บันทึกการเดินทางของฉัน ที่..เขาหลัก... 25 / 7 / 2004 อุบล - กรุงเทพ มีไรจะบอกอ้วนอ่ะ เด๋วจะไปแล้วน่ะ ..คงไม่เจอเธออีกนาน..คิดถึงฉันบ้างน่ะ..ส่วนฉันไม่ต้องห่วง ..ฉันมันหญิงแกร่ง เขาหลัก แค่นี้ใกล้มากกก ฮ่าฮ่า ขอโบกก ฮู๊ยย มันจะแค่ไหนกันเชียว..ยัยส้มก็โทรมาตามยิกๆ กลัวเราไม่แน่จริง.. ชิชะ ของฟรี ที่พักฟรี อาหารฟรี มองดูเวลา..19.00 แล้วรถบัสเข้ากรุงเทพ จะออกในอีก 5 นาที ไปถึงกรุงเทพ ลงสุดทาง ณ หมอชิต 2 ..ยืนอึ้งอยู่ 5 นาที นี่เราจะไป สายใต้อย่างไร ครั้งล่าสุดที่ไปมา ก็ไปกะไอ้ฝนเด็กเมืองคอน แต่นั่นมันก็ 4 ปีที่แล้วนี่นา อืมม แล้วเสียงสวรรค์ก็ ดังที่ข้างหู สายใต้ชิดใน.. เพ่ ทางนี้เลยย โอ๊วว หันไปตามต้นเสียงทันที แต่ หง่ะ เพิ่งตี 5 กว่าๆ คนยังไม่เต็มรถมันคงไม่ออกง่ายๆแน่เลย ..ชิ๊..ไม่ได้แอ้มตังค์ฉันหรอก.. .. แต่ถ้ามัวแต่ช้า ก็กลัวว่ามันจะไม่มีรถช่วงเช้า ..ชายหนุ่มรูปกำยำ เดินสวนมา ฉันรีบคว่าแขนไว้ทันที.. อ้ายๆ ขอหมอลำ.. เอ๊ยย ไม่ใช่ๆ ..พี่ค่ะ ไปสายใต้เท่าไหร่ค่ะ ? ทำหน้าอ้อล้อสุดๆ 150 บาทน้อง ไปเด๋วนี้ถึงเด๋วนี้เลย.. โหเพ่ แพงจัง..80 ไม่ได้เหรอ? ดิฉันต่อรองทันที่ ฮี่ฮี่ คุณพี่มอไซด์มองหน้าพร้อมสายตาโหดแว่ปหนึ่ง..โอเค ไปกัน ขาดตัว 120 บาท ..ฉันก็ตอบกลับทันที ได้พี่ไปเลย..110 บาท ขอบคุณค่า ฮ่าฮ่า ..แล้วฉันก็ได้รู้ว่านรก กะ สวรรค์นั้นห่างกันแค่คืบ..พระเดชพระคุณเธอเหยีบซิ่งมิ๊ดเลย..หง่า.. xjo นี่เอ็งจะมีชีวิตรอดไปถึง สายใต้ไหมฟร่ะ ..คุณพี่ขับซิ่งได้ใจมากๆ นู๋ยังมะอยากตายยย แง๊..แม่ข๋า พ่อจ๋า..ช่วยที แล้วฉันก็สามารถเอาชีวิตรอด จากเบาะหลัง..คุณพี่ยอดนักบิด..มาได้แบบใช้เวลา 30 นาทีจาก หมอชิตใหม่ ถึง สายใต้ เป็นครั้งแรกในชีวิต ที่ฉันไม่เคยคิดเสียดายเงิน 110 บาท พอกันที..ลาขาด..ลาชั่วนิจนิรันดร์ .. เวลา 06.45 เดินหาซื้อตั๋ว แทบตายเพราะไอ้คุณส้ม เธอไม่ได้บอกรายละเอียด หรือแนะนำอะไรเลย เกี่ยวกับที่ซื้อตั๋ว ..ใช้เวลาอยู่ประมาณ 1 ชม. และแล้วฉันก็ได้ขึ้นรถ เส้น ตะกั่วป่า คุระบุรี ภูเก็ต ..จุดหมายของฉัน คือ บ้านบางเนียง ** กรุงเทพ - ตะกั่วป่า คุระบุรี 07. 00 เช้าตรู่ 26/7/2004 07.00 ได้เวลา xjo..