[Life&Travel #17] . . . . . " ลำปาง " ... ปลายทางแห่งความสุข . . . . สวัสดีครับ ทุกท่าน นิตยสาร Life & Travel นี้ ผมตั้งใจเป็นแม็กกาซีนออนไลน์ สำหรับคนรักการท่องเที่ยว อยากให้เป็นทั้งคู่มือการเที่ยวแบบง่ายๆ ตรงไปตรงมา ดีไม่ดีก็ว่ากันไปตามที่เห็น พร้อมเป็นทั้งสมุดภาพบันทึกความทรงจำ และเป็นทั้งแรงบันดาลใจให้ใครหลายคนได้ออกเดินทาง เช่นเคย ... ถ้าชอบ Life &Travel แวะไปกด Like ให้กำลังใจกันได้ครับที่ นอกจากจะไม่พลาดทุกการอัพเดทของ Life & Travel ยังมีข่าวสารการท่องเที่ยวที่น่าสนใจด้วยน่ะครับ [Life&Travel#17] . . •• ลำปาง ••... ปลายทางแห่งความสุข . . . . 01 ... เช้านี้ อากาศขมุกขมัวพอสมควร การเดินทางมาเที่ยวเมืองเหนือในช่วงปลายฝน อาจจะต้องลุ้นกันหน่อยว่าอากาศจะดีมากน้อยเพียงไหน ยังไม่ทันจะลองเสี่ยงทาย ฝนเม็ดเล็กๆ ก็เริ่มโปรยปราย เป็นจังหวะเดียวกับรถกะบะคันโตเลี้ยวเข้ามาจอดอยู่ข้างๆ ผม .... ชายหนุ่มในวัยสามสิบกว่า ร่างกายทะมัดทะแมง สีผิวเข้มก้าวลงมาจากรถช้าๆ พลางส่งสายตามาที่ผม ไม่ต้องรอกองพิสูจน์หลักฐานใดๆ ก็บอกได้เลยว่าชายข้างหน้าคือ พี่น้อย.. สุรกิจ เสาร์ใจ คนดูแลฟาร์มม้า ที่วันนี้เรามีนัดกัน น้ำเสียงของพี่น้อยในปลายสายโทรศัพท์ดูเป็นมิตรมาตั้งแต่อาทิตย์ก่อนที่ผมจะเดินทาง และเมื่อเจอตัวจริง แม้พี่น้อยจะดูนิ่งๆ แต่ผมก็สัมผัสได้ถึงน้ำใจและความเป็นมิตรจริงๆ 02 ... พี่น้อย ต้อนรับ คนหนุ่มจากเมืองใหญ่ ด้วยมื้อเช้าแสนพิเศษที่ร้านก๊วยจั๊บหน้าสถานีรถไฟลำปาง ก๊วยจั๊บร้านนี้ คนทั้งเมืองเค้าการันตีถึงความอร่อย คำถามเรื่องรสชาติจึงถูกปัดทิ้งเบาๆ ออกจากโต๊ะไป อันนี้ไม่ใช่ราคาคุยน่ะ ... มากกว่า 50 ปี ของร้านนี้ เป็นเครื่องพิสูจน์อยู่แล้ว เพราะเพียงเท พริกไทยเพิ่มอีกนิดหน่อย ให้กลิ่นหอมมาเตะจมูก แล้วค่อยๆตักเส้นก๊วยจั๊บที่เหนียวนุ่มกำลังดี กินพร้อมกับเนื้อหมูสามชั้นที่หมักพะโล้ด้วยสูตรพิเศษ ก็อร่อยถึงรสโดยไม่ต้องปรุงเพิ่มกันเลยทีเดียว !!! 03 ... เคล็ดลับความอร่อยนั้น พี่ออด เชฟก๊วยจั๊บขั้นเทพรุ่นสาม กระซิบว่าอยู่ที่การเลือกใช้หมูสามชั้นมาทำสไตล์พะโล้ ซึ่งปกติเราจะคุ้นเคยกับการใช้หมูกรอบใส่ในก๊วยจั๊บ พอเจอสูตรเด็ดของร้านไปเลยเป็นอะไรที่ลงตัวและกลมกล่อมไปอีกแบบ คงจะพูดคุยกันมากไปกว่านี้ไม่ถนัดนัก เมื่อมีลูกค้าเอ่ยสั่งก๊วยจั๊บกลับบ้านเพิ่มอีก 10 ถุง เลยต้องหลีกทางให้พี่ออดขายก๊วจั๊บได้สะดวกต่อไป แม้ฟ้าจะดูไม่เป็นใจ แต่เริ่มวันด้วยก๊วยจั๊บรสชาติเยี่ยม ก็ดูจะเป็นการเริ่มต้นทริปที่ไม่เลวร้ายสักเท่าไหร่ 04... จากตัวเมืองลำปาง ผมนั่งโดยสารไปข้างๆ ด้วยความสงบเสงี่ยม ... ใจก็จดจ่อกับวิวข้างหน้าคอยดูว่าเมื่อไหร่จะถึงฟาร์มม้าที่พี่น้อยพูดถึง หลายคนคุ้นเคยกับภาพของรถม้า เมืองลำปางกันอยู่แล้ว แต่น้อยคนนักจะ ตั้งคำถามและสนใจไปที่ต้นตอการทำรถม้าในลำปาง ซึ่งผมได้รับคำแนะนำมาว่า .... ถ้าต้องการอยากรู้เรื่องราวของคนหลังม้าให้ลองมาเจอ มาคุยกับพี่น้อยดู 05... ทันทีที่ผมโทรศัพท์ไปหา และก็ยังไม่ทันจะออกปากอะไรมาก พี่น้อยก็ขันอาสาเดินทางมารับผมถึงสถานีขนส่งตั้งแต่เช้าตรู่ ไก่ยังไม่ทันจะขันด้วยซ้ำ อ้อ... พูดถึงเรื่องไก่ จะว่าไปไก่ก็เป็นอีกหนึ่งสัญลักษณ์ของเมืองลำปาง สังเกตได้ว่าเสาถนน สะพานหรือตามสถานที่สำคัญ ก็จะมีสัญลักษณ์ของไก่ขาว ... ตำนานว่าสมัยพุทธกาล พุทธเจ้าได้ออกเผยแพร่คำสอนแก่มนุษย์ พอพลบค่ำได้เสด็จมายังดอยหม่นน้อย เหนือฝั่งแม่น้าวัง และประทับอยู่ที่นั่น พอฟ้าเริ่มสาง พระอินทร์เกรงว่า ประชาชนจะตื่นขึ้นมาบิณฑบาตร พระพุทธองค์ไม่ทันจึงแปลงกายเป็นไก่ขาว ขันปลุกให้ประชาชนตื่นขึ้นมาบิณฑบาตร จึงเป็นที่มาของเมืองไก่ขาว และต่อๆมา เจ้าเมืองผู้ครองเมืองลำปางจึงถือเอาไก่ขาว เป็นตราสัญลักษณ์ ของเมืองลำปางมาจนทุกวันนี้ และครั้งหนึ่งลำปางก็มีชื่อว่า กุกุฎนคร ที่แปลว่าเมืองไก่ด้วยประการฉะนี้แล 06 ... สันลมจอยฟาร์ม คือชื่อของฟาร์มที่พี่น้อยกำลังเป็นผู้ดูแลอยู่ เมื่อก่อนพี่น้อยเป็นคนที่ทำฟาร์มม้าพร้อมกับทำโรงต่อรถม้าเล็กๆ ด้วย แต่มาในช่วงหลังนี้ที่ค่อยๆ ห่างออกมาจากแวดวงรถม้า หันมาทำฟาร์มฝึกม้า และรับผสมพันธุ์ม้าเสียมากกว่า 07 ... งานของพี่น้อยเริ่มตั้งแต่เช้า ... โดยเริ่มจากปล่อยม้าในคอกให้ออกมาวิ่งเล่นในพื้นที่ที่จัดเอาไว้ คิวแรกของวันนี้ ตกอยู่กับ Simply Irresistable ม้าหนุ่มวัยคะนองที่พึ่งจะอิมพอร์ทมาจากอเมริกา ชื่อของมัน ดูยาวและออกเสียงยาก ... พี่น้อยเรียกแบบสำเนียงไทยๆว่า ซิมปี้ๆๆ .... ผมนึกในใจ ....พลางตาเหลือบไปเห็นผมหน้าม้ายาวๆ ของมัน ดูแล้วเซอร์ๆ คล้ายเพื่อนร่วมบอร์ด BP ผมคนนึง น่าจะตั้งชื่อมันว่า ฮิบปี้ มากกว่านะพี่น้อย ... 08 ... สนามหญ้าวิ่งเล่นให้น้องม้าจะมีอยู่สองสนาม ระหว่างที่ปล่อยเจ้าซิมปรี้ ไปให้วิ่งยืดเส้นยืดสาย พี่น้อยก็ไปต้อนฝูงม้าตัวเมียที่อยู่คอกอีกฝั่งออกมา กะด้วยสายตามีอยู่เกือบๆสิบตัวได้ ... ก็จะต้อนให้ไปกินหญ้าที่ท้ายฟาร์มครับ โดยจะปล่อยให้มันเดินเล่นกินหญ้า ไปเรื่อยจนตะวันคล้อยยามเย็นถึงจะต้อนกลับมาในคอก 09 ... ระยะทางจากตรงบริเวณคอกไปยังท้ายฟาร์มก็ถือว่าไกลพอสมควร แต่ม้าทั้งหลายคงจะมีความสุขกับพื้นที่กว้างๆ ทั้งได้วิ่งเล่นและได้หาอาหาร 10 ... หลังจากจัดการกับฝูงม้าตัวเมียแล้ว ก็กลับมาที่คอกหลักอีกครั้ง ตอนนี้ก็เริ่มทำความสะอาดคอกม้า กวาดกองมูลของม้า ฉีดน้ำทำความสะอาดเพื่อสุขอนามัยที่ดี 11 ... การเลี้ยงม้า ต้องเข้าใจนิสัยให้ม้ามากๆ จะว่าไปก็เหมือนกับเลี้ยงลูก ถ้าเราเลี้ยงอย่างถูกวิธี ม้าก็จะมีพัฒนาการที่ดี เชื่องและไม่ดื้อ พี่น้อยเล่าไปเรื่อยๆ ในขณะที่มือก็กำลังผูกมัดหญ้าแห้ง ที่เตรียมเป็นของว่างให้น้องซิมปรี้ กินเล่นหลังจากวิ่งออกกำลังกายเสร็จ ที่ต้องดูแลกันอย่างใกล้ชิดเพราะน้องซิมปรี้นี่เป็นพ่อพันธุ์มาจากอเมริกา พี่น้อยกำลังวางแผนจะนำมาเพาะขยายพันธุ์ขายในอนาคต 12 ... จริงๆแล้วในจังหวัดลำปางก็มีฟาร์มม้าอยู่หลายที่ ในอดีตสันลมจอยฟาร์มตรงนี้เป็นฟาร์มปศุสัตว์ที่เน้นเลี้ยงวัว ด้วยพี่น้อยเป็นคนน้ำจิตน้ำใจดี ผู้ใหญ่จึงชอบและมอบโอกาสในฟาร์มนี้ จึงได้ย้ายฟาร์มม้าและโรงต่อรถม้าจากพื้นที่เก่าของตัวเองในตัวเมืองลำปางที่คับแคบ ย้ายมาตรงนี้แทนอย่างถาวร ซึ่งพื้นที่กว้างขวางกว่ามาก และก็ส่งผลดีกับตัว ม้าเองด้วยที่ไม่ทำให้รู้สึกเครียดจากพื้นที่ที่คับแคบ 13 ... สำหรับคนทั่วไปคงมีโอกาสน้อยมากจริงๆ ที่ได้มาสัมผัสกับม้าอย่างใกล้ชิด พี่น้อยปล่อยให้ หนุ่มหน้ามนจากเมืองใหญ่ ได้ลองทำความรุ้จักกับ ซิมปรี้ ในสนามหญ้ากันแบบสองต่อสอง ผมย้ำแล้วย้ำอีกว่าจะไม่โดนเจ้าซิมปรี้มันแกล้งเตะโคลนใส่ใช่มั้ยที่ไปเรียกมันว่า ฮิปปี้ พี่น้อยหัวเราะไม่ตอบอะไร แล้วรีบปิดกรงให้ผมอยู่กันสองต่อสอง “อย่าไปเดินเข้าข้างหลังมัน .... เป็นพอ” พี่น้อยทิ้งท้าย ม้าในฟาร์มแบบนี้ ไม่เหมือนม้าตัวเล็กๆที่เอามาบริการนักท่องเที่ยวริมหาดพัทยา หรือหัวหินน่ะครับ ซิมปรี้นี่ตัวใหญ่ วิ่งแล้วเท่ ... ให้ความรู้สึกเหมือนผมเป็น ดยุคแห่งเกาะบริเตน กำลังหัดขี่ม้าในทุ่งหญ้าแถวไอร์แลนด์ 14 ... เมื่อซิมปรี้ได้เหงื่อก็ถูกต้อนไปรับของว่างในคอกของตัวเอง ยืนดูมันกินอย่างเอร์ดอร่อย โดยไม่แยแสผมสักนิด ม้าตัวที่สองที่ถูกต้อนเข้ามาแทนเป็นม้าพันธุ์ผสม ตัวนี้สีสวยไม่เบา 15 ... น้องปิ่น ลูกสาวคนโตของพี่น้อย ในวัยเรียนประถมต้นแบบนี้ หนูน้อยคนนี้กล้าขี่ม้าแล้วน่ะ เก่งเกินตัวมาก อนาคตน่าจะปั้นเป็นนักแข่งขี่ม้าระดับประเทศไปเลย ถามว่าไม่กลัวม้าหรือครับ ....หนูน้อยตอบกลับมาพร้อมรอยยิ้มว่า ไม่กลัว แต่วันนี้ เธอไม่มีโอกาสได้ลองขี่โชว์ผมเพราะม้าตัวประจำที่หนูน้อยขี่นั้น ไม่อยู่ที่ฟาร์ม ครั้นจะให้ไปขี่เจ้าซิมปรี้ หรือพ่อพันธุ์อิมพอร์ต ... หนูน้อยว่ากลัวเพราะตัวค่อนข้างใหญ่ 16 ... ว่าแล้วก็เอาหอมปากหอมคอแค่ยืนถ่ายข้างๆ ดีกว่า พอบอกว่าจะต้องถ่ายรูปน้องปิ่นก็รีบวิ่งไปเปลี่ยนชุด แต่งองค์ทรงเครื่องมาอย่างที่เห็น ผมกดชัตเตอร์ไป ก็พลางยิ้มไป โฟกัสเข้าเป้ารึเปล่าไม่รู้ ... แต่ความน่ารักของหนูน้อยเข้าตาผมเสียแล้ว 17 ... โบกมือลาประสบการณ์ดีๆ ในสันลมจอยฟาร์ม เราใช้เวลาอยู่หลายชั่วโมงตั้งแต่เช้า ก็เลี้ยวรถกลับมาในตัวเมืองลำปาง เพื่อใช้เวลาอีกนิดหน่อยคุยกับ คนที่เป็น “รถม้าอาชีพ” จริงๆ 18 ... มากกว่า 20 ปี ของของการเป็นคนขับรถม้าที่ให้บริการนักท่องเที่ยวมารุ่นแล้วรุ่นเล่า ต้องบอกว่าพี่จรัส คือคนขับรถม้าอาชีพรุ่นเก่าแก่อย่างแท้จริง ปัจจุบันคนขับรถม้าในลำปางมีกว่า 100 คน รถม้ามักจะจอดรอคนอยู่ตามจุดสำคัญๆ ของเมืองลำปาง หรือตามหน้าโรงแรมที่มีนักท่องเที่ยวเยอะๆ การลองนั่งรถม้าเป็นสิ่งที่ควรลองถ้ามาครั้งแรก สนนราคาก็จะมีแบบเหมาชมเมือง หรือแบบไปส่งตามจุดต่างๆ ราคาก็ตั้งแต่ 200-300 บาท สำหรับเหมาชมเมือง ขึ้นกับ รอบใหญ่ หรือรอบเล็ก การจอดรถม้าก็จะมีคิวด้วย ใครมาก่อนก็ได้รอแขกก่อน เหมือนคิวรถรับจ้างประมาณนั้น วันนี้พี่จรัสไม่ได้ออกมาขับรถม้าให้นักท่องเที่ยว แต่ออกมาเพื่อฝึกม้า ให้พร้อมจะออกไปทำงานได้ พี่จรัสเล่าให้ฟังด้วยน้ำเสียงที่ค่อนข้างเรียบๆ แต่ตรงไปตรงมา โดยทั่วไป ม้าที่เอามาวิ่งเป็นรถม้าควรจะมีอายุตั้งแต่ 3 ปีขึ้นไป ซึ่งม้าก็ต้องมีการฝึกด้วย ระยะการฝึกก็ตั้งแต่ 1 เดือนไปจนถึง 3 เดือน ขึ้นกับว่าม้าตัวนั้นดื้อมากน้อยแค่ไหน ต้องฝึกให้คุ้นกับถนน รถยนต์ที่วิ่งไปมาและผู้คนบนถนน ต้องสามารถสั่งหยุด สั่งวิ่งได้อย่างต้องการ ผมนั่งฟังอย่างตั้งใจ และ ถามอย่างคุณหนูขี้สงสัยต่อไปว่า... แล้วจะรู้ได้ไงว่าม้าพร้อมออกวิ่ง พี่จรัส ตอบด้วยเสียงเรียบๆ ไม่เปลี่ยนว่า ... ดูม้าอีกตัวนั่นสิหนุ่ม มันยืนหลับได้โดยไม่วอกแว่ก แสดงว่าพร้อมแล้ว จริงเหรอเนี่ย !! ม้ายืนหลับได้คือม้าที่ฝึกมาพร้อมใช้งานแล้ว 19 ... หลังจากนั้น ล้อรถของเราก็หมุนอีกครั้ง พี่น้อยขับพาผมไปบนถนนเส้นลำปาง-แจ้ห่ม บทสนทนาของผมและพี่น้อยไปด้วยกันอย่างไหลลื่นมากขึ้น หลายชั่วโมงที่เราได้ทำความรู้จักมักจี่และคุยกันในหลายๆเรื่องช่วยลดความแปลกหน้าไป บางเรื่องเป็นสิ่งใหม่ที่ผมไม่เคยรู้ บางเรื่องก็ละเอียดอ่อนเกินจะเล่าต่อ รถค่อยๆ เลี้ยวเข้าไปในซอยเล็กๆ ที่มีบ้านคนอาศัยไม่หนาแน่นมากนัก ตรงนี้ถือบ้านเก่าของพี่น้อยที่เคยเอาไว้เลี้ยงม้า รวมทั้งเป็นอู่ต่อรถม้าอย่างที่ผมได้กล่าวไปในตอนต้น