ขึ้นชื่อว่าที่เที่ยวก็ต้องเดินทางใช่มั้ยครับ ภูเก็ตสำหรับผมบินตรงอย่างเดียวครับ ใช้บริการนกแอร์ #SmilingAcrossAsia เครื่องบินลำใหม่ ที่นั่งกว้าง นั่งสบายหน่อย เหมาะสำหรับคนตัวใหญ่ ส่วนผมคนตัวเล็กยิ่งนั่งสบาย  เดินทางไกลนับพันโลแบบนี้ขี้เกียจขับรถหรือนั่งรถ เพราะมันเมื่อยขบ ขับรถไปกลับยี่สิบกว่าชั่วโมงเท่ากับหมดวันลางานไปแล้ว 1 วันเต็มๆ บินไปบินกลับดีกว่าขาละชั่วโมงเศษๆ เท่านั้น ยอมเสียเวลานั่งรถไปหนามบิน คุ้ม 

มาถึงภูเก็ตแล้วไปไงต่อ ตามเส้นทางถนนสายหลักที่ยาวตั้งแต่หัวเกาะยันท้ายเกาะลงไปเลยครับ ใช้ถนนเทพกระษัตรีมุ่งหน้าสู่ใจกลางเมืองภูเก็ต ระยะทางประมาณสาบสิบกว่ากิโล ใช้เวลาขับรถเผื่อรถติดไปด้วยไม่น่าเกินหนึ่งชั่วโมง

ถนนเทพกระษัตรีจะนำเราเข้าสู่โซนย่านเมืองเก่าภูเก็ต มาอยู่ในดงของสถาปัตยกรรมแบบชิโน-โปรตุกีส ที่ปัจจุบันต้องถือว่าหลงเหลือและมีสภาพสมบูรณ์แบบมากที่สุดในประเทศไทย 

เอาล่ะครัช กางแผนที่ลายแทงกันได้ ภาพชุดทั้งหมดนี้ผมจะพาไปรู้จักแต่ละจุดแต่ละดาว พร้อมทำตำแหน่งให้รู้ว่าอยู่แห่งหนใดในแผนที่ จุดเริ่มต้นจะอยู่ตรงไหนก็ได้ในรูทเหลืองๆ เส้นทางเดินชม แล้วแต่ว่าคุณได้ที่จอดรถตรงไหน หรือบางท่านเลือกมาหาที่พักกลางย่านเมืองเก่ากันเลยก็มี พักตรงไหนก็ถือว่าตรงนั้นเป็นจุดเริ่มรูทกันไปเล้ย

ก่อนอื่นข้อเริ่มที่ตรงนี้ ณ สี่แยกถนนดีบุกตัดกับถนนเยาวราช ภาพในหลวงรัชกาลที่ ๙ ที่รักยิ่งของปวงชนชาวไทย พร้อมพระบรมราโชวาท และภาพทรงเรือใบมด

หันมองต่อไปทางซ้าย บนแยกเดียวกันอีกมุมหนึ่ง โดดเด่นด้วยตึกโบราณสีเขียวอ่อนๆ ละมุนตา สถาปัตยกรรมแบบ "ชิโนโปรตุกีส" สวยสมูบรณ์

ยังอยู่บนสี่แยกเดิม ดีบุกตัดถนนเยาวราช เยื้องทะแยงมาอีกมุมหนึ่งจากตึกเขียวๆ ก็จะเป็นตึกเหลืองอ่อนตึกนี้ นี่ตอนผมมาด้านล่างตึกกำลังห่อสแลนปิดปรับปรุงอยู่ สรุปว่าแยกนี้แยกเดียวได้ชมสามจุด ปะ ไปกันต่อ

