|
เมื่อรักไม่เป็นดังหวัง
29 กุมภาพันธ์ A Leap Day
เป็นวันที่ไม่น่าจดจำเลยแม้แต่นิดเดียว แต่มันก็ไม่สามารถลบออกไปจากความทรงจำได้
เธอกลับมาจากงานญาติที่ต่างจังหวัด เราที่เฝ้ารอการกลับมาของเธอผู้ที่เคยเป็นที่รัก แต่การกลับมาครั้งนั้น เธอกลับมาพร้อมกับการเปลี่ยนแปลง เปลี่ยนแปลงใจที่เคยรัก เคยผูกพันธ์ เป็นใจที่ไม่เหลือเยื่อใยใด ๆ ให้กันเลยแม้แต่น้อย
เราไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นเมื่อไร แต่มันรวดเร็วจนตั้งตัวไม่ทัน เธอกลับมาถึงประมาณห้าทุ่ม เราออนเอ็มคุยกัน เธอเริ่มต้นประโยคว่าเธอก็เป็นคนแปลก ๆ แบบนี้แหล่ะ บางครั้งก็อยากอยู่คนเดียว บางครั้งก็อยากมีคนอยู่ด้วย เราก็เลยถาเธอว่ามันเกิดอะไรขึ้นระหว่างเรา ทำไมเธอถึงได้เปลี่ยนไป จากคนที่รักกันจนคนอื่นอิจฉา กลายเป็นเหมือนคนแปลกหน้าที่ไม่เคยรู้จักกัน เธอตอบว่า เธอไม่สามารถทนความรู้สึกแบบนี้ได้ ความรู้สึกที่ยังรักคนเดิม แต่ต้องอยู่กับอีกคน เธอขอไปใช้ชีวิตตามลำพัง ถึงประโยคนี้หัวใจเราแทบสลาย เธอที่เราตั้งใจจะใช้ชีวิตที่เหลือด้วย กลับมีประโยคแบบนี้ออกมา สิ่งต่าง ๆ ที่เคยทำให้กันมันไม่มีความหมายเลยแม้แต่น้อย เธอยังรัก ยังคิดถึง คนเก่าของเธอตลอดเวลา มันเหมือนเอาเข็มสักร้อยเล่มมาแทงที่หัวใจเรา ทุกวันเธอบอกรักเราตลอด อยากใช้ชีวิตกับเรา อยากมีครอบครัว มีลูกกับเรา ทุกคำพูดที่เธอพูดมันคืออะไร มันคือการโกหกหลอกลวงกันใช่ไหม หรือเป็นการย้ำเตือนให้ใจเธอคิดอยู่เสมอว่า เธอต้องรักเรานะ เธอต้องอยู่กับเรานะ มันคือการเตือนจิตใจเธอไม่ให้กลับไปคิดถึงคนเก่าของเธอ เท่านั้นเองเหรอ มันยังคงเป็นคำถามที่ยังวนเวียนอยู่ในความคิดของเราเสมอมา เธอได้แต่ขอโทษที่ทำแบบนี้ แต่คำขอโทษก็ไม่ได้ช่วยให้หัวใจที่บอบช้ำกลับมาดีเหมือนเดิมได้ มันยิ่งตอกย้ำลงไปว่า เธอไม่ใช่คนรักของเราแล้วนะ เธอมีคนที่เธอรักและเธอก็เลือกเขาคนที่เธอรัก ความรู้สึกนะตอนนั้นมันเหมือนเราสูญเสียของที่รักไป อย่างไม่มีวันที่จะได้คืน ทุกประโยคที่พิมลงใน MSN มันยังคงติดอยู่ในใจเราตลอด และก็ไม่รู้ว่าเมื่อไรมันจะลบออกไปจากความทรงจำเสียที
Create Date : 11 มิถุนายน 2551 |
|
2 comments |
Last Update : 11 มิถุนายน 2551 15:13:07 น. |
Counter : 330 Pageviews. |
|
|
|
|
โดย: ญ. IP: 203.154.188.20 วันที่: 11 มิถุนายน 2551 เวลา:15:15:18 น. |
|
โดย: มายด์ IP: 58.147.37.5 วันที่: 28 ธันวาคม 2551 เวลา:18:33:28 น. |
|
| |
|
สิ่งที่ฉันเรียกว่ารัก |
|
|
|
|
เราขอให้กำลังใจคุณเจ้าของบล็อกนี้ด้วยนะคะ เพราะยังมีคนที่ผิดหวังเหมือนคุณตั้งมากมาย เราจะเป็นกำลังใจให้นะคะ