✿ ✿ T a g ทำความเข้าใจตัวเอง ( มารู้จักกัน เรื่องของเจ๊หลี )✿ ✿ เจ๊หลีได้เปิดบล็อก Tag เกี่ยวกับตัวตนของตนเอง (เรื่องราวชีวิตของเจ๊หลี)........ตามคำเรียกร้องของคุณเหมียว (Blog ชั้นเอง) ที่ บอกว่าอยากรู้อยากเห็นเรื่องราวของเจ๊หลี.............. ตอนแรกเจ๊หลีก็ว่าจะผ่านซะแล้ว แต่คุณเหมียวเรียกร้องทางหลังไมค์มาอีก ซ้ำด้วยคุณ น้ำพันซ์............. เจ๊หลีเลยจัดให้ค่ะ เอ้า ลองดูซักตั้ง .............ถือว่าเขียนประวัติตัวเองส่งอาจารย์ซะหน่อยนึงนะคะ แต่เจ๊หลีขอบอกก่อนนะคะ ว่า ไม่ได้สนุกสนานแบบคนอื่น ๆ เลยค่ะคุณเหมียว ............... อ่านแล้วอย่าน้ำตาซึมนะคะ คริ คริ ตามมารู้เรื่องราวในอดีตถึงปัจจุบันของเจ๊หลีเลยค่ะ ชี วิ ตใ น บ ท เ ก ริ่ น นำ ก่ อ น จ ะ ม า เ ป็ น เ จ๊ ห ลี ทุ ก วั น นี้ เจ๊หลีเป็นคนจังหวัดนครปฐม แต่กำเนิดค่ะ ...........ไม่ย้ายไปไหนเลยแม้กระทั่งแต่งงานก็ยังลงหลักปักฐานอยู่แถวนี้อยู่ค่ะ เจ๊หลีจะขอแบ่งชีวิตตัวเองเป็นภาค ๆ แล้วกันนะคะ..........ตามมาเลยค่ะ เจ๊หลีเกิดมาในครอบครัวเชื้อสายจีน ซึ่งให้ความสำคัญกับลูกชายตามประสาคนจีน เจ๊หลีมีพี่น้อง 7 คน.... เป็นชาย 3 คน......หญิง 4 คน (คนโต ลำดับที่ 1.....เป็นผู้ชาย ..........ส่วนเจ๊หลีเป็นลูกสาวคนโต แต่เกิดลำดับที่ 2..... ต่อมาก็มีน้องสาวรวดเดียว 3 คนติดๆ จนพ่อแม่ท้อแท้ เพราะอยากได้ลูกชายอีก แต่ด้วยความสามารถเฉพาะตัวของพ่อเจ๊หลีเอง ....ก็ได้ลูกชายมาปิดท้ายอีกสองหน่อ ตามความปรารถนา นี่ถ้าไม่มีลูกชาย สงสัยจะปล่อยไปเรื่อย ๆ จนแม่หมดไข่ แน่นอน (อันนี้เจ๊หลีคิดเองค่ะ คริ คริ ) ความที่เป็นลูกสาวคนโต ก็ต้องช่วยที่บ้านทำงาน แถมเป็นร้านขายของซึ่งใหญ่พอควร....ก็ต้องช่วยทุกอย่าง สากกระเบือยันเรือรบ .....ร้านค้าที่พ่อสร้างไว้ ก็มีโครงการให้ ลูกสองคนโต ออกมาช่วยงาน ............. แว๊กกกกก เหตุนี้แหละที่เป็นจุดพลิกผันชีวิตเป็นอย่างมาก เจ๊หลี เรียนค่อนข้างดีมาตั้งแต่เด็ก พอพ่อตั้งเป้าไว้ให้สองคนโตออกมาช่วยงาน เจ๊หลีซึ่งกำลังเรียน รร. สาธิต ของในจังหวัดอยู่ ถึงกับหัวใจสลายซะงั้นเลยค่ะ ........แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ปล่อยไปตามกรรม คิดแบบนี้สบายใจดีนะคะ ชี วิ ต วั ย รุ่ น วั ย เ รี ย น..... ตอนเรียน รร. สาธิต ในจังหวัด ความที่ชอบเรียนหนังสือ เลยมีความสุขมากที่ได้เรียน ได้อยู่กับเพื่อน ๆ เพื่อนก็น่ารัก ....(ตอนนั้นเป็น ม.ศ 3 รุ่นสุดท้าย)...ไม่ค่อยอยากกลับบ้านเท่าไหร่ เพราะกลับต้องมาทำงาน แถมทำการบ้านก็โดนดุอีก ให้ช่วยขายของก่อน อันนี้พอโตมาเจ๊หลีก็เข้าใจได้ แต่ความเป็นเด็กยังไม่เข้าใจถึงจุดของพ่อแม่ไงคะ ........เจ๊หลีเลยชอบไปโรงเรียนมาก ไม่เคยอยากโดดเรียนเลยค่ะ ด้วยความที่รู้ว่าจะไม่ได้เรียนต่ออีกที่ รร. สาธิตนี้แล้ว.......... พอดีเป็นช่วงวัยรุ่น วัยกำลังแรง ....เจ๊หลีแอบร้องไห้บ่อย ๆ คิดเชียวว่า จะประชดชีวิตหนีออกจากบ้านมันซะเลยแต่ ..........แต่เห็นทางออกของชีวิตว่า เรายังมีโอกาสเรียนสายอาชีพอีก 3 ปี นี่หว่าจะไปสนอะไรเล่า ......เรียนไปก่อนพอถึงตอนนั้นค่อยคิดอีกที เห็นไม๊ล่ะคะ ชีวิตมีทางออกอีกแล้ว เจ๊หลีก็เลยเดินทางไปเรียนในสายอาชีพที่พ่อของเจ๊หลีกำหนดไว้......เวลาไปเรียนเริ่มเรียน 10.45-17.10 น. ทุกวันจันทร์ถึงเสาร์.....พ่อบอกให้ไปกลับไม่อย่างนั้นก็ไม่ต้องเรียน (สมัยนั้นก็ไม่มีใครอยู่หอกันแบบสมัยนี้หรอกค่ะ)....เจ๊หลีก็เลยนั่งรถเมล์แดง สมัยก่อนนั้นเรียกว่า รถ 83 ไปมาทุกวันปัจจุบันเป็นรถตู้วิ่งเร็วกว่ามากค่ะ ...ตอนเเรียนๆดีเลยได้เลือกเรียนสายบัญชี ซึ่งต้องมีคะแนนสูงถึงเลือกเรียนได้ เอาหละ....พอใกล้จบ ก็มาคิดอีกทีว่า ......... คราวนี้ ข้าน้อย จะเอาอย่างไรกับชีวิต ตรูดีหว่า (พี่ชายก็บอกว่าให้เรียน ปวส. ต่อ เพราะเกรด ดี ไงคะ........แต่ด้วยความที่ไม่อยากเอาเปรียบพี่ ก็เลยออกมาช่วยงานที่บ้านกับพี่ชายสองคนนั่นแหละดีแล้ว.....เอาไงเอากันน่า) ชี วิ ต วั ย ทำ ง า น พอเรียนจบสายอาชีพมาแล้วก็เอาวิชาความรู้มาช่วยที่บ้าน จัดการระบบ ระเบียบต่าง ๆ จนเรียบร้อย.........หัดขับรถยนต์ และ ขี่มอร์ไซด์ ส่งของ.....ทำทุกอย่างและแล้วชีวิตเจ๊หลีก็ดำเนินต่อไปเรื่อย ๆ แบบนี้ ...................จนวันหนึ่ง อะแฮ้ม..... พ่อเจ๊หลีมาถามแม่ของเจ๊หลีว่า พ่อท่าน.... "เฮ้ย ไอหลีอายุเท่าไหร่แล้วเนี่ยะ" ......... แม่ท่าน......"23 แล้ว อะ" พ่อท่าน.... "ฮ้า.....ไม่ได้ต้องรีบ ๆ ปล่อยมันทิ้งซะแล้ว เดี๋ยวขายไม่ออก" ดู ดู๊ ดู.......จนเจ๊หลีถึงกับคิดกับตัวเองว่าชาติหน้าถ้ามีจริง......... อย่าไปเกิดเป็นลูกสาวคนจีน .....หรือคนอินเดีย (ขี้เกียจหาสินสอดไปขอผู้ชายอีก) เลยนะ 555555 จากนั้นชีวิตเจ๊หลีก็มีพลิกอีกรอบหนึ่งค่ะ พ่อท่านก็ดำเนินการต่อ .............โดยการติดต่อหนุ่ม ๆ ให้มากหน้าหลายตามากเลยให้มารู้จัก ...เช่น..อยู่ชุมพรมั่งหละ (แต่เจ๊หลีก็เลือกบอกแล้วว่า ถ้าแต่งงานต้องเอาแบบบ้านผุ้ชายต้องเห็นยอดองค์พระปฐมเจดีย์) ....อ่าวถ้างั้นก็มีอีกตัวเลือกนึง แม่สื่อบอกว่าเป็นโรงขนมจันอับ...ก็ไม่สำเร็จอีก ...และแล้ว.......แม่สื่อแม่ชักพยักหน้า ก็พาหนึ่งหนุ่มเข้ามาตามสเป็คเลย สูงยาว เข่าดี มีงานทำ พ่อแม่ก็รีบจัดการหาคู่อยู่เหมือนกัน ไปดูใครก็ไม่เคยตกลงซักที เอาไอคู่นี้มาเจอกันดีกว่าเนาะ ............และแล้วก็ตกลงค่ะ หุ หุ (เค้าให้รู้จักกันก่อน คุยกันก่อน ) เจ๊หลีก็ไม่ปิดกั้นค่ะ ด้วยความที่อยู่บ้านไม่ได้สบายนัก เลยไปตายเอาดาบหน้าละกัน ....... แต่ว่าจะเป็นการหนีเสือปะจรเข้หรือเปล่าเราไปตามชมกันค่ะ วั ย ห ลั ง แ ต่ ง ง า น โอ๊ยยยยยยยยยยย เรื่องยาวมาก ต่ออีกบล็อกได้ไม๊คะ พอเจ๊หลีแต่งงานไปก็ไม่ได้แฮ๊ปปี้เอนดิ้ง ........แบบในละครน้ำเน่าหรอกนะคะ..........สามีเจ๊หลีค่ะ เป็นลูกชายคนโต มีพี่น้องทั้งหมด 9 คน ฟังไม่ผิดค่ะ 9 คนจริง ๆ ค่ะ .......... ตอนเจ๊หลีแต่งไปน้องคนเล็กเพิ่งจะ ป.4 ....แต่งงานไปเนี่ยะเหมือนไปเลี้ยงลูกเลยค่ะ ...... 10 ปี แห่งความหลัง ที่อยู่บ้านของพ่อแม่สามี (พ่อแม่สามีไม่ค่อยอยู่บ้านค่ะ ).ตอนแรกบ้านนี้ก็มีลูกจ้างอยู่คนหนึ่งนะคะชื่อ พี่แดง ๆ อยู่ได้เพียงเดือนเดียวหลังจากเจ๊หลีแต่งงานเข้ามาก็มีเหตุต้องลาออกไป ทีนี้แหละค่ะ งานทุกอย่างถาถมมาที่ใครละคะ อิชั้นไง........เจ๊หลีทำทุกอย่าง .............ตั้งแต่ ทำงานบ้าน ซักผ้ารีดผ้า ทำกับข้าว เลี้ยงหมาประมาณ 7-8 ตัว กินข้าวหม้อเบ้อเร่อเบ้อเท่อ ใช้ต้มเอาซะด้วย. (พันธุ์อัลเซเชียล ดัชชุน และ เกรดเดน) ตัวโต ๆ ทั้งนั้นเลยค่ะ ที่สำคัญเลี้ยงลูกตัวเองอีก 3 คน ..............เป็นอย่างไรคะ .........อยู่บ้านพ่อสามีมา 10ปี อย่างว่าแหละค่ะ ......... แถมในสายตาคนอื่น ๆ ก็ไม่ให้ความสำคัญกับชีวิตแม่บ้านซะอีก ........... พอบอกอยู่เป็นแม่บ้าน มีแต่คนเบ้หน้า ยังไงไม่รู้......... พอมีลูกคนแรก.... เจ๊หลีก็คิดว่า ไม่ได้แล้วหว่า ต้องจัดการอะไรกับชีวิตข้างหน้าซะแล้ว เจ๊หลี....."นี่ เธอไม่เลี้ยงเราไม่เป็นไรนะ แต่เราขอให้เธอ แบ่งเงินมาเก็บทุก ๆ เดือนตั้งแต่ลูกเกิดแล้วกัน" สามีเจ๊หลี...."ตามใจเธอแล้วกัน" ก็เลยเป็นการเริ่มเก็บตังเพื่อลูกตั้งแต่ลูกแต่ละคนเกิดมาตั้งแต่บัดนั้นค่ะ .........สำหรับเรื่องนี้ เจ๊หลี ขอบอกว่าเป็นการที่คิดไม่ผิดเลยเชียวค่ะ.........เพราะอย่างน้อยถึงเราเป็นอะไรไปลูกก็ยังมีทุนที่เป็นเงินก้อนที่เราเก็บไว้นี้สำหรับเรียนหนังสือแน่นอนค่ะ จากนั้นก็เริ่มวิธีการออมอีก โดยแบ่งเงินจากค่าสินสอดมาส่งประกันชีวิตแบบออมเงินให้ตัวเองอีก จนปัจจุบันจะครบ 21 ปี ก็ปีหน้าได้เงินคืนอีก 140 เปอร์เซนต์..........นี่ก็เป็นการส่งเบี้ยหัวแตกที่ได้ผลคุ้มค่าเหมือนกันค่ะ และแล้ววันหนึ่ง ชีวิตเจ๊หลีก็มีพลิกผันอีก คราวนี้เป็นการพลิกครั้งใหญ่ที่สุดเลยก็ว่า ได้ค่ะ .............. วันหนึ่ง น้าของเจ๊หลี.........เฮ้ยยยย...ไอน้องสาวชั้นกำลังจะเลิกขายของแล้วนะ แม่ของเจ๊หลี.........อ่าวววว....ทำไมล่ะ น้าของเจ๊หลี........มันบอกว่ามันแก่ ไม่อยากทำ เจ๊หลียืนอยู่พอดี .........เลยสวนขึ้นว่า..........