น้อยออกเดินทาง หว๋างใจ แท้น๊อ ได้นั่งรถและอุ่นก้น สบายใจ งานนี้ไม่มีหลง ..ฮ่าฮ่า เธอตอบอย่างมั่นใจ เปี่ยมล้น รถบัสออกจากขนส่งสายใต้ ไปได้แค่ 30 นาที แล้วก็แวะจอดข้างทาง ง๊า..จอดทำมายย ..ฉันทำหน้าโหดใส่ กระจกส่องหลังคนขับทันที ฮึ!! นั่งรออยู่ไม่นาน จนได้ยินเสียงเพลงชาติไทย..โห..ใจฉันมันดันคิดไปถึงพี่เบิร์ด ธงไชยซ่อมด๊ายย ..ทันที .. พี่เบิร์ด อ่ะอยู่หนายย มาช่วยซ่อมที่ หนูอยากไปให้ถึงเขาหลักก่อนมืดน๊า .. ในที่สุดก็ได้ออกจากชานเมืองกรุงเทพ ในเวลา 08.50 นาฬิกา .. พอกันที่ สาย 99 เช๊อะ!! เวลา 10.00 การได้ออกเดินทางในเส้นทางใหม่ๆ ครั้งแรกในชีวิตของฉัน..มันช่างสนุกเสียนี่กระไร ..อืมม แล้วก็ถึง จ.เพรชบุรี ..ไม่รู้เป็นไง พอได้ยินชื่อจังหวัดนี้ทีไร ฉันเป็นต้อง ร้องเพลง..ผ๊มเป็นคนเมืองเพรช ..ส่วนแฟนผ๊มอยู่เพรชบูรณ์.... เฮ๊ยย มาอีกหล่ะเพลงโฆษณา กระเบื้อหนา ตราเพรช คิคิ อารมณ์ดี๊ดี .. เพราะเด็กรถร้องบอกว่า รถจอดเชิญแวะลงมาทานข้าวได้เลยคร๊าบบ ชอบๆๆเข้าทางฉันเลย ไม่ได้กินอะไรมาตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว.. อาหารจานแรกฉัน รีแคว๊สส คือแกงส้ม 1 ถ้วย ข้าวเปล่า 2 จาน สะตออีก 1 จานผัก ทันที่ และใช้เวลาสำเร็จโทษ อาหารมื้อนี้ได้อย่างรวดเร็ว อย่างน่าใจหาย.. ทิ้งมาดนางเองไว้ชั่วคราว ฮ่ะ ฮ่ะ หลังจากนั้นก็แว๊ปซื้อ หม้อแกงเมืองเพรช อีก 2ถาด กะเอาไปฝากยัยส้ม ขึ้นรถปั๊ป โห..มีฝรั่งขึ้นมาด้วย 2..แต่ ง๊า มาคนเดียวไม่ได้เหรอ ..ทำไมต้องให้เมียมาคุมด้วยยยย xjo..คร่ำครวญได้อย่างน่ากระทืบ ฮี่ฮี่ 12.30 ถึงประจวบคีรีขันธ์ .. ไม่รู้เป็นไง..ฉันคิดถึง ศรคีรี ศรีประจวบ เจ้าของบทเพลง น้ำท่วม อันลือลั่นทุกทีสิน่า..เด๋วก่อน..ฉันอายุ ยี่ฉิบต้นๆ จริงๆน่ะ แต่เพราะพ่อ ชอบร้องเพลงของคุณศรคีรีจีบแม่ วิ๊ยยย บ้านไหนไม่มีน้ำตาล มาบ้านนี้เลยค่า ..หวานกันจนมดเป็นเบาหวานไปเล่ย คิคิ เวลา 13.30 ถึงทับสะแก ได้เวลากินข้าวอีกแล้วว แย๊.. ฉันพยายามทำหน้า ให้เบิกบานเพราะเริ่มเซ็งกับการนั่งรถนี่แล้ว เริ่มอาการหงุดหงิด หันรีหันขว้าง..แหง่มๆๆ ทำไมมันไกลจังฟร๊ะ..เซ็งแล้วน๊า..เหงาปากด้วยไม่มีเพื่อนคุยเลย แง๊ง.. 15.30 อ่านป้าย สถานีชุมพร !! ฉันตาเหลือก..