37 weeks 5 days คลอดแล้วจ้า

หลังจากนางพยาบาลให้ไปเดินเล่น 2 ชั่วโมงแล้วกลับมาเจอกัน คุณแม่ก็ไปเดินเล่นที่ lobby ตอนตีหนึ่ง 5555 เดินไปได้แป๊ปนึงเริ่มปวดท้องเว้ยเฮ้ย คุณพ่อมี app บนไอโฟนไว้บันทึกการปวดท้อง ตอนแรกๆจะปวดห่างๆ พอเดินไปได้ชั่วโมงครึ่งมันเริ่มปวดถี่ๆ ทุกห้านาที ก็เลยกลับไปหานางพยาบาล

3.00 am กลับไปหานางพยาบาล ขอนอนพักที่ห้องพักดูอาการ (triage) เพราะว่าปวดท้องมากเริ่มเดินไม่ไหว นางพยาบาลบอกว่าจะรีบดูห้องคลอดให้ พร้อมกับพันที่วัดหัวใจหนูกับที่วัดอัตราการปวดท้องที่รอบเอวคุณแม่ ระหว่างนั้นอาการปวดท้อง ปวดมาก ตอนมันปวดจะปวดแบบบีบแรงๆ แบบว่านอนเฉยๆไม่ได้ ต้องดิ้นพล่านๆ คุณพ่อให้กำลังใจอยู่ข้างๆ

5.00 am หมอเวรเดินมาดู บอกว่ากำลังจัดห้องให้เกือบแล้วนะ

6.00 am ได้เข้าห้องคลอด คุณแม่บอกนางพยาบาลว่าไม่ไหวแล้วขอ epidural เดาว่าของคนไทยเรียกว่าบล๊อคหลัง

6.30 am หมอให้ epidural ตอนจิ้มเข็มเข้าไปเจ็บจี๊ดเลย แต่เจ็บแป๊ปเดียว ซักพักนึงอาการปวดท้องเริ่มหายไป แต่ขายังเคลื่อนไหวได้

8.30 am นางพยาบาลมาตรวจปากมดลูกบอกว่าเปิด 8 cm แล้ว

12.30pm หมอมาตรวจปากมดลูกบอกว่าเหลืออีกนิดนึงจะปากมดลูกจะเปิดหมดแล้ว เริ่มรู้สึกว่ามีความรู้สึกเจ็บท้อง เลยบอกนางพยาบาล นางพยาบาลเพจตามหมอมาให้ epidural ครั้งที่ 2

2.30pm นางพยาบาลมาปลุกบอกว่า เริ่มเบ่งได้แล้ว ตอนนั้น epidural ออกฤกธิ์แรงมาก ไม่รู้สึกอะไรที่ขาเลย ขายังตั้งไม่ได้เลย จะเบ่งก็ไม่รู้ว่ามันแรงหรือค่อยแค่ไหน นางพยาบาลตรวจภายในบอกว่า ลูกยังไม่เคลื่อนตัวลงมาข้างล่างเท่าไหร่ ให้หยุดเบ่งแล้วนอนพักผ่อนซะ 555

4.00pm เริ่มเจ็บท้องอีกแล้ว นางพยาบาลบอกว่าไม่ให้ยาแล้ว เพราะเดี๋ยวเบ่งไม่ออก ให้เริ่มเบ่งตอนนี้ได้เลย ให้เบ่งทุกครั้งที่เจ็บท้อง ทุกครั้งที่เจ็บท้องมันเจ็บมากๆ บอกคุณพ่อว่า มันเจ็บที่สุดในสามโลก 5555

6.00pm เบ่งมาสองชั่วโมงแล้วไม่มีอะไรคืบหน้าเลย หมอแวะมาดูแล้วบอกว่า เบ่งแล้วหนูเขยิบตัวออกมา แต่ไหลกลับเข้าไปอีก แล้วหนูนอนหงายหน้า ไม่ได้นอนคว่ำหน้า

