la nuit des étoiles

เราเดินกลับที่พักท่ามกลางความสลัวราง

หมู่ไม้สองข้างทางที่คดเคี้ยวยิ่งเพิ่มเติมแต้มความมืดแห่งราตรี

เป็นค่ำคืนข้างแรมหรือไรหนอ

ราตรีจึงไม่มีแสงจันทร์กระจ่างนวลตา

ก้มหน้าก้มตาเดินมองทางโรยกรวด

จนพ้นแนวไม้สู่ลานสนามหญ้าโล่ง

เราจึงแหงนหน้าขึ้นมองฟ้า

คิดว่าจันทร์ไปอยู่เสียที่ไหน

ปล่อยให้ค่ำนี้มืดเยี่ยงนี้



โน่น..

แผ่นท้องฟ้ากว้างที่ปรากฎอยู่กับสองตา

ไม่มีจันทร์เอ๋ยจันทร์เจ้า

หากแต่ผืนฟ้ากลับระยิบระยับด้วยแสงดาวดารา

ที่ประชันกันส่องแสงวิบวับสม่ำเสมอ

ลอยเบียดกันอยู่อย่างไม่กลัวอึดอัด

เหมือนกันกับประกายเพชรพลอยแพรวพราว

ถูกปักตรึงอยู่บนผืนผ้ากำมะหยี่ดำผืนกว้าง

กว้าง...สุดสายตา

จากขอบฟ้าหนึ่งไปอีกฟากขอบฟ้าหนึ่ง

ผืนผ้าที่อยู่สูงราวแค่มือเอื้อม

แต่ไม่อาจเือื้อมถึง



เราทรุดเข่าลงนั่งกับพื้น

เอนกายนอนบนผืนหญ้านุ่ม

มีฟ้าดาราพรายอยู่ตรงหน้า

ตรงเบื้องหน้า...



อากาศเย็นบนยอดเขาที่แลเห็นยอดหลังคาสีขาวคลุมโลกอยู่ลิบๆ

โลกของเรา ที่อาจมิใช่โลกของเราสองคน

โลกที่อยู่ใจเกินเอื้อม

แม้จะเอื้อมมือไปคว้าได้




คืนสงัด..ดาราไสว

...

ดวงตาพร่ารื้น

...

เรานอนยิ้ม

...








//www.flickr.com/photos/lmmnfrsh/316305313/

Create Date : 13 กันยายน 2551 Last Update : 13 กันยายน 2551 19:35:10 น. Counter : 442 Pageviews.		5 comments
Share Tweet