Good Lesson ครั้งหนึ่ง มีบ้านหลังหนึ่ง มีสามี ภรรยา ลูกชาย และอาม่าแก่ๆ คนหนึ่ง อาม่าแก่มาก และไม่แข็งแรง มีอาการมือสั่นตลอดเวลา ทำให้ถือของลำบาก โดยเฉพาะเวลาที่อาม่าทานข้าวร่วมกับครอบครัว อาม่าจะถือชามข้าวได้ลำบาก และทำข้าวหกลงบนโต๊ะตลอด ลูกสะใภ้อาม่ารำคา­ญกับเรื่องนี้มาก จึงปรึกษากับสามีว่า เวลาอาม่าทานข้าวเขาจะทำข้าวหกเกลื่อนโต๊ะ นางทนไม่ได้ เพราะมันทำให้รู้สึกกินข้าวไม่ลง สามีก็ไม่รู้จะทำอย่างไร เพราะเขาไม่สามารถทำให้อาม่าหายมือสั่นได้ อีกไม่กี่วัน ลูกสะใภ้ก็พูดกับสามีเรื่องนี้อีก ว่าจะไม่แก้ไขอะไรเลยหรือ นางทนไม่ได้แล้ว หลังจากโต้เถียงกันไปสักพัก สามีก็ยอมตามภรรยา โดยเมื่อถึงเวลาทานข้าว เขาจะจัดให้แม่นั่งแยกโต๊ะต่างหากเพียงคนเดียว และใช้ถ้วยข้าว ถูกๆ บิ่นๆ เพราะอาม่าทำถ้วยแตกบ่อยๆ เมื่อถึงเวลาทานข้าว อาม่าเศร้าใจมาก เพราะอาม่าก็ไม่มีปัญญ­­าจะแก้ไขอะไรได้ นางนึกถึงอดีต ที่นางเลี้ยงดูลูกชายด้วยความรักเสมอมา นางไม่เคยบ่น ต่อความเหนื่อยยาก และเวลาที่ลูกชายเจ็บไข้นางก็ดูแลอย่างดี เวลาลูกชายมีปัญ­หาก็ช่วยแก้ไขทุกครั้ง แต่ตอนนี้อาม่ารู้สึกว่าถูกทิ้ง อาม่าเสียใจมาก หลายวันผ่านไป อาม่ายังเศร้าใจ รอยยิ้มเริ่มจางหายไปจากใบหน้าของเขา หลานชาย น้อยๆ ของอาม่า ซึ่งเฝ้าดูทุกอย่างมาตลอดก็เข้ามาปลอบใจและบอกคุณย่าว่า เขารู้ว่าคุณย่าเสียใจมากที่พ่อแม่ของเขาทำแบบนี้ แต่หลานชายมีวิธีที่จะให้อาม่ากลับไปทานข้าวรวมกับทุกคนได้ ความหวังเริ่มเกิดขึ้นในหัวใจของห­ญิงชรา จึงถามหลานชายว่า จะทำอย่างไร หลานก็ตอบว่า เย็นนี้ให้คุณย่าแกล้งทำชามของคุณย่าตกแตกเหมือนกับไม่ได้ตั้งใจ อาม่าได้ฟังก็แปลกใจ แต่เด็กน้อยยืนยันว่า ให้คุณย่าทำตามที่บอก ที่เหลือปล่อยเป็นหน้าที่ของหลานเอง และแล้วเมื่อได้เวลาอาหารเย็น หญิงชราก็ตัดสินใจลองทำตามที่หลานพูด เพื่อจะดูว่า หลานมีแผนอะไร หญิงชรายกถ้วยข้าวเก่า ที่เต็มไปด้วยรอยบิ่นขึ้นแล้ว แกล้งปล่อยลงบนพื้นเหมือนกับหลุดมือ ถ้วยข้าวเก่าๆ แตกกระจายยับเยิน ลูกสะใภ้เห็นถ้วยแตกเสียหาย ก็ลุกขึ้นเตรียมจะด่าว่าอาม่า แต่ลูกชายตัวน้อยของนาง กลับชิงพูดขึ้นมาก่อนว่า "คุณย่าทำไมทำชามแตกหมดเลยล่ะครับ หนูกะว่าจะเก็บไว้ให้คุณแม่ใช้ตอนแก่นะ แล้วคุณแม่จะได้ใช้ชามเก่าที่ไหนกันล่ะเนี่ย..." ลูกสะใภ้เมื่อได้ยินลูกชายพูดเช่นนี้ก็หน้าซีด และด่าอาม่าไม่ออกอีกต่อไป นางรู้ทันทีว่า สิ่งที่นางทำจะเป็นตัวอย่างให้ลูกชายของนางปฏิบัติเมื่อนางแก่ตัวลง นางรู้สึกอับอายและสำนึกกับการกระทำของตัวเอง ตั้งแต่นั้นมา ทุกคนก็ทานข้าวร่วมกันมาตลอด ตรงกับคำยอดฮิตตอนนี้พอดี " ทำดีให้เด็กดู"   Create Date : 17 กรกฎาคม 2550 11 comments Last Update : 9 มีนาคม 2551 23:28:19 น. Counter : 896 Pageviews. Share Tweet

พี่บุ๋มได้เมล์นี้มาจากเพื่อนๆเหมือนกันค่ะน้องจิ๊บ อ่านแล้วสะใจดี เอ้ย....ไม่ใช่ ได้ข้อคิดดีค่ะ อิอิ รักษาสุขภาพนะคะ ฝนตกที่เมืองไทยเกือบทุกวัน ...   โดย: Htervo 17 กรกฎาคม 2550 15:38:25 น.