อี๊ ไปบอก อี๊อีกคนเลยว่าถ้าไม่อยากทำ ยัยหลีจะทำเอง นี่แหละเป็นผลพวงทำให้เจ๊หลีต้องมาเปิดร้านขายของ (ขายขนมส่ง ยกเป็นโหล ๆ พวก เลย์ โปเต้ ปาริกา คอร์นเน่ ขนมปังชิ้น ๆ ประมาณนี้ค่ะ ) โดยเช่าอาอี๊(น้า) 3 ปี ทำ ............ เสียดายหมดสัญญา เลยต้องเลิกค่ะ เสียดายมากกกกกกกก เพราะเจ๊หลีรู้ตัวเองเลยว่า เจ๊หลีเหมาะกับการขายของแบบนี้มากกกกกก การได้ทำร้านขายส่งขนมนี้แหละค่ะ เป็นฐานการเงินของเจ๊หลีมาถึงทุกวันนี้....พอหมดสัญญา 3ปี สามีเจ๊หลีเลยบอกว่าได้อย่างเสียอย่างน่า .........เธอออกมาเลี้ยงลูกเหมือนเดิมแล้วกัน ............พ่อสามีก็ชวนไปอยู่ที่บ้านเค้าเหมือนเดิม ..........แต่เจ๊หลีขอโทษค่ะไม่แล้วโตพอจะแยกตัวออกมาได้แล้ว เจ๊หลีบอกพ่อสามีแค่ว่าจะปลูกบ้านอยู่เอง เพราะเงินมีพอแล้วนี่คะ ลูกก็โตกันหมดแล้วจะไปอัดอยู่ในห้องนอนแคบ ๆ ก็กระไรอยู่.......เจ๊หลีก็เลยซื้อที่ปลูกบ้านทุกวันนี้ ส่วนตัวบ้านให้สามีเอาเงินมาปลูกค่ะ (เงินคนละกระเป๋าค่ะอย่าทำหน้าสงสัยกันสิคะ อิ อิ ประมาณว่า เงินผัวก็เหมือนเงินเมีย เงินเมียก็เหมือนเงินเมียค่ะ อ้าวววซะงั้น) ลงหลักปักฐาน ไม่เร่ไม่ร่อนเหมือนก่อนอีกแล้วค่ะ...... หลังจากเลิกจากร้านขนมขายส่งแล้ว ก็เริ่มมามีเวลารบ กับลูกมากขึ้น ตอนนั้นลูกชายคนโตเพิ่งจะ ป.6 ก็ติวเอง เออเอง ทุกอย่าง หลังจากปลูกบ้านเสร็จแล้ว ออกมาอยู่ครอบครัวตัวเองเล็ก ๆ ไม่ขึ้นกับใครอีก................. เจ๊หลีมีเวลาให้ตัวเองมากขึ้น เลยมีเวลาไปลงเรียนมหาวิทยาลัยเปิดด้วยทุนตัวเอง..... ไม่รอให้ใครส่งเสียแล้ว อิ อิ......ตอนนี้เรียนจบมานานแล้ว หาเรื่องเนอะทั้ง ๆ ที่ทำงานจันทร์ถึงเสาร์แทบไม่มีเวลาจะหวีหัวอยู่แล้ว.(ปัจจุบันมาช่วยครอบครัวของคุณพ่อเจ๊หลีบริหารกิจการครอบครัวทางคุณพ่อค่ะ) ....สำหรับเจ๊หลีแล้ว เจ๊หลีว่า ตัวเจ๊หลีเอง.เรียนไปก็แค่นั้นแหละค่ะ ใบปริญญาไม่ได้ช่วยอะไรเลย........แค่อยากรู้ระบบจะได้คุยกับลูกรู้เรื่อง นอกจากนั้นเจ๊หลียังไปเรียนคอมพิวเตอร์เพิ่มเติมหลังจากพิมพ์ดีดได้จากการเรียนสายอาชีพด้วยค่ะ .........เพราะการไปเรียนคอมฯ เพิ่มเติมนี่ก็เป็นการเปิดโลกทัศน์ครั้งยิ่งใหญ๋ของเจ๊หลีเชียวค่ะ ที่ทำให้มีโอกาสมานั่งทำบล็อกเป็นล่ำเป็นสัน แบบทุกวันนี้ เจอเพื่อน ๆ น่ารักๆ ไม่รู้จักกันมาก่อน แต่ดูสนิทกันได้อย่างเหลือเชื่อ..............ยัง ยัง ยังไม่หมดค่ะ โปรเจคเรียนโน่นเรียนนี่ตามมาอีกเรื่อย ๆ ตามประสาคนอยู่ไม่เป็นสุข .....โดยเฉพาะเรียนยิงปืน เห็นปืนของบีบี๋ แล้วยิ่งอยากเรียนจังค่ะ (ที่เจ๊หลีบ้านปืนมีเพียบพร้อมเลย....คุณพ่อบ้านซื้อไว้ แต่ไม่รู้ยิงเป็นรึเปล่า อิ อิ).........หรือถ้ามีคอร์สเรียนอะไรสั้น ๆ แล้วเจ๊หลีชอบ เจ๊หลีจะไปเรียนทันที ใครแนะนำได้บอกมาเลยค่ะ พลิกผันอีกครั้งค่ะ คือ เมื่อปี2547 พี่ชายของเจ๊หลีที่เคยทำร้านด้วยกันมา เสียชีวิตลง .......พี่สะใภ้ก็ไม่ทำร้านต่อ พ่อของเจ๊หลีเลยมาเรียกให้เจ๊หลีกลับไปช่วยที่ร้านต่อ โดยให้ทำคู่กับน้องชายแทน. เ ล่ าเ รื่ อ ง ลู ก เรื่องค่าใช้จ่ายลูก พ่อเค้าเลี้ยงค่ะ......... เจ๊หลีเลี้ยงด้วยใจ เงินไม่เกี่ยว กร๊ากกกกกกกกกกกก........ จะเรียกว่าใครสำคัญกว่าใคร เทียบไม่ได้หรอกค่ะ ถ้าเลี้ยงด้วยเงินแต่ไม่อบรม ก็ไม่ประสบความสำเร็จ ......... หรือถ้าอบรมแต่ไม่มีเงินส่งเสียก็ไม่สำเร็จ สองอย่างที่เจ๊หลีบอกคือ การอบรมและเงินส่งเสีย มักไปคู่กันเสมอ ที่สำคัญอีกสิ่งหนึ่งซึ่งสำคัญกว่า ทั้งเงิน และการอบรม คือ ตัวเด็กเองค่ะ ว่าเค้าจะเลือกดีหรือเลว อันนี้เจ๊หลีพูดให้ลูกฟังบ่อย ๆ เสมอ ๆ ว่า............ แม่เป็นแม่ประเภท ..........ทำดีก็ชม ทำเลวก็ด่า ...........ให้ยอมรับไว้ด้วยนะจ๊ะ.....อีกอย่างที่แม่ชม แม่ไม่ได้กลัวแบบคนรุ่นเก่า ที่ว่า....ถ้าชมแล้วจะเหลิง .........แต่แม่คิดว่าแม่ชม เพื่อเป็นกำลังใจในการทำดีต่อไป เรื่อย ๆ .........แม่ไม่รอให้แม่ตายแล้วค่อยคิดว่า ยังไม่มีโอกาสได้พูดกับลูกเลย ขอพูดตอนอยู่ดีกว่า ใช่ไม๊คะ พูดถึงลูกแล้วนึกถึงตอนยังไม่มีรถยนต์..... ความที่อยู่ต่างจังหวัดและลูกยังเล็ก ๆ อยู่ เจ๊หลี มีมอร์เตอร์ไซคันหนึ่ง ......พ่วงลูกสามคนซ้อนกันหน้าตาเฉยเลยค่ะ ..........สมัยนี้มาคิดย้อนไป ว่าเราทำได้อย่างไรเนี่ย อันตรายน่าดูเลยนะนั้น ตอนนี้ถ้าเห็นคนอื่นซ้อนลูกแบบนั้น เจ๊หลีจะพูดให้ลูกสาวฟังตลอดเลยว่าซ้อนแบบนี้ไม่ดี (แต่ตัวเองก็เคยทำ ก็ตอนนั้นมันไม่มีรถยนต์นี่นา) อีกอย่างหนึ่ง.........เจ๊หลีต้องขอชม คุณลูก ๆ ทั้ง 3 ไว้ตรงนี้เลยนะคะ ว่า......แม่ขอบคุณมากกกกก ที่เกิดเป็นลูกแม่ แล้วเป็นเด็กดี ................ถึงแม้ว่าบางครั้งจะมียึกยักไปบ้าง .........แต่ถ้าเทียบกับเด็กเกเรที่ เจ๊หลีเห็นมา นับว่าทั้ง 3 คน ก็ทำตัวอยู่กับร่องกับรอย ได้ดีพอควรเลยค่ะ ........... รักทุกคนนะจุ๊บบบบ ทำดีต่อไปนะ ไอ้มดแดงทั้ง 3 ตัว ของแม่ ........ตอนนี้แม่มีหน้าที่ดูแล ไอ้มดแดงทั้งสามตัวจนเรียนจบ(ปัจจุบันทำงานกันหมดแล้ว) ............. หุ หุ หลังจากนั้นจะขอออกมามีเวลาเป็นของตัวเองบ้าง รอมา 20 กว่าปีแล้วหละ เจ๊หลีเขียนเสร็จ .............มาลองอ่านย้อนดูยังไม่ทราบว่าใช้ชีวิตผ่านมาได้อย่างไร......... แต่มันก็คืออดีตที่ผ่านไปแล้ว มันจะเป็นอย่างไรก็ไม่เคยอยากใส่ใจอีก.....ชีวิต ณ ปัจจุบันของเจ๊หลีตอนนี้เป็นชีวิตที่เจ๊หลีพอใจมากมายที่สุด ....เพราะไม่ต้องขึ้นกับใครให้ใครมาสั่งมาบังคับกันอีก ............ สำหรับสามีก็อยู่กันแบบเพื่อนไปเลย (ชั้นไม่ยุ่งกับเธอ ๆ ก็ไม่ต้องมายุ่งกับชีวิตชั้น เป็นอิสระต่อกันมากมาย เงินก็เงินใครเงินมันนี่แหละลดปัญหาการทะเลาะกันในครอบครัวไปได้อีกมากค่ะ ....... อยากทำอยากได้อะไรเจ๊หลีก็ซื้อได้เองไม่ต้องเกรงใจใครอีกแล้วแต่ต้องคิด ๆ ดูก่อนนะ เพราะตั้งแต่ค้าขายทำให้ทราบได้ว่าเงินแต่ละบาท มันหายาก ใช้ล่ะง่ายนักเชียว) เจ๊หลีก็ไม่สนใจหรอกนะคะ ว่าสามีจะเลี้ยงเรา หรือไม่เลี้ยงเรา จะให้เงินใช้หรือไม่ให้เงินใช้ ...........เพราะถือว่า เธอไม่เลี้ยงชั้นไม่ว่า แต่อย่ามาเกาะชั้นรับประทานเป็นอันใช้ได้........... ว่าแต่เค้าก็ยังดีมากค่ะที่งานบ้านช่วยทำ ไม่เหมือนหนุ่มไทยบางคน ที่ผู้หญิงทำงานนอกบ้านพอกลับมาบ้านต้องทำงานบ้านคนเดียว ............... แต่ตานี่ไม่ค่ะ ตาคนนี้ ชอบกวาดลานบ้าน จนถึงประตูรั้วคนอื่นเลยเชียว เจ๊หลีตั้งฉายาว่า "ไม้กวาดทองคำ" หุ หุ หมากี่ตัวพี่แกดูแลแปรงขนให้ทั้งหมด เพื่อนลูกให้กระต่ายมาเลี้ยงไว้ ทำไปทำมา พ่อนี่หาเรื่องกลัวลูกเหนื่อย ไปทำเองซะงั้น (ก้าวก่ายชะมัด).........ขยะเนี่ยะทิ้งจนไม่มีการมีขยะอยู่ในบ้านเลยในแต่ละวัน...............แถมเสื้อผ้าเดี๋ยวนี้คุณสามีก็เอาเข้าเครื่องซักแทนเจ๊หลีอีก ...........ตากให้เสร็จอีกแหนะ...............จากที่กล่าวมาทั้งหมดก็ยังมีความดีอยู่เหมือนกันเนอะๆ...มองในข้อดี เรามีสุข บ ท ส รุ ป ข อ ง ชี วิ ต -ความเป็นแม่ไม่ต้องจบปริญญา...ขอเพียงแค่เลี้ยงลูกด้วยสามัญสำนึกก็พอ -พ่อที่ไม่มีปริญญาซักใบ ก็เลี้ยงลูกได้จนปี 2555 ก็จะจบ หมอ แล้วน๊า -บ้านที่ไม่มีคนรับใช้ ก็อยู่ได้มาจนทุกวันนี้ (ที่สำคัญประหยัด) -ชีวิตนี้มีทางออกของชีวิตอีกมาก ......ใครอย่าคิดสั้นเชียวน๊า -ชาติหน้ามีจริง ขอให้มี Blog ได้ทำแบบนี้อีกเถอะ....(อิ อิ เจ๊หลีจะได้คุยกับคนอื่นได้เป็นตุเป็นตะ) -สำหรับคนที่กำลังท้อแท้ เจ๊หลีคอยเป็นกำลังใจให้ค่ะ (ให้คิดว่าคนที่ลำบากกว่าเรามีอีกมากมาย อย่าไปมองคนที่สูงกว่าดีกว่าเด็ดขาดเราจะหมดกำลังใจไปได้ในทันที) -คนเราต้นทุนชีวิตมาไม่เท่ากัน ..... เพราะฉะนั้นคนที่มีต้นทุนชีวิตดี ( ฐานะการเงินดี ครอบครัวดี ความรู้ดี โอกาสดี) มีมากกว่าคนอื่น หากทำอะไรช่วยเหลือคนอื่นๆ หรือคนที่ต้นทุนชีวิตน้อยกว่า........ ก็จะเป็นกุศลที่ดีมากอีกอย่างหนึ่งนะคะ เป็นอย่างไรคะคุณเหมียว ( Blog ชั้นเอง) และคุณหนูแดง (น้ำพันซ์) อ่านเรื่องราวของเจ๊หลีมาตั้งแต่ต้นจนจบ (นี่ขนาดยังไม่ลงรายละเอียด ลึก ๆ ที่มีอีกมากนะคะ) ............อ่านแล้วได้หัวเราะ ง่วงนอน หรือร้องไห้ กับชีวิตน้ำเน่าของเจ๊หลีค่ะ .......... จนกว่าจะพบกันใหม่บล็อกหน้านะคะ จุ๊บบบบบ   Create Date : 01 พฤษภาคม 2552 105 comments Last Update : 16 พฤษภาคม 2561 8:14:14 น. Counter : 10224 Pageviews. Share Tweet

