"พ่อครับ ขอยืมตังค์หน่อย "

งานขัดตาทัพมาอีกแล้ว.......แหะ...แหะ

เมลล์ฉบับนี้ เป็นอีกฉบับหนึ่งที่อ่านแล้ว อึ้งๆ
ก็เลยเอามาระบาดให้อ่านกันดูค่ะ


................................

เสร็จจากงานถึงบ้านเกือบสามทุ่มเข้าไปแล้ว
เขาเดินเข้าบ้านที่ดูเงียบเหงาเนื่องจากภรรยาเสียชีวิตไปเมื่อปีกลาย
ทิ้งลูกชายคนเดียวไว้กับเขาให้หาเลี้ยงลูกตามลำพัง
ดีว่าเจ้าหนูน้อยพอจะช่วยตัวเองได้บ้าง อาหารก็กินอาหารปิ่นโตที่ผูกประจำ
หากินเองได้ทำให้ไม่เป็นภาระมากมายนัก

เข้ามาในบ้านเหงื่ออาบแก้ม ยังไม่ทันได้พักผู้เป็นพ่อเห็นหน้าลูกชายวัยซนที่รอรับหน้าเอ่ยปากทัก

" พ่อครับ วันนี้ทำงานเหนื่อยมั้ยครับ "

" เหนื่อยสิลูก แล้ววันนี้ทำการบ้านเสร็จแล้วเหรอ"

ผู้เป็นพ่อตอบ เนือยๆ พร้อมกับถามต่อด้วยความเคยชิน

"เสร็จหมดแล้วครับ คือผมมีเรื่องบางอย่างอยากจะถามพ่อน่ะ พ่อว่างหรือยังครับ"

ลูกชายตัวน้อยถามต่อ

" เดี๋ยวพ่อจะไปอาบน้ำ หาข้าวกินข้าวซักหน่อย แล้วคงจะเข้านอน วันนี้เหนื่อยเหลือเกินว่าแต่แกจะถามอะไรพ่อเหรอ"

ผู้เป็นพ่อถามด้วย น้ำเสียงอ่อนล้า

"คือผมอยากรู้ว่าพ่อทำงานได้ค่าจ้างวันละเท่าไรครับ”

ลูกชายถามด้วยน้ำเสียงใสซื่อ

หันมามองหน้าลูกชายพร้อมกับขมวดคิ้วด้วยความสงสัย
ผู้เป็นพ่อก็ตอบไปว่า

"วันละ สี่ร้อย "


“งั้นผมขอยืมตังค์พ่อซักสองร้อยได้มั้ยครับ"


ลูกชายตัวน้อยเอ่ยปากด้วยสายตาวิงวอน

"หาแกว่าไงนะ"

ผู้เป็นพ่อขึ้นเสียงด้วยอารมณ์ ก่อนที่จะหันมาพูดกับลูกชายด้วยเสียงเข้มขึ้นกว่าเดิม

"นี่ฟังนะ แกคิดว่าเงินทองหาได้ง่ายๆเหรอกว่าพ่อจะได้เงินสี่ร้อยบาทต้องทำงานเหนื่อยตั้งแต่เช้ายันค่ำ แต่พอกลับมาถึงบ้านเจอแกรอขอยืมเงินพ่อง่ายๆแบบนี้นี่นะแกลองไป คิดดูให้ดีสิว่าแกทำประโยชน์อะไรให้พ่อบ้างพ่อถึงจะต้องให้เงินสองร้อยนี่ให้แกยืม"

เด็กชายยืนนิ่ง มองหน้าพ่อ ไม่มีเสียงหลุดออกจากปาก
แต่น้ำตาไหลซึมลงอาบร่องแก้มทั้งสองข้าง

ก่อนที่จะหันหลังเดินกลับห้องตัวเองอย่างซึมเซา

หลังจากอาบน้ำเสร็จแวะเข้าครัวหาข้าวปลากินเรียบร้อยเขาหยิบบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบ
เดินไปที่ระเบียง ความรู้สึกเคร่งเครียดที่ได้รับมาจากงานนอกบ้านเริ่มผ่อนคลาย
คิดไปถึงอดีตที่ผ่านและงานที่ทำมาทั้งวัน
แล้วก็ย้อนกลับคิดไปถึงลูกชายตัวน้อย ลูกเป็นเด็กดี
ไม่เคยเกเร ไม่เคยเอ่ยปากขอเงินเพิ่ม
นอกจากเงินค่าขนมที่เขาให้ประจำวันเท่านั้น แต่วันนี้ทำไมถึงเอ่ยปากยืมเงิน
เมื่อสักครู่เขาเหนื่อยเกินไป หรือเครียดเกินไปหรือป่าว
ถึงได้ใช้อารมณ์กับลูกไปอย่างนั้น เมื่อได้คิด
เขาดับบุหรี่ แล้วเดินไปที่ห้องลูกชาย ไฟในห้องนอนดับแล้ว
เมื่อเปิดประตูเข้าไป เอื้อมมือเปิดไฟในห้อง
หนูน้อย นอนตะแคงหน้า ตายังคงลืมจ้องมองมาที่ประตู
แก้มที่แนบกับหมอนชุ่มด้วยน้ำตาพร้อม เสียงสะอื้นเบาๆอยู่คนเดียว
เขาเดินไปนั่งที่ขอบเตียงมือลูบผมลูกชายเบาๆพร้อมกับเอ่ยปากด้วยน้ำเสียงเครือจุกคอ
"พ่อขอโทษนะลูก เมื่อกี้พ่อเหนื่อยมามากเลยใช้อารมณ์ กับลูกมากไปหน่อย จริงๆตะกี้พ่อไม่ได้ถามลูกด้วยซ้ำว่าลูกอยากยืมเงินพ่อไปทำไม ลูกอาจจะมีเหตุจำเป็นที่จะต้องใช้เงินก็ได้เงินแม้ว่าจะหาได้ลำบาก
ไม่ได้ได้มาง่ายๆ แต่ถ้าลูก มีเหตุผลเพียงพอพ่ออาจจะให้ยืมก็ได้ เพราะว่าลูกน่ะสำคัญสำหรับพ่อเหนือ สิ่งอื่นใด และพ่อรักลูกจ้ะ ว่าแต่ไหนลูกลองบอกพ่อสิว่าลูกอยากยืมเงินสองร้อยไปทำอะไร "

