กว่าจะมาเป็น วิศวกรสาวไทย หน้าใส ปากหมา เป็นกุลีเมืองผู้ดี เป็นไฮโซจกปลาแดกต่อน..โฮ่ะๆๆๆ กร๊ากกส์ๆๆๆๆ วันนี้นั่งนับนิ้วตัวเองเล่นๆ ตรูทำงานที่นี่มาจะสามปีแล้วเหรอฟร่ะ... มันจะเป็นถล่มสถิติตัวเองนะเนี่ย ปรกติอิฉันเนี่ยเป็น เจ้าแม่ร้อยงาน...ถ้าครบสามปีแล้วไม่เปลี่ยนงาน (หรือไม่โดนถีบหัวออก) ตรูจะ Celebrate ใหญ่...จะซื้อโรเล๊กซ์ฝังเพชร แล้วก็จะออกเบ๊นซ์ SLK มาขับให้เป็นบุญตูดแทนอีรถกระป๊อที่ขับอยู่เนี่ย ฮ่าฮ่าๆๆ (แมร่งอีนี่เมายามารึไงวะ ท่าจะอาการหนัก...) เริ่มทำงานหาเงินตั้งแต่นมยังไม่ทันตั้งเต้าค่ะ แม่บอกว่า อีนังคนนี้มันงกเงินเป็นสันดาน ตั้งแต่เด็กๆ ทุบเอาเงินในกระปุกออมสิน ไปลงทุนขายน้ำหวาน ขายลูกชิ้นตามงานวัดตั้งแต่ประถม พอมัธยมก็ขายเครื่องเงิน กิ๊ฟช้อป เครื่องสำอางมีสทีน เอวอน ตามแคทตาล๊อก (ใครรู้จักช่องทางการตลาดแบบนี้ แสดงว่าเป็น "บ้านนอกตัวแม่"..ฮ่าฮ่า...) แล้วเอาเงินไปซื้อสลากออมสิน พอจบม.หก อีนี่ก็ซื้อทองเพื่อเป็น investment ก็ว่าจะขายเอากำไร แต่เผลอไปฝากแม่ไว้ ปัจจุบันทองเส้นนั้นได้หายไปอย่างไร้ร่อยรอย เป็น investment without return จริงๆ ได้บทเรียนว่า บุพการีไม่ได้มี security แต่อย่างใด.. พอเรียนมหาลัยปีสาม อีนี่ก็บ้าพลังเป็นติวเตอร์ ติวมันทุกวิชา ทุกอายุ แล้วแต่ใครจะจ้าง ตอนนั้นแทบจะไม่ได้ไปเรียนกันเลยทีเดียว เนี่องจากต้องเตรียมเอกสารการสอน ไม่ค่อยได้นอนหรอกค่ะ (หนังสือสอบตัวเองไม่อ่าน กร๊ากส์ๆๆๆ) ช่วงนั้นได้เป็นกอบเป็นกำมากๆ เคยได้ถึงวันละพัน แค่ติวเด็กไม่กี่ชม แต่ก็หยุดไปเพราะตอนขึ้นปีสี่ อีนี่ก็ได้งานเป็นเซลล์เอนจิเนียร์ ทำงานอาทิตย์ละสามวันกับเงินเดือนเจ็ดพัน และรถเก๋งอีกหนึ่งคัน ถือว่าโอเคมากๆ สำหรับเด็กปี่สี่ในตอนนั้น สมัยนั้นอย่างโก้เลยล่ะ เด็กลาดกระบังมีรถเก๋งขับไม่ค่อยเยอะหรอก ตอนปีหนึ่งมีแต่จักรยานกันทั้งนั้น... (ยืดสุดชีวิตตอนนั้น ใครจะรู้ ตรูไม่มีเงินเติมน้ำมันหรอก... ฮ่าฮ่า...) พอเรียนจบตรี เกิดสะดิ้งจะเรียนโท แต่งานเซลล์เค้าอยากให้เราทำหกวันไง เพราะเรียนจบแล้ว เราก็ไม่เอาดิ จะเรียนโทเสาร์อาทิตย์น่ะ (ดูดีนะ จริงๆแล้วเป็นเซลล์ที่ห่วยแตกน่ะ ปั้นหน้าตอแหลกับลูกค้าแต่ไม่เนียนไง ไม่ค่อยมีใครซื้อหรอก...