เวลาของวันนี้ เป็นช่วงเวลาที่มาใช้ชีวิตที่นิวซีแลนด์ค่ะ และเป็นวันเวลาของการจัดระเบียบชีวิตของสองหัวใจใกล้ๆตัวของ จขบ. นะคะ

เรียกว่า พอเข้ามาถึงบ้านที่นี่(เป็นบ้านเช่าค่ะ ต้องเก็บกวาดทำความสะอาดให้ดี ก่อนวันที่เค้าจะมาตรวจ) ก็จะต้องจัดการเก็บกวาดเช็ดถู เก็บขยะแยกประเภทรอวันทิ้ง ดูดฝุ่น ซักเสื้อผ้า ผ้าปูที่นอน ผ้าเช็ดตัว ทำกับข้าว และพยายามสอนการบ้านแบบขำๆให้เค้าไปแบบพอให้รอดตัว

ช่วงนี้เป็นช่วงเรียนหนังสือค่ะ

ปีหนึ่งจะหยุดสี่ครั้งค่ะ เรียน 10วีค หยุด2วีค และพอปลายปี ก็หยุด2 เดือน จขบ. ก็จะพยายามมาอยู่ในช่วงให้พอดีกับวันหยุดค่ะ

เด็กๆก็เรียนกันไป เราก็ทำความสะอาดบ้านไป เบื่อๆก็เดิน เดิน เดินไปช่วยเพื่อนร้านไทยเล็กๆข้างบ้านล้างจานบ้างไรบ้าง พอไม่ให้เหงาเศร้าสร้อยคิดถึงงานและปัญหาต่างๆนานาที่ไทย

 ช่วงบ่าย ถ้าฝนไม่ตก ก็จะออกไปเดินในปาร์คข้างบ้าน (เป็นป่าโอ๊คกว้างใหญ่และมีลำธารไหลผ่านตรงกลางมืดครึ้มน่ากลัวดีที่เดียว แฮะๆๆๆ)

 วันหยุดวันแรงงานของนิวซ์ ลูกก็หยุดด้วย เลยไปเที่ยวกันค่ะ

เราชอบไปทะเล คราวนี้ก็ไปทะเลหาดทรายดำจากภูเขาไฟ แต่ทะเลที่นี่ก็มีหาดทรายดำๆทั้งนั้นค่ะ

หลงไปหลงมาทุกที เพราะต้องขึ้นไปบนเขาวนเวียน  ทางลงหาดก็มีหลายจุด ตัดสินใจลำบาก ก็ตามๆเค้าไป จอดใต้พุ่มไม้ที่มีรถจอดเยอะๆ แล้วเดินผ่านป่าบนเขา(ตามฝรั่งกับบรรดาหมาๆน่ารักๆไป)

 ก็เดินไปสักพัก ก็ข้ามมาเจอหาดทรายดำๆสมใจ

คราวที่แล้ว ไม่ใช่หาดนี้

คราวที่แล้วๆ ก็ไม่ใช่

แต่มันก็เหมือนๆกันแหละนะ ดำปิ้ดปี้เหมือนกัน แต่หาดนี้ไม่มีนกอ่ะ

แต่มีลูกๆหอยตัวเล็กๆ(ไม่รู้ว่าหอยแมงภู่หรือป่าว)เกาะอยู่ตามหินริมฝั่งแทน

น้ำทะเลเย็นเจี๊ยบ และ โชคดีที่คว้าขวดน้ำไป พร้อมกับเตรียมกล่องใส่ผลไม้กับอาหารว่างนิดหน่อยไปด้วย(กลับมากินขากลับ)

แล้วก็แวะกินไก่ที่แม็ค ด้วยความหิวๆๆๆๆ

เวลาผ่านไปๆๆๆๆๆ จะเกือบสองเดือนแล้ว ได้เวลากลับอีกแล้วนะนี่

บางทีก็แอบหวั่นไหว อยากอยู่เงียบๆแบบนี้จริงๆๆๆๆ