ผู้เป็นพ่อถามลูกชายที่มองหน้าพ่อนิ่ง ด้วยน้ำเสียงปราณี เต็มเปี่ยมด้วยความรัก
ลูกชายตัวน้อย ส่งเสียงสะอื้นจากลำคอ

"พ่อครับ ตั้งแต่แม่ตาย ผมเห็นพ่อต้องทำงานหนักเพื่อหาเงินทุกวันจนไม่ได้พักไม่ได้อยู่กับผมเลย เราแทบไม่มีเวลาได้อยู่ด้วยกัน ผมเลยค่อยๆ เก็บค่าขนมของผมไว้ตลอดมา จนถึงตอนนี้ผมเก็บได้สองร้อยบาทแล้ว แต่พอผมรู้จากพ่อว่า พ่อทำงานได้ค่าจ้างวันล่ะสี่ร้อย ผมจึงอยากยืมพ่อเพิ่มอีกสองร้อยให้เป็นสี่ ร้อย เพื่อจะได้ใช้เป็นค่าจ้างให้พ่อได้พักได้อยู่กับผมซักวันนึงครับ "
...................................





ขอบคุณภาพจาก Gogle (www.taklong.com/webboard/photo/48842DSC0001.JPG) ค่ะ



Create Date : 24 มีนาคม 2550
Last Update : 24 มีนาคม 2550 14:24:55 น. 8 comments
Counter : 407 Pageviews.

 
อ่านแล้วน้ำตาแทบคลอเลยค่ะ ซาบซึ้งใจ
จริงๆ ถ้าฝนมีลูกชายที่คิดได้แบบนี้ก็ดีนะคะ

ภาพที่นำมาฝากดูแล้วพูดไม่ออกค่ะ รู้แต่ว่าซึ้งใจที่สุดเลย



... ...


โดย: Malee30 วันที่: 24 มีนาคม 2550 เวลา:15:06:16 น.  

 
น้องกรานต์ต้องน่ารักแบบนี้อยู่แล้วค่ะ ชัวร์


โดย: *~.Jasmin and Airedale.~* วันที่: 24 มีนาคม 2550 เวลา:15:36:13 น.  

 
เห็นภาพแล้ว อยากมีลูกบ้าง




//
ปัญหา คือต้องหาแม่ให้ได้ก่อน


โดย: กรุณาใช้บริการช่องถัดไป วันที่: 24 มีนาคม 2550 เวลา:17:22:32 น.  

 
T_T ซึ้งค่า
ยิ่งมีภาพประกอบแล้วยิ่ง...นะ

ปล.ค้างอารายไว้น้ออออ
ยังไม่ลืมฮับ!!!




โดย: Noo-Dew (Dewreeya ) วันที่: 24 มีนาคม 2550 เวลา:18:14:03 น.  

 
ซึ้งๆๆๆ



เด๋วเอาไปใช้กับว่าที่พ่อของลูกมั่ง



จ้างยี่สิบบาทช่วยอยู่กินข้าวให้มันหมดจานก่อนจะรีบไปได้ม้าย!!!



ฮึ!


โดย: dengerpooh วันที่: 24 มีนาคม 2550 เวลา:20:40:07 น.  

 
หักมุมได้สะเทือนใจมากจนไม่กล้าใช้ภาษาอินเตอร์เนทเพื่อแสดงความเคารพ ในเนื้อหานี้ ที่สุด




โดย: Yoawarat วันที่: 25 มีนาคม 2550 เวลา:0:40:56 น.  

 
เคยอ่านเมล์นี้เหมือนกัน อ่านแล้วน้ำตาซึมมม


โดย: i_nookae วันที่: 26 มีนาคม 2550 เวลา:0:00:40 น.  

 
เคยอ่านด้วย แต่เป็นเวอชั่นฝรั่งจ่ะ - -*

ปล.เฮียช่องถัดไป เค้าตามหาแม่ของลูกอยู่แน่ะ
เจ๊ไม่สนเหรอจ๊ะ


โดย: สะบะละเฮ่ยแจงแวง วันที่: 26 มีนาคม 2550 เวลา:2:21:01 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

*~.Jasmin and Airedale.~*
Location :
ระยอง Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]







ไม่ได้มีความชอบดอก Jasmin เป็นการส่วนตัวหรอกนะคะ
เพราะความที่รีบหาชื่อที่ใช้เพื่อสมัครล๊อคอินในพันทิปแท้ๆ
เปิดดิคไปเจอก็เลยหยิบมา เอาไป+กะหมาล่าเนื้อซักหน่อย ดูเก๋ดีอ่ะ

Group Blog
 
<<
มีนาคม 2550
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
24 มีนาคม 2550
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add *~.Jasmin and Airedale.~*'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.