ว้าว อ่านชีวิตเจ๊หลีแล้วสนุกยิ่งกว่าละครตอนนี้อีกค่ะ อ่านแล้วมีกำลังใจเลยค่ะ คล้ายๆหม่าม้าก้อยเลย เป็นพี่สาวคนโตก็เลยต้องออกมาช่วยงานที่บ้าน ทั้งๆที่หัวดี รักเรียน กว่าจะมาถึงวันนี้ได้คงต้องอดทนมากๆเลยนะคะ แต่วันนี้ก็สบายแล้วใช่มั้ยคะ ลูกๆโตเป็นหนุ่มหล่อ สาวสวยกันหมดแล้ว เจ๊หลีก็เลยมีเวลาว่าง มาอัพบล็อก อิอิ   โดย: ฟันคุดน้อยซี่ที่7 1 พฤษภาคม 2552 22:49:17 น.

อ่านแล้วแอบน้ำตาซึมเลยค่ะเจ๊หลี ส้มก็ลูกคนจีนเลยเข้าใจว่าการใช้ชีวิตแบบคนจีนมันเป็นยังไง มีแต่กฎเกณฑ์เต็มไปหมด จริงอย่างที่เจ๊หลีว่าไว้ ลูกสาวอยู่นอกสายตาเสมอ ส้มเห็นมานักต่อนักแล้วที่สุดท้ายลูกชายก็ไม่ได้มาดูดำดูดีพ่อแม่ กลับเป็นลูกสาวซะอีกอยู่ปรนนิบัติจนวันสุดท้ายค่ะ   โดย: ส้มแช่อิ่ม 1 พฤษภาคม 2552 22:58:07 น.

อดีตเอาเก็บไว้เป็นความทรงจำ แต่อนาคตเจ๊หลีต้องมีหมูปุ๊วนเวียนอยู่ไม่ห่างแน่เลย 55555 กระทุ่มแบน กะ นครปฐม ไม่ไกลกันเท่าไหร่เลย ทำไมไม่เจอกันสักที อิอิ   โดย: moopu IP: 58.9.182.254 1 พฤษภาคม 2552 23:16:59 น.

