I-Queer ชีวิต ตัวตน ผู้คน ความรัก
จากมุมมองมุมหนึ่ง ของชายรักชาย
|
|||
- - off we go - - > พัธ, เขาว่าชีวิตคือการเดินทางใช่มั้ย การเดินทางที่มีอยู่ตลอดเวลา ทุกลมหายใจเข้าออก การเดินทางที่แม้กายเนื้อของเราจะไม่ได้เคลื่อนไปไหน แต่จิตที่ไวพอกับความเร็วแสงนั้นเดินทางได้ทุกขณะ ไม่ว่ายามหลับหรือตอนตื่นลืมตา มิน่าล่ะเราถึงได้เดินทางอยู่ทุกวี่วัน บางทีก็แม้ตอนนอนที่ยังหลับตาพริ้มอมยิ้มอมขี้ตาอยู่บนเตียง เราก็เดินทางไปในโลกที่ไม่มีใครไปถึง แต่เราก็พาคนหลายคนไปด้วยในนั้น และหลายครั้งเราพานายไป - - ชอบมั้ยล่ะ แปลกที่บางคนกลับไม่ชอบการเดินทาง การไปที่แปลกตาต่างกลิ่นอาจไม่สดวกสบายคุ้นเคยเหมือนอยู่กับบ้านอยู่กับเมืองที่ใช้ชีวิตอยู่ทุกวี่วัน ผู้คน อาหาร อากาศ และอารมณ์ ที่ไม่เหมือนกันกับเรา แต่สำหรับเรา การเดินทางคงเป็นหนึ่งในดีเอ็นเอประจำตัว เหมือนกันกับการช้อปปิ้งที่เป็นอีกหนึ่งดีเอ็นเอที่คู่กันมาติดๆ เหมือนกัน อิอิ จำได้มั้ยที่อาจารย์เคยบอกว่า จิตรกรกลุ่มอิมเพรสชั่นนิสม์ให้ความสำคัญกับช่วงเวลาขณะที่กำลังแต่งแต้มภาพตรงหน้า มากกว่าเมื่อภาพนั้นเสร็จเรียบร้อยแล้ว เป็นอารมณ์ที่ฝีแปรงกำลังระบัดระบายสีสรรไปบนผืนผ้าใบ เป็นความประทับใจของอารมณ์นั้น ที่สำคัญกว่า ภาพถึงออกมาไม่ได้เนี้ยบเรียบร้อยเหมือนจิตรกรรุ่นก่อนๆ งั้นมันก็คงเหมือนกันกับการเดินทาง ที่ว่าทุกก้าวย่างระหว่างการเดินทางนั้นสำคัญยิ่งกว่าการไปถึงเป้าหมาย ต้นไม้ทุกต้น ดอกไม้ทุกดอก อึหมาทุกกอง ขอทานทุกคน ฯลฯ ที่อยู่ในครรลองสายตาของเราในระหว่างการเดินทาง ต่างก็เป็นส่วนสำคัญส่วนหนึ่งของการเดินทางในแต่ละครั้ง อาจเป็นไปตามวัยก็ได้มั้ง ที่ตอนนี้เราชอบการเดินทางแบบช้าๆ สบายๆ เรื่อยๆ เหนื่อยก็พักนั่ง แม้ว่าอาจจะไม่ได้ดูทุกอย่างในเวลาเดียว ก็ขอดูแค่น้อยอย่างแต่ใช้เวลาเรื่อยเปื่อย ซึมซับเอาบรรยากาศเสียมากกว่าที่จะบอกว่า been there, done that แต่บางทีก็ต้องวิ่งขึ้นรถไฟลิ้นห้อยเหมือนกันเพราะความชิว อิอิ ตอนนี้ก็คงถึงเวลาแล้วมั้งที่เราจะได้ออกเดินทางอีกครั้ง เดินทางไปทั้งกายทั้งใจ แม้ว่าจะห่วงเรื่องเรียนที่แสนจะเชื่องช้าไม่เห็นหน้าเห็นหลัง แต่ช่างมันวะ สะบัดบ๊อบเชิดใส่ ไหนๆ ก็คงไม่จบในเร็วๆ นี้หรอก จะมานั่งพะวงเดือนไปใย