Bloggang.com : Kitsunegari : [MBC] Beethoven Virus

[MBC] Beethoven Virus

ดองไว้ปีกว่า เพิ่งได้หยิบมาเปิดดูตอนประกาศวันหยุดในกทม. ทั้ง ๆ ที่ตั้งใจซื้อเรื่องนี้ด้วยความอยากดูอีจิอา(Lee Ji-ah) ในบทดูรูมิแท้ ๆ แต่ดูรูมิก็ยังแพ้ความสมาธิสั้นของจขบ.เอง 555+

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ซื้อลิขสิทธิ์ Nodame Cantabile ของญี่ปุ่นมาดัดแปลงให้มีกลิ่นอายสไตล์ละครเกาหลี โดยเพิ่มความดราม่าเข้มข้นของตัวละครแต่ละตัวเข้าไป ทำให้เป็นทาโกยากิสอดไส้กิมจิที่ลงตัวมากค่ะ (จขบ.ชอบมากกว่าฉบับญี่ปุ่นน่ะ) การให้แสงในเรื่องส่วนใหญ่ก็จะทึม ๆ เข้ม ๆ ให้ความรู้สึกกดดันอารมณ์ เหมือนจะเครียด แต่ก็ห้ามใจไม่ดูต่อไม่ได้ เราว่าฉบับญี่ปุ่นมันเน้นความฝันของวัยหนุ่ม-สาว ผสานกับออกแนวอนิเมะเวอร์ ๆ ซึ่งไม่ใช่แนวเรา ที่ไม่ชอบดูคนผสมอนิเมชั่นตลกชีวิต ในขณะที่องค์รวมของ Beethoven Virus นั้น กลับขับความฝันของคนหลากวัยที่มีใจรักในดนตรีคลาสสิคให้โดดเด่น ทำให้รู้สึกว่า แม้ไม่มีพรสวรรค์ แต่มีใจรักและความมุ่งมั่น ก็สามารถทำสิ่งที่ไม่น่าเป็นไปได้ ให้เป็นไปได้ ละครเรื่องนี้จึงเปรียบเสมือนแรงขับเคลื่อนให้คนเรากล้าที่จะเติมความฝันของตนเอง ทำให้เราอินตามโดยไม่ต้องใช้ความพยายามเลย อย่างเช่นบท Kim Gab-yong อดีตนักโอโบแห่งวงโซล ออร์เคสตร้า

เขามีปัญหาส่วนตัวในเรื่องอาการป่วยเป็นอัลไซเมอร์ แต่จิตวิญญาณของเขาคือดนตรี ความฝันที่เขาจำมาตลอดคือการได้เป่าโอโบร่วมกับวงออร์เคสตร้าอีกครั้ง แม้จะเป็นวงสมัครเล่น ในการเปิดตัววงออร์เคสตร้าประจำเมืองซุกรัน ที่ถือเป็นการรวมมือสมัครเล่นมาฟอร์มวง แต่ถึงแม้จะได้เป็นส่วนหนึ่งของวง แต่ก็ถูกวาทยกรประจำวง Maestro Kang Geon-woo(คังกอนอู) ฉายานักฆ่าแห่งวงออร์เคสตร้า ให้ออกจากวงไปในที่สุดด้วยปัญหาความจำเสื่อมชั่วคราว ที่เกิดขึ้นกะทันหันในการแสดงครั้งหนึ่ง พร้อมกับคำพูดหมา-หมา ที่น่าสะเทือนใจว่า "ถ้าจะให้ผมจ้างคุณ ผมยอมไปจ้างพวกมือสมัครเล่นจะดีกว่า นั่นเพราะพวกเขาสามารถเล่นได้ติดต่อกันยาวหลายชั่วโมงโดยไม่ต้องหยุด" จากคำพูดนี้ ทำให้คิมกับยงหอบโอโบไปเปิดการแสดงในที่สาธารณะแห่งหนึ่ง ติดต่อกัน 8 ชั่วโมงโดยไม่หยุด โดยมีสมาชิกอื่นในวงไปช่วยบรรเลงเครื่องดนตรีของตนร่วมด้วย และในช่วงหนึ่งของการเป่าอันยาวนาน อีกหนึ่งคังกอนอูผู้เป็นลูกศิษย์ของวาทยกรคัง ได้วางแผนให้วาทยกรมากินข้าวที่ร้านแห่งหนึ่งบริเวณนั้น โดยที่ศาสตราจารย์ก็รู้แต่ทำเป็นเสแสร้ง เพราะใจจริงก็อยากมาดูอยู่แล้ว และในที่สุดศาสตราจารย์ก็ใจอ่อน ยอมให้คิมกับยงกลับมาร่วมในวงเพราะเห็นความตั้งใจจริง

