1 2 3 4 5
6 7 8 9 10 11 12
13 14 15 16 17 18 19
20 21 22 23 24 25 26
27 28 29 30 31
ณ ที่เดิม
เช้าของทุกๆ วันดวงอาทิตย์ยังเป็นดวงอาทิตย์ดวงเดิม แม้นบางวันบางเวลาอาจจะถูกเมฆหมอกบดบังบ้าง ทางสายเก่ายังคงผ่าดงป่าใหญ่ผ่านสวยยางพารามุ่งตรงสู่เมือง ผู้คนในหมู่บ้านขี่มอร์ไซค์ กลับจากกรีดยางพร้อมน้ำยางสดที่เป็นดั่งน้ำของชีวิต ทุกคนยังตั้งอยู่บนฝ่ามือ ฝ่าเท้าตนเองทุกลมหายใจเข้า-ออก ยังคงดำเนินอยู่สม่ำเสมอที่เป็นทั้งผู้รับและผู้หาย นี่คือธรรมชาติหนึ่งที่เกิดขึ้นกับปัจจุบันชีวิต ตัวเราจมอยู่ในป่านี้กว่า 2 ปี นั่งคิดทบทวนเพื่อรู้เข้าใจเราที่แท้จริง ทวนกระแสความคิด ความต้องการของตนเอง แต่หากเรามีสติรู้เท่าทันความคิด มีสติรู้ ปัญญาเข้าใจตนเองและธรรมชาติ เพราะตัวเราเองอยู่อย่างไม่อยากหรือไม่มีผู้อยู่ เราไปโดยไม่อยากหรือไม่มีผู้ไป เราจึงไม่สนใจสิ่งใด ชั่วระยะเวลาของทุนวิจัยที่กำหนดขึ้น เราเดินไป-มาในที่พัก เข้าป่าออกหมู่บ้านอย่างมีกำหนดแต่ใจของเราอิสระ นั่งมองลงมาจากที่พักลงสู่หมู่ไม้เบื้องล่าง มันช่างสดชื่นสีสันกลมกลืนสบายตา ทั้งทางสายน้ำที่ไหลพาดลงมาจากภูเขาลัดเลาะผ่าเป็นทางฝ่าดงไม้ ทำให้เกิดการแยกออกเป็นสองฝั่งฝ่าย แต่ไม่ได้ทำให้เราเกิดความคิดเช่นนั้น เรามองทุกสิ่งทุกอย่างเหมือนเป็นสิ่งเดียวกัน มันอาจเป็นการสัมผัสที่อ้างว้างโดดเดี่ยว แต่เราไม่ว้าเหว่เพราะว่าเรามีสติรู้เข้าใจตนเองอยู่ตลอดเวลา อย่ายึดติดเกี่ยวกับกาลเวลามาสร้างความแปรปรวนขึ้นกับจิตใจ ทุกๆ คนย่อมมีความเหมือนกัน คือ ความเป็นตัวของตัวเอง ขอบคุณไก่เถื่อนตัวน้อยที่ขันบอกเวลาในยามใกล้รุ่ง และคุณของนกมากมายที่ส่งเสียงร้องให้เสนาะหู อีกหมู่ดอกไม้ต้นไม้ละสายลมที่ต่างร่วมสัมผัสสัมพันธ์ซึ่งกันและกัน ดูดวงอาทิตย์กำลังขึ้นเสียงหรีดเรไรเริ่มดังขึ้น สายน้ำหลังกระท่อมที่พักยังคงกระทบกับหินผาดังกึกก้องอยู่ มันไม่สนใจต่อความเปลี่ยนแปลงของสิ่งภายนอก เพราะธรรมชาติแท้ย่อมมีภูมิรู้อยู่กับตัว หรีดเรไรเริ่มดังแข่งกับสายน้ำอีกครั้งหนึ่ง เราลุกขึ้นยืนเดินไปยืนอยู่ขอบรั้วที่พัก มองดูกลุ่มเมฆดำทะมึนเป็นรูปร่างลักษณะต่างๆ ก่อนที่ดวงอาทิตย์จะทอแสงสว่างจ้า เรายืนกำหนดสติตัวเองและทอดสายตาจ้องมองออกไปข้างหน้า สัมผัสกับการแปรเปลี่ยนของหมู่เมฆที่ต้องลม ค่อยๆ สัมผัสกับแสงแดดจากดวงอาทิตย์ที่เริ่มโผล่ขึ้นมาจากขอบฟ้า เราไม่รู้เหมือนกันว่าดวงอาทิตย์นี้มาจากไหน แต่ทุกครั้งที่เรามายืนมองดวงอาทิตย์เรารู้ว่าเรานี้คือตัวเราเอง หมู่นกเริ่มส่งเสียงร้องขานตอบรับกัน บ้างก็โผทะยานออกจากรังสู่ท้องฟ้า บ้างถลาลงพื้นดิน บ้างเต้นไปจับเกาะกิ่งไม้ เรามองออกไปบ่อยครั้งที่ได้สัมผัสกับฝูงนกนานาชนิดต่างพากันบินไปตามที่ต่างๆ บ้างช่วงขณะเราไม่อาจรู้ได้ว่านกกลุ่มนั้นกำลังบินมาหรือกำลังบินไป เราไม่อาจกำหนดรู้ได้จากการเปรียบเทียบ เพราะภาพนั้นเป็นเพียงภาพนกกำลังขยับปีกขึ้นลงอยู่ในท้องฟ้า จนกว่าสักขณะหนึ่งที่มันรู้ว่านกใกล้เข้ามาหรือไกลออกไป เวลา ต้องให้เวลามัน หลังอาหารเช้าง่ายๆ พอดำรงคงอยู่ได้ของตนเอง จ้าเหมียวน้อยเพื่อนยาก หลังอาหารเช้าเหมียวน้อยก้มหน้าไม่สนใจสิ่งรอบข้างเลียเท้าหน้าทั้งสอง ตลอดจนเลียทำความสะอาดตกแต่งขน