ฮ่าฮ่า) ออกแล้วกันเน๊อะ... สรุปทำได้ปีเดียว ย้ายไปเป็น Equipment engineer โรงงานอิเลกทรอนิคส์แห่งหนึ่งในสมุทรปราการ วันๆไม่ได้ทำเอี๊ยะอะไรกับอิควีปเมนท์เล้ยยยยย อีสาวซ่อมคอมพิวเตอร์ที่คุมเครื่องจักรอย่างเดียว แม่งก็เสียจังเลยไอ้คอมเนี่ย ยังใช้ภาษาดอสอยู่เลย ตรูก็ทำมั่วๆไป ไม่ได้จบคอมมานี่หว่า แล้วคอมโรงงานสมัยนั้นใหญ่ม้ากกกกกกก แบกขึ้นแบกลงไอ้เครื่องจักรทีไร มดลูกตรูแทบหลุดลงมาที่เข่า ไม่แล้วดีกว่า เห็นเขาว่าทำ automotive เงินดีกว่า มีโอทีด้วย ปัดดากไปดีกว่า งานนี้เลยทำได้แค่เจ็ดเดือน... แล้วก็ไปเป็น Design Engineer ที่ R&D ของบริษัทมอเตอร์ไซด์แห่งหนึ่งย่านสมุทรปราการค่ะ เงินเดือนเริ่มต้นได้น้อยกว่าที่เก่าอยู่เล็กน้อย แต่ที่ย้ายก็เพราะ เขาจะให้อิฉันโกอินเตอร์!! ในชีวิตไม่เคยนั่งเครื่องบินนี่หว่า มันคือความฝันค่ะ ช่วงแรกสบายมากไม่ต้องทำงาน ไปเรียนภาษาอย่างเดียว แล้วเขาก็ส่งสาวอีสานไปทำหน้าโนเนะ ไปกินปลาดิบแทนปลาแดก ที่แดนอาทิตย์อุทัยอยู่หลายเดือน.. กลับมา ก็พอได้ปั้นหน้าไฮโซได้พักใหญ่ๆ พูดได้ว่า ตรูนี่แหละเด็กนอก ฮ่าฮ่า (แต่ชอบจกปลาแดกว่ะค่ะ)... กลับมา ตั้งใจจะไต่เต้าและเต้าไต่ขึ้นตำแหน่งสูงๆ จะสนองพระเดชพระคุณพี่ยุ่นเป็นอย่างดี เนื่องจากเขาให้โอกาสลูกข้าวเหนียวอย่างอิฉันได้ขี่เครื่องบิน... แต่มันไม่เป็นดังคาดค่ะ จะเป็นนางเอกที่สมบูรณ์แบบ มันจะต้องมีนางร้ายใช่ไหมคะ นรกก็เลยส่ง "อียักษ์หน้าดำ" เข้ามาในชีวิต อียักษ์ดำหน้าตอแหลนี่ไม่ถูกชะตากันกับ อียักษ์เผือกหน้าโหนกอย่างอิฉันค่ะ สืบไป สืบมา อีนี่เป็นเมียน้อยนายญี่ปุ่น ทนไม่ได้ค่ะ หน้าโหนกทนไม่ได้ เห็นหน้าอียักษ์หน้าดำตอแหลทีไร ตรูคิดไม่ออกเลยว่า ตรูจะออกแบบพลาสติกโมลด์ดิ้งให้ออกมาหน้าตาแบบไหน กลัวว่าไอ้ที่ตรูกำลังทำอยู่นี่ จะออกมาแล้วกลายเป็นมอเตอร์ไซด์รุ่น... . . "อีหน้าโหนกกระโดดเหยียบหน้าอีหน้าดำ" . . สรุปทำได้สองปีครึ่ง ปรกอบกับจบโทพอดี ไม่เอาแล้วบริษัทญี่ปุ่น อยากจะโกอินเตอร์ แบบ ฟูลเวอร์ชั่น หาบริษัทที่เป็นฝรั่งอย่างเดียวเลยค่ะ.. งานนี้ถือเป็นจุดเปลี่ยนอย่างแรง เพราะย้ายจากงานด้าน Technical ไปเป็นด้าน Business อย่างเต็มตัว เขาให้ไปทำด้าน Contract/ Project management ค่ะ จากอีหน้าโหนกลูกข้าวเหนียว ก็กลายเป็น "อียักษ์สองหน้า" หน้าหนึ่งเป็น อีโหนกหน้าสวย ปั้นหน้าตอแหลกับลูกค้าแขก ลูกค้าฝรั่ง อันนี้ใช้สวยตอแหลหากินค่ะ แต่อีกหน้าก็เป็น อีโหนกหน้ายักษ์ ไปจิก เข่นฆ่าพวกเอนจิเนียร์และก็พวกโปรดักชั่นให้ทำงานตามกำหนดส่งสินค้า อันนี้สวยไม่ช่วยอะไร งานนี้ถือว่าเป็นงานที่ Challenge เนื่องจากต้องอาศัยความสามารถในการ ตอแหลขั้นเทพ แล้วก็เป็นงานที่ชอบมากที่สุด ทำอยู่สองปีเต็มๆ แต่ก็ต้องออกมา เพราะอีน้องหญ้าหน้ากระโห้มันมาเป็น inspiration ที่ทำให้อีหน้าโหนกมาโกอินเตอร์อยู่อังกฤษ.. ใครจำน้องหญ้าหน้ากระโห้ไม่ได้ ให้ตามไปบล็อกนี้ค่ะ.. "Inspiration to UK is หญ้าฝรั่งอ่อนๆของวิศวกรสาวแก่..ฮิ้ววววว!! ด้วยแรงแห่งรัก เป็นแรงผลักดันให้อีหน้าโหนกโกอินเตอร์ แม้ว่าอีน้องหญ้าหน้ากระโห้จะถีบหัวส่งอีป้าหน้าโหนกก่อนจะโกอินเตอร์ แต่ก็ไม่ได้ทำให้ความตั้งใจโกอินเตอร์ลดลงแต่ประการใด สุดท้ายอีป้าหน้าโหนกก็ได้มาเฉิดฉายอยู่ R&D ของบริษัทรถยนต์ระดับโลก ในเกาะอังกฤษ... เดือนกรกฎานี้ก็จะครบสามปีแล้วค่ะ ถือว่าเป็นบริษัทที่อีหน้าโหนกอยู่ได้นานที่สุด (ไมใช่จงรักภักดีอะไร แต่หางานใหม่ที่ดีกว่าไม่ได้ต่างหากล่ะ...) เฝ้าภาวนา สาธุ ขอให้เค้าต่อคอนแทรคให้ด้วยเถอะ จะเก็บเงินไว้ซื้อเบ๊นซ์สปอร์ต SLK พาอีแม่ไปแหย่ไข่มดแดง ไปเก็บเห็ดที่โคกบ้านหนองสิม...โก้ๆ ฮู้จักบ่....   Create Date : 21 มีนาคม 2554 25 comments Last Update : 21 มีนาคม 2554 5:51:05 น. Counter : 2483 Pageviews. Share Tweet

