ความจริงจะพยายามเขียนบรรยายน้อยๆเพราะเข้าใจว่า

ทุกอาจจะไม่ค่อยชอบอ่านซะเท่าไร

เรื่องมันมีอยู่ว่าเมื่อประมาณปลายเดือน มิถุนา คุณพ่อของสามีดิฉัน

เกิดอุบัติเหตุ เสียชีวิต สามีก็กลับไปจัดการเรื่องศพที่บ้านน้องสาวเขา

แถว เทพารักษ์ จัดงานศพจนเสร็จ อีก 1 อาทิตย์ก็ทำบุญกระดูกเลย

เนื่องจากคุณพ่อสามีประสบอุบัติเหตุตกน้ำ จึงไม่สามารถเก็บศพนานได้

พอถึงวันที่ต้องเดินทางไปจัดการเรื่องทำบุญกระดูก ทุกอย่างก็ผ่านได้

ด้วยดี จนถึงเอากระดูกไปลอยอังคาร จนทุกอย่างเสร็จ

ช่วงบ่ายของวันที่ 6 กค 51 ฉันก็รอสามีทำธุระจนเสร็จ

พอเกือบจะบ่าย4โมงเย็น เราก็บอกลาทุกคนในบ้านน้องสาวเขา

ขอตัวกลับกัน

วันนั้นเป็นวันอาทิตย์ ซึ่งรถก็ไม่มากเท่าไร แต่ด้วยความที่เราออกจาก

บ้านมานาน เลยอยากรีบกลับกัน เพื่อไปดูเจ้าสามเหมียวที่บ้าน

พอเรียก taxi ได้สามีก็บอกให้ไปทางมอเตอร์เวย์ เพื่อเลี่ยงรถติด

แต่น่าแปลก พอฉันขึ้นไปนั่งในรถ รู้สึกร้อนมาก แต่ก็ยังคิดว่าไม่เป็นไร

มั้งเพราะเราเพิ่งขึ้นมา เดี๋ยวก็คงเย็นแต่ก็เปล่า

พอรถขับไปได้ระยะหนึ่ง เกือบจะออกจกมอเตอร์เวย์แล้ว

คนขับเริ่มขับรถชิดซ้าย พยายามเปลี่ยนจากแก็สเป็นน้ำมัน

เราทั้งคู่ ก็ชโงกหน้าไปดูเข็มน้ำมัน ซึ่งมันไม่มีด้วยซ่ำ

สามีฉันพูดว่า " พี่น้ำมันพี่ก็ไม่มีแล้วจะเปลี่ยนยังไง " ยังไม่ทันจบคำ

ก็มีเสียงดัง โค้รม กระแทกมาที่หลังรถที่เรานั่ง ดังมากๆๆ

แวบ...แรกเรายังไม่รู้ว่าเราโดนรถชน แต่สำหรับฉัน

ฉันคิดว่า " เฮ้ย ฟ้าผ่าเรอ รึแผ่นดินไหว "

ฉันถูกเศษกระจกด้านหลังรถ

ที่แตกทั้งหมดบาดที่คอ ฉันไม่เห็นแผล

แต่แฟนชั้นเขาเห็นแล้วเขาตกใจมาก เห็นเขาบอกว่า

มันเวอะ คือมันไม่เหมือนโดนมีบาดนะ มันเหมือนโดนใบเลื่อยบาด

ทำให้แผลดูหวิ่นๆ บอกไม่ถูก แล้วก็ที่ตามีเศษกระจกเข้าตาซ้าย

จริงๆอยากจะบอกว่า ถ้าใครเจออะไรเข้าตาอย่าขยี้ตาเด็ดขาด สาเหตุ

ที่ตาฉันเป็นแผลเพราะชั้นไปขยี้มัน จึงทำให้นัยต์ตาฉีกไป 2 มม.

ซึ่งความจริงคุณหมอ บอกว่าต้องเย็บตา แต่ฉันต่อรอง

ขอไม่เย็บได้มั้ย น่าดีใจที่หมอยังมีวิธี

เขาบอกว่า ก็ให้มันหายเองได้แต่ใช้เวลานานก็ยังดี

เพราะฉันยังระบมกับแผลที่เย็บที่คอ ซึ่งโดนไป 8 เข็บ

เจ็บมากๆๆ เพราะหมอฉีดยาชาที่ บาดแผลเลย โดนยาชาไป 4 -5 เข้ม

มั้งถ้าจำไม่ผิด บอกตรงๆๆตอนที่ใครๆเห็นแผล ทุกคนแม้กระทั้งคุณหมอ

ยังร้อง " อึ่ย " เรางี้ใจเสียเลย แต่แฟนเราไม่เป็นไรเลย

มาถึงตอนนี้เรานึกคนที่นั่งมาในรถ แล้วตายคาที่ที่ได้ดูตามข่าว

เราเข้าใจเลยว่าเป็นไง เพราะขนาดเราเองยังไม่รู้เลย

ทุกวันนี้แผลที่คอก็ยังเจ็บๆอยู่ ส่วนตาซ้ายที่โดนบาด ตอนนี้รูม่านตามัน

ใหญ่กว่าข้างขวา ทำให้ฉันมองแสงจ้าไม่ได้ หมอบอกว่าต้องเป็นตลอด

ชีวิต หมอแนะนำว่า เวลาออกนอกบ้านก็ต้องใส่แว่นกันแดดตลอด

ถ้าจะถามว่า โกธรมั้ยตอนแรกก็โกธรนะ แต่คิดได้ไม่นานก็นึกขึ้นได้ว่า

มันเป็นเวรกรรมที่เราต้องเจอ ในเมื่อมันเป็นกรรมของเราก็ต้องชดใช้

ฉันจึงอโหสิกรรมเขาไป ขอให้เขาอย่าได้ลำบาก และทรมาณเหมือนที่

ฉันเป็นให้เขาเจอแต่สิ่งดีๆ ขออโหสิกรรมกับเจ้ากรรมนายเวร

ที่ฉันได้เคยกระทำกรรมเอาไว้ ขอให้หมดเวรหมดกรรมกันในชาตินี้

อ่านแล้ว อยากให้ทุกคนอย่าประมาทเลยเพราะสิ่งที่ตามมา

คื " ความศูนย์เสีย " บอกตรงๆว่าตอนนี้เราทั้งคู่ กลัวการนั่งรถที่

วิ่งเร็วๆที่การจราจรไม่ติดขัด แต่กลับสบายใจที่รถติด