date : 20 ธันวาคม 2551

Last Update : 21 ธันวาคม 2551 0:00:52 น.

3 comments

Counter : 2440 Pageviews.

ชอบวิธีการเขียนเข้าใจง่ายดี ว่าแต่นักธุกิจไฟแรงคนนี้อายุเท่าไหร่งะ

โดย: อ๋อม IP: 124.120.8.45 วันที่: 22 ธันวาคม 2551 เวลา:10:30:06 น.

31 ครับ

โดย: adamus IP: 222.123.80.146 วันที่: 22 ธันวาคม 2551 เวลา:12:27:56 น.

ขอบคุณครับที่เขียนให้ผมได้อ่าน
อ่านแล้วคล้ายๆชีวิตผมเลยครับ
แต่ผมยังเรียนคณะวิศวะเหมือนคุณ
มีความฝันอยากเป็นนักธุรกิจ

โดย: THE TETAE IP: 117.47.29.156 วันที่: 29 มกราคม 2552 เวลา:5:20:21 น.