จิ๊บจ๋า....พี่บุ๋มจะไม่อยู่บ้าน 3 อาทิตย์เลยค่ะ แวะมาบอกน้องจิ๊บไว้ก่อน เพราะอาจจะไม่ได้เข้ามาหานานเลย ...เดินทางวันเสาร์นี้แล้วค่ะ กลับมาแล้วจะรีบมาเคาะประตูบ้านเลยค่ะ ....อย่าลืมคิดถึงกันบ้างนะคะ ... รักษาสุขภาพด้วยค่ะ คิดถึงน้องจิ๊บค่า...   โดย: Htervo 18 กรกฎาคม 2550 16:07:33 น.

โอ้โห 3 อาทิตย์เชียวเหรอคะ คิดถึงพี่บุ๋มแย่เลยอ่ะ TT_TT ไงก็ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพนะคะพี่บุ๋ม   โดย: Kitsunegari 19 กรกฎาคม 2550 10:06:01 น.

สวัสดีตอนเช้านะคะ .. เคยอ่าน mail แบบนี้ผ่าน Net คะ... ข้อคิดดี ๆ ก็คือ เราควรทำตัวเป็นแบบอย่างที่ดีให้ลูก ๆ เพื่อให้ลูก ๆเอาเยี่ยงอย่างเนอะ... พ่อ แม่ ก็เหมือนพระประจำบ้าน เราต้องดูแลนะคะ   โดย: kookkom (the kookkom ) 20 กรกฎาคม 2550 8:27:26 น.

สวัสดีค่ะ... ถ้าเราเป็นลูกสะใภ้คนนั้น เราจะพาอาม่าไปหาแพทย์ทางอายุรกรรมประสาท เพราะดูจากอาการ อาม่าเป็นPargison ...แน่นอน ซึ่งโรคนี้ถ้าทานยา ก็จะหายจากอาการมือไม้สั่นได้ค่ะ..พาอาม่าไปหาหมอเถอะนะค่ะ อยากปล่อยให้ต้องรอให้แก่ไปกว่านี้อีกเลย...ไม่ต้องมานั่งทะเลาะกันให้อายเด็กๆเน้อ!!!   โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) 20 กรกฎาคม 2550 15:30:21 น.

มาเยี่ยมวันหยุดคะ สบายดีมั๊ย   โดย: the kookkom 22 กรกฎาคม 2550 14:26:46 น.

ก็น่าคิดนะครับ เวลาเด็กๆ เรากินหกเลอะเทอะหรือทำข้าวของเสียหาย พ่อแม่ก็จะคอยดูแล แถมจะมองว่าน่ารักดีด้วยซ้ำไป แต่พอพ่อแม่แก่ตัว.... แหะ กลับมาเยี่ยมแบบเครียดๆครับ   โดย: เซียวฯ IP: 203.154.145.10 23 กรกฎาคม 2550 11:36:30 น.

หวัดดีคะ ... มาทักทายคะ   โดย: the kookkom 23 กรกฎาคม 2550 21:15:22 น.

มาหาแต่เช้ามีใครอยู่บ้างคะ... ตื่นหะยัง... มีแขกมาแล้วค้า... โห เรามา 2 ครั้งติดเลยเหรอเนี่ยะ.. จขบ.   โดย: the kookkom 24 กรกฎาคม 2550 7:27:33 น.

คุณอ้อมแอ้ม - แหม อ่านข้อความคุณอ้อมแอ้มแล้วสะดุ้งเลย อันนี้ไม่ใช่เรื่องของเรานะคะ เก็บมาจากเมล์ ฟอร์เวิร์ดกั๊บ ท่านเซียวเปียกลี้ - ไม่เครียดค่ะ ไม่เครียด แต่คำพูดของท่านเซียวก็น่าคิดเช่นกันค่ะ เหมือนกับอีกเรื่องที่เคยอ่านก็คล้ายๆ แบบนี้ แต่ไม่ได้จบแบบสุขสันต์เหมือนเรื่องนี้หรอกค่ะ ขอบคุณที่แวะมานะคะ หายไปซะนานเชียว คุณกุ๊กก๋อม - แหะ ขยันจังเลยค่ะ เห็นแล้วอายจริงๆ   โดย: Kitsunegari 24 กรกฎาคม 2550 12:48:31 น.

... หัดคิดถึงหัวจิตหัวใจคนรอบข้างบ้าง แล้วเราจะมีชีวิตอยู่ร่วมกันได้อย่างเป็นสุขขึ้นเยอะครับ ป.ล. ซาดาโกะในเวอร์ชั่นนิยายไม่น่ากลัวเลยครับ ออกแนวนิยายนักสืบเลยด้วยซ้ำ อยากลองดูเวอร์ชั่นหนังเหมือนกันเห็นว่าน่ากลัวสุดๆ   โดย: The Legendary Midfielder 24 กรกฎาคม 2550 13:37:31 น.