จากแยกดีบุกตัดเยาวราช เดินตรงเข้าถนนเยาวราช เลาะซ้ายไปสี่ห้าหกห้อง ร้านเก๋าลัดภูเก็ต ผนังหน้าร้านมีสตรีทอาร์ตสองภาพ ภาพนึงเป็นแนวขาวดำโลโก้เก๋าลัดล้อมด้วยภาพอาหารมีเรือ ปลา มนุษย์กบอยู่ด้านล่าง อีกภาพเป็น chicken ไก่เหลืองใส่หมวกส่งสายตาวิ้งๆ เกล็ดเป็นรูปหัวใจ

ตรงข้ามเก๋าลัดจะเป็นซอยสุ่นอุทิศ มีบ้านแบบชิโนโปรตุกีสทั้งซอย เห็นว่าในซอยจะมีร้านของกินอร่อยๆ อยู่อย่างเช่นโอ๋เอ๋ว  แต่ผมมาเดินตอนเช้าๆ ส่วนใหญ่บ้านแต่ละหลังยังปิดประตูกันอยู่ ซอยนี้เป็นซอยตัน สั้นๆ ที่ท้ายซอยจะมองเห็นตึกเก่าๆ โบราณหลังใหญ่ๆ โดดๆ อยู่ตึกนึง ทางเข้าอยู่บนฝั่งถนนดีบุกช่วงที่ใกล้บรรจบถนนสตูล

ออกจากซอยมาครับ เลี้ยวขวาลงเยาวราชกันต่อ สองข้างทางก็มองสูงเข้าไว้นะครับ หน้าต่างบ้านเฟี้ยมสวยๆ เตะตาหลายบาน มาถึงแยกถัดไปซ้ายเลี้ยวเข้าถลาง ขวาจะเลี้ยวเข้าถนนกระบี่ เราเลี้ยวขวากันก่อน มีสตรีทอาร์ตน้องมาร์ดีเข็นรถเข็นให้ดู แต่ก่อนถึงจะผ่านที่นี่ พิพิธภัณฑ์ภูเก็ตไทยหัว ที่ซึ่งรวบรวมเรื่องราวชาวจีนโพ้นทะเล ฮกเกี้ยน ที่มาก่อร่างสร้างตัวอยู่ที่ภูเก็ต มีค่าเข้าชมคนละ 50 บาท ต่างชาติคนละ 200 บาท

เดินต่อไปอีกสามสี่สิบเมตรซ้ายมือฝั่งตรงข้ามภูเก็ตไทยหัวจะเจอตรอกเล็กๆ แคบมาก มีรถแล่นเลนเดียวออกมา คนเดินสวนกับรถแทบไม่ได้ ต้องรอจังหวะดีดี พอไม่มีรถก็เดินเข้าไปเลย 

นิดเดียวจะทะลุลานกว้าง ซ้ายมือจะเจอนี่ หนูน้อยสามตามาร์ดีกำลังเข็นรถเข็น ในรถเข็นมีเข่งใส่ธนบัตร   ผลงานของ อเล็กซ์ เฟซ  สังเกตดีดีมีนกพิราบเกาะอยู่ตามกันสาดด้วยหลายตัว บางตัวจับคู่หลบมุมนั่งจู๋จี๊กัน

หันหลังให้มาร์ดี หันหน้ามาอีกฝั่งจะเจอกับกราฟฟิตีอีกสองชิ้น ลูกโป่งสวรรค์สามใบร้อยสายล้อกับสายไฟดำๆ ตรงนั้น กับใบหน้าคนนอนตะแคง พร้อมหัวใจแดงๆ love Phuket

ย้อนกลับออกมาทางปากตรอกแคบๆ อีกครั้ง เลี้ยวขวากลับไปที่แยกเยาวราชอีกครั้งนึง เยื้องๆ ฝั่งตรงข้ามแยกจะเป็นร้านกาแฟสีเหลืองๆ ซึ่งก็เป็นแนวชิโนโปรตุกีสอีกเช่นกัน ร้านนี้ชั้นบนมีจักรยานห้อยๆ อยู่ตรงหน้าต่าง แปลกตาดี