เจ๊หลีมศ.3รุ่นสุดท้ายเหรอคะ เราม.6 รุ่นแรกค่ะ   โดย: Febie 1 พฤษภาคม 2552 23:51:55 น.

ดีครับเจ๊หลี แวะมาเยี่ยมจ้า อิอิ   โดย: โกโก้คุง** 1 พฤษภาคม 2552 23:57:53 น.

ขอบคุณมากค่ะเจ๊หลี ได้อะไรมากมายจากTagของเจ๊หลีเลยค่ะ เชื่อค่ะว่าสะใภ้คนจีนมีอะไรมากกว่าที่คิด หนูแดงก็มีลิง 3 ตัวเหมือนกัน ขอเอาแนวการเลี้ยงลูกแบบเจ๊หลีไปใช้กะลิงบ้างนะคะ ขอบคุณมากค่ะ   โดย: หนูแดง (น้ำพันซ์ ) 2 พฤษภาคม 2552 1:01:54 น.

สวัสดีค่ะเจ๊หลี อื่นถึงเล่าเรื่องลูกแล้วเดี๋ยวมาอ่านต่อค่ะ   โดย: mai-mee IP: 125.27.115.185 2 พฤษภาคม 2552 7:52:33 น.

แวะเข้ามาอ่านค่ะ สนุกดีค่ะ   โดย: vigannda 2 พฤษภาคม 2552 9:36:18 น.

สรุปแล้วคุณเป็นคนที่น่ารักมาก. อดทน+ขยัน+อดออม+คุณเป็นคนดีมากๆ อ่านแล้วอึ้งมาก..น้ำตาซึม..คุณเก่งจริงๆ   โดย: cat IP: 125.24.82.220 2 พฤษภาคม 2552 9:37:05 น.

ขอบคุณเจ๊หลีด้วยใจ และคิดได้ว่าชีวิตนี้มีอะไรอีกหลายอย่างที่เราต้องเรียนรู้และอดทน พยายามทำความดีแล้วจะได้รับสิ่งดีดีกลับมา ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ   โดย: Baked by PonG 2 พฤษภาคม 2552 9:40:47 น.

ยอดเยี่ยมค่ะเจ๊หลี two thumbs up (ไม่แน่ใจว่า เจ๊หลีจะจำน้องได้ป่าว ที่เคยขอสูตรขนมมันเทศนะค่ะ)   โดย: บอง บอง IP: 58.8.23.44 2 พฤษภาคม 2552 10:09:00 น.

ตามมาอ่านชีวิตลูกสาวครอบครัวคนจีนเหมือนกันค่ะ.. ..ชอบการ์ตูนประกอบเรื่องของเจ๊หลีจังค่ะ..น่ารักดี..   โดย: never the last 2 พฤษภาคม 2552 12:21:00 น.

ชีวิตเจ๊หลีต้องสู้ - น่าชื่นชมมากๆ ความอ่านความคิดและความมานะของเจ๊หลี หาเรียนไม่ได้ตามมหาวิทยาลัยหรอกค่ะ มันมาจากความช่างคิดและการมองโลกในแง่บวก ซึ่งไม่ใช่ทุกคนจะเป็นและคิดได้อย่างที่เจ๊หลี ลูกๆเจ๊หลีโชคดีที่มีแม่เช่นนี้ อ่านจากที่เจ๊หลีเขียนเรื่องต่างๆในบล็อก คิดว่าเจ๊หลีเป็น "แม่" ที่มีคุณภากมากๆ คนหนึ่ง ในฐานะคนจังหวัดเดียวกัน อ่านแล้วเหนภาพตามเลย ชื่นชมเจ๊หลีนะคะ มห. เราได้ลังนึ่งตะกร้ามาจากตลาดบนมาแล้วค่ะ ได้เอามานึ่งขนมปุยฝ้าย ขนมเข่งซะที : )   โดย: เสมอกลาง IP: 85.149.148.125 2 พฤษภาคม 2552 14:37:29 น.

ตามมาอ่านเรื่องราวของเจ๊หลีค่ะ แอบเห็นซาลาเปาไส้ครีมด้วย น่ากินเป็นที่สุด ขอบคุณที่เข้าไปเยี่ยมที่บล๊อคนะคะ ไว้มาใหม่น๊า   โดย: Super Toudou 2 พฤษภาคม 2552 19:17:28 น.

ขอชื่นชมเจ๊หลีจริงๆ เลยค่ะ เจ๊หลีขยัน + อดทนมากเลยค่ะ   โดย: นู๋เต้าหู้ 2 พฤษภาคม 2552 19:20:51 น.

ขอบคุรคร้าพี่สาวที่น่ารัก หัวเราะทั้งน้ำตา ไม่ได้หมายถึงขำขี้แตกนะคะ เรื่องราวชวนให้อมยิ้ม แต่แอบดราม่าเล็กๆ ได้อะไรมากมาย ที่ได้อ่าน ได้ประสบการณ์ที่มีคุณค่าจากเจ๊หลี ประสบการณ์บางอย่างแค่ได้เห็น ได้ฟัง ก็มีค่ามากเกิน ขอบคุณอีกครั้งค่ะ ขอบคุณที่อนุญาตให้สอดรู้สอดเห็น ขอให้เจ๊หลีและครอบครัวมีความสุขมากๆนะคะ จุ๊บๆ   โดย: blog..ชั้นเอง 2 พฤษภาคม 2552 19:33:27 น.

โอ้โหเจ๊หลีขา อ่านแล้วแบบว่าชีวิตไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบเลย แต่ก็แฮปปี้เอนด์ ตอนเล่าถึงลูกๆอ่านแล้วซึ้งค่ะ ทำให้คิดถึงพ่อแม่ขึ้นมากระทันหันเลย   โดย: Complicatedgirl 3 พฤษภาคม 2552 3:10:35 น.

โห อ่านแล้วน้ำตาไหลพราก กันทีเดียว ชีวิตรันทดอย่างกับเด็กหญิงวัลลีเลยขอรับ เล่นเขียนกันเป็นอัตชีวประวัิตแบบนี้ ไม่ลงเป็นหนังสือไปเลยล่ะขอรับ แหมมีแบ่งเป็นองก์ซะด้วย นะ ทำละครเวทีเลยมะ?? 555 ไปดีกว่า เด๋วโดนดร๊อบคิ๊ก ขาคู่   โดย: หลั่มหมั่นเหม่ง 3 พฤษภาคม 2552 5:58:07 น.

สวัสดีคะเจ๊หลี เมื่อกี้ยังเล่นบล็อกอยู่เห็นเจ๊หลีเข้ามาทักทาย ขอแวะมาสวัสดีเจ๊หลีก่อนนะคะ แต่สัญญาว่าพรุ่งนี้จะเข้ามาอ่านให้จบ เพราะตอนนี้ที่บ้านฝนตกหนักฟ้าร้องคำรามเลยคะ ปล. เห็นคุณหลั่มน้องชายเจ๊หลีเม้นท์แล้วอยากอ่านซ้ะตอนนี้เลย แต่เดี๋ยวพรุ่งนี้มาต่อคะ มีความสุขมาก ๆ นะคะเจ๊หลีและครอบครัว ^^   โดย: pumorg 3 พฤษภาคม 2552 9:34:40 น.

มาป่วนต่อ ถ้าจะทำเป็นละครเวที น้องรองสุดท้องกรุณาหาโดม ปกรลัม หรือ นิชคุณ มาแสดงแทนนะครับ เพราะว่า หน้าใกล้เคียงมากที่สุดแล้ว   โดย: หลั่มหมั่นเหม่ง 3 พฤษภาคม 2552 10:04:16 น.

เจ๊หลีอึดมากกๆๆค่ะ เก่งมากๆด้วย ขอบคุณที่ share บทสรุปดีๆของชีวิตนะคะ ขอ add เจ๊หลีไว้หน่อยนะคะ   โดย: pandyDog 3 พฤษภาคม 2552 11:32:08 น.

เจ๊หลี ชีวิตน่าติดตามมากค่ะ ไม่ใช่ว่าสะใจน่ะค่ะ แต่ว่าคล้ายๆกับชีวิตของแม่กรุ๊ปเลยค่ะ แอบขำๆเล็กๆตรงเงินผัวก็เงินเมีย เงินเมียก็เงินเมีย-*- ไม่เล็กๆแหล่ะ ขำมากตรงท่อนเนี้ย เอิ๊ก   โดย: มิคุริ 3 พฤษภาคม 2552 14:47:31 น.

ว๊าวเจ๊หลี ขอยกย่องเจ๊หลีเลยค่ะ ชีวิตที่ไปอยู่บ้านพ่อสามีเจ๊หลีอดทนได้ยอดเยี่มมากๆ ไหนจะคนไหนจะน้องหมา เจ๊หลีทำอาหารเลี้ยงและทำมาเป็นสิบปี สุดยอดเลยค่ะ คนเรานะถ้าไม่มีความอดทนอยู่ไม่ได่แน่นอน หยีว่าการที่คนเราจะเรียนสูงๆมันต้องมีปัจจัยเงินด้วยนะค่ะคุณหลี ซึ่งสมัยก่อนบางคนก็เป็นครอบครัวใหญ่พ่อแม่มีลูกหลายคน อาจส่งเสียให้ลูกๆเรียนไม่ได้หมดทุกคน ครอบครัวหยีก็เป็นค่ะ   โดย: แม่น้องKevin and Jasmin 3 พฤษภาคม 2552 15:50:14 น.

เจ๊หลี strory หนุกมั่กๆเลย...   โดย: ตวงเองค่ะ เจ๊หลี IP: 61.7.136.36 3 พฤษภาคม 2552 18:04:18 น.

เป็นลูกคนจีนเหมือนกันค่ะ แต่ดีที่เป็นยุคหลังๆมาหน่อยเลยได้เรียน และยังเกาะคาน 555 เจ๊เก่งและแกร่งมากๆเลยค่ะ   โดย: วาฬอันดามัน 3 พฤษภาคม 2552 23:02:18 น.

สวัสดีค่ะเจ๊หลี ... เป็น แท็กทำความเข้าใจตนเองที่ละเอียดและเปิดมาก ๆ เท่าที่อ่านมาเลยค่ะ อ่านแล้ว ชื่นชมชีวิตเจ๊หลีมาก ๆ เลยค่ะ น่าเอาเป็นเยี่ยงอย่างจริง ๆ เห็นบ้านเจ๊หลีหลังเบ้อเริ่ม นึกว่าเจ๊หลีเกิดมาก็ได้แล้วนะ คะ เจ๊หลีเก่งจังค่ะ ... ลูก ๆ สามคนของเจ๊หลีก็น่ารัก เสียดายตอนทำ Tag เรื่องลูกลืมไป ว่าเจ๊หลีมีลูก .. คุณเหมียวด้วย ... รับไปทำมั้ยคะ จริง ๆ น้า อยากรู้จั อิอิ เด็ก ๆ อาจจะบอกเรื่องอะไร นะคะ โตกันแล้ว มีวันดีวันจันทร์ค่ะ ....   โดย: Tristy 4 พฤษภาคม 2552 1:01:14 น.

เขียนได้สนุก อุ้มอ่านเพลินเชียวค่ะเจ๊หลี อุ้มเองถ้าเลือกได้ ก้อไม่ขอเป็นสาวอินเดียค่ะ (กลัวต้องจ่ายค่าสินสอดมาก ๆ เลยค่ะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า) เงินสามีก้อคือเงินภรรยา เงินภรรยาก้อคือเงินภรรยา ฮ่า ฮ่า ฮ่า อันนี้โดนใจอุ้มเต็ม ๆ เลยค่ะ ปล. วันก่อนทำเค้กคัสตาร์ดชิฟฟ่อน สูตรเจ๊หลีด้วยค่ะ อร่อยสุด ๆ เลยค่ะ เสียดายรีบทำ รีบหม่ำเลยไม่ได้ถ่ายรูปเลยค่ะ แต่ต้องได้ทำอีกเร็ว ๆ นี้ค่ะ เพราะติดใจมาก คราวหน้าจะถ่ายรูปมาส่งการบ้านนะคะ   โดย: vanillaorchid 4 พฤษภาคม 2552 2:24:52 น.

อ่านชีวิตเจ๊หลีแล้วสนุก แต่ชีวิตจริงตอนนั้นคงเหนื่อยน่าดู ชีวิตเราสงสัยชาติที่แล้วเกิดเมืองแขก ชีวิตนี้เลยชอบอาหารแขก ชอบเที่ยวเมืองแขก ชอบผ้าลายแขกๆ แถมได้สามีแขก แต่ไม่เสียค่าสินสอด และไม่ได้สินสอดด้วย ได้แหวนมาหนึ่งวง หลังแต่เค้าให้ออกจากงาน ใช้คติเดียวกับเจ๊หลี เงินสามีคือเงินของเราสองคน เงินเราเองคือเงินเราใช้คนเดียวซื้อของส่วนตัวใช้เที่ยว ฮา ตอนอยู่ปากีเวลาไม่มีตัวก็แบมือขอหรือจิ้ม atm ที่แขนเค้า มาอยู่เมกา ก็บัตรเครดิตและ เดบิตบัญชีร่วมแต่เราก็ไม่ได้ทำงานใช้เงินอย่าเดียว ฮา   โดย: สาวปากช่อง IP: 96.252.154.113 4 พฤษภาคม 2552 5:46:19 น.

เอาผ้าเช็ดหน้าออกมาบิดได้เลยค่า...กร๊ากกกกก.....ไม่น่าเชื่อเลยว่านี่คือชีวิตเจ๊หลี...ไปออกรายการทีวีได้เลยค่ะ...แบบว่ากินใจมากๆตอนที่อยู่บ้านพ่อสามีนานถึง10ปี ทำทุกอย่าง...โอ......ถ้าเป็นโปแป้งคงขาดใจตายแน่ๆเพราะไม่ชอบทำงานบ้านเลยค่ะ......และไม่เคยอยู่บ้านคนอื่นเลย ถึงแม้แต่งงานแล้วก็แยกบ้านเป็นอิสระมากๆ..นึกไม่ออกเลยว่าต้องไปอยู่เป็นสะใภ้ในบ้านคนอื่นจะเป็นยังไง.....ขอคาราวะมาณทีนี้ค่ะ   โดย: popang (popang ) 4 พฤษภาคม 2552 9:16:15 น.

เจ๊หลีคะ ชีวิตเจ๊หลีนี่มีครบทุกรสเลยนะคะ แทบจะเอาไปทำเป็นละครได้เลย ติดต่อคุณบอย แอ็กแซกด่วน ขอชื่นชมในความอดทน และเก่งมาก ๆ ด้วยของเจ๊หลีนะคะ ไม่รู้เหมือนกั้นว่าถ้าต้องทำเหมือนตอนเจ๊หลีแต่งงานไปแล้วดูแลคนทั้งครอบครัวแบบนั้น จะทนได้เหมือนเจ๊หลีละเปล่า แต่สงสัยว่าที่อดทนทำมาได้จนถึงทุกวันนี้ก็เพราะว่ามีคุณสามี "ไม้กวาดทองคำ" อยู่เคียงข้างด้วยมังคะ แล้วก็แถมลูก ๆ ที่น่ารักอีกสามคนด้วย อ้อ อ่านบล็อคนี้แล้วเห็นมีอะไรคล้าย ๆ กันหลาย ๆ อย่างค่ะ - เป็นลูกครอบครัวคนจีน - เรียนจบ ม.ศ. 3 ปีสุดท้าย - แต่งงานตอนอายุ 23 เราน่าจะรุ่นเดียวกันนะคะ   โดย: edelweiss 4 พฤษภาคม 2552 17:35:01 น.

ขอชื่นชมในชีวิตและความอดทนเลยค่ะ ชีวิตเหมือนละคร หรือละครเลียนแบบชีวิตกันเนาะค่ะ   โดย: zenith_pix 4 พฤษภาคม 2552 18:44:39 น.

ว้าวววว ได้มาอ่านชีวิตของเจ้หลีแล้ว มีทุกรสเลยค่ะ (เหมือนกัน แต่อาจจะน้อยประสบการณ์กว่าเจ้หลี อิอิ) ชีวิตคนเราที่ผ่านมา ถือเป็นประสบการณ์ชีวิต และความทรงจำที่ดีที่สุดค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ ชีวิตคือการต่อสู้ค่ะ อย่าลืมแวะไปชมน้ำตกที่บ้านด้วยนะค๊า   โดย: Little pearl 4 พฤษภาคม 2552 21:01:52 น.

อ่านแล้วซึ้งค่ะ มีทุกรสจริงๆ แหม่มก็เป็นลูกคนจีนเหมือนกัน แต่ชีวิตไม่มีรสชาดเท่าของเจ๊หลีเลยค่ะ ดีใจ+ภูมิใจกับเจ๊หลีจริงๆค่ะที่ฝ่าด่าน18อรหันต์มาได้ (อิอิ) จนประสพความสำเร็จในชีวิต สู้ต่อไปนะคะ คุณแม่ของไอ้มดแดงทั้ง3   โดย: mma_mmi 4 พฤษภาคม 2552 22:37:18 น.

เคยแต่มีคนบอกว่าสไภ้คนจีนต้องทำงานบ้านทุกอย่าง ต้องขยัน ยิ่งสไภ้ใหญ่ด้วยแล้วหนักไปใหญ่ พอมาอ่านดุเจ้หลีท่าจะจริง เจ้หลีก็ขยันดีนะคะ เป็นแม่บ้านแม่เรือนของสะมีทำงานทุกอย่าง ชื่นชมค่ะ   โดย: praewa cute 4 พฤษภาคม 2552 23:47:58 น.

อ่านแล้วได้รู้จักเจ๊หลีมากขึ้น..ยิ่งทำให้ชื่นชมเจ๊หลีมากขึ้นไปอีกค่ะ... ทึ่งในความมานะพยายาม และไม่ยอมทิ้งความฝันจนถึงที่สุด อุปสรรคไหนๆก็ไม่สามารถขวางเจ๊หลีได้ ขอเอาใจช่วยให้เจ๊หลีเรียนจบไวๆสมกับที่หวังในเร็ววันนะคะ ทึ่งที่เป็นภรรยา เป็นลูกสะใภ้ที่ดี ทำหน้าที่ที่ถือว่าหนักและต้องใช้ความอดทนที่สุด แต่ผู้คนมักจะดูหมิ่น เพียงเพราะว่า.. หน้าที่นั้นไม่ได้นำเงินเข้าบ้าน นั่นคือหน้าที่ของ "แม่บ้าน" ทั้งๆที่ถ้าขาด"แม่ของบ้าน"คนนี้ไปซักคน บ้านก็ไม่เป็นบ้านอย่างนี้ ทึ่งในความสามารถ ที่เจ๊หลีไม่ต้องพึ่งพาใคร แต่ก็สามารถซื้อที่ปลูกบ้านเป็นของตัวเองได้ (ชอบมากเลยค่ะ ที่บอกว่า "เงินผัวก็เหมือนเงินเมีย เงินเมียก็เหมือนเงินเมีย" จะจำไว้ใช้บ้างค่ะ 555+) ที่งในความเป็นแม่ที่รักลูกมากๆของเจ๊หลี ตัวบี่บี๊เองยอมรับว่าแม่ไม่เคยแสดงออกแบบนั้น สนิทกันเหมือนเพื่อน แต่ไม่เคยแสดงความรักทั้งคำพูดหรือภาษากาย แต่พอได้เห็นแม่สามีแสดงความรักกับลูก เวลาถูกก็ชม เวลาผิดก็สั่งสอน ก็คิดว่าตัวเองจะเป็นแม่แบบนั้นบ้าง พออ่านเจอว่าเจ๊หลีก็เป็นแม่ในอุดมคติ.. ยิ่งทำให้ชื่นชมเจ๊หลีมากขึ้นอีกค่ะ สุดท้าย.. ชื่นชมในความเป็นเพื่อนบล็อกที่ดีของเจ๊หลี ยอมรับว่าบี่บี๊เองไม่ค่อยได้ไปเยี่ยมเพื่อนๆที่มาเยี่ยมบล็อกสักเท่าไหร่ เพราะมีภารกิจประจำวันมากมายเหลือเกิน (แต่เชื่อว่ายังน้อยกว่าเจ๊หลีหลายเท่า) แต่กระนั้นเจ๊หลีก็ยังสละเวลามาเยี่ยมเยียน มาคอมเม้นต์ที่บล็อกบี่บี๊สม่ำเสมอ รวมถึงไปเยี่ยมบล็อกเพื่อนๆคนอื่นด้วย สรุปแล้ว.. ปลื้มเจ๊หลีมากกกก และดีใจที่ได้รู้จักกับเพื่อนบล็อกดีๆอย่างเจ๊หลีค่ะ และจะขอนำข้อคิดที่ได้จากบล็อกนี้ของเจ๊หลีไปปรับปรุงใช้กับชีวิตประจำวันของตัวเองนะคะ รักเจ๊หลีน๊า   โดย: Beebie 5 พฤษภาคม 2552 9:50:36 น.

