เราเดินไปตามสเ้นทางที่เกสท์เฮ้าส์ Ks house Kyoto บอก ในเว็บไซต์บอกว่า 9 นาที ซึ่งด้วยฝีเท้าคนไทย และสัมภาระนั้น น่าจะราว ๆ 20 นาทีเดินค่ะ แต่ใกล้กว่าที่โตเกียวนิดนึง

แนะนำสถานที่น่าสนใจ

 

หันหน้าไปทางหอเกียวโต หันหลังให้สถานีเพื่อมุ่งหน้าไปเกสท์เฮ้าส์ค่ะ

และแล้วเราก็มาถึง Starbuck เรารีบปรี่เข้าไป ซื้อน้ำซากุระปั่น อร๊อยอร่อย ช่วงที่ไปมีโปรโมชั่นอะไรไม่รู้อ่านไม่ออก

มีถ้วย KYOTO ด้วย เพื่อนซื้อมา 1 อัน ซึ่งแต่ละเมืองมีขายไม่เหมือนกัน ในไทยก็มี Bangkok Pattaya อะไรงี้

ขนมหลากหลาย และ น้ำซากุระเฟรปเป้



นี่คือด้านข้าง starbuck ค่ะ เราออกมายืนรอตอนเพื่อนซื้อของเพราะข้างในคนเยอะ (ข้างนอกหนาว) เรายอมหนาวดีกว่า ไม่ชอบยืนเกะกะคน



ข้าง starbuck มีอาหารญี่ปุ่นด้วย น่ากิน



แล้วเราก็ออกเดินทางกันต่อ มีแวะถามทางด้วย คนญี่ปุ่นใจดีคนนี้เห็นเราเป็นต่างชาติ รีบเข้ามาถามเลยว่าหาเกสเฮ้าส์ใช่ไหม KS House ใช่ไหม พร้อมพาไปเกือบถึงแน่ะค่ะ



เราเช็คอิน เก็บของกัน เกสเฮ้าส์ที่นี่ยังกะโรงแรมแน่ะ (รูปมาทีหลังนะ) ห้องนอนเรานอน 8 คน เขาให้ไปแบ่งเตียงกันเอาเอง เป็นเตียงสองชั้น เราเก็บของเสร็จก็ 5 โมงเย็นกว่า เลยบอกเพื่อนว่า เราควรจะออกไปดูเมือง แต่วัดคงไม่ได้ไป เพราะวัดส่วนใหญ่ปิด 4 โมงเย็น

เพื่อนก็ไม่มีอะไรในหัว บอกอยากกลับโตเกียว คิดถึงผู้ชายคนนั้น

เราเลยเปิดคู่มือ อ้อ กลางคืนเขาไป Gion กัน เพื่อนถาม Gion เป็นไง เราก็ไม่ค่อยรู้ น่าจะเป็นแสงสีกลางคืนอะไรงี้มั๊ง เอาเหอะ เขาไปกัน เราก็ไปสิ

ออกมา ฝนตก

ที่เกสท์เฮ้าส์ให้ยืมฟรี เราสอบถามข้อมูลจากทางเกสท์เฮ้า เขาให้แผนที่มาแล้วบอกว่าให้ไปสถานีรถไฟ นั่งไป 2 ป้าย

ออกมา เจอคนใส่กิโมโน



ออกจากเกสท์เฮ้าส์มานิดเดียว ก็มีคลองเล็ก ๆ อากาศตอนนั้น หนาวอ่ะ น่าจะไม่ถึง 10 องศา ฝนตกปรอย ๆ ด้วย

แล้วก็มาถึงแยกที่มีแมค ถ้าเห็นแบบนี้ ลงสถานีรถไฟทางซ้าย รถไฟใต้ดิน สาย Keihan ที่ Shichijo station

เป็นสถานีรถไฟใต้ดิน



เดินลงไป มีเอาก้อนอิฐมาเรียงกัน สวยดี

แล้วก็มาเจอด่านปราบเซียนนั่นคือ การซื้อตั๋วนั่นเอง เหอ ๆ มิช้าอยู่ใย ให้พนักงานมากดให้เลย