ได้เวลาลุยถนนถลาง งามทั้งเส้น โดยเฉพาะช่วงตั้งแต่แยกบรรจบถนนเยาวราช ถึงแยกตัดถนนเทพกระษัตรี ความยาวแค่ 350 เมตร มีมุมให้ถ่ายเจาะทั้งเส้น และต้องนับว่าเป็นถนนเส้นที่มีสีสันคึกคักที่สุดในย่านเมืองเก่าภูเก็ต

บนถนนถลาง เดินเข้าไปสักร้อยห้าสิบเมตร ก่อนถึงแยกซอยรมณีย์ ซ้ายมือจะมีห้องแถวนึงสีเหลืองๆ นี่คือศูนย์บริการข้อมูลนักท่องเที่ยว ข้างในมีการจัดแสดงนิทรรศการน่าสนใจมากมาย อาทิ เรื่องราวความเป็นมาของชาวภูเก็ต วิถีชีวิต ความเป็นอยู่ ประเพณีท้องถิ่น อาหารการกิน การแต่งกาย และภาษา อ้อ ถือโอกาสแวะเข้าไปชมก็ดีนะครับ จะได้ทำความรู้จักบ้านสไตล์ชิโนโปรตุกีสกันแบบเจาะลึกด้วย ว่าภายในเขาออกแบบพื้นที่ใช้สอยกันอย่างไร  

เยื้องศูนย์บริการข้อมูลนักท่องเที่ยวลองมาหาวาฬเพชรฆาตดูนะครับ ลวดลายสวยเท่

แล้วก็มาถึงอีกหนึ่งไฮไลท์ที่พลาดไม่ได้ น้องมาร์ดีในชุดกระดองเต่าสีแดงขนาดใหญ่สูงเท่าบ้านสองชั้นปากซอยรมณีย์ 

ข้างๆ น้องมาร์ดีก็ยังมีกราฟฟิตีสัปรดหน้าคนมีดินสอแทงปุ๊ออกมา ไส้ดินสอไหลม้วน

ผนังบ้้านอีกหลังในบริเวณเดียวกันเป็นนกอินทรีย์เหลี่ยมๆ แนว geometric เกาะกิ่งไม้เขียวๆ

เมื่อเดินมาถึงปากซอยรมณีย์แล้วก็ห้ามพลาดครับ เดินทะลุซอยได้เลย ซอยดีก็เป็นซอยยอดนิยมคนมาชมย่านเมืองเก่า ซอยสั้นๆ ร้อยกว่าเมตร สวยทั้งซอย

โผล่พ้นซอยรมณีย์กลับมายื่นบนฝั่งถนนดีบุกกันอีกครั้ง จากนี้เลี้ยวซ้ายก็ได้ขวาก็ดี ถ้าไปทางซ้ายจะย้อนไปเจอแยกที่มีภาพในหลวงรัชกาลที่ ๙ อีกครั้ง แต่ว่าถ้าเลี้ยวไปหน่อยเดียวจะมองเห็นตึกเก่าๆ หลังนึงถัดปั๊มน้ำมันไป ตึกหลังนี้คือสโมสรไทยหัว 

เลี้ยวมาทางขวากันดีกว่า จากปากซอยรมณีย์ฝั่งดีบุกเลี้ยวขวาไปนิดนึงมองดีดีจะเห็นบ้านสีเทอว์ควอยส์ บ้านหลังนี้เป็นเกสเฮาส์  ผนังเรียบแต่สวยสะดุดตา เลยทำพิกัดมาให้ ผมยืนถ่ายจากด้านนอกๆ เพราะเห็นป้ายปักไว้ว่าถนนส่วนบุคคล