สถานที่คับแคบดั่งที่พี่น้อยได้บอกเอาไว้ไม่ผิด 20 ... รถม้าคันนี้ถูกส่งมาจากพัทยาเพื่อมาซ่อมแซม สังเกตว่ากงล้อจะเป็นแบบไม้ครับเป็นรูปแบบของรถม้าในสมัยเก่าๆ ... ถ้าเป็นรถม้าในยุคใหม่ๆ ล้อก็จะเป็นซี่เหล็กหมดแล้ว พี่น้อยเล่าว่าพัทยาเป็นเมืองที่มีรถม้าเยอะเป็นอันดับต้นๆ ของประเทศเหมือนกัน เค้าเอาไว้ใช้ในกิจกรรมต้อนรับนักท่องเที่ยวต่างชาติเป็นส่วนมาก จึงไม่แปลกใจที่คนไทยอย่างเราไม่ค่อยได้สัมผัส เห็นว่ามีนายทุนกำลังติดต่อจะมาให้พี่น้อยทำรถม้าล็อตใหญ่เอาไปวิ่งที่สุโขทัยชมเมืองเก่าอยู่ ก็ลองดูกันในอนาคตเราอาจจะเห็นรถม้าวิ่งในหลายๆพื้นที่มากขึ้นก็ได้ 21 ... วัดเจดีย์ซาวหลัง จุดประสงค์ที่แวะมาบ้านเก่าของพี่น้อยอีกอย่างเพราะผมต้องการแวะมาเยี่ยมชม วัดเจดีย์ซาวหลังด้วย เป็นวัดเก่าแก่ที่มีชื่อเสียงอีกแห่งหนึ่งของอ.เมือง จ.ลำปาง ซาว แปลว่า 20 ... จุดเด่นของวัดมีเจดีย์สีขาวศิลปะแบบล้านนาผมพม่าตั้งตระหง่านอยู่ 20 องค์ มีความเชื่อกันว่า ถ้าไปถึงแล้วลองอธิษฐานขอกับหลวงพ่อทันใจตรงข้างๆ เจดีย์ซาวหลังแล้วลองเดินนับเจดีย์หากได้ครบ 20 องค์ท่านว่า คำขอจะเป็นจริงดั่งใจปรารถนา . . . แต่หากสาวๆ ท่านไหน จะขอว่าได้ไปเที่ยวปรากกับพี่รัญ อันนี้หลวงพ่อทันใจอาจจะบอกว่า ..พ่อช่วยไม่ได้ลูก... 22 ... วัดเจดีย์ซาวหลัง ถือว่าทรงคุณค่าทั้งทางด้านประวัติศาสตร์และโบราณวัตถุจากหลักฐานการขุดพบพระเครื่องสมัย หริภุญชัยที่องค์พระเจดีย์ ทำให้สันนิษฐานได้ว่าวัดนี้สร้างมานานกว่าพันปี สิ่งที่น่าชมภายในพระอุโบสถ หลังใหญ่ประดิษฐานพระประธานเป็นพระพุทธรูปปางมารวิชัย มีพุทธลักษณะงดงาม บานประตูทั้งสามเป็นของโบราณ เขียนลวดลายรดน้ำละเอียดสวยงามเสาซุ้มประตู หน้าต่างประดับลวดลายกระจกสีเป็นลักษณะศิลปะสมัยใหม่และที่ นอกจากนี้เมื่อปีพ.ศ. 2526 ได้มีชาวบ้าน ขุดพบพระพุทธรูปทองคำบริสุทธิ์หนัก 100 บาทสองสลึง มามอบให้แก่ทางวัดซึ่งพระพุทธรูปองค์นี้ชื่อว่า "พระแสนแซ่ทองคำ" เป็นพระพุทธรูป ปางมารวิชัย ศิลปะ สมัยล้านนา ราวพุทธศตวรรษที่ 21 ขนาดหน้าตักกว้าง 9 นิ้วครึ่ง สูง 15 นิ้ว เป็นพระพุทธรูปทองคำองค์แรกที่ขึ้นทะเบียนเป็นโบราณวัตถุแห่งชาติ จริงๆ ในเมืองลำปางมีวัดสวยๆ ที่นักท่องเที่ยวแวะไปชมค่อนข้างเยอะ อย่างวัดศรีชุม วัดปงสนุก วัดเกาะแก้ว หรือออกไปนอกเมืองอย่างวัดพระธาตุลำปางหลวง วันนี้จึงขอเลือกวัดเจดีย์ซาวหลังมาแนะนำกันแทนครับ ผมพึ่งมาเป็นครั้งแรกและพบว่าสวยงามมากๆ 23 ... อาลัมภางค์ ห้องพักที่อบอุ่นของนักเดินทาง ไม่รู้เป็นความโชคดีหรือโชคร้ายที่ลำปางถูกมองว่าเป็นเมืองผ่านไปแหล่งท่องเที่ยวอื่นๆของภาคเหนือ หลายคนมองข้ามจนกลายเป็นเมืองที่ไม่หมุนตามกาลเวลา แวะมาเที่ยวกี่ครั้งในช่วงหลังปีหลัง ก็ยังให้ความรู้สึกและบรรยากาศเดิมๆ สำหรับที่พักใหม่ๆ น่ารักๆ ในเมืองนี้ก็ดูไม่ค่อยจะมีใครกล้าลงทุนทำไหร่ หันมองซ้ายมองขวา ก็มีแต่ อาลัมภางค์ เกสเฮาส์ นี่แหละที่เห็นแล้วตัดสินใจจะมาพักได้ไม่ยาก ได้รีวิวแยกไว้แล้วแวะไปชมเต็มๆได้ตามนี้ //www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10999282/E10999282.html 24 ... กาดกองต้า (ตลาด+ถนน+ท่าน้ำ) ... ถนนคนเดินของลำปาง ที่รวมทุกสิ่งที่อยากจะชม อยากจะกิน เปิดทุกวันเสาร์-อาทิตย์ เริ่มตั้งแต่ราว 5 โมงเย็น-4ทุ่ม นักท่องเที่ยวทั้งมาเอง มากับทัวร์ ร้อยละ 99 