tag - บ่งบอกตัวตน (กรกฎาคม 2551)

และแล้วก็ได้เวลาเข้ามาจัดการเรื่องที่ค้างคาซะที อิอิ...
อ๊ะ อ๊ะ ไม่ใช่เรื่องร้ายแรงอะไรนะคะ แค่เรื่องธรรมดาที่ไม่ธรรมดา ทั่วไปเองค่ะ...ฮ่าๆๆๆ

ก่อนหน้านี้เคย ได้รับ tag มา 1 ครั้ง จากท่านพี่มังกร เที่ยงคืน ตอนนั้นเป็น tag ถาม-ตอบธรรมดา...แต่แล้วโชคชะตาก็บันดารให้ได้รับ tag อีกครั้ง จากท่านพี่พีท หรือเฮียพิธันดร นั่นเอง.....แต่คราวนี้ต่างออกไปมากมาย เพราะงั้น เริ่มเลยละกันนะคะ

อันนี้ลอกมาค่ะ

กติกา... โพสต์ภาพคนละไม่เกิน 4 ภาพ
ที่คิดว่ามันนำเสนอถึงความเป็น “ตัวตน” ของเราได้ดีที่สุด
ไม่จำเป็นว่าต้องเป็นภาพที่สวยหรือคิดว่าดีที่สุด
แค่รู้สึกว่า... เนี่ยแหละที่เป็นเรา

ออกตัวนิดหนึ่งนะคะ คือว่ารูปที่ถ่ายเอาไว้ ที่ชอบๆๆๆ นั้นได้หายออกไปจากเครื่องนานแล้ว เพราะงั้นรูปที่สามารถเลือกได้ จึงมีน้อยนิดเหลือเกิน แต่ก็คงบอกความเป็น รวยระรินกลิ่นชา ได้บ้าง ไม่มากก็น้อยค่ะ..( หวังเช่นนั้น )

---

Once, in my life



เรื่องราวและความทรงจำที่ดีที่สุดในช่วงชีวิตหนึ่ง ถูกถ่ายทอดออกมาอย่างชัดเจนผ่านรูปภาพเพียงภาพเดียว และยังคงยิ้มได้เสมอที่นึกถึงเรื่องราวเหล่านั้น

ถ้าใครเคยผ่านเข้ามาใน blog ก็คงคุ้นตาดี....ภาพนี้ถ่ายเมื่อปี 2004 เป็นความไม่ตั้งใจ+มั่วๆ ลองถ่ายรูปแบบมาโคร .... เหมือนมีใครจัดมุมไว้ให้ แล้วบังเอิญเห็นเข้า เลยเก็บภาพเอาไว้ .... ที่เลือกรูปนี้ก็เพราะว่า มันเป็นความบังเอิญที่ลงตัว จนทำให้หลงรักอ่ะค่ะ ...




ฝันที่เป็นจริง



//www.nathanon.com

....เมื่อประมาณปลายปี 2004 ได้มีโอกาสเข้ามารู้จักกับชุมชนออนไลด์แห่งหนึ่ง ภายใต้ชื่อถนนนักเขียน...หลังจากใช้เวลาเรียนรู้ และทำความรู้จัก จนสนิทใจแล้ว ก็ได้ถูกเชิญชวน ให้เข้ามาร่วมลงทุน สร้างความฝันของคนหลายๆคนที่เหมือนกันให้เป็นความจริงขึ้นมา ภายใต้ชื่อ ณ ถนนฯ...ถนนของคนเขียนฝัน

และยังได้รับโอกาสอันยิ่งใหญ่ ในการร่วมเป็นส่วนหนึ่งของหนังสือเล่มนี้ มันยิ่งกว่าตื่นเต้นนะคะ ที่เราสามารถทำสิ่งที่แอบหวังไว้ ให้กลายเป็นจริง...ขอบคุณพี่ๆ ทุกคนนะคะ



เราจะไม่ทิ้งกัน



นอกจากจะชอบถ่ายรูปแล้วยังชอบเดินทางด้วยค่ะ ด้วยความที่เป็นคนไม่ชอบอยู่นิ่งๆ และมองว่าโอกาสดีดีนั้น ผ่านเข้ามาในชีวิตเราแค่ไม่กี่ครั้ง ดังนั้นทุกครั้งที่มีใครชวนไปไหน จึงเลือกที่จะไปในทุกๆ ที่ จนบางทีก็เหมือนจะมากเกินไป ในสายตาของคนอื่น

และด้วยความสามารถพิเศษ ที่เป็นคนเข้ากับคนง่าย จึงทำให้สามารถกลมกลืนได้กับทุกสภาพแวดล้อม และส่งผลให้เป็นคนที่มีเพื่อนซี้ มากมายหลายกลุ่มเหลือเกิน แต่ไม่ว่าจะอยู่ท่ามกลางผู้คนมากมายแค่ไหน ก็มีอยู่สิ่งหนึ่งที่ไม่เคยจางหายไปใน ความรู้สึก....



เดียวดาย



ความรู้สึกนี้ เป็นความรู้สึกที่บ่งบอกความเป็นตัวเองที่สุดก็ว่าได้ เพราะเป็นคนขี้เหงาเอามากๆ ทำให้รูปที่ถ่ายออกมา จากการไปเที่ยวทุกๆครั้ง จะต้องมีภาพที่ดูเหงา และเศร้า ปะปนอยู่

ที่เลือกภาพขาวดำ...เพราะรู้สึกว่ามันสื่อความรู้สึกที่ชัดเจนและให้อารมณ์ที่ลึกซึ้งกว่าภาพสี ไม่รู้ว่าจะมีใครที่คิดแบบนี้บ้างนะคะ แต่รู้สึกแบบนี้จริงๆ

---

ไม่รู้ว่าทั้งหมดนี้จะสะท้อนความเป็นตัวเองได้แต่ไหนนะคะ แต่ก็หวังว่า คงไม่ได้ทำให้ผู้ที่ส่งต่อมา ผิดหวังค่ะ

Create Date : 10 กรกฎาคม 2551 Last Update : 10 กรกฎาคม 2551 13:47:09 น. Counter : 1140 Pageviews.		39 comments
Share Tweet