แอนน์ยังอ่านไม่จบนะคะเจ๊หลี เดี๋ยวต้องกลับมาอ่านอีก เพราะคืนนี้แวะมาเยี่ยมก่อน หลังจากกลับมาจากเมืองไทยก็เพิ่งได้จับบล๊อค เลยมาเยี่ยมก่อน ไว้หลังทำงาน พรุ่งนี้จะแวะมาหานะคะ จะมาอ่านประวัติคนเก่งของแอนน์หน่อยค่ะ   โดย: ClayAnn 5 พฤษภาคม 2552 10:19:24 น.

เจ๊หลีเชื่อไหม อ่านจบแล้ว อยากจะปรบมือให้จริง ๆ ค่ะ เป็นคนสู้ชีวิต และไม่ท้อแท้ เป็นคนที่ควรเอามาเป็นแบบอย่างจริง ๆ ค่ะ และดีใจด้วยนะคะ ที่ชีวิตเรียกว่าประสบความสำเร็จ ทั้งสามีและลูกก็น่ารัก (ชอบตรง ฉายา ไม้กวาดทองคำนี่แหละค่ะ อิอิ)   โดย: โสดในซอย 5 พฤษภาคม 2552 13:07:20 น.

ได้ข้อคิดดีๆหลายอย่างเลยค่ะเจ๊หลี ขอบคุณนะคะที่แบ่งปันกัน ชี่นชมมากๆเลยค่ะ   โดย: มูคินญ่า (Mukinha ) 5 พฤษภาคม 2552 13:51:37 น.

อ่านแล้วมีกำลังใจขึ้นเยอะเลยได้ข้อคิดดี ๆ และได้ความรู้ด้วยขอบคุณมาก ๆ ค่ะสำหรับความรู้   โดย: น้องใหม่หัดทำ IP: 124.122.198.200 5 พฤษภาคม 2552 16:20:52 น.

เมื่อวานมาอ่านแต่ไม่จบค่ะ วันนี้เลยมาต่อจนจบ เจ้าหลีนี่เลือดคนจีนสูงปรีดจริงๆค่ะ เห็นเค้าว่าคนจีนขยันจนสร้างเนื้อสร้างตัวได้ เจ้หลีเป็นอีกคนหนึ่งที่แพรเห็นละค่ะ อีกอย่างที่เจ้าหลีชอบเรียนๆแพรก็ว่าดีมากเลยนะคะ ใบปริยญาไม่ได้มีความสำคัยอะไร แต่อยากเอาความรู้มาคุยกับลูกได้ สอนลูกเพิ่มเติมได้ ยิ่มเรามีเวลาให้ลูกมากกว่า เราก็สอนได้เต็มที่ เห็นหลายคนส่งลูกไปเรียนพิเศษ เด็กเหล่านั้นได้ความรู้ก็จริงแต่ไม่เหมือนแม่ช่วยสอน นอกจากลูกได้ความรู้เพิ่มเติม ไม่ต้องเสียตัง และยังได้ความอบอุ่นจากแม่ สอกแทกคำสอนจากแม่ :) แม่อย่างเจ้หลีหายากจริงๆค่ะ แพรยังไม่มีลูกเลย แต่ก็เตรียมตัวไว้ ตอนนี้เรียนภาษาปกิดอยู่ ยากมาก แต่อยากที่จะอ่านออกเขียนได้ จะได้ช่วยลูกทำการบ้าน สอนลูกได้ เกลืบลืมไป แพรเปิดรับสมัครข้ามปีเลย เพราะเพื่อนส่วนใหญ่มาแอบบอกว่าทำไม่ค่อยเป็น อยากมีเวลาลองผิดลองถูก แต่อยากทำด้วยใจ แพรเลยเปิดกันข้ามปีไปเลยค่ะ ดีซะอีกเป็นการกระตุ้นให้ทำขนมไทยกัน ไม่ใช่แค่ทำช่วงการแข่งขันค่ะ   โดย: praewa cute 5 พฤษภาคม 2552 19:54:14 น.

เจ๊หลี แอนน์มาอีกละ มาอ่านซะละเอียด ผ่านไม่ได้ซักกะตัวเดียว มันไปหมดทุกตัวอักษร อิๆ สรุปสุดท้ายได้ถูกใจแอนน์มากที่สุดค่ะ   โดย: ClayAnn 6 พฤษภาคม 2552 8:49:41 น.

ชีวิตต้องสู้และลองผิดลองถูกกันไปนะคะ.. ล้มแล้วต้องลุก..เปนอย่างนี้เนอะชีวิตเรา. แต่ที่แน่ๆได้กำลังใจจากประสบการณ์ชีวิตของเจ๊มากๆค่ะ สู้ต่อไปค่ะ   โดย: wHiTe ShOEs 6 พฤษภาคม 2552 9:43:16 น.

ภัสอ่านแล้วน้ำตาซึมอย่างที่เจ๊หลีคาดการณ์ไว้เลยล่ะค่ะ แต่งเข้าบ้านฝ่ายชายแล้วต้องทำงานในบ้านทุกอย่างแบบนี้ แล้วยิ่งเป็นสะใภ้คนโตแบบเจ๊หลีด้วย งานหนักจริง ๆ ตอนนี้ภัสว่าคงไม่มีลูกสะใภ้ที่ไหนจะยอมทนลำบากแบบเจ๊หลีแน่นอนค่ะ ภัสอ่านแล้วนับถือในความอดทนของเจ๊หลีมากเลยค่ะ ชอบวิธีการเลี้ยงลูกของเจ๊หลีด้วยค่ะ ดูสนิทสนมกับลูก ๆดี ลูกมีปัญหาอะไรก็สามารถคุยกับแม่ได้ ที่บ้านภัสพ่อจะค่อนข้างเข้มงวดมาก ลูก ๆจะสนิทกับแม่มากกว่า ทุกอย่างจะแอบคุยกับแม่อยู่ประจำ... เจ๊หลีเรียกลูก ๆว่าไอ้มดแดง ทำให้ภัสคิดถึงชีวิตตอนเด็ก ๆจังค่ะ ตอนเด็ก ๆน้องชายภัสชอบดูกันมาก ๆเลย...   โดย: นางฟ้าของชาลี 6 พฤษภาคม 2552 9:54:58 น.

เจ๊หลีขา อ่านแล้วเหมือนละครเลยนะคะ มีครบทุกอารมณ์เลยค่ะ ขอเอาเป็นต้นแบบนะคะทั้งทำขนมและการใช้ชีวิต.....เก่งจริง ๆ นะคะอาจารย์แม่ อิอิ   โดย: แพมเพกา 6 พฤษภาคม 2552 11:54:51 น.

ชีวิตเจ๊หลี ก็เกือบเหมือนของผมเลย เพียงแต่ผมทำอาชีพขายส่ง มาตั้งแต่เกิด คือ อายุ5-6 ขวบ ก็ต้องไปรับขนมปังแถวสีลม (ประมาณ 40กว่า ปีที่แล้ว) คือต้องช่วย พ่อแม่ขายของ พอ 7 โมงเช้า ก็ไปเรียน พอมัธยม ถึง มหาลัย ต้องดิ้นรน สอบ และหาเงินบางส่วน เพื่อเรียน เพราะพ่อแม่อยากให้ออกมาช่วย และผมเป็นคนโต อุปสรรคมีมาตลอด ยาวมาก ปัจุจบัน ก็ยังต้อง ทำอาชีพนี้ เพื่อเลี้ยงครอบครัวอยู่ งานก็หนัก กำไลก็ไม่คุ้ม กำลังจะหาโอกาสแยกครอบครัวเหมือนกัน ห่วงแต่ลูกที่ยังเล็ก และเราก็อายุมาก เฮ้ย...เหนื่อย ขอระบายหน่อยนะ ขอบคุณครับ   โดย: ต้าอี่ 6 พฤษภาคม 2552 21:26:42 น.

สวัสดีค่ะ เจ้หลี วันนี้ได้มาอ่านประวัติเจ้หลี ได้ทราบอะไรมากมายเลย ต้องขอชมสามีเจ๊หลีว่าดีมาก ๆ เลยค่ะ ถึงจะเติบโตมาจากการเลี้ยงดูของสังคมจีน แต่เท่าที่อ่านรู้สึกได้เลยว่าสามีเจ๊หลีให้เกียรติและยอมรับความเท่าเทียมกันของผู้หญิงและผู้ชาย ไม่ค่อยได้ยินจริง ๆ น่ะค่ะที่ผู้ชายไทยจะมาจับงานบ้านช่วยภรรยา เจ๊หลีโชคดีมาก ๆ เลยค่ะที่ได้สามีแสนดี มิหนำซ้ำลูก ๆ เจ็หลียังทำให้เจ๊หลีภูมิใจ นี่ล่ะน่ะค่ะความสุขและความสมบรูณ์ของชีวิตผู้หญิง อ่านไปอมยิ้มไปตรงที่เจ๊หลีตั้งฉายาคุณสามีว่าว่า "ไม้กวาดทองคำ น่ารักมาก ๆ เลย สำหรับดิฉันก็อยากจะอยู่ด้วยลำพังตัวเองได้แบบเจ๊หลี แต่ดิฉันยังต้องพึงสามีค่ะ เพราะลำพังรายได้ที่ทำงานไม่พอเลี้ยงตัวเองหรอกค่ะ ถ้าอยู่เมืองไทยคงอยู่ด้วยลำแข็งตัวเองได้ นี่อยู่อเมริกาไม่ใช่บ้านเกิดของเรา เจ๊หลีชอบมาชมดิฉัน อ่านที่ไรก็ปลื้มค่ะ สำหรับเรื่องการทำอาหาร ขนม ดิฉันมีเวลาว่างมากค่ะ เพราะทำงานแค่พาสทามเอง ดิฉันว่าดิฉันมีเวลาว่างมากกว่าเจ๊หลีอีก เจ๊หลีซิงานรัดตัวมาก ๆ ขอบคุณมาก ๆน่ะค่ะสำหรับกำลังใจและคอมเม้นส์หวาน ๆ น่ะค่ะ เจ๊หลีสบายดีน่ะค่ะ   โดย: สวยตลอดกาล 6 พฤษภาคม 2552 23:54:00 น.

เจ๊หลี ขอร้องอย่างแรงงงงงง เอาเรื่องลูก ๆ (โดยเฉพาะลูกชาย) มาลงอย่างงี๊บ้างสิ อยากอ่านเต็มแก่แล้วนะเนี่ย คุณแม่ขาาาาา   โดย: แมงโม้ที่รัก 7 พฤษภาคม 2552 3:41:00 น.