เมื่อมันอิ่มแล้วมันไม่เคยคิดกังวลอะไร มันตรวจตราสำรวจร่างกายตัวเอง ส่วนเจ้าหมาน้อยหลังอาหารเช้าจานใหญ่หมดแล้ว เจ้าหมาน้อยก็หมอบราบแบท้องลงกับพื้นหลับตาลงอย่างสงบไม่กังวลกับสิ่งใดๆ เช่นกัน หรือว่าหมาน้อยกำลังกำหนดรู้กับลมหายใจเข้าออก โดยไม่ต้องไปเข้าอบรมวิปัสสนากรรมฐานจากสำนักใดๆ เราไม่ใช่ผู้พเนจรที่หาประสบการณ์ให้กับชีวิต เราไม่ใช่นักคิดที่มุ่งหวังสิ่งใด เราทำในสิ่งที่เราอยากทำ เราทำเท่าที่คนอื่นเห็นค่าในตัวเรา เราทำเท่าที่เรามีปัญญาและความสามารถ เมื่อเราออกเดินทาง เราได้จัดหาบางสิ่ง บางอย่างเพื่อใช้ในยามจำเป็น แต่เมื่อเวลาของการเดินทางชีวิตผ่านมาถึง เราก็ไม่รู้แม้นว่าสิ่งที่จำเป็นและสำคัญที่สุดนั้น เราจะเอาติดตัวมาทำไม ในเมื่อมันได้ใช้เลยทั้งชีวิต หากเรายังยินดีอยู่กับอดีต เราก็ขาดสติรู้ในปัจจุบัน เสียงเค้าว่ากันพรรณนั้น ปล.ถึงสัญญาณจากแดนไกลกว่า 800 ไมล์จะขาดหายไม่มีสัญญาณตอบรับ แต่ขอให้รับทราบว่าสัญญาณใจดงป่าลึกยังส่งต่อไปไม่เคยขาดหาย
Create Date : 22 ธันวาคม 2552
41 comments
Last Update : 22 ธันวาคม 2552 0:07:08 น.
Counter : 1022 Pageviews.
โดย: chabori 22 ธันวาคม 2552 8:32:29 น.
โดย: coji 22 ธันวาคม 2552 9:54:03 น.
โดย: หอมกร 22 ธันวาคม 2552 10:11:46 น.
โดย: วนิส 22 ธันวาคม 2552 10:15:41 น.
โดย: กุ้งน้อย IP: 192.100.1.14, 222.123.21.205 22 ธันวาคม 2552 16:29:37 น.
โดย: หลักไมล์ 23 ธันวาคม 2552 9:38:22 น.
โดย: kea (kearaly ) 23 ธันวาคม 2552 15:47:07 น.
โดย: คนขับช้า 24 ธันวาคม 2552 1:25:27 น.
โดย: sawkitty 24 ธันวาคม 2552 16:07:00 น.
โดย: I_sabai 25 ธันวาคม 2552 8:21:02 น.
โดย: Nissan_n 25 ธันวาคม 2552 12:12:08 น.
โดย: minporee 25 ธันวาคม 2552 13:32:35 น.
โดย: ซอมพอแสด 25 ธันวาคม 2552 15:20:21 น.
โดย: dekld in library IP: 125.26.230.234 29 ธันวาคม 2552 11:03:47 น.
โดย: minporee 29 ธันวาคม 2552 11:36:25 น.
โดย: minporee 29 ธันวาคม 2552 11:36:36 น.
โดย: numainew 30 ธันวาคม 2552 8:02:38 น.
โดย: นู๋ดีค่ะ (kun_isara ) 30 ธันวาคม 2552 13:55:45 น.
โดย: นายปลาดาว.. (yjam ) 30 ธันวาคม 2552 22:10:50 น.
โดย: คุณต่อ (toor36 ) 30 ธันวาคม 2552 22:39:40 น.
โดย: ดวงตาสวรรค์ (ดวงตาสวรรค์ ) 31 ธันวาคม 2552 18:04:01 น.
โดย: minporee 31 ธันวาคม 2552 23:28:17 น.
โดย: opleee 1 มกราคม 2553 0:36:40 น.
โดย: ปรีชญา 1 มกราคม 2553 2:22:48 น.
โดย: นายปลาดาว.. (yjam ) 1 มกราคม 2553 20:21:22 น.
โดย: mastana 2 มกราคม 2553 1:14:05 น.
โดย: ป่ามืด 2 มกราคม 2553 19:49:51 น.
Location :
สุราษฏร์ธานี Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [? ]
ไม่ใช่คนดี แต่เบื่อหน่ายที่จะทำในสิ่งที่เลวร้าย งานเขียนทุกชิ้นในบล็อกนี้ถึงจะเป็นของผู้เขียน อนุญาตให้คัดลอก ดัดแปลงหรือนำไป เผยแพร่ต่อด้วยวิธีใดๆ ก็ได้ ตามใจผู้ที่ต้องการปรารถนา ผู้เขียนไม่ต้องเครดิต ไม่ต้องอ้างอิง ขอให้ผู้ที่นำไปเผยแพร่เป็นคนดี แค่นี้ก็ชื่นใจแล้ว Non Copyright Act B.E. 2537
ขอให้มีความสุขนะคะ
ขอให้มีโชคหมดทุกข์โศกโรคภัย
พ้นเคราะห์ที่เลวร้าย พันภัยด้วยเทอญ