เสร็จแล้วโค้งให้พนักงานอย่างสวยงาม พี่เขา (ลุง) บอกว่า 2 ป้ายก็ถึงครับ

ที่นี่ Gion shijo



เมื่อออกมาจากสถานี แม่เจ้า นี่แหละๆๆๆๆๆ เกียวโต



บางร้านมีขนมดังโหงะขาย (เอวิชอบมาก ๆ ) นอกจากนี้ยังมีของที่ระลึกต่าง ๆ เยอะแยะตามทางเลยค่ะ



แล้วคุณเพื่อนก็ยอมเสียตัง



แล้วเราก็ได้ โปสการ์ดมา 1 ใบ ถ้าจำไม่ผิด 100 เยน



เดินไปสุดถนน พบศาลเจ้า Yazaka สุดถนนพอดี ตามคู่มือบอกวัดนนี้เปิดกลางคืนด้วย แม้ฝนจะตก เราก็ไม่ย่อท้อ เพราะตามกำหนดการเราจะพักที่เกียวโต 2 คืน

ถ่ายดี ๆ ก็สวยเหมือนกันนะเนี่ย



เรื่องฝนเรื่องเล็กน้อย ไหน ๆ มาแล้วต้องเอาให้คุ้ม



ฟ้าเริ่มมืด ฝนตกพรำ ๆ



หันหลังให้ศาลเจ้า นี่คือย่านกิออนค่ะ

เข้าไปข้างในกันค่ะ

พอมืดก็เริ่มกึ๋ย ๆ ซะงั้น

 

สวยแบบมืด ๆ นี่ล่ะค่ะ

มีของกินด้วย อาจจะเป็นปลาหมึก (ขอโทษจริง ๆ ไม่รู้อะไร การเที่ยวเองไม่ดีอย่างงี้ล่ะ)



เอ้า ไหว้พระ



อันนี้น่าจะเป็นอายุปีที่ชงปีนี้ค่ะ เพ่งกันเอานะ



ชมวัดต่อ



ประกาศต่าง ๆ เดี๊ยนก็ถ่าย อิอิ



ตรงนี้เป็นซุ้มขายของ น่าจะขายเอหมะ ช่วงกลางวัน แต่เรามากลางคืน ปิดแล้ว



ซุ้มขอพรเพียบเลย



ตรงนี้เป็นเวทีการแสดงค่ะ อีกเดี๋ยวจะมีการแสดง



พอหันหลังให้เวทีการแสดง จะมีมุมให้ขอพร น่าจะเป็นจุดหลักของศาลเจ้าเลยค่ะ เพราะใหญ่มาก

(ตกลงเมื่อกีีชั้นเดินหลงมาทางไหนเนี่ย มันไม่ได้เข้าทางนี้นี่หว่า เอ๊ะ หรือใช่)



ขอพรกันนะ



ไหว้พระกลางคืนนี่มันได้อารมณ์อีกแบบนึง

จริง ๆ ไม่วังเวงอย่างงี้หรอกค่ะ คนเยอะมากนะคะ แต่ศาลเจ้าก็กว้างมากเช่นกัน คนเลยกระจาย ๆ กันไป
ภาพไหว ๆ ก็ได้อารมณ์อีกแบบ (ป๊าวววว หิว)



เจอของปราบเซียนอีกแล้วสิเนี่ย แล้วจะบรรยายยังไง ดูเหมือนเป็นคำทำนายอะไรสักอย่างเลยอ่ะค่ะ อาจจะแบบ ใครเกิดวันเดือนอะไรมีทำนาย 365 วันเลยไหมไม่แน่ใจ (ใครรู้บอกที)



แนวนี้ก็มีนะคะ เหมือนเป็นตึกสไตล์โรมันร้าง ๆ บริเวณข้างศาสเจ้าค่ะ (ถ้าตามการ์ตูนญี่ปุ่นแล้วศาลเจ้านี้เหมาะแก่การทดสอบความกล้ายิ่งนัก---แต่ความจริงคนยังเยอะ และไม่กึ๋ยเลยนะคะ)



ต้นซากุระ แต่ตอนนี้ยังไม่ออก บริเวณนี้เป็นสวน เรียกว่า Maruyama Koen ที่ที่คนเกียวโตนิยมมาดูซากุระค่ะ