ยังไงยามเย็นก็ต้องมาเดินเล่นที่กาดกองต้าแห่งนี้ เว้นไว้สัก 1 เปอร์เซ็นต์เผื่อติดละครนอนอยู่ในห้อง ตามมาดูกันว่า บนถนนสายนี้ที่คึกตักมากมายยามค่ำคืนมีอะไรให้เราได้สัมผัสกันบ้าง 25 ... ขนมข้าวปั้น เป็นขนมกินเล่นที่ควรจะรีบแวะไปกินก่อนเพื่อนเป็นอย่างยิ่งครับ ร้านตั้งอยู่แถวต้นๆหัวถนนขายดีมาก ขายดีจริง ไปช้าหมด ทำไม่เยอะด้วย ... เป็นขนมจากแป้งข้าวเจ้าที่กินคู่กับไชโป๊และกระเทียมราดด้วยซีอิ้ว มีให้เลือกลิ้มลองหลายรสชาติ กลิ่นแครอท ใบเตย มะลิ (รสดั้งเดิม) และ อัญชัน ขายเป็นถ้วยเหมือนขนมถ้วย สนนราคาถ้วยละ 3 บาท (ถ้าจำไม่ผิดน่ะ) กินเล่นๆก่อนจะออกเดินบนถนนกาดกองต้ากันต่อ 26 ... โฟร์ค ลูกชิ้นเขียง ป้าสุนีย์ หรือป้ามิ้ม ต้นตำรับลูกชิ้นเขียงที่เน้นกินแล้วต้องอิ่ม กินแล้วต้องรสชาติโดน เล่าให้ฟังว่าตอนแรกนั้นก็ขายลูกชิ้นแบบเล็กๆทั่วไป ทีนี้ต้องการหาจุดขายที่มันต่าง เลยหันมาทำลูกชิ้นไซส์เท่าลูกเทนนิสขึ้นมา ... กะว่ากินลูกเดียวอิ่มไปจนสุดถนนกาดกองต้า ไซส์ที่ขายในปัจจุบันนี่ก็ถือว่าทำเล็กลงมาพอควรแล้วน่ะ ร้านนี้เปิดขายตั้งแต่กลางวันน่ะครับ ถ้าช่วงค่ำเห็นคนแน่น อาจจะแวะมากินเย็นๆก่อนก็ได้ 27 ... พี่กานต์ ศิลปะริมทาง ตั้งแต่ที่างเทศบาลอำเภอจัดให้มีการทำถนนคนเดินกาดกองต้ามาหลายปี มีพ่อค้าแม่ค้า มีศิลปิน มีนักคิด นักขายหลากหลายได้มาจับจองพื้นที่ต้องนี้ทำในสิ่งที่อยากทำ บางคนอาจจะมองเป็นแค่ตลาดนัดที่หาของอะไรมาขายทำกำไรเลี้ยงชีพ แต่สำหรับ พี่กานต์ มีมุมมองที่อาจจะต่างจากคนอื่นไป พี่กานต์มีงานประจำเป็นเซลส์ขายเครื่องปรับอากาศอยู่แล้ว ก็ใช้เวลาว่างยาวเย็นเสาร์อาทิตย์ยืมพื้นที่เล็กๆในซอยวัดเกาะ ทำเป็นห้องเรียนศิลปะเล็กๆในเด็กๆ หลากหลายวัย 28 ... เหตุผลสำคัญคือพี่กานต์อยากจะดึงลูกชายออกมาจากหน้าจอคอมพิวเตอร์ครับ . . . ก็เป็นทุกยุคทุกสมัยที่วัยรุ่นจะหมกหมุ่นกับเกมทั้งออฟไลน์และออนไลน์ ยุคผมว่างเป็นไม่ได้ต้องออกไปถือปืนสไนเปอร์ยิงกันในเกมเคาเตอร์ สไตรค์ พี่กานต์อยากให้ลูกชายได้ออกมาฝึกทำงาน ได้เจอ ได้พูดคุยกับ ผู้คนบ้าง ในเรื่องกำรี้กำไรจากการขายแผ่นผ้าระบายสีก็คงจะไม่ได้มากกมายเท่าไหร่นัก เพราะขายกัน 20-30 บาท ต่อแผ่น รวมค่าสีแล้ว 29 ... เด็กๆเดินเลือกลายการ์ตูนที่ตัวเองชอบ และเข้าคิวกันจับจองที่นั่งเพื่อระบายสีกันเยอะมาก เยอะจนพื้นที่ที่ว่าเล็กแล้ว คับแคบไปทันที พี่กานต์ก็จะคอยบริหารพื้นที่จัดสรรที่นั่งให้เด็ก ส่วนลูกชายก็คอยเตรียมถาดสีน้ำให้น้องและคอยล้างพู่กัน มองแล้วเป็นการช่วยกันทำงานในครอบครัวที่น่ารักและน่าเอาเป็นแบบอย่าง ไม่ต้องถามว่าใครเป็นคนเก็บเงินค่าระบายสีตรงข้างหน้าร้านน่ะครับ นายหญิงของบ้านนี้นั่นเอง !! 30 ... ถนนเส้นนี้มีทั้งของกินและของที่ระลึกรวมทั้งของพื้นบ้านให้ได้จับจ่ายกันครับ เดี๋ยวนี้มีกันเกือบทุกจังหวัดแล้วกระมัง กระตุ้นเศรษฐกิจระดับท้องถิ่นดี 31 ... ร้านม้าหมุนอันนี้เป็นร้านขายของที่ระลึกอย่างพวกเสื้อ โปสการ์ด และของกระจุกกระจิกน่ารักๆ น่าจะใหญ่ที่สุดริมถนนกาดกองต้าแล้วมั้งครับ เจ้าของร้านกำลังวุ่นๆ เลยไม่มีโอกาสได้เข้าไปทักทาย เดินกลับมาอีกรอบก็รู้สึกเหนื่อยจากทริปทั้งวัน เลยได้แต่เดินผ่านไป 32 ... ป้าป๋อง ... น้ำพริกแห่งความรัก ถ้าเดินผ่านไปเรื่อยๆ จะเจอร้านนี้ ซึ่งเรียกว่าน่าจะเป็นร้านอาหารที่ใหญ่ที่สุดบนถนนกาดกองต้าสุดแล้ว มีช้าวซอยและขนมจีนที่อุดมไปด้วยน้ำาราดนับสิบชนิดให้ได้ลิ้มลอง