ซุปฯก็ยังเที่ยวแล้วเราเป็นใครจะ(หนี)เที่ยวไม่ได้ จริงมั้ย หุหุ ไอ้ตัวอะไรเล็กๆ ที่อยู่ข้างในนี้ก็สะกิดแล้วสะกิดอีก ว่าเมื่อไหร่จะสะพายเป้ไปทำเกร๋ต่างถิ่นเสียที ปล่อยให้มันกระสับกระส่ายอยากเห็นโลกอยู่นานแล้ว คราวนี้ก็เลยต้องตามใจตัวเองอีกหน และกระเป๋าก็คงแบน แฟนก็คงทิ้งไปอีกนาน ไม่ต้องกลัวว่าเราจะหนีนายไปเที่ยวคนเดียวนะ เพราะนายก็ไปกับเราด้วย เราพกนายใส่กระเป๋าเสื้อตรงด้านซ้าย ตรงใกล้ๆหัวใจพอดี อุอุ เน่าอีกแล้วตรู ป่ะ off we go, หึหึ ผมละเซ็งจริงจริง กับบทความภรัมบท (ไม่รู้ว่าเขียนถูกไหม) ถึงคนรักแบบนี้ (หากผมเข้าใจผิด-ขออภัย)
ผมเคยคิดถึงการเดินทางด้วยการนำคนรักติดตัวไปด้วยเสมออยู่หลายหน แต่ด้วยเวลา ทรัพย์สิน และการตัดสินใจ ทำให้ทำได้น้อยครั้ง แต่ที่จำได้ มันแสนภูมิใจ และมีความสุขเหมือนกับการที่เราเฝ้ารอวันเกิดเขาในขณะที่ทำของโน่นนี่ให้อยู่นานแรมเดือน ความรู้สึกการมอบอะไรบางสิ่งบางอย่างให้เขา อย่างไม่นึกถึงสิ่งตอบแทน (แต่ถ้าเขาไม่รักตอบก็เซ็งนิดหน่อย) ถึงจะเคยทำมาบ้าง แต่ก็อดอิจฉาคนอื่นไม่ได้ เหมือนเด็กที่เคยกินไอติมแล้วน้ำลายไหลเมื่อได้เห็นมันอีกครั้งนึงในมือเด็กคนอื่น ฮ่า ฮ่า ฮ่า สรุป-อิจฉาครับ โดย: Dinner31 วันที่: 2 สิงหาคม 2551 เวลา:2:06:50 น.
เราก็ชอบการเดินทางอ่ะ
เดินทางไปในที่แปลก ๆ ใหม่ ๆ ออกไปเห็นโลกกว้าง มีอะไรให้เรียนรู้และรื่นรมย์เยอะแยะมากมายรอเราอยู่ แต่... ไม่ค่อยได้ไปไหน...เพราะขาดปัจจัยสำคัญง่ะ ...เงินในกระเป๋าน่ะ... ตอนนี้เลยได้แต่ปล่อยใจให้ล่องลอยไปตามความฝัน... ว่าสักวัน...จะไปนั่นนี่นู่นโน่น... กับใครสักคน...ที่รู้ใจกัน ฮิ้วววววววววววว...เขิลลลลลลล์นะเนี่ย (ไม่ค่อยได้พูดจาอะไรเลี่ยน ๆ แบบนี้ร้อกกกก แต่กลัวจะน้อยหน้าเจ้าของบล็อก...อิอิ) โดย: Almondblist วันที่: 2 สิงหาคม 2551 เวลา:2:35:58 น.
กำลังโหยหาชีวิตการเดินทางมากๆ เลยคะ เพราะว่า
ตอนนี้โอกาสไม่ค่อยเอื้ออำนวยให้ได้เดินทางเลยล่ะ แต่ว่าถ้าจะมาคิดถึงว่า "เมื่อไหร่" จะได้เดินทาง เราว่ามันก็ เป็นการตัดโอกาสเหมือนกันนะและก็ทำให้บรรยากาศ เสียไปด้วย เพราะว่าไปแล้วไม่ว่าเราจะเดินทาง ใกล้หรือว่าไกล ก็ถือซะว่า นั่นล่ะ เป็นการเดินทาง่ย่อมๆ ล่ะ โดย: JewNid วันที่: 2 สิงหาคม 2551 เวลา:3:32:27 น.
