หวัดดีค่ะ จริงๆ มันคือ กาพย์ฉบัง 16 ค่ะ
แต่เขียน ยำเพลง บรรเลงกาพย์ แล้วมันดูแปลกๆ

อีกอย่าง จะเอาลิงค์เพลงมาลง แต่ทำไม่ได้ค่ะ
เอาเนื้อเพลงไปอ่านละกันนะคะ อิอิ



เนื้อเพลง: รักไม่ได้
อัลบั้ม: The Lift

ก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ถึงไม่ลืมเธอ
มีเธอในใจฉันเสมอไม่เข้าใจ
อยากกอดเธอเอาไว้ สักเท่าไร
แต่หัวใจ ฉันก็รู้ดี จูบเธอได้ในฝัน
เท่านี้ แค่นี้ เพียงข้างในใจ

รักไม่ได้ บอกกับตัวเอง หัวใจตัวเอง
ต้องห้ามตัวเอง บอกมันอย่าหวั่นไหว
รักเขาไม่ได้ เขาดียังไง
ชอบเขาเท่าไหร่ก็ต้องหยุดไว้เอง

เป็นบททดสอบของเบื้องบน ให้ค้นหาหัวใจ
ส่งมาให้ตัวฉันข้ามไป
อยากจะลองใจฉันหรือเปล่า
จะได้รู้ว่ารัก ลึกแค่ไหน
ให้เห็นเงา สะท้อนหัวใจ
เก็บเธอไว้แค่ฝัน ได้ไหม
เพราะหัวใจฉันก็เสียดาย

รักไม่ได้ บอกกับตัวเอง หัวใจตัวเอง
ต้องห้ามตัวเอง บอกมันอย่าหวั่นไหว
รักเขาไม่ได้ เขาดียังไง
ชอบเขาเท่าไหร่ก็ต้องหยุดไว้เอง

รักไม่ได้ บอกกับตัวเอง หัวใจตัวเอง
ต้องห้ามตัวเอง บอกมันอย่าหวั่นไหว
รักเขาไม่ได้ เขาดียังไง
ชอบเขาเท่าไหร่ ก็รักไม่ได้
บอกกับตัวเอง หัวใจตัวเอง
ต้องห้ามตัวเอง บอกมันอย่าหวั่นไหว
รักเขาไม่ได้ เขาดียังไง
ชอบเขาเท่าไหร่ก็ต้องหยุดไว้เอง

  

ก๊อกๆๆๆๆๆ ว่าแต่เรา บ้านก็ร้างพอกันล่ะน่า อิ อิ

  

แวะมาหา ยามบ่าย ใกล้ค่ำแล้ว

ยินเสียงแว่วรักใครไม่ได้หนอ

เมื่อรักแล้ว รักเถิดหนาอย่ารีรอ

อย่าเพิ่งท้อ ว่ารักใครไม่ได้เลย



สวัสดีค่ะ แอบมาเยี่ยม ไม่ว่ากันนะคะ

  

แวะมาเยี่ยมสาวสวยน่ารัก และก็เขียนกลอนก็ไพเราะเพราะพริ้ง เชียวค่ะ

  

ฮั่นแน่ มานี่เลยตัวเอง มาร่วมรับกรรมซะดีๆ

ห้องพิธันดร ที่ลายปากกา

ห้ามหนี ฮ่าๆๆ

  

มาเยือนขอรับ อิอิ

  

แวะมาเยี่ยม ยามบ่ายค่ะ

  

สับสนเคว้งคว้างหวั่นไหว.......เพื่อนรักเคียงใจ
ชิดใกล้จึงเผลอผูกพัน

หมายไกลกว่าคำเพื่อนนั้น.....สนิทแน่นคืนวัน
จึงคิดผิดจากครรลอง

แอบฝันแอบใฝ่หมายปอง.....ใจจึงหม่นหมอง
เมื่อเธอมีใครเข้ามา

เขาเคียงเป็นคู่ชีวา...............จึงจำหนีหน้า
มิอาจสบตาเช่นเคย

เกรงแวววาววามเปิดเผย.......นัยยะเฉลย
ลึกเร้นจากห้วงดวงใจ

จึงข่มจิตคิดจากไกล............แต่ทำมิได้
ไกลเธอได้เพียงหางตา

ไฉนใจดื้อนักหนา...............หักห้ามทุกครา
ทว่าหวลมาทุกที

อย่างไรจึงจะหลีกลี้.............ฤๅตราบชีวี
เลือนลับสลายกายลง

วิญญาณรักยังมั่นคง............ใช่เพียงใหลหลง
เธอคือทุกสิ่งในใจ

รอยยิ้มเสริมสร้างแรงให้......ก้าวฝ่าขวากใด
ไม่ยากเย็นจนเกินควร

เสียงเธอเสนาะรัญจวน........ยิ่งสายตาล้วน
ฉายแววแห่งปราถนาดี

ฉันหรือจักพ้นวิถี................ยิ่งฟังวจี
ยิ่งหวลคืนมาใกล้เธอ

สับสนในใจเสมอ................แม้มิใช่เกลอ
คงเผยคำรักฝากไป

คงมิปล่อยเวลาไว้...............จนเลือนร้างไกล
เช่นปัจจุบันเวลาฯ

สวัสดีค่ะ..วันนี้ข้ามฝั่งถนนฯมาเยือน ณ เรือนนี้

ราตรีสวัสดิ์ค่ะ ฝันดีนะคะ

  

ยามอรุณรุ่งเช้า..................อำไพ
แสงส่องมองวิไล................ฟากฟ้า
เรืองรองผ่องแลไกล...........งามเด่น
สว่างไปทั่วหล้า..................หล่อเลี้ยงใจชนฯ


หวัดดีค่ะ พักนี้ หายไปไหน มะเห็นเยย