รสชาติไม่ขอวิจารณ์ รสนิยมแต่ละคนต่างกัน นักท่องเที่ยวบอกอร่อย คนท้องถิ่นอาจบอกธรรมดา นานาจิตตัง หันมาสนใจกับที่มาที่ไปของร้านจากที่ได้คุยกับป้าป๋อง เมสิณีย์ เขียวอุไร ตัวจริงเสียงจริง เริ่มมาจากการชื่นชอบทำอาหารให้ลูกๆและสามีกินกัน ซึ่งต่างก็ปลาบปลื้มในเสน่ห์ปลายจวักขั้นเทพของป้าป๋อง ทำไปทำมาเลยเปิดร้ายและคิดสูตร ปรับปรุงสูตรต่างไปเรื่อยจน ปัจจุบันสูตรน้ำพริกของร้านนี้ร่วมสองร้อยรายการ ผมคุยพลางก็เหลือบมองหม้อดินร่วมสิบหม้อ ที่วางเรียงรายเหมือนเครื่องหมายการค้าของร้าน ด้านหลังหม้อดินมีคุณเปี๊ยกลูกชายในชุดพื้นบ้านจัดเต็ม คอยยืนด้านหลังกำกับและตักน้ำยาต่างๆราดไปบนเส้นขนมจีน เราจะเริ่มด้วยจานไหนกันดี ...ผมถาม เนื่องจากมันเยอะมากจนเลือกไม่ถูก ป้าป๋องบอกว่าแล้วแต่คนชอบ ก็พยายามมีให้เลือกหลายๆน้ำยาซึ่งเป็นน้ำยาท้องถิ่น ที่รวบรวมมาให้ลองกันในร้านเดียว เรียกว่านั่งกินร้านนี้เหมือนได้กินน้ำพริกน้ำยาพื้นบ้านภาคเหนือเกือบทั้งภาค ผมพินิจพิเคราะห์อยู่พักนึงก็ชี้ไปที่หม้อน้ำเงี้ยวเจียงฮาย เหตุผลก็เพราะอยากกลับไปเที่ยวดอยแม่สลองอีกรอบ 555 สูตรน้ำขนมจีนของเชียงราย นี้ มีส่วนผสมที่สำคัญได้แก่ ดอกงิ้ว ซึ่งเป็นสุดยอดสมุนไพร และ เครื่องพริกแกง ที่คั่วผสมด้วยถั่วเหลือง พริก หอมขาว ผสมกับสมุนไพรหลายชนิด ผ่านไปแล้วจะลองกินดูสักครั้งก็ไม่เสียหลายนะ 34 ... เรียกได้ว่ามื้อเย็นในลำปาง ไม่ต้องไปคิดมากเลยว่าจะไปนั่งกินร้านไหนดี มาเดินกาดกองต้านี่แหละ ... ครบทั้งกินทั้งช็อบ เดินไปกลับสองรอบ ต้องกลิ้งกลับที่พักกันเลยทีเดียว 35 ... หลังจากใช้เวลาเดินเล่นทั้งกินอาหาร ทั้งกินบรรยากาศ ไปร่วมๆ 2 ชั่วโมง ก็เดินกลับไปยัง อาลัมภางค์ ที่พักของเรา ในที่สุดราตรีก็มาเยี่ยมเยือน คืนนี้เราหลับฝันดีเคียงข้างแม่น้ำวังที่ไหลเอื่อยไปอย่างช้า เช่นเดียวกับเรา ที่อยากจะให้วันเวลาในเมืองน่ารักแห่งนี้ ผ่านไปช้าๆ เช่นกัน 36 ... รุ่งอรุณแห่งความเรียบง่าย เริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง เช้านี้พระอาทิตย์มาเคาะประตูห้องให้ผมต้องตื่นราว 6 โมงนิดๆ ผมเปลี่ยนเสื้อผ้าและออกเดินเล่นชมเมืองและตลาดในยามเช้า 37 ... ระยะทางจากที่พักผ่านถนนตลาดเก่าไปจนถึงสะพานรัษฎาไม่ไกลนัก มือข้างนึงถือกล้อง สายตาก็ละเมียดละไมไปกับการสังเกตความเป็นไป และวิถีชีวิตของคนลำปาง 38 ... ด้วยขนาดเมืองที่ไม่ใหญ่มากทำให้การเที่ยวเมืองลำปางทำได้อย่างสบายๆ ยิ่งถ้ามีจักรยานสักคันสามารถปั่นเที่ยวเล่นได้สบายๆ ในละแวกตลาดเก่าและใกล้ๆสะพานรัษฎาภิเษก ในความคิดส่วนตัวแล้ว .... เรื่องศิลปะวัฒนธรรม รวมทั้งความงามด้านศาสนา ลำปางไม่แพ้เมืองใดในภาคเหนือเลย วัดปงสนุก ที่ได้รับรางวลัจาก UNESCO วัดนี้สวยงามมากจริงๆ ครับ วัดพระแก้วดอนเต้าสุชาดาราม ... วัดศรีชุม .... วัดศรีรองเมือง วัดม่อนจำศีลเอย ล้วนแล้วแต่ทรงคุณค่าและจะสร้างความประทับใจให้นักท่องเที่ยวทั้งสิ้น หากใครไม่ถนัดปันจักรยาน รถม้าก็จะเป็นพาหนะที่จะทำให้คุณได้ลองเปลี่ยนบรรยากาศการชมเมืองในอีกรูปแบบหนึ่ง และช่วยทำให้การมาเที่ยวลำปางของคุณสมบูรณ์แบบจริงๆ 39 ... เช้านี้ผมมาเดินเล่นแถวตลาดรัษฎา ซึ่งก็แค่เดินข้ามสะพานรัษฎาภิเษกไปนิดเดียวก็ถึงแล้ว 40 ... หลากหลายวิถีชีวิตก็เริ่มต้นขึ้นพร้อมกับแสงของรุ่งอรุณ การตื่นเช้ามักทำให้เราได้กำไรชีวิตเสมอ 41 ... แถวๆตลาดรัษฎามีร้านอาหารร้านนึงรสชาติเยี่ยมครับ นั่นคือร้านข้าวซอยอิสลาม 42 ... ปกติแล้วข้าวซอยที่ผมโปรดปรานอันดับหนึ่งในใจคือ ร้านข้าวซอยโอมา มาลำปางทีไรก็กินตลอด ขนาดไปเชียงใหม่ยังแวะมากินก่อนเลย เพราะถูกปากสุด แต่มาลำปางคราวนี้ได้รับคำแนะนำว่าลองไปกินข้าวซอยอิสลามครับ มีแต่ข้าวซอยนื้อและข้าวซอยไก่ รสเข้มข้น รวมทั้งไก่สะเต๊ะไว้เสิร์ฟเคียง ใครจะมากินแนะนำให้เป็นมื้อสาย มื้อเที่ยง แต่ก็ต้องรีบมาที่ร้านหน่อยอย่าให้บ่ายมาก เพราะทำไม่เยอะ และลูกค้าประจำต่างมาอุดหนุนกันไม่ขาดสาย ส่วนรสชาติ ... ไม่ผิดหวังจริงๆ 43 ... ในช่วงเวลากลางวันถนนตลาดเก่ากลับมาสงบและเงียบอย่างมีเสน่ห์อีกครั้ง ในอดีตนั้นลำปางเป็นเมืองค้าที่สำคัญ ถนนตลาดเก่าเส้นนี้มีสิ่งปลูกสร้างเป็นหลักฐานที่บ่งชี้ถึงความเจริญรุ่งเรือง จากการทำการค้ากับต่างชาติไม่ว่าจะเป็นชาวจีนโพ้นทะเล ชาวตะวันตกได้เป็นอย่างดี เรียกว่ายุคก่อน.... ลำปางได้รับความทันสมัยจากต่างชาติมาไม่น้อย จนมีคำกล่าวว่า “คนงามคนละปูน...คนใจ๋บุญคนเชียงใหม่...คนสมัยคนลำปาง” 44 ... หลากหลายสถาปัตยกรรมสวยๆ ทำให้เราต้องค่อยๆละเมียดละไมเดินชม เดินมองอย่างมีความสุขไม่ว่าจะเป็น.. อาคารฟองหลี ... อาคารเยี่ยน ... อาคารหม่องหง่วยสิ่น ... ซึ่งได้รางวัลจากสถาปนิกสยาม ประเภทอนุรักษ์ดีเด่น และถูกยกย่องให้เป็นสถาปัตยกรรมแบบขนมปังขิงที่สวยและคงความสมบูรณ์มากที่สุดในประเทศไทย แม้ปัจจุบันจะมีหลายหลังคาเรือนปิดตัวเงียบๆ ไปบ้าง หรือกลายเป็นห้องเช่าให้คนต่างถิ่นเช่าประกอบอาชีพ แต่กลิ่นอายของความสวยงามในอดีตก็ยังวิ่งเข้าชนอย่างเอี้ยวตัวหลบไม่ค่อยพ้นนัก 45 ... บุญส่งร้านขายยา ร้านนี้เป็นรายขายสมุนไพรและเครื่องเทศเก่าแก่ชื่อดังลำปากอีกเช่นกัน เปิดมานานเกือบๆ 100 ปี ได้แล้ว รุ่นปัจจุบันก็ถือว่าเป็นรุ่นสามที่คุณบุญเรืองก็ยังคงเต็มไปด้วยรอยยิ้ม ที่จะต้อนรับลูกค้าที่เดินถือสูตรสมุนไพรต่างๆ เข้ามาไม่ขาดสาย 46 ... เหลือบดูนาฬิกา ยังพอมีเวลาให้เดินเล่นในช่วงบ่าย ผมเดินไปเรื่อยเปื่อย... มีความคิดจะพยายามสู้กับแสงแดดที่เจิดจ้าในวันนี้ แต่เห็นทีคงต้องถนอมผิวขาวเนียนไว้รับ ทริปทะเลปีหน้า คิดได้จึงเบี่ยงตัวไปยืนหลบมุมอยู่หน้าตึกแห่งหนึ่ง ชายหางตาดูเหมือนจะเป็นร้านกาแฟ จึงรีบเข้าไปโดยไม่ได้มอง หรือประเมินอะไรทั้งสิ้น รู้ตัวอีกทีก็เผลอสั่งชาเขียวเย็นมาดับร้อน และหย่อนก้นลงบนเก้าอี้ มองดูซ้ายขวา ที่นี่ออกจะเป็นร้านหนังสือเสียมากกว่า เอกาลิเต้ คือชื่อร้านหนังสือแห่งนี้และเป็นร้านขายนกาแฟด้วย ชื่อร้านทำให้ผมต้องสะดุ้งและหวนนึกถึง คลาสเรียนประวัติศาสตร์การเมืองของโลกในสมัยหนุ่มๆ วัยมหาวิทยาลัย ที่อาจารย์สอนถึงคำขวัญของฝรั่งเศสที่กล่าวว่า "เสรีภาพ เสมอภาค ภราดรภาพ" (Liberte, Egalite, Fraternite) และร้านนี้ก็หยิบเอาความเสมอภาคมาเล่นกิมมิกไปอีกชั้นว่า “คนอ่าน คนเขียน เราเท่าเทียมกัน” แหม... น่าเสียดาย ที่ไม่มีโอกาสเพียงพอจะได้ สนทนาแลกเปลี่ยนมุมมองกับเจ้าของร้าน แค่สโลแกนของร้าน ก็ดูแล้วน่าจะสนุกและน่าจะพูดคุยกันเข้มข้นได้รสชาติ แต่มานึกอีกที บางทีอาจจะดีที่สุดแล้ว ... ที่ผมจะได้นั่งเฉยๆ อยู่ในมุมเงียบๆ พร้อมเครื่องดื่มเย็นๆแก้ร้อน แค่นี้ก็สุขแล้ว บทส่งท้าย .... เมืองน่ารักต้องมาจากผู้คนน่ารักและเป็นมิตรกับนักท่องเที่ยว ต้นกล้าของมิตรภาพจึงเกิดง่ายและเบ่งบานไปทั่ว ระยะเวลาสั้นๆ อาจจะไม่พอที่จะเจาะลึกในทุกๆ การเดินทาง แต่ 2 วัน 1 คืนสั้นๆ ในอำเภอเมืองลำปาง ก็พอจะทำให้นักเดินทางอย่างผมได้สัมผัสอะไรหลายๆ อย่าง ยังยืนยันคำเดิมว่า .... ปลายปีนี้ถ้าคุณมีแปลนไปเที่ยวเหนือ ลองสอดแทรก ลำปางไว้ในทริป สัก 2 วัน 1 คืน สั้นๆก็ได้ เมืองนี้ไม่ใหญ่ เที่ยวไม่ยาก มีอะไรให้ได้ค้นหา ได้ยืนมอง ได้ตั้งคำถาม ... รอยยิ้ม และความรู้สึกดีๆ ที่ได้รับจากคนท้องถิ่น ยังเอ่อล้นเกินความคาดหมาย หาโอกาสไปเดินช้าๆ .... อ้าแขนกว้างๆ รับความอบอุ่นสักครั้ง แล้วคุณจะเชื่อว่า ลำปาง...คือปลายทางแห่งความสุข .... ขอขอบคุณการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทยที่จัดกิจกรรม คนเล่าเรื่อง...เมืองน่ารัก และยื่นโอกาสที่ยากจะปฏิเสธให้ผมได้กลับไปเยี่ยมเยือนเขลางค์นครแห่งนี้อีกครั้ง นับนิ้วดูครั้งนี้ก็ครั้งที่ห้ากับเมืองลำปางแล้วมั้ง แม้จะไม่ใช่ครั้งแรกที่มาเยือน... แต่ในมุมเดิมๆ บนถนนเส้นเดิมๆ ที่เดินผ่านก็ยังมีประสบการณ์ใหม่ๆให้ได้จดจำไม่รู้เบื่อ และก็ยิ่งตอกย้ำให้ผู้เดินทางจากเมืองใหญ่คนนี้ รู้สึกว่า ลำปางน่ารัก อย่างที่ว่าไว้จริงๆ ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาชม สละเวลานั่งอ่านและนั่งซึมซับรูปภาพ อาจจะไม่ได้ตอบคอมเม้นท์รายบุลคล แต่กลับมาดูเสมอๆครับ พบกันใหม่ครั้งหน้าครับ   Create Date : 22 ตุลาคม 2554 12 comments Last Update : 22 ตุลาคม 2554 8:59:36 น. Counter : 9366 Pageviews. Share Tweet

อยากกิ๋นข้าวซอยไก่เวียงลำปางเจ้า   โดย: สาวหน้าใส 22 ตุลาคม 2554 11:23:40 น.

คนลำปาง ...แวะมาอ่านเรื่องราวของเมืองลำปาง ร้านก๋วยจั๊บที่กินบ่อย อาลัมภางค์ของเพื่อน ... สะพานรัษฏาแถวบ้าน ร้านข้าวซอยอิสลามที่ กินประจำ กาดกองต้าที่เดินบ่อยๆ (เย็นนี้จะไปด้วย) แล้วก็ยังมีอีกหลายๆ อย่างเลยค่ะ ที่อ่านบล็อกไปแล้ว เหมือนว่าจะแอบยิ้มไปกับ จขบ. ที่มาแล้ว ชอบใจ และถ่ายทอดออกมาได้สวยงามอย่างนี้ ทั้งภาพและตัวหนังสือค่ะ   โดย: JewNid 22 ตุลาคม 2554 14:08:06 น.

ขอมาเที่ยวลำปางด้วยคนนะคะ เห้นด้วยกับคุณพู่ค่ะ ทั้งภาพถ่าย ทั้งคำบรรยาย ขอบอกว่าสุดยอดจริงๆค่ะ อ่านไป ชมภาพไป ได้รับความสุขไปด้วย คลายเครียดได้ดีจริงๆโดยเฉพาะเวลานี้   โดย: AdrenalineRush 22 ตุลาคม 2554 15:57:07 น.

อ่านแล้วเพลิน ชวนให้อยากไปค่ะ   โดย: หมูอ้วนขี้อ้อน IP: 49.49.134.87 22 ตุลาคม 2554 18:08:41 น.

อ่านเพลินมากๆค่ะ รูปก็สวยด้วย เห็นทีต้องแวะไปเที่ยวลำปางซะหน่อยแล้ว   โดย: settembre IP: 78.134.11.215 22 ตุลาคม 2554 21:27:20 น.

ภาพสวยมากครับ ^^   โดย: กาแฟเย็นใส่นมเยอะๆ 24 ตุลาคม 2554 10:30:26 น.

ไปตามเที่ยวมาเกือบทู้กที่แล้วนะคะ ยอมรับเลย มีเสน่ห์จริงๆ   โดย: pim IP: 123.242.167.185 27 ตุลาคม 2554 15:18:18 น.

ตามมาเที่ยวด้วยครับ   โดย: แซงค์ ชายคาตะวัน IP: 113.53.95.105 30 ตุลาคม 2554 21:57:15 น.

ร้าน ก๋วยจั๊บ อะครับ ผมหาไม่เจออะ เปิดกี่โมงถึงกี่โมงครับ คนที่ยืนหลังแม่ค้าก๋วยจั๊บน่ากลัวมาก   โดย: งงเลยสิเอ็ง IP: 171.5.54.45 19 มีนาคม 2555 18:33:31 น.

สวยมากบ้านผม   โดย: ตังออม IP: 118.172.109.188 4 เมษายน 2555 1:21:54 น.

คิดถึง ลำปาง หนา มากเลย ค่ะ ขอบคุณภาพสวย ๆ น่ะค่ะ   โดย: ปิงปิง หนา IP: 119.42.98.201 14 มิถุนายน 2555 22:12:13 น.

ขอบคุณครับ ที่เขียนเรื่องให้อ่าน   โดย: ตี่ IP: 58.9.20.195 14 กันยายน 2555 12:08:43 น.