สังวรคาถา
มารย่อมรังควาญบุคคลผู้มีปรกติเห็นอารมณ์ว่างาม ผู้ไม่สำรวมแล้วในอินทรีย์ทั้งหลาย
ไม่รู้ประมาณในโภชนะ เกียจคร้าน มีความเพียรเลว เหมือนลมระรานต้นไม้ที่ทุรพลฉะนั้น
มารย่อมรังควาญไม่ได้ซึ่งบุคคลผู้มีปรกติเห็นอารมณ์ว่าไม่งามอยู่
สำรวมดีแล้วในอินทรีย์ทั้งหลาย
รู้ประมาณในโภชนะ มีศรัทธา ปรารภความเพียร
เหมือนลมระรานภูเขาหินไม่ได้ ฉะนั้น (นน. ๑๖)
ความสำรวมด้วยจักษุเป็นความดี ความสำรวมด้วยหูเป็นความดี
ความรวมด้วยจมูกเป็นความดี ความสำรวมด้วยลิ้นเป็นความดี
ความสำรวมด้วยกายเป็นความดี ความสำรวมด้วยวาจาเป็นความดี
ความสำรวมด้วยใจเป็นความดี ความสำรวมในทวารทั้งปวงเป็นความดี ภิกษุผู้สำรวมแล้วในทวารทั้งปวง ย่อมพ้นจากทุกข์ทั้งปวงได้ (นน.๖๔)
คำแปลจากพระไตรปิฎกสยามรัฐ (บาลี) ขุททกนิกาย ธรรมบท ๒๕/นน. ๑๖, ๖๔
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
