แต่ก้อไม่รู้จะเล่าเรื่องอะไรดี เอาเป็นว่าเอาความรู้สึกตอนนี้เลยดีกว่า

...วันนี้เป็นวันที่ตื่นมา แล้วรู้สึกดีแล้วก้อตื่นเต้นมากๆ เพราะพรุ่งนี้จะได้เข้าฝั่งกลับบ้านซะที หลังจากที่ทำงานที่นี่มา 4 อาทิตย์เต็มๆ โดยไม่มีวันหยุดเลย ทำงานตั้งแต่ 6 โมงเย็นจนถึง 6 โมงเช้ากันเลย คืนนี้ก้อเป็นอีกคืนนึง ที่ยังต้องทำงานจนถึงเช้า (ช่วงนี้ทำงานกะกลางคืน) คนที่จะมาเปลี่ยนจากฝั่ง มาถึงที่นี่ก้อน่าจะประมาณ 8 โมงเช้า ส่งงานกันอีกประมาณ 2 ชั่วโมง หลังจากนั้นก้อจะได้กลับไปเหยียบผืนแผ่นดินซะที อยู่ที่นี่เหงามากๆเลย แต่ก้อต้องทนอยู่กันไป...

... รอพระอาทิตย์ขึ้นตอนเช้า พรุ่งนี้ก้อจะเป็นวันของเราแล้ว ความรู้สึกตอนวันกลับกับตอนวันมา ต่างกันอย่างลิบลับเลย เวลาที่มาจากบ้านวันแรก รู้สึกเหงาหงอย หดหู่ตลอดเลย ใจยังไม่อยากมา อยากอยู่บ้านนานๆ แต่ก้อเนอะ..ยังไงก้อต้องมาอยู่ดี ...เอาเป็นว่า วันมาไม่ต้องนับวันกลับไม่ต้องคิด..จะได้รู้สึกดีๆ ไม่ต้องคิดมาก..

...คืนนี้ก้อเหมือนเดิม ไม่มีอะไรมาก..หวังไว้ว่าอย่าให้มีปัญหาอะไรเลย เพราะส่วนมากไม่รู้เป็นอะไร พอคืนที่กลับ งานจะต้องมีปัญหาบ่อยครั้งง.แต่คืนนี้ขอสักครั้งเถอะ อยากกลับบ้านอย่างสบายใจ ไม่ต้องเหนื่อย..แต่ช่วงนี้อากาศร้อนมากๆ แต่ก้อมีีลมพัดตลอด ไม่มีคลื่น ไม่มีพายุ น้ำทะเลนิ่งมากๆ (แบบนี้น่ากลัว ไม่ค่อยชอบมากเท่าไหร๋) นิ่งเกินไปพอพายุเข้าทีกระจายเลย..

...ไม่รู้จะเขียนอะไรแล้วแต่ที่จิงมีเยอะมากๆ ครั้งนี้ครั้งแรกลองทดลองเขีียนดูก่อน เพราะมีบางคนบังคับให้เขียน อะไรก้อได้ ก้อเขียนแค่นี้ก่อนนะ เด๋วจะเขียนบ่อยๆ จะได้เก่งๆคับ...