อืมม อยากไปไหนไกลๆเหมือนกันฮะ โดย: ภูติ IP: 161.200.255.162 วันที่: 2 สิงหาคม 2551 เวลา:20:38:57 น.
มาทิ้งรอยเท้าไว้ก่อนว่าสวัสดี
ส่วนเวลาอ่านจริงจัง ขอติดไว้ก่อนอีกทีนะ คุณ นะ โดย: inmemoir วันที่: 3 สิงหาคม 2551 เวลา:11:16:18 น.
โดย: คุณชายนกเขียว วันที่: 4 สิงหาคม 2551 เวลา:1:11:07 น.
อ่านแล้วเหมือนสัมผัสถึงตัวผม
ตอนตัวเปล่าเล่าเปลือยยังไม่ไม่รู้ฮะ ฮี่ ๆๆ เขินจัง โดย: อืม...ครับ เชิญตามสบาย วันที่: 6 สิงหาคม 2551 เวลา:9:16:43 น.
เจ๋งอ่ะ ชอบเรื่องนี้มาก
แต่เราน่ะนะ ขอเป็นคนหนึ่งที่เวลาเดินทางขอมองผ่านอึหมา ไม่ว่าจะกี่กองก็ตาม โดย: พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง วันที่: 11 สิงหาคม 2551 เวลา:16:45:11 น.
แวะมาทัก วันแม่ ค่ะ
โดย: velez IP: 58.9.72.180 วันที่: 12 สิงหาคม 2551 เวลา:22:54:48 น.
หายไปไหนแว้วววววววคับ คิดถุง ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ โดย: อืม...ครับ เชิญตามสบาย วันที่: 14 สิงหาคม 2551 เวลา:15:53:38 น.
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
อ่านแล้วต้องอมยิ้ม เพราะตัวเองก็ชอบพกคนรักไปเที่ยวด้วยเหมือนกัน(แต่ของชาริใส่ที่กระเป๋าเสื้อข้างซ้ายไม่พอค่ะ ต้องยัดลงเป้ เพราะมีเยอะเกิน โฮะๆๆ) แซวเล่นขำขำค่ะ โดย: ชาริ (charidarus ) วันที่: 17 สิงหาคม 2551 เวลา:5:08:23 น.
อ่ะ จะแบ่งฝนทางนั้นมาได้ยังไง ฝั่งนี้ก็ทำท่าจะตกอีกแล้วเนี่ยฮะ ^__^" take good care then. โดย: ภูติ IP: 161.200.255.162 วันที่: 17 สิงหาคม 2551 เวลา:17:00:30 น.
หายไปนานเลยอ่ะ สบายดีใช่ไหมคะ
แต่ที่แน่ๆเค้าป่าวกินเจ้าทุยนะจ๊ะ โดย: คนอ่อนไหวกับใจอ่อนหวาน วันที่: 18 สิงหาคม 2551 เวลา:10:50:42 น.
โดย: อืม...ครับ เชิญตามสบาย วันที่: 18 สิงหาคม 2551 เวลา:15:37:55 น.
จะอิจฉาดี หรือหมั่นไส้ดีนะเนี่ย ..
โดย: pooliko IP: 124.121.41.192 วันที่: 22 สิงหาคม 2551 เวลา:0:11:52 น.
|
so straight
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] walk down the memory lane, drink fine wine, and live a subtle life... Group Blog All Blog
|
||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |
เป็นเรื่องแปลกที่บังเอิญผมชอบศิลปะแนว Impressionism เย็นนี้รูป Irises ของ Van Gogh เพิ่งเดินทางมาถึงบ้าน
ผมลองแปะรูปแล้ว แต่ไม่สำเร็จ ยังไงลอง search ชื่อผมดูก็จะพบกระทู้ที่ผมตั้งเกียวกับรูปนี้ไว้ครับ
Bon Voyage ขอให้เดินทางปลอดภัยครับ