สวัสดีค่าาาเจ๊หลี ได้เข้ามาอ่านอัตชีวประวัติของเจ๊หลีแล้ว ก็รู้สึกปลื้มใจแทนคุณลูกๆของเจ๊หลีจังเลยคะ ที่มีแม่เก่งขนาดนี้ อ่านๆไปก็ทำให้คิดถึงแม่ตัวเองเลยคะ แม่มุกก็เป็นลูกสาวคนจีน เป็นหญิงเก่ง หญิงแกร่งสุดๆเลยคะ   โดย: mook (haiti ) 7 พฤษภาคม 2552 9:09:10 น.

ตามมาอ่านเจ๊หลีค่ะ เอ...สงสัยต้องลองมีลูกนะเนี่ย จะได้เอามาซ้อนมอเตอร์ไซค์ ลูกหนูคงชอบ มันซ่าเหมือนแม่มันแน่ๆ อิอิ   โดย: ขาหมูเอาแต่หนัง (annasugars9000 ) 7 พฤษภาคม 2552 10:30:36 น.

ดีใจกับคุณหลีด้วยนะคะ ที่ต่อสู้ฝ่าฝันอุปสรรคมาจนมีวันนี้ได้ ตอนนี้เพิ่งจบคดีฟ้องหย่ามาค่ะ ได้สิทธิในการเลี้ยงดูลูกชาย แต่กำลังถูกรังควานจากฝ่ายชายอยู่ ประมาณว่าขี้แพ้ชวนตีค่ะ ได้ลูกชายและพ่อ แม่ ป้า ที่อยู่ด้วยกันเป็นกำลังใจและช่วยกัน ยอมรับค่ะว่าสูตรขนมต่างๆ ที่ได้จากเวบคุณหลี ได้ลองทำดู ต้องขอบคุณ คุณหลีเป็นอย่างสูง บางอย่างก็ได้ทำขายได้เงินมา เป็นค่านมลูกเหมือนกัน ได้อ่านประวัติคุณหลีแล้วก็ต้องขอชื่นชมทุกแง่ทุกมุมที่คุณหลีนำเสนอ ตอนนี้หย่าแล้วได้อยู่กับลูกชาย จะเลี้ยงดูลูกชายให้ดี หวังแค่ให้เค้าเป็นคนดี เอาตัวรอดในสังคม ปัจจุบันได้ ข้อคิดบางอย่างของคุณหลี ก็จะนำมาปรับใช้ในชีวิต ขอบคุณนะคะ และยินดีที่คุณหลีประสบความสำเร็จในชีวิต ทั้งสามีและลูกๆ ทั้งสาม ขอบคุณสูตรขนมต่างๆ ของคุณหลี ขอบคุณมากค่ะ   โดย: single mom IP: 125.27.149.250 7 พฤษภาคม 2552 19:01:53 น.

หนูเลยได้อ่านประวัติชีวิตเจ๊หลีด้วยเลย อิ อิ เจ๊หลีทรหดอดทนจริง ๆ ค่ะ ยกนิ้วให้เลย...เยี่ยมค่ะ   โดย: Jujastar 7 พฤษภาคม 2552 20:03:59 น.

สวัสดีค่ะเจ๊หลี ดีใจจังได้มีโอกาสอ่านเรื่องของเจ๊ ขอชื่นชมยกย่องว่าเป็นยอดหญิง ขยัน อดทน พากเพียรพยายาม และทะเยอทะยาน ครอบครัวของเจ๊หลีต้องภูมิใจมาก ๆ เลยนะคะ ปอลอ แจกภาพที่ blog ด้วยความยินดีค่ะ ถ้ามีตอนที่สองแล้ว จะมาเชิญค่ะ   โดย: fleuri 7 พฤษภาคม 2552 23:04:18 น.

ชีวิตลูกคนจีนสมัยก่อนเป็นแบบเจ๊หลีซะส่วนมาก โดยเฉพาะลูกสะใภ้คนโตนี่ส่วนมากก็เป็นแจ๋วแบบเจ๊หลีนี่แหละค่ะ ส่วนมากอยู่ไปนานๆก็ปฏิวัติพ่อผัวแม่ผัวกัน..55 ป้ากล้วยเองก็ลูกสาวคนจีน ตอนวัยรุ่นฟังเพลง Nobody childทีไรนึกถึงตัวเองทุกที แก่มาถึงได้รับรู้ว่าจริงๆพ่อแม่ก็รักลูกสาวเหมือนกัน   โดย: Kluaytub 8 พฤษภาคม 2552 8:58:58 น.

สุดยอดเลยค่ะเจ๊หลี อย่างกับละครแต่เป็นชีวิตจริง ขอบคุณที่เอาเรื่องราวดีๆ มาแบ่งปันกันนะคะ ป.ล. เด๋วบล็อกปิดไม่เจอกันสองวันรักษาสุขภาพมีความสุขมากๆ นะค้า   โดย: arcoiris 8 พฤษภาคม 2552 9:21:02 น.

อ่านแล้วแอบคลอ.. ดีใจ สุขใจ ตื้นตัน อย่างบอกไม่ถูกค่ะ ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีดีที่บอกเล่า นะคะเจ๊หลี แอบมาบอกว่า รบกวนคุณครูไปตรวจการบ้าน ที่บ้านด้วย ว่าลูกศิษย์ได้กี่คะแนน.. รักษาสุขภาพนะคะ   โดย: Panar 11 พฤษภาคม 2552 16:10:47 น.

สวัสดี เจ็หลี จำเราได้มั้ย วิฑูร เพื่อนเธอไง เข้ามาเจอโดยบังเอิญ แล้วก็เพิ่งได้รู้ว่า เธอหายไปไหนมาตั้งเกือบ 20ปี อ่านประวัติแล้วขอบอกว่า ภูมิใจที่ได้เป็นเพื่อนเธออะ เธอเป็นคนดี สมกับที่อาจารย์เราสอนมาเลย ถ้าเจออาจารย์จะขอบอกเล่าเรื่องของเธอให้เด็กๆ ได้เอาเป็นเยี่ยงอย่างต่อไป ว่า การศึกษาไม่จำเป็นต้องอยู่แต่ในห้องเรียนเท่านั้น ดีใจด้วยมากๆๆๆๆๆ เทียบความรู้แล้ว เธอน่าจะจบโทเป็นอย่างน้อย อิอิ เรามอบปริญญาให้เองก็ได้ อ้อ เพราะสูตรซาลาเปา ที่เราจะทำให้ภรรยาทาน ทำให้เราได้มาเจอบล็อกนี้ จะลองทำดูนะ ขอบใจมั่กๆ   โดย: วิฑูร เด็กสาธิค IP: 125.24.232.204 14 พฤษภาคม 2552 22:51:09 น.

เจ๊หลีขอบคุณทุกความเห็นนะคะ ที่เข้ามาอ่าน เรื่องจริงน้ำเน่า ของเจ๊หลีค่ะ เน่ากว่านิยายอีกนะคะ ไม่รู้ผ่านมาได้ยังไงเนี่ยะ คห ที่ 56 สร้างความประหลาดใจให้เจ๊หลีมากมายค่ะ เค้าเป็นเพื่อนสมัยเรียนสาธิตค่ะ ........เจ๊หลีจำได้เสมอทุก ๆ คน แต่ว่า วิถึชีวิตของแต่ละคนต่างกันทำให้ไม่ค่อยได้เจอะเจอกัน .........แต่เจ๊หลีก็ยังคิดถึงชีวิตสมัยเป็นนักเรียนมัธยมได้เสมอ เพราะเรียนด้วยกันมาหลายปี ขอบใจฑูร .....มากนะ สำหรับปริญญาโทที่มอบให้เรา หุ หุ....แถมกำลังใจอีกเพียบ ปลื้มมากนะนี่ ถ้าฑูรกลับมาอ่านบล็อกนี้อีก แล้วได้มาอ่านคอมเม้นท์นี้ ก็ให้มาเที่ยวบล็อกเราบ่อย ๆ ทิ้งคอมเม้นท์ได้นะ ..... มีเมล์ก็บอกด้วยหละ ..........ปกติ เราจะไม่ได้ย้อนกลับมาบล็อกเดิม ๆ แต่จะไปเปิดหน้าปัจจุบันที่ //www.aroi-snook.bloggang.com   โดย: กิน ๆ เที่ยว ๆ 30 พฤษภาคม 2552 16:35:29 น.

อ่านแล้งคิดถึงคุณแม่จังเลยค่ะ แล้วก็ขอบคุณเจ๊หลีมากนะค่ะ แพมมีกำลังใจขึ้นเยอะเลยค่ะ   โดย: แพมาลย์ 29 มิถุนายน 2552 16:16:02 น.

ขอสมัครเป็นเพื่อน หรือพี่คุณเจ๊หลีนะคะ เพราะว่าเป็นรุ่นพี่ 1ปีค่ะ ชื่นชมคุณหลีนะคะที่มีพลังมากมาย และทึ่งในความสามารถ ที่สร้างสรรค์ด้วยมือและจิตใจที่แข็งแกร่ง นับเป็นกำลังใจและให้ข้อคิดที่ดีคะ คุณหลีทำบล็อกได้สวยงามมากคะ ดิฉันชอบนั่งอยู่หน้าคอม แต่ว่าไม่มีปัญญาสร้างสรรค์ผลงานแบบนี้ แย่จังคะ ขอชื่นชมผลงานคนอื่นละกัน ปล.อยากได้สูตรซาลาเปาหน้าแตก โดยเฉพาะแป้งที่ใช้เป็นแบบไหนที่หาได้ง่ายค่ะอยู่ตปทค่ะ email:Lillee_99@hotmail.com Thank you.   โดย: Lindy IP: 123.3.175.131 1 กรกฎาคม 2552 8:29:03 น.

น้องรุ่น 16 มาแอบอ่านค่ะ อ่านแล้วน้ำตาซึมเชียว ตอนแรกหนูนึกว่าเจ๊หลี คือพี่ฮุ๊น แต่คำนวนจากอายุแล้วไม่น่าจะใช่ เจอคุณหลั่มที่ซอย 2 ก็ไม่กล้าทัก ใกล้จะอัพบล็อกแล้วค่ะ ดองเค็มเกือบจะได้ที่แล้วค่ะ   โดย: คุณย่า 2 กรกฎาคม 2552 10:11:34 น.

มาทักทายครับพี่ อาหารอินเดียอร่อยดีนะครับ สำหรับคนชอบเครื่องเทศ   โดย: DAN_KRAB 17 สิงหาคม 2552 0:30:40 น.