อีกหนึ่งนักแสดงรุ่นใหญ่ที่ทำให้เราทึ่งมาก คือป้าคนที่เล่นเป็นมือเชลโลค่ะ(ธิดาเทพซอรีใน Queen Seon-deok) ตามเรื่องเธอเล่นเป็นแม่บ้านที่วัน ๆ ง่วนอยู่กับการดูแลสามีและลูก ๆ และงานของแม่บ้าน เริ่มแรกนั้นก็เป็นคุณป้าที่ใจดี ไม่มีปากมีเสียง ขี้กลัว อยากร่วมวงก็แอบไปโดยไม่บอกสามีและลูก ต่อมาสามีเธอรู้เข้าก็ทะเลาะกัน มีช่วงหนึ่งที่เธอระเบิดออกมาด้วยความอัดอั้นตันใจว่า "ทำไมทุกคนมีสิทธิ์ทำตามความฝัน อยากทำอะไรก็ทำ แต่ฉันต้องเก็บความฝันของตัวเองเอาไว้ด้วย ฉันก็เป็นคนเหมือนกันนะ ฉันจะมีความสุขไม่ได้หรือ ถ้าฉันจะทำตามความฝัน มันเป็นความผิดมากนักหรือ" เราฟังแล้วก็พูดไม่ออกไปเลยค่ะ แต่มันก็ได้ผลนะ บางคนอาจจะเป็นผู้รับอย่างเดียวจนเคยตัว จนลืมนึกถึงใจผู้ให้ก็เป็นได้ ว่าเขาอาจจะสละความสุขส่วนตนเพื่อความสุขของคนที่เขารัก แต่มันก็ต้องมีขอบเขตบ้างสินะ

Petit France เป็นรีสอร์ทที่ใช้ถ่ายทำฉากที่ทำงานของ Maestro Kang
ธีมของรีสอร์ทนี้มาจากเรื่องเจ้าชายน้อยของ Saint Exupery

