โรมยุคกลาง 400 ปี หลังจากการล่มสลายของโรม ซึ่งผู้รุกรานชาว บาบาเรียน ชาวโกธ และ ลอมบาร์ด โจมตีในปี ค.ศ. 410 พวกเขาต่อสู้กับผู้นำทหารของกรุงโรม และราชวงศ์ ไบเซนไทน์ เพื่อวัตถุประสงค์ในการเข้าครอบครองอิตาลี จักรวรรดิโรมันได้รวมอิตาลีเข้าไว้ด้วย และต้องการทำให้อิตาลีเป็นศูนย์กลางของโลก แต่หลังจากการล่มสลายของจักรวรรดิโรมัน อิตาลี ได้กลายเป็นสนามรบ เนื่องจากไม่มีฝ่ายไหนที่จะมีอำนาจพอ ที่จะครอบครองอิตาลีได้ทั้งหมดเพียงผู้เดียว อิตาลีจึงถูกแบ่งแยกดินแดน และ ได้รวมเป็นดินแดนเดียวกันอีกครั้งเมื่อศตวรรษที่ 19 ยุคมืด เริ่มจากเวลาที่พวก วิสิโกธ บุกรุกเข้ามาทางด้านเหนือและยุโรปตะวันออก กษัตริย์จัสติเนียนที่ 1 ผู้ปกครองกรุงคอนสแตนติโนเปิล ในปี ค.ศ. 527 ได้ฝันถึงการฟื้นฟูความรุ่งโรจน์ของราชวงศ์ ในช่วงแรก และได้ส่งนายพลเบริซาริอุส ไปปกครองอิตาลี แม้ว่า เบริซาริอุสจะได้รับความสำเร็จในช่วงแรก คือ เขายึดเมืองราเวนนาคืนจากพวกโกธในปี ค.ศ. 540 แต่ในไม่ช้า ก็มีชาวบาบาเรียนกลุ่มใหม่เกิดขึ้นมาทางชายแดนอิตาลี คือ พวกลอมบาร์ด ชาวลอมลบาร์ด เป็นชนพื้นเมืองชาวเยอรมันที่มาจากหุบเขา ดานูบ เขาได้รับชัยชนะเหนือดินแดนต่าง ๆ อย่างรวดเร็ว ดินแดนเหล่านั้น ปัจจุบันคือ ลอมบาร์ดี เวเนเซีย และ ตอสคานี เป็นเหตุให้พลเมืองที่อยู่ทางอิตาลีตอนเหนือต้องหนีไปอยู่แถบชายฝั่งด้านตะวันออกที่ไกลออกไป ชาวลอมบาร์ดได้เปลี่ยนแปลงระบบการปกครอง นำการปกครองแบบการบริหารท้องถิ่น มาใช้แทนระบบการปกครองที่ศูนย์กลางการปกครองอยู่ที่กรุงโรม ที่ดินจะถูกแจกจ่ายให้กับครอบครัวชาวลอมบาร์ด และแต่ละครอบครัวก็จะมีนักรบผู้ซึ่งมีความจงรักภักดีต่อกษัตริย์ของเขาเป็นผู้นำครอบครัว   Create Date : 15 กันยายน 2550 1 comments Last Update : 15 กันยายน 2550 9:15:30 น. Counter : 1255 Pageviews. Share Tweet

เข้ามาอ่านความรู้อะ เพิ่งเรียนเรื่องนี้ไปเองค่ะ ขอบคุณน่ะค่ะ ^^   โดย: เด็กน้อยขี้แย 15 กันยายน 2550 9:26:34 น.