BlogGang.com : : Thaisoloclub : เคนยา : Kisumu เมืองปลานิล

เคนยา : Kisumu เมืองปลานิล

คิซูมูใหญ่เป็นอันดับสามรองจาก แน่นอน เมืองหลวงอย่างกรุงไนโรบี (Nairobi) และเมืองท่องเที่ยวริมทะเลอย่างมอมบาซา (Mombasa) เป็นเมืองที่ก่อนหน้านี้ ผมก็ไม่รู้อะไรมาก รู้แค่ว่าเป็นเมืองใหญ่เมืองหนึ่ง อยู่ติดทะเลสาบวิกตอเรีย ทะเลสาบที่มีพื้นที่ใหญ่ที่สุดในแอฟริกาและมีพรมแดนติดต่อกับหลายประเทศ อากาศดีไม่หนาวไม่ร้อนจนสุดโต่ง เป็นเมืองที่ไม่มีวันที่สามีจะยอมให้ภรรยาทำร้ายเหมือนหลายเมืองในเคนยา ทราบแค่นี้แหละครับ เรื่องอื่นๆ มาทราบเอาระหว่างทางหรือตอนไปถึงแล้วเสียส่วนใหญ่

ด้วยระยะทาง 270 กม. อยู่เบื้องหน้าเราและจากประสบการณ์ของเพื่อนร่วมเดินทางคนหนึ่งที่ทำให้ทราบว่าถนนเบื้องหน้าไม่ดีมากนัก เราจึงออกเดินทางกันตั้งแต่เช้าตรู่ ประมาณหกโมงเช้า ระยะทางอาจจะดูเหมือนไม่ไกลมากถ้าถนนดี บ้านเราระยะทางขนาดนี้ให้อย่างมากสองชั่วโมงครึ่ง แต่ที่นี่ต้องเผื่อเวลามากหน่อย ยิ่งต้องเดินทางไปกลับในวันเดียวด้วยแล้ว

วิ่งไปตามถนนเลขที่เท่าไหร่ไม่ทราบ แต่ก็ผ่านจุดชมวิว Rift Valley ผ่านเลี้ยวเข้าเมืองนรก ผ่านเมืองมายมาฮิว เรื่อยๆ มาผ่านเขาลองโกน็อต ทะเลสาบไนวาชา เมืองไนวาชา ทะเลสาบเอเลเม็นไตตา จนถึงเมืองนากูรู ช่วงนี้นั่งรถค่อนข้างสบาย ได้เอนหลังงีบไปบ้างเพราะตื่นเช้าและถนนก็ลาดยางตลอดเส้น

จนเลยเมืองท่องเที่ยวที่คนเคยนิยมมาดูนกฟลามิงโกสีชมพูอย่างนากูรูมาได้เล็กน้อย ตอนใกล้ๆ ถึงเมือง Kericho (ถ้าท่านอยู่เคนยาและดื่มชาจะรู้จักเมืองนี้ดี เป็นชื่อชายี่ห้อดังซึ่งปลูกที่เมืองชื่อเดียวกันนั่นเอง) ถนนซึ่งอยู่ระหว่างการก่อสร้างตลอดระยะทางหลายสิบกิโลเมตร ทำให้ผมต้องตื่นตัวอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

ท่านลองจินตนาการถนนที่รื้อผิวยางมะตอยออกเพื่อจะทำใหม่ ถนนที่มีรถบรรทุกวิ่งกันคึกคัก ถนนที่มีทางเบี่ยงเกือบทุกครึ่งกิโลเมตร ถนนที่จะขับรถเก่งแค่ไหนก็หลบหลุมไม่พ้น ในขณะเดียวกันเราต้องรักษาความเร็วให้ได้มากที่สุด เพื่อให้การเดินทางเป็นไปตามแผนและไม่กลับถึงไนโรบีดึกดื่นจนเกินไป งานนี้นอกจากสงสารผู้โดยสารแล้ว ยังสงสารรถด้วย ดีที่ไม่ใช่รถตัวเอง

ระหว่างที่ลุยถนนลูกรังเกรดต่ำผ่านเมืองเคริโชนั้น พวกเรายังมีโอกาสได้ชื่นชมไร่ชาที่ปลูกเป็นแนวไปตลอดทางที่ผ่านเมืองนี้

หากได้มาเมืองนี้หลังจากนี้สักปีหนึ่งหรือกี่ปีก็ตามที่ถนนสร้างเสร็จแล้ว คงเป็นเมืองที่น่าขับรถกินลมชมวิวเมืองหนึ่งของเคนยาเลยทีเดียว ไร่ชาเขียวขจีผสมฝุ่นสีแดง