อ่านเพลินเลย อิอิ   โดย: dark elf 21 มีนาคม 2554 9:02:10 น.

สะออนหลายคะ ลาวมั่นภูมิใจแทนไทสาคามเด้คะ   โดย: ต่าย IP: 180.183.240.64 21 มีนาคม 2554 10:03:34 น.

อ่านม่วนอิหลีเด้อ เอิ๊กๆๆๆ   โดย: สาวขอนแก่น IP: 125.27.37.27 21 มีนาคม 2554 11:00:34 น.

อ่านสนุกมากกค่ะ :] อ่านแล้วอยากขยันได้สักครึ่งบ้างจังเลยย มาอัพบล็อกบ่อยๆนะค่ะ ตามมาอ่านเรื่อยๆแต่ไม่ค่อยได้เม้นท์   โดย: ส้นสูงสีชมพู 21 มีนาคม 2554 14:22:51 น.

แอบมาอ่านหลายตอนแล้วค่ะ อ่านไปขำไป สุดยอดดดค่าา   โดย: ป้าบ๋วย IP: 85.229.94.240 21 มีนาคม 2554 15:10:46 น.

เขียนสนุกมากๆ เลยคะ ขออวยพร ให้ประสบความสำเร็จ ความสุข อย่างที่ปรารถนานะคะ ขยันจริงๆ (เราขี้เกียจขั้นเทพเลย)   โดย: tempopo 21 มีนาคม 2554 16:01:28 น.

555555   โดย: sunday_female IP: 88.104.179.191 21 มีนาคม 2554 18:29:02 น.

55 5 55 + ไม่ได้แวะทักซะนาน พี่กุ้งยังเขียนบลอกได้ขำเหมือนเดิมเลย หวังว่าคงสบายดีนะคะ.. มีคนฝากชมว่าพี่กุ้งหุ่นดี๊ดี อิอิ   โดย: ค๊อปเตอร์ใบไม้ (arlendil ) 21 มีนาคม 2554 20:09:13 น.

เล่าได้ดีจริงๆเด้อค่าเด้อน้องกุ้ง อิอิ 555+อย่างฮาเลยจ้า   โดย: LoveParadise 21 มีนาคม 2554 22:29:34 น.

ชอบจริงๆ สำนวนจขบ.เนี่ย อ่านแล้วมันส์ ฮา..บ้านๆ ดี เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ขอเป็นแฟนขับด้วยคนนะค้าาาา   โดย: หกพันไมล์ 22 มีนาคม 2554 0:11:14 น.

โดนคุณแม่อมทอง 555   โดย: kirofsky 23 มีนาคม 2554 8:31:19 น.

ซามาคักแท้ไท สาคามเนี่ยสู แต่ละตอนนี่อย่างแซบนัวๆทั้งน้านนน...:)) และถ้าได้ไปแหย่ไข่มดแดงกับอีแม่ยามได๋ เอื้อยขออาศัยติดรถไปนำแหน่เด้อออน้องหล่า.....;)))   โดย: Birdy IP: 124.78.41.163 23 มีนาคม 2554 13:39:08 น.

เก่งตั้งแต่เด็ก มิน่าล่ะถึงได้ไปปากถีบตีนกัดท่ามกลางคนเผือกได้สบายๆ ไม่กลัวใคร   โดย: oddy.freebird 25 มีนาคม 2554 17:38:50 น.

5555 ขำอีกแล้ว ชอบจัง กุ้งมนิสัยรู้จักเก็บตังค์ตั่งแต่เด็กเลยเน๊อะ   โดย: j a r n i k 25 มีนาคม 2554 18:15:13 น.

หวัดดีจ้ากุ้ง เรื่องพริก อ่ะ พี่ก็ยังไม่เคยลองเลยนะ แต่เพื่อนพี่เค้าบอกว่า พริกสดเอาไปตากแห้ง เอาเม็ดมาเพาะก็ใช้ได้นะ ปลูกเยอะเยอะไปเลยพริกอ่ะ พอมันออกเม็ดเราก็เก็บแช่ตู้เย็นกินได้เป็นปีเลย ของพี่ปีที่แล้วได้ถุง เบอเริ่มแนะหนุกดี อ่านบล็อกกุ้งแล้วก็หนุกดีเนอะ ตัวแค่นี้แต่ก็แกร่งและก็เก่งอ่ะ เรียกได้ว่าชีวิตเธอ มีทุกรสชาติเลยอ่ะ หญิงยุคใหม่มันต้องอย่างนี้เนอะจะหวังไปพึ่งผู้ชายอกสามศอกสมัยนี้มันก็มีแต่อกเหี่ยวเหี่ยวว่าป่ะ ตนเป็นที่พึ่งแห่งตนดีที่ซู๊ดดด   โดย: keakai (tossagun1 ) 29 มีนาคม 2554 5:36:21 น.