มาถึงตัวละครหลัก ๓ ตัวคือ Maestro Kang, Kang Geon-woo และ Du Ru-mi สองคังชื่อ-นามสกุลเหมือนกันเด๊ะ แต่ต่างวัย ในขณะที่ดูรูมิคือสาวน้อยคนเดียวที่เป็นคนนำพาให้ทั้งหมด มาร่วมเดินไปบนเส้นทางเดียวกันได้ในช่วงหนึ่งของชีวิต จากเด็กสาวผู้รักการเล่นไวโอลิน แต่อยู่ ๆ ก็ต้องรับทราบข่าวว่าเธอมีเนื้องอกในสมอง และมันจะทำให้หูของเธอ ไม่ได้ยินไปตลอดกาลในระยะเวลาอันสั้น (๓ เดือนมั้ง จำไม่ได้แล้ว) ต่อมาคือคังกอนอู ตำรวจจราจรหนุ่มที่มีพรสวรรค์ด้านดนตรี แม้ไม่เคยเรียนหรือฝึกกระทั่งการอ่านตัวโน้ต เขาก็สามารถแยกเสียงที่ได้ยินออกมาเป็นโน้ตดนตรีได้ ผู้ที่ศาสตราจารย์คังยอมรับในที่สุดว่า คังกอนอู... คืออัจฉริยะโดยกำเนิด กอนอูเป็นเด็กหนุ่มจิตใจอ่อนโยน ใจเย็น เขาใฝ่ฝันอยากเป็นวาทยกร จึงมาขอเป็นลูกศิษย์บุคคลที่เขาเกลียดที่สุดในวัยรุ่น นั่นก็คือศจ.คังกอนอู นักฆ่าแห่งออร์เคสตร้า ปากร้าย ไม่รู้จักการถนอมน้ำใจใคร ยึดเอาความคิดตนเป็นใหญ่ ไม่ชื่นชมโมสาร์ท และไม่เคยยอมรับว่ามีอัจฉริยะโดยกำเนิดอยู่จริงในโลกนี้ เขาเห็นว่าความสามารถของคนเกิดจากการฝึกฝน มานะ บากบั่น ออร์เคสตร้าของเขาได้รับยกย่องว่าสมบูรณ์แบบในเรื่องการตีความตามผู้ประพันธ์ ทว่า... แท้จริงแล้วสิ่งที่ออร์เคสตร้าของเขาไม่มี แต่ของคังกอนอูมี คือวิญญาณแห่งความเป็นธรรมชาติ ดนตรีของกอนอูมีการดัดแปลง ใส่ความรู้สึกด้านอารมณ์อันหลากหลายเข้าไปในเสียงเพลงที่เขาควบคุมวง แต่ศจ.คังผู้ยึดตามระเบียบแบบแผน โน้ตเพลงของเขาจึงไม่มีอะไรบกพร่องจากต้นฉบับเลยแม้แต่น้อย (คงมาจากอุปนิสัยของคนคุมวงแหละ) แต่เพราะการกลับมาเป็นวาทยกรที่เกาหลีอีกครั้งของศจ.คัง ผู้ที่เห็นนักดนตรีภายใต้การคุมวงของตน เป็นเพียงเครื่องดนตรีชิ้นหนึ่ง กลับเปลี่ยนความคิดไปโดยไม่รู้ตัว จากเครื่องคนตรีของผม ก็กลายเป็นนักดนตรีของผม นั่นก็เพราะกลุ่มคนไม่เอาไหนทั้งหลาย ที่เขาเพิ่งรู้จักกลุ่มนี้แหละ

แต่ก็ไม่มีความฝันใดที่คงอยู่ตลอดกาล สักวันมนุษย์ก็ต้องตื่นขึ้นมาเผชิญหน้ากับความเป็นจริงในชีวิตตนต่อไป เช่นเดียวกับกลุ่มนักดนตรีเฉพาะกิจกลุ่มนี้ บทสรุปสุดท้ายของเรื่องจะเป็นอย่างไร คงต้องให้ไปลุ้นกันเองนะคะ ทั้งรักสามเส้า และเรื่องราวในอนาคตของแต่ละตัวละคร ส่วนตัวจขบ. ทีแรกรู้สึกว่ามันจบแบบปาหมอนมากกกกค่ะ แต่พอมานั่งทบทวนดูแล้ว เราชอบตอนจบแบบนี้แฮะ นึกถึงกลอนที่พี่มะนาวในถนนสายหัวใจบอกไอ้มะเฟือง 'ในโลกนี้มีเรื่องอีกนานา คนเข้มแข็งจึงฟันฝ่า...ตลอดไป' กับเพลงพี่นัทท่อนที่บอกว่า 'ไม่มีสักคนที่เป็นของเราจริงจัง ไม่มีใครจะเดินร่วมทางกับเรา...จนตาย' มันคงเป็นสัจธรรมที่ยากจะปฏิเสธละเนาะ

Create Date : 18 มิถุนายน 2553

Last Update : 18 มิถุนายน 2553 20:44:12 น.

