แล้วผมก็ตัดสินใจมีอีหนู

ครั้งแรกที่ผมพบเจ้าแฮมสเตอร์ตัวน้อย ๆ นั้น ผมก็รู้สึกว่ามันน่ารัก นึกอยากเลี้ยงขึ้นมาตะหงิด ๆ แต่ก็คิดว่ามันจะกลายเป็นภาระหน้าที่อันใหญ่หลวงที่จะต้องรับผิดชอบชีวิตของผู้อื่น เพราะชีวิตของตัวเองยังดูแลไม่ค่อยได้ ที่สำคัญถ้ามันคลอดลูกออกมาเยอะ ๆ ผมคงเลี้ยงไม่ไหวแน่ ๆ นาน ๆ เข้า ความรู้สึกอยากเลี้ยงหนูแฮมก็ค่อย ๆ จางหายไปในที่สุด

เวลาล่วงเลยผ่านไป จนกระทั่งอยู่มาวันหนึ่งผมก็พบกับบล็อกของเพื่อนชาวบล็อกคนหนึ่ง (หนูกิ่งเจ้า) เห็นเขาเลี้ยงหนูแฮมแล้วน่ารักดี ความรู้สึกอยากมีอีหนู เอ้ย! อยากเลี้ยงหนูแฮม ก็ผุดเข้ามาในใจอีก แต่ก็ยังกลัว ๆ อยู่เหมือนเดิม ยิ่งนึกถึงภาพมันผลิตทายาทหนูออกมาคลอกแล้วครอกเล่า เห็นภาพหนูวิ่งไปวิ่งมาเต็มห้อง คงต้องแก้ปัญหาโดยการเอาลูกหนูไปแจกชาวบ้าน หรือไม่ก็เอาใส่กล่องไปนั่งขายบนสะพานลอย แต่จะมีสักกี่คนที่อยากซื้อหนูของผมไปเลี้ยง สุดท้ายก็เลยตัดใจไม่เลี้ยงดีกว่า



ช่วง 2-3 เดือนที่ผ่านชีวิตผมย่ำแย่ รู้สึกเครียดมาก ระยะหลังพอสภาพจิตใจดีขึ้น ก็นึกอยากจะเลี้ยงสัตว์ขึ้นมา เพราะคิดว่ามันจะช่วยให้เราผ่อนคลายหายเครียดได้ แน่นอนว่าเจ้าแฮมสเตอร์ตัวจ้อยต้องเป็นสิ่งที่ผมนึกถึงเป็นอย่างแรก วันหนึ่งในช่วงปลายเดือนที่แล้วผมจึงบังคับสังขารตัวเองให้ไปเดินอยู่ที่ตลาดนัดสนามหลวง 2 แถว ๆ โซนสัตว์เลี้ยง ดูน้องหมาก็น่ารักดี คนขายน้องหมาก็น่ารัก แต่ผมอยู่คอนโดเขาห้ามเลี้ยงสัตว์ (ซึ่งผมตีความว่าหมายถึงหมากับแมว) ถ้าจะเลี้ยงต้องแอบเลี้ยง มีคนแนะนำว่าให้เลี้ยงหมาตัวเล็ก ๆ แต่ผมกลัวมันจะเหงาเวลาผมไม่อยู่ห้อง มันอาจจะตะกายประตู ร้องครวญครางรบกวนชาวบ้านได้ เพราะผมอยู่ห้องคนเดียว จะไม่มีคนช่วยดูแลมันตอนที่ผมไม่อยู่

สัตว์เลี้ยงที่ผมคิดว่าพอจะเลี้ยงได้ในคอนโดก็มีอยู่แค่ 2 อย่าง คือหนูแฮมกับปลา แต่ผมจับปลามาเล่นไม่ได้ ส่วนสัตว์ประเภทอื่น ๆ เช่น งู เม่น ฯลฯ ผมยังไม่นึกอยากเลี้ยง จึงคิดว่าจะเลี้ยงหนูดีกว่า หนูตัวหนึ่งราคาไม่แพงครับ เดินดูราคาแล้วมีตั้งแต่ราคาประมาณ 40 บาท ไปจนถึงประมาณ 200 บาท แต่ถ้ารวมอุปกรณ์ด้วยแล้วก็หลายบาทอยู่เหมือนกัน วันนั้นผมจึงไม่ได้หนูมาเลี้ยงอย่างที่ตั้งใจ แต่จากการพูดคุยกับร้านขายหนูเขาบอกว่าถ้ามีลูกแล้วเลี้ยงไม่ไหวหรือไม่อยากเลี้ยงก็เอาไปขายให้เขาได้ เป็นอันว่าแก้ปัญหาเรื่องประชากรหนูไปได้ จึงตั้งใจว่าเงินเดือนออกแล้วค่อยไปซื้อ

ในที่สุดเมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมาผมก็ได้หนูแฮมสเตอร์ 2 ตัว มาอยู่ร่วมห้องจนได้ เป็นหนูตัวผู้กับตัวเมียอย่างละตัวเป็นหนูแฮมสเตอร์สายพันธุ์ winter white ตัวเมียขนสีไวท์เพิร์ล ตาสีดำ ตั้งชื่อว่าน้องไข่หวาน ตัวผู้คนขายบอกว่าเป็นสีบลูอเจนตี้ (แต่ผมว่าออกไปทางโทนสีเหลืองมาก ๆ) ตาสีแดง ตั้งชื่อให้ว่าน้องน้ำขิง น้ำขิงดูคึกคักดี แต่น้องไข่หวานดูซึม ๆ เป็นอะไรไปหรือเปล่าก็ไม่รู้



แล้วจะมาเล่าเรื่องแฮมสเตอร์อีกเรื่อย ๆ นะครับ


เพลงประกอบภาพยนตร์แฮมทาโร่

Create Date : 07 กันยายน 2549 Last Update : 7 กันยายน 2549 9:25:58 น. Counter : 1191 Pageviews.		31 comments
Share Tweet