กุ้ง คราวหน้าเล่าเรื่อง อียักษ์หน้าดำ ให้ฟังหน่อยนะจ๊ะ อยากรู้จัง ว่าใครส่งมาเกิดถึงกล้าเทียบรัศมีน้องพี่ได้ แล้วชีรู้หรือยังว่า กุ้งของพี่โกถึงไหนแล้ว พี่ว่าเปลี่ยนงานทุก 3 ปีก็ดีนะ ไม่จำเจดี แต่ถ้าไม่ได้เปลี่ยนก็ดี อยู่มันยันแก่นั่นแหละ จะได้เป็นรุ่นโบราณ หายากนะน้อง ลูกเต้าเป็นไงบ้าง พี่เหม่งแกดูแลดีไหมตอนกุ้งไม่อยู่น่ะ อัพแล้วส่งข่าวด้วยนะจ๊ะ   โดย: kimmy (kimmybangkok ) 30 มีนาคม 2554 14:05:47 น.

หะแรกขำอันนี้อะ บุพการีไม่ได้มี security แต่อย่างใด หะที่สองก็ขำอีกละ เกี่ยวกะแม่อีกตามเคย จะเก็บเงินไว้ซื้อเบ๊นซ์สปอร์ต SLK พาอีแม่ไปแหย่ไข่มดแดง ไปเก็บเห็ดที่โคกบ้านหนองสิม...โก้ๆ ฮู้จักบ่ อันที่สองนึกถึงหนังเรื่อง วงศ์คำเหลา อะ ที่อาภาพรชีเม้าท์กับหญิงแม่ของชีในหนังว่า ไปซื้ออิตุยที่พารากอนมา อย่างฮาอะ เกี่ยวกันไหมเนี่ย ฟังเรื่องงานที่เล่ามาแต่ละงานแล้ว ขอยกนิ้วให้เลย คุณแน่มาก   โดย: พล (aoigata ) 2 เมษายน 2554 22:16:05 น.

กุ้ง ๆๆๆๆๆ แฟนคลับเหงือกแห้งแล้ว กลับมาอัพต่อได้แล้วนะจ๊ะ ประเภท โหด มันส์ ฮา งัดเอาออกมาให้หมด อย่าให้รอนานนะจ๊ะ   โดย: kimmy (kimmybangkok ) 14 เมษายน 2554 14:12:58 น.

มาแร๊ว ค่ะ น้องกุ้ง ตัวเองว่าเค้าไม่ update ตัวเองล่ะ ไม่อัพดูด สถานการณ์ เลยนะ 555+   โดย: บ้านสามออ 24 เมษายน 2554 12:28:32 น.

เขียนมันดีจังค่ะ น่าจะเป็นนักเขียนนะเนี่ย อ่านแล้วได้อารมณ์ตามอย่างแรง   โดย: nadiya 24 เมษายน 2554 17:13:47 น.

กุ้ง มาได้แล้ว หรือว่ามัวไปฮันนีมูนกะเจ้าชายวิลเลี่ยมอยู่จ๊ะ งานแต่งงานวันนั้น ยิ่งใหญ่มาก ไปดูพิธีกะเขาด้วยไหม ถ้ามีรูปส่งมาให้ดูด้วยนะจ๊ะ รอคอยขยับเหงือกเหี่ยว ๆ อยู่จ้ะ   โดย: kimmy (kimmybangkok ) 16 พฤษภาคม 2554 8:52:23 น.

กุ้งงงงงงง หายไปนานเลย คิดถึง   โดย: j a r n i k 17 พฤษภาคม 2554 21:29:37 น.

แวะมาคิดถึงพี่กุ้งค่ะ   โดย: PZ_TN 10 มิถุนายน 2554 15:04:56 น.

พี่แวะมาเยี่ยมนะจ๊ะ ส่งข่าวหน่อยสิ คิดถึงเสมอจ้า   โดย: kimmy (kimmybangkok ) 1 กรกฎาคม 2554 13:32:03 น.

funnnn to read.   โดย: Joy IP: 64.223.101.147 24 พฤศจิกายน 2555 21:21:06 น.