มีบ้านชาวไร่ชาเรียงรายอย่างเป็นระเบียบ นึกถึงสารคดีประเทศสังคมนิยมที่เคยดูที่รัฐบาลเข้ามาควบคุมทุกอย่าง แม้กระทั่งการตั้งถิ่นที่อยู่อาศัย ดูหน้าตาเป็นระเบียบเช่นนี้แล

สลับกับความเขียวชอุ่มของไร่ชา ก็มีฉากอุบัติเหตุให้เห็นเป็นเพื่อนคลายเหงาและทำให้ตื่นตัวไปตลอดทาง ก็ถนนแบบนี้กับมารยาทในการขับรถของคนที่นี่ซึ่งอย่าบรรยายเลย ภาพอุบัติเหตุจึงค่อนข้างเป็นภาพที่ชินตา

หลังจากห้าชั่วโมงของการนั่งรถที่ไม่ใคร่จะสบายนัก นี่แค่เป็นผู้โดยสาร นึกถึงคนขับที่ต้องบังคับพวงมาลัยรถผ่านพื้นที่แบบนี้แล้วก็เหนื่อยแทน แต่คนขับเขาอึด ไม่เป็นไร ครับ หลังจากห้าชั่วโมงของการเดินทาง เราก็เดินทางมาเกือบถึงเมืองคิซูมูแล้ว ก่อนถึงเราเริ่มทำกิจกรรมหลักอย่างหนึ่งของการเดินทางในครั้งนี้ก่อน คือ การค้นหาปลาพันธุ์ท้องถิ่นตามบึงน้ำข้างทาง ซึ่งน่าจะหาจับยากด้วย อุปกรณ์ เครื่องมือเครื่องใช้ เสื้อผ้าหน้าผมถูกจัดเตรียมมาอย่างพร้อมเพรียง

ครั้งแรกๆ ที่ผมได้ใส่รองเท้าบูทจับปลาแทนที่จะลุยน้ำท่วม

เพียงไม่ถึงห้านาทีที่เราก้มลงช้อนปลาอย่างขะมักเขม้น เงยหน้าขึ้นมาอีกที ไม่รู้มีเด็กและเยาวชนจากไหนมามุงดูกันอย่างสนอกสนใจเป็นจำนวนมาก ซึ่งห้านาทีก่อนหน้านี้ มีแค่เราสามคนกับหนองน้ำเท่านั้น

ต่างวิพากษ์วิจารณ์กันไปต่างๆ นาๆ หลายคนพยายามเข้ามาพูดภาษาจีนด้วย แต่ผมก็ไม่ได้โต้ตอบอะไร เพราะจะถึงบอกว่าเป็นคนไทยมาจากไทยแลนด์ พวกเขาก็ไม่รู้จักอยู่ดี

หลังจากบึงแรกไม่ประสบความสำเร็จ เราตระเวนไล่จับปลาในบึงตามเส้นทางไปจนถึงเมืองคิซูมูรวมทั้งขากลับ รวมๆ แล้วน่าจะเป็นสิบบึงนะ

บึงแรกๆ ผมก็ลงกับเขาด้วยนะ สนุกตื่นเต้นและลุ้นดีมาก แต่หลังๆ ขอรอลุ้นอยู่ในรถเสียเป็นส่วนใหญ่

ปลานี่ก็จับได้อยู่บ้างนะ แต่ยังไม่ใช่ปลาประเภทที่ต้องการ

มาถึงตัวเมืองคิซูมูจริงๆ ตอนประมาณเที่ยงครึ่ง ก็ขับรถผ่านเมืองตรงไปยังทะเลสาบวิกตอเรีย เพื่อหาอะไรใส่ท้องสำหรับมื้อกลางวัน ระหว่างทางมีร้านอาหารท้องถิ่นริมทะเลสาบเป็นเพิงมากมาย แต่เรามุ่งตรงไปยังร้านที่บรรยากาศดีที่สุด จำชื่อร้านไม่ได้ แต่บรรยากาศดี ติดริมทะเลสาบ ลมเย็นสบาย

ร้านกว้างขวางโอ่โถง มีคนนั่งกันเกือบเต็มทุกโต๊ะ โดยเฉพาะโต๊ะติดริมทะเลสาบ คงเพราะเป็นวันอาทิตย์ด้วย หลังเสร็จกิจกรรมที่โบสถ์ ชาวเมืองคงพาครอบครัวออกมาทานอาหารข้างนอกกัน

หลังจากเลือกโต๊ะริมน้ำ พนักงานมารับออเดอร์เครื่องดื่มแล้ว ก็มาเชิญเราไปเลือกปลาเพื่อประกอบอาหาร ตอนแรกคิดว่าคงมีปลาเลี้ยงอยู่ในตู้ให้เราเลือกเอา เมื่อเห็นปลากลับประหลาดใจเล็กน้อย เพราะยังมีปลาให้เลือกอยู่