17 comments

Counter : 1206 Pageviews.

แวะมาทักทาย ก่อนวันหยุด ไปเที่ยวไหนเอ่ย

โดย: หน่อยอิง

วันที่: 18 มิถุนายน 2553 เวลา:19:27:59 น.

ดีนะที่ยังดองไม่นานหุๆ

โดย: กิ๊ก IP: 125.25.146.104 วันที่: 19 มิถุนายน 2553 เวลา:15:31:46 น.

เรื่องนี้ชมไปนานเกือบปีละมั่งค่ะ..ชอบตัวแสดง..น่ารักทุกคน....

โดย: Opey

วันที่: 26 มิถุนายน 2553 เวลา:12:57:19 น.

มาจิ้มรายงานไว้ก่อนนะคะ อิอิ
มิไม่มีเน็ตให้ใช้ซะนานเรยยย .....

โดย: nompiaw.kongnoo

วันที่: 6 กรกฎาคม 2553 เวลา:12:14:41 น.

มาลงชื่อล่วงหน้าขอบัตรวีไอพี หุๆๆ

โดย: kik IP: 125.25.89.129 วันที่: 7 กรกฎาคม 2553 เวลา:12:56:01 น.

หนังเรื่องนี้ยังไม่ได้ดูเลยค่ะ ท่าทางจะสนุก

แวะมาทักทายคุณKitsunegari ในบล็อกค่ะ

หาแฟนคลับป๋าในบล็อกนี่ยากมากเลยนะคะ เจอแต่เบ ยง จุน อิอิ..

มีบล็อกแฟนคลับแบบนี้จะได้มาเยี่ยมเยียนกันนะคะ..

โดย: ตัวp_box

วันที่: 8 กรกฎาคม 2553 เวลา:18:25:24 น.

Good night จ้า

โดย: nompiaw.kongnoo

วันที่: 8 กรกฎาคม 2553 เวลา:23:08:09 น.

P'Kik # โห มารอแต่ไก่โห่เลยเหรอคะพี่กิ๊ก จาน เขียนไปน้อง ๆ เรียงความสั้น(แบบส่งชิงรางวัลในทีวี)แล้ว แต่ยังไม่จบเพราะยังอ่านไม่จบ แต่ช่วงนี้ฮาตัวเอง ตาถั่วมองว่าฝันที่แยกฯ มันไม่หนาได้ไงฟระ พอมาวางข้างกว่าจะถึงวันนี้ฯ แล้วถึงสังเกตเห็น แม่เจ้า(โว้ย) หนากว่าประวัติป้าอี๊ดอีกง่ะ

คุณแพท # ยินดีต้อนรับเป็นอย่างยิ่งค่า หนับหนุนให้หามาดูค่ะเรื่องนี้ เนื้อเรื่องเข้มข้น เพลงเพราะมากกกก

ส่วนป๋า ปกติในบล็อกจะมีแฟนคลับป๋าอีกไม่กี่คนเองค่ะ ที่เราติดต่อด้วย เลยไม่รู้ว่าแฟนป๋าเล่นบล็อกน้อย หรืองอนที่ป๋าแต่งงาน มีลูกไปแล้ว อิอิ แต่พี่คนข้างบนนี้ก็แฟนคลับป๋าเหมือนกันนะคะ แล้วก็เป็นแฟนรพินทร์ด้วยค่ะ(โค-สะ-นา แถม)

คุณมิ # วันนี้พอกทานาคาแล้วหรือยังคะคุณมิ

โดย: Kitsunegari

วันที่: 10 กรกฎาคม 2553 เวลา:22:03:37 น.

หวัดดีครับน้องจิ๊บที่คิดถึง
สบายดีก่อ ไม่ได้คุยกันตั้งนานแน่ะ
คิดถึงน๊า

โดย: maczy

วันที่: 12 กรกฎาคม 2553 เวลา:19:22:35 น.