จุดต่อมาเดินไกลนิดนึง เดินตามถนนดีบุก ข้ามสี่แยกตัดถนนเทพกระษัตรี ตรงไปอีกหน่อย จะเป็นย่านหลาดปล่อยของ แหล่งช็อปปิ้งที่ชื่อ Lime Light avenue เดินเข้าที่จอดรถไป ตรงซ้ายมือของลานจอดจะมีผลงานกราฟฟิตีชุดใหญ่อีกชุดนึง

ย้อนกลับมาทางเดิม ถึงแยกดีบุกตัดเทพกระษัตรีทีนี้เลี้ยวซ้ายไปอีกสี่แยก เทพกระษัตรีตัดถลาง หัวมุมสี่แยกตึกสงวนฟาร์มาซีสีขาวขอบฟ้า ก็เป็นอีกชิโนโปรตุกีสที่สวยน่าถ่ายดี

มาถึงถลางแล้วต้องเลี้ยวเข้าไปเดินอีกครั้งครับ เพราะว่าตะกี๊ยังเดินค้างไว้อีกครึ่งซอย หน้าต่าง 6 สีชุดนี้ห้ามพลาด

บ้านลวดลายและสีสันสวยกระฉูดสายตาสองข้างทางถนนถลาง

วกกลับออกมาบนถนนเยาวราชอีกครั้ง เลี้ยวซ้ายมาแยกถัดไป เยาวราชบรรจบถนนพังงา ตรงหัวมุมจะมีบ้านผนังเก่าๆ สีซีดๆ ที่ด่านล่างมีกราฟฟิตี 3 ภาพ เริ่มจากรูปใบไม้สีเหลือง มองๆ ไปก็คล้ายว่าว

ถัดมาก้เป็นโอวต้าว ภูเก็ต ลุงขายหอยทอด แล้วถัดไปอีกก็เป็นภาพยายนั่งยิ้มรอใครอยู่ไม่รู้

ฝั่งตรงข้ามลุงขายหอยทอดก็จะมองเห็นศาลเจ้านะครับ เด่นชัด ซุ้มจีนๆ มีกระถางธูปบังตาอะไรบางอย่างอยู่ เดินเข้ามาเลยครับ กราฟฟิตี้แนวจีนๆ สวยไปอีกแบบ

ถัดจากศาลเจ้ามาหน่อยครับ ติดกันเลย เหนือทางเข้าที่จอดรถตึกติดกันกะศาลเจ้าจะมีรูปหัวสิงห์ พร้อมอักษรจีน ซินนี้ฮวดไช้ และประกายดาวแดงวิ้งๆ

จากหัวสิงห์นะครับ หันหลังกลับมองไปอีกฟากถนน ธนาคารกสิกรไทยครับ ทรงชิโนโปรตุกีสที่สวยงาม ชั้นล่างหน้าธนาคารใกล้ๆ ตู้เอทีเอ็มจะมีตู้ไปรษณีย์เก่าแก่สีแดงเด่น กับชุดโต๊ะเก้าอี้ไม้จีนโบราณ ประตูหน้าต่างบ้านจำลอง มุมน่าไปแอ๊คท่ามาก

เยื้องธนาคารฝั่งตรงข้ามจะเป็นโรงแรมออนออนนะครับ ออนออนเป็นโรงแรมเก่าแก่แห่งแรกของภูเก็ต ถ่ายมาแต่เนื้อที่ลงไม่พอ เฟสเค้าให้ลงไม่เกิน 42 ภาพ แง ก็เดินเลยมาอีกนะครับ เจออีกสามแยกนึง มองทางซ้าย จะเห็นตึกสามชั้นร้านขายเหล็กเส้น กะบ้านสีเหลืองๆ ร้านขายราดหน้า ตรงนี้มีสองภาพ ภาพแรกคือผนังร้านเหล็ก อยู่ในซอกครับ  ตุ๊กตาจีนจุดเทียนควันพวยพุ่งเป็นทางยาวววมองควันดีดีด้านหนึ่งจะเป็นหัวสิงห์โต ในกลุ่มหัวมีหัวอย่างอื่นด้วยอีกหลายหน้า