เฮ๊ยย ใกล้ถึงแล้วแน่ๆเลย ในสมองสั่งการวาดมโนภาพ แผนที่ภาคใต้ของ ประทเศไทยแลนด์ ทันที ฮี่ฮี่ หน้าที่ห่อเหี่ยว..เริ่มฉายแววเบิกบาน..ใกล้แล้วสิ (ฉันเดา) แต่แล้ว...อ๊าคค มันยังต้องผ่าน จ.ระนองด้วยนี่นา..เฮ้ยย..แต่มันยังไม่ผ่านระนองเลยนี่ !! ใจเริ่มเหี่ยวอีกครา..ดีที่มีเสียงโทรศัพท์ จากส้ม..xjo..นี่ถึงไหนแล้ว? จะไปรอที่ หน้าเซเว่นน่ะ บอกคนขับจอดให้ลงที่ตลาดบ้านบางเนียงน่ะ อย่าเพลอจนไปลงภูเก็ตหล่ะ..ส้มเตือนอีกครั้งด้วยความหวังดี ..โหนี่ถ้าฉํนเผลอหลับ เกิดคนขับลืม มิต้องไป แต๋วแหน่วคนเดียวที่ภูเก็ต รึไร? ฉันคร่ำครวญกับกระจกรถทัวร์ เวลา 18.00 ถึงระนอง เวลา 19.00 ถึงตะกั่วป่าเสียทีOhh my Goddd.. แต่แล้วอาการ ผอืดผอมที่ฉันพกพามาตลอดวัน ก็เกือบได้มีโอกาสออกมาชมโลก ..ฮึ๊ยย นี่ตรูเมารถ รึว่ะเนี่ยะ..เกิดมา ไม่เคยเป็นอย่างนี้มาก่อนเลย รู้ไปถึงไหน อายไปถึงนั่น.. บอกกับตัวเองว่า..ทนไม่ด๊ายยแล้ววว...อุ๊วววววววว...xxxxxxxxxx เฮ้อ..สวรรค์ ฉันปาดเหงื่อ พร้อมโล่งอก ดีที่พกถุงก๊อปแก๊ปมา และเปิดออกทัน..ก่อนรถจะออกจาก ระนองฉันก็รีบๆวิ่งเอาหลักฐาน ชิ้นนั้นไปวางในถังขยะ..ก่อนเดินจากลาด้วยคำว่า..ของฝาก ..จากอุบล..น่ะจ๊ะ คิคิ และแล้ว 20.00 ฉันก็ถึงบางเนียง เสียที มองไปรอบข้างเฮ้ยย ไอ้ส้มมันจะมารอรับเราอยู่อีกป่าวเนี่ยะ..แต่อย่างน้อยแสงไฟฟ้าจากร้านเซเว่น ร้านเดียวในย่านนี้ก็ทำให้ฉันมีความสุขอุ่นใจอยู่บ้าง..เพราะอย่างน้อยๆก็มีมาม่าต้ม ให้ฉันกินแก้หิวไปได้หล่ะน่า รถจอดที่หน้าร้านอาหาร..จำชื่อไม่ได้..เห็นส้มเดินออกมารับ อิอิ ..เพื่อนฉันรู้ใจสั่งอาหารไว้รอเรียบร้อย..น่ารักจริงๆส้มเอ๊ยย.. ร้านอาหารปลุกอยู่ฝั่งตรงข้ามเยื้องๆกับร้านเซเว่นนั่นเอง..เป็นร้านสไตร์ไม้ไผ่ ..อาหารมื้อแรกของฉันที่เขาหลัก หนีไม่พ้น ต้มยำกุ้ง ..ยำรวมมิตร..และขาดไม่ได้ ส้มตำ ฮี่ฮี่ กินกันอย่างเอร็ดอร่อย ..แล้วเราก็พากันเดินไปตามถนน..ไม่ไกลจากร้านอาหารก็ถึงห้องเช่าของส้ม..แค่ข้ามสะพานเล็กๆมาหน่อยหนึ่ง.. ตอนนั้นฉันไม่สนใจอะไรแล้วบอกส้ม..เฮ้ยขออาบน้ำก่อน พรุ่งนี้ค่อยวางแผนกันว่าเราจะไปไหนกันดี .ไอ้ส้มเพื่อนรักรู้ใจ รีบตอบโอเค่!! ได้นอนแล้ว..