ภาพข้างล่างนี่จาก เว็บ Japan Guide เป็นตอนที่บานเต็มที่ค่ะ



ไปดูรอบ ๆ กันนะคะ



กลางคืนยังสวย ฝนก็ยังตกพรำ ๆ นะคะ



ฝนตกก็ยังถ่ายรูปค่ะ คอหนีบร่ม มือยิงภาพรัวๆ โน่น เพื่อนเดินตามหนุ่มญี่ปุ่นไปไหนก็ไม่รู้ แต่ไม่ต้องกลัว เธอไม่รู้ทางกลับ ไม่กล้าทิ้งเราไปไกลแน่



มีร้านไอติมน่าทาน โคนละ 200 เยน ตีเป็นเงินไทย (บอกแล้วว่าอย่าตี) 65 บาท ราว ๆ นั้น เลยไม่กิน (คิดถูกรึเปล่าเนี่ย)



แค่โมเดล ก็ทำเอาแทบจะวิ่งเข้าร้านไปแล้ว ของับโมเดลที 



หน้าร้านไอติม เพื่อนชี้ให้มองบนหัว มีร้านต้นไม้ นี่มันซากุระตูมนี่หว่า



เดินกลับมาตรงที่ไหว้ขอพรนะคะ คนเริ่มมุงรอบ ๆ เวที มีเสียงดนตรี การแสดงจะเริ่มแล้ว

โคมรอบ ๆ เวทีการแสดง



ถ่ายรูปไม่ค่อยสวยนะคะ คนเยอะมาก ไหนจะถือร่มกันอีก แล้วทุกคนก็กางร่มกันหมด ต้องแทรกตัวเข้าไปถ่าย คุณเพื่อนหรือคะ ไปยืนร้อง โอ้ว โอ้ววว อยู่หน้าที่ขอพรโน่น (ไม่ช่วยหากินเลย)



เป็นการแสดงละคร ร้องเพลงด้วย ตัวละครติดไมค์ลอย เสียงคมชัด เทคโนโลยีเขาดีจริง ๆ



กำหนดการแสดงซะละมั๊งคะ (อ่านไม่ออกอ่ะ)

ตัวพระเอกออกแล้ว



ถือว่าเด็ด



ราว ๆ ทุ่มนึงเราก็ออกจากศาลเจ้าค่ะ โดยเดินกลับมาย่านกิออนเพื่อนไปรถไฟใต้ดิน



สองป้ายก็กลับมาถึง รถไฟใต้ดิน สาย Keihan ที่ Shichijo station ยังไม่มีอะไรตกถึงท้อง ใกล้ ๆ กันมีร้านอาหารไทย ซึ่งปิดแค่วันจันทร์ และแน่นอนค่ะ วันนี้วันจันทร์

เดินวนไปวนมา กลับมาตายที่เกสท์เฮ้าส์ มีอาหารนิด ๆ หน่อย ๆ ขายที่บาร์ของเกสท์เฮ้าส์

สั่งทาโกะยากิมา เพื่อนไม่แย่ง เพราะมันเป็นปลาหมึก 5555



และยากิโซบะคนละจาน จานละ 700 เยน



เพื่อน : แกว่าเขาจะแต่งงานกะเราไหม
เรา : ใคร
เพื่อน : คนที่เราไปค้างด้วยไง
เรา : ชอบเขาเหรอ
เพื่อน : ชอบสิเราชอบผู้ชายญี่ปุ่น
เรา : ถ้าแต่งงานกันแกจะย้ายมาอยู่ญี่ปุ่นรึ
เพื่อน : มาสิ เรามาทำอะไรก็ได้ทั้งนั้น สอนภาษาก็ได้ เราจะกลับไปเรียนให้จบปริญญา ให้ได้วุฒิมา แล้วเราจะมาญี่ปุ่นอีก
เรา : เราเป็นกำลังใจให้นะ

ความรักทำให้คนมีความสุข และมีเป้าหมายชีวิตที่ดีเนอะ ถ้าเพื่อนสมหวัง เราก็ดีใจ
วันต่อไป ไปเที่ยวนารากันค่ะ แล้วกลับมาเก็บตกเกียวโต

  สองสาวเดี่ยวเที่ยว JaPan: กวางน่ารักที่ นารา เก็บตก เกียวโต หลงทางขาลากในสายลมหนาว