แล้วก็ภาพนี้ นกน้อยตัวใหญ่ยักษ์ใส่รองเท้าผ้าใบเล่นคลื่นทะเล มือหนึ่งจับสายที่โยงไปหาอะไรลองไปดูของจริงกัน อีกมือก็ฉีดสีสเปรย์ หลากสีสวยสดใสมากๆ

หัวมุมสามแยกฝั่งตรงข้ามราดหน้าจะเป็นมุมซอยประดิษฐ์ ตึกหัวมุมนี้ถ้ามาตอนปิดประตู จะเห็นที่ประตูม้วนแต่ละบานจะพ่นกราฟฟิตี้ มีอยู่ด้วยกันประตู 8 รูปเลยครับ

ยังอยู่กันบนถนนพังงา เดินเลยมาอีกนิดจะเห็นเสื้อเหลี่ยมๆ แนวจีโอเมทริก วาดอยู่บนผนังโรงแรมสินทวี

และที่ทางเข้าที่จอดรถโรงแรมสินทวี เดินเข้าไปจะเจออีกหลายรูป เริ่มจากรูปนกเงือก

ถัดนกเงือกมาก็เสือโคร่ง 

ผนังอีกด้านก็เป็นมังกรยักษ์ และก็รูป abstract อื่นๆ อีกสองสามรูป

ดินต่อไปอีกหน่อยจาก รร.สินทวีก็จะเจอสี่แยกชาร์เตอร์ซึ่งเป็นซูเปอร์ไฮไลท์นะครับ แต่เด๋วก่อน เดินย้อนกลับมาทางร้านราดหน้าดีกว่า แล้วเลี้ยวเข้าซอยประดิษฐ์เชื่อมไปออกถนนรัษฎา แล้วเลี้ยวซ้้ายเข้าถนนรัษฎา เกือบถึงแยก ขวามือข้ามถนนไปจะมีร้านคาเฟ่ ที่ซอกร้านจะมีสตรีทอาร์ตเนี้ยบๆ อีกชิ้นนึงที่จัดเต็มมากเป็นรูปแม่เฒ่านั่งอยู่ในชานหง่อคาขี่ มีหมาหลังอานอีกตัว ให้สีแสงเงาสวยมาก

แล้วก็มาถึงจุดสุดท้ายครับ มุมไฮไลท์ที่พลาดแล้วจะเสียใจ สี่แยกชาร์เตอร์ ตรงถนนเทพกระษัตรีมาตัดกับถนนพังงา มุมหนึ่งเป็นอาคารพรหมเทพ หรือศูนย์รวมข่าวพรหมเทพ มีหอนาฬิกาสูงเด่นเป็นสัญลักษณ์สี่แยก และอีกมุมเป็นตึกธนาคารสแตนดาร์ดชาเตอร์เก่าเหลืองอร่าม นี่เป็นธนาคารแห่งแรกของภูเก็ต

ปิดท้ายด้วยรายการถ่ายแสงทไวไลท์สิครับ ใครมีเวลาก็อย่าพลาด ทไวไลท์ในเมืองภูเก็ตต้องนับว่าจุดนี้ ที่สี่แยกชาร์เตอร์ เป็นจุดที่สวยงามที่สุดแล้ว ยิ่งเดี๋ยวนี้เค้าเอาสายไฟที่เคยระเกะระกะลงใต้ดินหมดแล้วด้วย ทำให้สวยงามขึ้นอีกเป็นกอง  ก็จบแล้วครับ ย่อๆ สั้นๆ 42 ภาพตามโควต้าพี่มาร์ค ซัคเกอร์เบริก เจ้าของเฟสบุ๊ค อิอิ เอาไว้มีโอกาสจะรีวิวจัดเต็มอีกทีใสเวปแล้วเอาลิงค์มาแป่ะให้ครับ รูปจะได้เยอะกว่านี้หน่อย