พร้อมกับฝันดีว่าพรุ่งนี้เช้า จะได้ไปเที่ยวไหนกันน๊อฮืมมม... ** เช้าวันต่อมา รีบตื่นมาต้มกาแฟนั่งซดอยู่คนเดียวแต่เช้า.. งง ตัวเองเหมือนกัน..นี่ฉันตื่นมาทำไม? ..ไอ้ส้มร้องบอก ไอ้ xjo..แกจะเตรียมออกทัพไปไหนฟร่ะ เพิ่ง 6 โมงเอง.. อ้าวว ก็เตรียมออกไปดูโลกกว้างอะดิ๊..นี่ฉํนอุตส่าห์หอบผ้าหนีมาหาแกจากบ้านนอก เลยน่ะ จะไม่ตื่นมานั่งกินกาแฟเป็นเพื่อนฉันหน่อยเหยออ ไอ้เพื่อนขี้เซา..ฉันชมมัน แต่เช้าเลย ฮี่ฮี่ อ๊า...ได้ผลด้วยหล่ะ ..อิอิ ในที่วันแรกที่ เขาหลัก.. ฉันไอ้ส้มและผู้ร่วมเดินทางอีก 1 ทั้ง 3 คนเดินไปเช่ามอเตอร์ไซด์ 150 บาทค่ะ น้ำมันเติมเอง..คุ้มมากกกกกกก เช่าวันเดียวแต่นั่งได้ 3 คน หมวกเหมิก ก็ไม่ต้องสน คุณตำรวจแถวนี้ใจดี ไม่มีเป่าเรียก มีแต่เป่าปากแซว.. เอาหน่า ว่าแล้วจุดหมายแรกที่เราไปกันก็คือ สิมิลาน่า รีสอทร์ แอ่น สปา ยู๊วว ไปกินกาแฟกัน อิอิ รูปนี้ระหว่างปล่อยให้ผู้ร่วมเดินทางเม้ากะพนักงานต้อนรับ ฉันกะไอ้ส้มก็เดินหน้สำหรวจ รีสอร์ทแห่งนี้ทันที ฮี่ฮี่ ไวปานลิงวอก ..โอ๊วว มันช่างสวยงามอะไรเช่นนี้..ฉันเดินอยู่ริมทะเล..พลางคิดฝันหวาน..ประหนึ่งเป็น นางเอกมิวสิคเพลงพี่แจ้ ดนุพล หึหึ.. เดินไป เดินมาใจมันเริ่มคล้อยหวิวๆ..กลัวโดนคลื่นมันม้วนตัวเอาไปกิน อ่ะดิ..โห..คลื่นแรงมากกก มาเขาหลักหน้าฝนนี่นา จะไปได้อารมณ์ นางเอกมิวสิค พี่เบิร์ด ได้จะได๋..คิคิ.. แต่ช่างเถอะอย่างไร ก็ได้มาทะเลแล้ว เอาความขมขื่น อาการอกหัก อกเดอะที่พกมาจากบ้านนอก กะเอามาทิ้งที่นี่หล่ะ..เหมาะดี ไม่มีใครรู้จักเรา..แง๊ ช่างมันเถอะ.. วันนี้ฉันจะเป็นนางเอก คริ๊คริ๊ ..เดินถ่ายรูปไปให้ไอ้ส้มเป็นนางแบบไป เสียวตูดไป กลัวคลื่นอ่ะ..ในที่สุดก็เสร็จ เป็นที่สะใจ ไอ้ส้มมัน..ขานี้ชอบนักกะการถูกถ่ายรูปนี่ เฮ้อ.. โซฟิเทล เขาหลัก..สระว่ายน้ำสวยที่สุด!!~ ฉันกะส้ม เคยวางแผนว่าคราวหน้าเราจะเก็บตังค์มาพักที่นี่..ครองสระว่ายน้ำอย่างเดียว..เราสองจะเป็นเจ้าสระ ฮี่ฮี่....   Create Date : 29 สิงหาคม 2548 5 comments Last Update : 6 พฤศจิกายน 2553 19:26:25 น. Counter : 676 Pageviews. Share Tweet

ทรหดจริงๆ นับถือๆๆ   โดย: พิพพ์ IP: 203.188.37.92 29 สิงหาคม 2548 15:03:01 น.