7.00pm คุณหมออีกคนเข้ามาดู บอกว่าจะต้องใช้มือกลับหัวหนูให้ ไม่งั้นเบ่งเท่าไหร่ก็จะไหลกลับเข้าไป ตอนนั้นปวดท้องมาก รู้สึกอยากจะขอผ่าแล้ว ไม่อยากเบ่งแล้ว ปวดท้องบวกเหนื่อยมาก ตอนนี้บอกคุณพ่อว่า เหนื่อยที่สุดในสามโลก 5555 ตอนนี้รู้สึกรักแม่ตัวเองมากขึ้นหลายเท่า เพราะรู้แล้วว่าแม่เจ็บท้องและเหนื่อยขนาดไหน ในการเบ่งเราออกมา

7.30pm นางพยาบาลเพจตามหมอ คราวนี้หมอมาสองคน พยาบาลมาอีกเพียบประมาณ 5 คน คุณหมอบอกว่า จะใช้ vacuum ดึงหนูออกมา แล้วคุณแม่ต้องเบ่งด้วย ถ้าไม่ออกคราวนี้ต้องไปทำ c-section แล้ว ตอนนั้นรู้สึกว่าโอ๊ย ออกมาซักทีสิฟะ ดื้อแต่เด็กเชียว ไม่อยากผ่าตัด เปลืองนะ ฮะๆ

ประมาณ 8pm นางพยาบาลเอาหน้ากากอ๊อกซิเจนมาใส่ให้ มีผ้าอุ่นมาวางที่หัว ได้ยินเสียงคนเชียร์บอกว่า push push push almost there.. his head came out หมอบอกว่า คราวนี้ไม่ต้องเบ่ง ให้ค่อยๆผ่อนลมหายใจ คุณแม่เงยหน้าไปดูเห็นหัวหนูออกมา แล้วหมอก็ดึงตัวหนูออกมา หนูร้องจ๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ คุณพ่อเป็นคนตัดสายสะดือให้ นางพยาบาลเอาหนูไว้บนตัวคุณแม่ ตอนนั้นไม่สามารถบรรยายเป็นความรู้สึกออกมาได้

หลังจากนั้นหมอเย็บช่องคลอดให้ ทำคลอดรก หมอถามว่าเจ็บไหม บอกว่าไม่รู้สึกอะไร หนูก็นอนกระดึ๊บๆ อยู่บนตัว หน้าตาน่ารัก อิอิ

นอนพักอยู่ 2 ชั่วโมง นางพยาบาลบอกว่าได้เวลาย้ายไปห้องธรรมดาแล้ว ให้ลองลุกขึ้นเดินว่าเดินไหวหรือเปล่า พอลุกขึ้นเดิน ขายังชาอยู่นิดนึง ตรงน้องสาวกับตรงก้นตึงมาก สงสัยเป็นเพราะว่าเย็บ(เดาเอา) นางพยาบาลถามว่าจะฉี่ไหม คุณแม่บอกว่าไม่ ไม่มีความรู้สึกว่าปวดฉี่เลย อยากรู้จังว่ามีใครกล้าฉี่รึเปล่า เพราะมันตึงมาก กลับเบ่งฉี่แล้วแผลเย็บแตก

นางพยาบาลพาไปห้องพัก แล้วก็มีนางพยาบาลอีกคนมารับช่วง พาหนูไปอาบน้ำ สอนวิธีให้นมลูก แบบว่าไม่ต้องนอนกันเลยคืนนั้น

ชีวิตของคุณพ่อ คุณแม่คงจะเปลี่ยนไปตลอดกาลต่อจากนี้

You're the love of our lifes :)

Create Date : 05 สิงหาคม 2554 Last Update : 5 สิงหาคม 2554 7:27:12 น. Counter : 1908 Pageviews.		11 comments
Share Tweet