รู้จักอาชีพน่าสนใจ ผู้ฝึกสัตว์แสนรู้
20 นาทีของการแสดงความสามารถของสัตว์แสนรู้ ใน “ฟาร์มลุงทอม” สวนสนุกดรีมเวิลด์ เป็นภาพที่สร้างความสุขประทับใจแก่ผู้ชม โดย เบื้องหลังที่สัตว์เหล่านี้ได้แสดงความแสนรู้และฉลาด เป็นเพราะการฝึกฝนโดย ไพรัชต์ จุลชนะวิชิต แอน นิมอล เทรนเนอร์หรือผู้ฝึกสัตว์ สวนสนุกดรีมเวิลด์
คุณไพรัชต์ยอมรับว่า ไม่เคยคิดฝันมาเป็นผู้ฝึกสัตว์เลยแม้แต่นิด ทว่าจังหวะชีวิตนำไปสู่การทำงานด้านนี้ เริ่มจากพี่ชายทำงานเป็นผู้ฝึกสัตว์อยู่ที่สวนสัตว์ซาฟารีเวิลด์เอ่ยปากชวนเข้าทำงานเป็นผู้ฝึกสัตว์ ครั้งแรกเรียนรู้การฝึกลิงอุรังอุตังและรับหน้าที่นี้เป็นเวลา 10 ปี ก่อนเปลี่ยนไปฝึกนกแก้วมาร์คอร์อีก 2 ปี จากนั้นเดินทางหาประสบการณ์ทำหน้าที่ฝึกสัตว์ในที่ต่าง ๆ กระทั่งเเป็นเจ้าหน้าที่ดูแลสัตว์ของสวนสนุกดรีมเวิลด์ในปี พ.ศ. 2544
ในการฝึกสัตว์ต่าง ๆ คุณไพรัชต์ เล่าว่า ต้องเริ่มจากความผูกพันและความชิดใกล้ เพื่อ สังเกตพฤติกรรมของแพะและแกะกระทั่งค้นพบว่า สัตว์สองชนิดนี้สามารถเดินสองขาได้ รวมทั้งปีนป่ายและกระโดดได้ จึงใช้ความพยายามฝึกให้มีความสามารถ ด้านการดมกลิ่นตามหาสิ่งของและไต่บาร์ไม้เดี่ยวโดยใช้เวลา 2-3 เดือน ส่วน สุนัขพูเดิลฝึกเดินซิกแซ็กสองขา กระโดดข้ามบาร์ และกระโดดลอดบ่วง และฝึกแมวไทยชื่อ “แคทตี้” ทำหน้าที่เป็นประธานเปิดป้ายการแสดง แต่นั่นยังไม่พอ วางเป้าหมายไว้ว่าจะต้องฝึกเจ้าแคทตี้ กระโดดลอดบ่วงและเดินแบบซิกแซ็กให้สำเร็จจงได้
ผ่านประสบการณ์ฝึกสัตว์กว่า 20 ปี คุณไพรัชต์สามารถพูดได้ว่า “ช่วงเวลาแค่ 20 นาที ที่ผู้ชมได้เห็นความแสนรู้ ของสัตว์ มักรู้สึกว่าดูแป๊บเดียวเอง แต่กว่าจะนำพวกเขามาแสดงได้ ต้องใช้เวลาฝึกนาน ความยากง่ายขึ้นอยู่กับการแสดงและประเภทของสัตว์ด้วย อย่างแมว จะฝึกยาก เขาตกใจง่าย แค่เคาะโต๊ะก็ตกใจ การฝึกสัตว์อยู่ที่วิธีการของ แต่ละคน ผมเน้นวิธีการฝึกอยู่ที่ใจ ถ้าคุณอยาก ได้ใจของเขา คุณต้องให้ใจ ใส่ใจดูแลเขา สัตว์มีชีวิตจิตใจเหมือนคนเรา ต้องพูดดี ๆ กับเขา นกจิก แมวข่วนเป็นเรื่องปกติ เราเป็นคนฝึกต้องอดทน อย่าโมโหหรือตีต้องยึดทำดีให้รางวัล ถ้าทำไม่ดีพูดว่าไม่ แล้วหยุดให้รางวัลเขาจะเรียน รู้เอง งานที่ทำอยู่มีความสุขดี อย่างน้อยเราได้ชื่อว่า เป็นคนไทยสามารถฝึกสัตว์ให้คนได้ดู ส่วนสัตว์ที่แสดงเขามีความสุขไปด้วย ไม่มีการทรมานหรือตีให้เขาเกิดความกลัว วิตกและหวาดระแวง”.
คนฝึกสัตว์หรือ “แอนนิมอล เทรนเนอร์” มีตารางทำงานเริ่มช่วงเวลา 09.00 น. ออกตรวจสังเกตอาการของสัตว์ที่นำมาแสดงว่า เจ็บป่วยหรือปกติ จากนั้นนำมาฝึกซ้อมก่อนขึ้นเวทีแสดงจริง แม้สัตว์ตัวนั้นจะมีความชำนาญแสนรู้เรื่องการแสดงทุกวี่วันอยู่แล้ว แต่ต้องฝึกทุกวัน การฝึกซ้อมมีการฝึกซ้อมแบบ 120 เปอร์เซ็นต์ เพื่อว่าการแสดงบนเวทีจริงจะสามารถทำได้ 100 เปอร์เซ็นต์ หากมีปัญหา เกิดขึ้น ผู้ฝึกต้องแก้ไขเฉพาะหน้าให้ได้ เมื่อการแสดงปิดม่านลงนักแสดงสัตว์ได้รับการดูแลอย่างดี ขณะที่ผู้ฝึกต้องใช้สมองสร้างสรรค์การแสดงที่พัฒนายิ่งขึ้นไป.
ที่มา //www.dailynews.co.th
ผู้ติดตามบล็อก : 28 คน [