เพียงแต่เป็นปลาที่ชำแหละเรียบร้อยแล้ว แขวนเรียงเป็นราวตากผ้าเลย

ชอบตัวไหนใหญ่เล็กก็เลือกเอา หลังจากแหวกดูเหงือก ดมกลิ่นและถ่ายรูปแล้ว จึงสรุปกันว่าปลาสดจริงๆ เพราะเป็นปลานิลมาจากทะเลสาบ เขาเรียกปลานิลในภาษาท้องถิ่นว่า Tilapia เราเลือกกันสองตัวสำหรับผู้หิวโหยสามคนเพื่อให้เขาปรุงตรงนั้นเลย

ตัวหนึ่งให้ทอดกรอบ อีกตัวให้ทำแบบราดซอส ไม่ถึง 20 นาที ปลาทั้งสองสูตรก็ถูกนำมาเสิร์ฟตรงหน้า

เสิร์ฟพร้อมมันฝรั่งทอดและแป้งข้าวโพดกวน ซึ่งเป็นอาหารหลักที่ชาวเคนยาและแอฟริกาอีกหลายประเทศบริโภคแทนข้าว เขามีชื่อเรียกน่ารักๆ ว่า อูกาลี่ (Ugali) ได้กินแล้วอิ่มนานนักแล

แล้วก็ถึงเวลาลงมือแบบลงมือจริงๆ ทานปลาก็ต้องทานด้วยมือซิครับ โต๊ะข้างๆ เขาก็ทานด้วยมือกันหมด จึงไม่ต้องเคอะเขิน แม้รสชาติจะไม่จัดจ้านเข้าเนื้อเหมือนปลาบ้านเรา แต่ก็ทานไปเสียเต็มคราบ เพิ่มรสชาติอีกนิดด้วยน้ำแจ่วที่เตรียมกันมาเอง

ร้านดี บรรยากาศสบาย อาหารอร่อย มาตกม้าตายเหมือนร้านอาหารหลายๆ ร้านในเคนยา ห้องน้ำโสโครกมาก ผมกำลังปวดหนัก ถึงกับวิ่งออกมาแทบไม่ทัน ลำบากเพื่อนๆ ต้องขับรถหาห้องน้ำที่พอจะเข้าได้ในโรงแรมแห่งหนึ่งอีกพักใหญ่

หลังจากนั้น ก็ไปเดินตลาด Kibuye กัน เป็นตลาดขายของขนาดใหญ่กลางเมือง ทั้งอาหาร ผัก ผลไม้ เสื้อผ้า รองเท้า ของกิน ของใช้ ซึ่งค่อนข้างมั่นใจจากสิ่งที่เห็นว่าเป็นของเมดอินไชน่า ขออภัยไม่ได้ถ่ายรูปมาลง คนมันพลุกพล่านจนกระทั่งไม่กล้าหยิบกล้องออกมาจากกระเป๋า

ก่อนกลับ หลังจากผิดหวังกับการจับปลาที่ต้องการของเพื่อนร่วมทริปและความเมื่อยล้าในการเดินทาง เราแวะนั่งพักผ่อน ห้อยขา ตากลมกันบริเวณจุดชมวิวริมทะเลสาบวิกตอเรีย ซึ่งก็มีชาวบ้านมาใช้ประโยชน์กันพอสมควร

แม้ไม่มีอะไรให้ทำมากนอกจากการนั่งตากลมจีบกัน แต่ยังดีที่เป็นพื้นที่สาธารณะ ไม่เสียสตางค์ ให้ชาวบ้านชาวเมืองได้มานั่งสงบจิตสงบใจ

ขับรถกลับไนโรบีเส้นทางเดิม นอกจากแสนหฤโหดไม่ต่างจากขามาแล้ว ยังต้องวิ่งรถในเส้นทางที่มืดสนิทแทบไม่มีแสงไฟอีกด้วย ปวดขาและเมื่อยตาไปพร้อมๆ กัน รวมระยะเวลาในการเดินทางไปกลับ 12 ชม. จึงมีเวลาเตร็ดเตร่ในเมืองประมาณ 3 ชม. เท่านั้น

ถ้าผมมีโอกาสได้ไปหรืออยากไปอีกครั้งหน้า การขับรถแบบไม่ต้องรีบร้อนและได้พักค้างคืนในเมืองสักคืน น่าจะเป็นทางเลือกที่ช่วยให้เอนจอยเมืองใหญ่อันดับสามของเคนยาเมืองนี้ได้มากขึ้น

Create Date : 18 มีนาคม 2555

Last Update : 19 มีนาคม 2555 2:18:46 น.

10 comments

Counter : 4058 Pageviews.