สวัสดีค่ะอ้อนนะคะ
ขอบคุณที่แนะนำหนังสือของคุณผาดให้กัน
เห็นเพื่อนเพิ่งไปซื้อสำเนียงของเวลามาอ่านอยู่ค่ะ
แต่ส่วนตัวแล้วอ้อนชอบอ่านเรื่องยาวมากกว่าเรื่องสั้น
อีกอย่างอยากรู้ด้วยว่านักเขียนเรื่องสั้นดี แปลดี
เนี่ยเค้าจะเขียนเรื่องยาวดีด้วยไหม ^^

คุณ Kitsunegari ชอบทั้งอ่านหนังสือและดูซีรีย์ด้วยเหรอคะ ว้าว

โดย: BeCoffee

วันที่: 13 กรกฎาคม 2553 เวลา:23:58:55 น.

Good night ja.

โดย: nompiaw.kongnoo

วันที่: 17 กรกฎาคม 2553 เวลา:23:37:12 น.

เล็งเรื่องนี้มานานมากไม่ได้สั่งมาดูซะที คราวนี้คงได้ดูเพราะรีวิวของคุณจิ๊บนี่ละ ขอบคุณนะค้า

โดย: แอ้(เนรัญชา) IP: 124.122.202.89 วันที่: 25 กรกฎาคม 2553 เวลา:14:00:23 น.

โดย: nompiaw.kongnoo

วันที่: 30 กรกฎาคม 2553 เวลา:16:26:07 น.

ใส่งกำลังใจให้น้องจิ๊บ
หอบใหย่ๆเลยนะจ๊ะ
ไม่ได้เข้าบล็อกเท่าใหร่
กระทู้ก้ด้วย
แต่ไม่ลืมคิดถึงน้องจ้า

โดย: ตัวp_box

วันที่: 31 กรกฎาคม 2553 เวลา:18:02:31 น.

ไปสั่งมาดูเรียบร้อยแล้วค่า แต่ยังดูไม่จบไม่รุว่าจะจบเศร้ามั้ย แต่อย่าจบเศร้าเบยเนอะ ชอบพระเอกอะค่ะน่ารักดี นางเอกก็น่ารักเหมือนกัน ชอบตั้งแต่เรื่องตำนานกษัตริย์เทพสวรรค์ละ

โดย: เนรัญชา

วันที่: 4 สิงหาคม 2553 เวลา:2:13:27 น.

คุณแอ้ # ดีใจจังเลยค่ะ ที่มีคนอ่านแล้วอยากดูด้วย อิอิ เห็นบอกว่าชอบพระเอก เลยสงสัยว่าหมายถึงคนไหนคะ จิ๊บเชียร์กอนอู กึนซอกค่ะ แต่หลัง ๆ ชักรู้สึกว่าอิตาศจ.คังก็ดีนะ ปากร้ายแต่จริง ๆ เขาก็มีความเห็นอกเห็นใจคนอื่นเหมือนกัน เพียงแต่มันซ่อนอยู่ลึกมากกกก เรื่องนี้จบไม่เศร้าค่ะ รับรอง แต่ฉากเศร้าก็มีนะคะ ดูจบแล้วมีอะไรให้คนดูจินตนาการต่อได้อีก เช่นเดียวกับชีวิตคนนั่นละค่ะ ส่วนจิอาเรื่องนี้สวยกว่าซูจินีตอนผมยาวอีกค่ะ สวยมากกกก 555+

โดย: Kitsunegari

วันที่: 4 สิงหาคม 2553 เวลา:14:04:25 น.

กุ้งเต้น กินไม่เป็นชิมิ งั้นป่ะกินกุ้งแช่น้ำปลากันมะ อย่างหร่อยเรยยยยย อิอิ

โดย: nompiaw.kongnoo

วันที่: 4 สิงหาคม 2553 เวลา:17:08:24 น.