แวะมาทักทาย...สวัสดีครับ ภาพสวยดีครับ...   โดย: **mp5** 29 สิงหาคม 2548 15:55:02 น.

ชีวิตโอชิน..ต้องอด..ต้องทนค่ะมี้ ..(เพื่อของฟรี..ศรีทนด๊ายยย ฮี่ฮี่ ขอบคุณค่ะ คุณ เอ็มพี5 มาแวะเยี่ยมชม ตอนต่อไป ..อาจมีรูปนางแบบหุ่นทรมานใจช้างน้ำประกอบเรื่อง คิคิ ทนดูได้ก็ต้องทนดูต่อไปให้จบน่ะค่ะ ฮ่ะฮ่ะ   โดย: xjo.. IP: 202.142.210.135 29 สิงหาคม 2548 17:59:21 น.

7 โมงตรง ตื่นมาเช้านี้ก็มานอนเลื้อยอยู่บนโซฟา..ได้ยินเสียงทีวีคนข้างบ้านเปิดเพลงแคนเดิ้ล..อิน..เดอะ..วิน... ตาเหลือกขึ้นมาทันใด..โหนี่มันครบรอบปีที่เท่าไหร่แล้วน่ะ ที่เจ้าหญิงใดอาน่าจากโลกนี้ไป ..ช่องเก้าเอามาออกมีรูปเหตุกาณ์ตั้งวันอภิเษกสมรส กะฟ้าชายชาล์ จนวันที่เจ้าชายวิลเลี่ยมประสูติ..ภาพเจ้าหญิงที่ยิ้มไป ใส่เสื้อเกราะไปเยี่ยมคนในท้องถิ่นต่างในแถบแอฟริกา ..ใครว่าสร้างภาพ ฉันว่าเธอเยี่ยมออก ..แต่อย่างน้อยๆครั้งหนึ่งในชีวิตเธอได้ตายไปกับคนที่รักเธอและเธอได้เลือกความรักครั้งนี้ด้วยตัวเอง..อืมม ชอบเซอร์เอลตั้น จอนห์ก็ตอนที่ได้รู้ว่า ท่านเซอร์แกแต่งเพลงนี้ให้เจ้าหญิงไดอาน่า ซึ่งเป็นเพื่อนรัก....จำได้แต่ว่านั่งร้องไห้ สงสารเจ้าหญิงอ่ะ ...ฮืออ ทำไม่รีบตายก็ไม่รู้..มีคนอยากเป็นลูกสะใภ้อ่ะ รู้มั่งไหมเจ้าค๊ะ...กรี๊ดดด   โดย: xjo... IP: 202.142.210.30 30 สิงหาคม 2548 9:46:31 น.

วันนี้ติดไว้ก่อน ..ขี้เกียจ แหล่ะ แหม..ก็มันเซ็งนี่ สิ้นเดือนแล้วอ่ะ ไม่ชอบเลย..ต้องจ่ายตังค์ให้คุณพนักงาน .. ดูทำหน้า ระริกๆกันมาแต่เช้าเชียว หมั่นไส้มันอ่ะ.. ต้องหาเรื่องตัดเงินเดือนเจ้าพวกนี้ ดีกว่า ต้องเหี้ยมเข้าไว้ xjo..เอ๊ยย.. แต่..ดูหน้ามันจิ๊ อ้อล้อ มากกก แง..   โดย: xjo.. IP: 202.142.210.154 1 กันยายน 2548 11:57:15 น.