ไม่รู้ว่าจะมาขอบคุณเจ๊หลีที่แวะไปอวยพรวันเกิดให้ได้ที่ไหน เลยแวะมาที่นี่ค่า ได้แวะมาแอบอ่านเรื่องราวของเจ๊หลีด้วย ขอบคุณเจ๊หลีมากๆ เลยนะคะ ขอให้เจ๊หลีมีความสุข สมหวัง เหมือนกันค่า   โดย: บ้านหวานเย็น 27 ตุลาคม 2552 11:29:58 น.

อยากรบกวนว่าเจ๊หลีมีสูตรปุ๋ยฝ้ายเจหรือเปล่าค่ะ ท่ามีรบกวนขอสูตรได้ไหมค่ะถ้าได้ ส่างทางเมล์นะค่ะ nisa.acc@hotmail.com ขอบคุณค่ะ   โดย: นิสา นิรุตติรักษ์ IP: 112.142.90.21 3 พฤศจิกายน 2552 15:02:18 น.

สวัสดีค่ะเจ้หลี เกิดเป็นลูกสาวคนจีนเหมือนกันค่ะแต่ถูกเลี้ยงมาเหมือนลูกคนโต 555 เพราะพี่สาวอีก 2 คนตอนเด็กไม่สบายบ่อยพ่อแม่ก็เลยค่อนข้างประคบประหงม เรื่อง ของ เรื่องก็คือพอดีว่าพ่อไม่สบายไม่ทราบว่าเจ้หลีพอจะมีสูตรซุปไก่ตุ๋นบ้างหรือเปล่าค่ะ(ไม่เอายาจีนนะค่ะ มีแอบเรื่องมาก)พอดีว่าพ่อร้อนในค่ะเป็นหวัดแดด รบกวนด้วยนะค่ะ ปล.เจอบล๊อกเจ้หลีตอนหัดทำขนมปุยฝ้ายค่ะทำครั้งแรกออกมากลมเหมือนซาลาเปาเลยค่ะ555   โดย: puppy IP: 222.123.142.183 13 มีนาคม 2553 22:51:15 น.

แม่เอ๋ยเก่งมากกก!!! อ่านแล้วได้ข้อคิดหลายอย่างเลยย^^ ขอบคุณค่าา : )))   โดย: Tum : ) IP: 125.25.118.68 19 เมษายน 2553 20:53:17 น.

หลงเข้ามาตามรูปรสกลิ่นสีสัมผัสของอาหารแล้วได้เจอคนรุ่นป.7 รุ่นสุดท้ายด้วยกัน(รึเปล่า) รูปอาหาร การอธิบายวิธีทำดีเยี่ยมสุดยอดค่ะ   โดย: รัชต์ IP: 58.9.109.194 3 กันยายน 2553 12:12:12 น.

ลีมเล่าอีกอย่างหรือเปล่าคะว่า ทำไมทำบล็อกได้สวยและน่าสนใจมากๆ ลงตัวทุกอย่างเลย   โดย: puifaikpp (puifaikpp ) 17 กันยายน 2553 17:21:01 น.

อยากจะติดต่อเจ๊จะซื้อขนมด่วน   โดย: หน่อย IP: 10.5.50.79, 192.168.1.100, 110.164.149.225 17 กันยายน 2553 23:30:25 น.

สวัสดีค่ะเจ๊หลี ชื่อต่ายนะคะ ต่ายขอสมัครเป็น แฟนคลับเจ๊หลีด้วยคนนะคะ ถูกใจเจ้าของบล็อค เล่าเรื่องได้สนุกจริงๆ และถูกใจบล็อคค่ะสวยมากๆ ต่ายเป็นแม่ลูกหนึ่ง ย้ายมาอยู่ชลบุรีเกือบๆ ปีแล้วค่ะ ตอนนี้เป็นแม่บ้านเต็มตัว กำลังหัดทำอาหารและขนม ไว้เอาใจลูกและสามีค่ะ..ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ   โดย: ต่าย G[' v ']D always in love IP: 113.53.67.159 23 กันยายน 2553 18:31:52 น.

อยากเลี้ยงไก่บ้างค่ะ แต่ที่ที่บ้านไม่อำนวย มีเพื่อนเลี้ยงไก่แจ้ตัวเล็กๆ ตั้งชื่อให้ มันก็รู้นะคะเรียกชื่อก็วิ่งมา ที่บ้านทำได้แค่เลี้ยงนกกวักในที่ว่างข้างๆบ้าน ให้ปลายข้าวทุกวัน ผูกพันกันเช้าๆมันก็มาขอแล้วค่ะ น่ารักดี บางทีมาเป็นครอบครัว แต่มันขี้ตกใจ   โดย: แมงหวี่@93 12 ตุลาคม 2553 9:37:29 น.

โอ้โหเจ้หลีคะ อ่านชีวิตเจ้หลีแล้ว เจ้เล่าเรื่องได้สนุกมากค่ะ อ่านไปขำไป หัวเราะไปตอนตลก...ตอนนี้กำลังหัดเรียนทำขนมจากเจ้หลี ขอบคุณเจ้ที่มีบล็อกให้ได้เข้ามาอ่านมาเรียน...ขอบคุณที่แอดใน FB... ขอบคุณสำหรับความรู้มากมาย เอาไว้ทำการบ้านมาส่งนะคะ... ขอเป็นแฟนคลับเจ้หลีอีกคนค่ะ....   โดย: K Smk IP: 71.246.218.10 16 ตุลาคม 2553 8:21:23 น.

ยินดีที่ได้รู้จักเจ๊หลีค่ะ เจ๊เขียนได้สนุกมาก...น่าติดตามตลอด แต่ในความเป็นจริงคงเหนื่อยเอาการ(แอบลุ้นตามด้วย) เป็นปลื้มในการใช้ชีวิตอย่างสุดคุ้มของเจ๊ ขอเป็นนักเรียนของเจ๊อีกคนนะคะ ขอบคุณจริงๆ   โดย: kate_zaa 25 ตุลาคม 2553 10:49:05 น.

เจ๊หลีอะ อยากรู้จังอายุเท่าไหร่แล้วคะ   โดย: ผู้มาเยือน IP: 203.113.0.206 8 พฤศจิกายน 2553 13:31:03 น.

อ่านบล็อกเจ๊หลีแล้ว รู้สึกมีกำลังใจเยอะเลยค่ะ ตั้งแต่รู้จักพันทิพย์ ทำบล็อกของตัวเองก็รู้สึกว่าตัวเองจะไม่เหงาอีกต่อไป มีเพื่อนเยอะแยะเลย   โดย: เขาอกทะลุ 18 พฤศจิกายน 2553 20:53:29 น.

สุดยอด   โดย: พี่เก๋ก่อน4เดือน IP: 192.168.0.103, 61.7.133.34 27 พฤศจิกายน 2553 20:41:46 น.

สวัสดีครับ เจ๊หลี ผมติดตาม กิน ๆ เที่ยว ๆ ของเจ๊หลีมาปีกว่าแล้วครับ ชอบมากทีเดียว และเพื่อนสมาชิกหลาย ๆ ท่านก็น่ารักดี พอดีตอนนี้ผมอยากทำซาลาเปายีสต์ขายเป็นอาชีพ ไม่ทราบว่าเจ๊หลีพอจะบอกสูตรการทำให้ด้วยจะได้หรือไม่ครับ เพื่อที่ผมจะได้ฝึกลองทำดูบ้าง ถ้าหากไม่เป็นการรบกวนเกินไปนะครับ สำหรับที่อยู่ของผมก็คือ e-mail:dd9d@msn.com ท้ายที่สุดนี้ขอให้เจ๊หลีและครอบครัวมีแต่ความสุขความเจริญนะครับ   โดย: พ่อน้องเซน IP: 61.7.178.133 29 พฤศจิกายน 2553 14:40:10 น.

แอบเข้ามาอ่าน อยู่หลายรอบค่ะ เจ๊หลี ไม่รู้เป็นไร เข้ามาอ่านบล็อกเจ๊หลีที่ไร อ่านไม่เคยจะได้จบ สักกะที พึ่งจะจบวันนี้แหละค่ะ อ่านๆ อยู่้ ก็สามีมาเรียก... ตอนนี้พิมพ์อยู่ ลูกก็มากวนค่ะ เหอะ.... อยากเป็นไท... มั่งจังค่ะ คริคริ คริ เมื่อไร(ลูก) จะโต และเป็นอิสระสักทีนะ ปล! ขอบคุณนะค่ะได้ข้อคิด และคติสอนใจมากมายเลยล่ะค่ะ   โดย: ตาโตสุดสวย 13 ธันวาคม 2553 9:31:02 น.

เป็นผู้หญิงที่สู้ชีวิตมาก เมื่อได้อ่านอย่างนี้แล้วก็ทำให้มีกำลังใจที่จะต่อสู้สิ่งที่จะเกิดขึ้นข้างหน้า หนูเพิ่งเริ่มต้นชีวิตครอบครัว อนาคตจะเป็นอย่างไรบ้างไม่รู้ ที่รู้รู้คือ ต้องฝ่าฟันไปให้ได้ เหมือน เจ๊หลี ค่ะ   โดย: Koe-Usa 12 มกราคม 2554 17:02:05 น.

สวัสดีค่ะ เจ๊หลี เพิ่งเข้ามา blog เจ๊หลี ครั้งแรกค่ะ เจ๊หลีเป็นหญิงแกร่งจริงๆค่ะ ขอชื่นชมนะค่ะ และขอเป็นกำลังใจให้อีกคนค่ะ   โดย: นายหญิง NJ IP: 202.69.140.130 10 กุมภาพันธ์ 2554 9:15:07 น.

สวัสดีค่ะ เจ้หลี หนูไม่รู้จักเจ้หลีเป็นการส่วนตัว แต่ชอบแนวคิด และความมีน้ำใจมากค่ะ ชอบประโยค ที่ว่า คนเราต้นทุนชีวิตไม่เหมือนกัน ถ้าเรามีมากกว่าคนอื่น เราจงช่วยคนอื่นเขา แบบว่า อ่านแล้วโดนมากเลยค่ะ   โดย: มอลลี่ IP: 221.128.75.198 22 กุมภาพันธ์ 2554 15:29:12 น.

สวัสดีค่ะ เจ้หลีเพิ่งเข้ามา blog เจ๊หลี ครั้งแรก ชอบแนวคิดและความมีน้ำใจของเจ้มากเลยค่ะ ขอชื่นชมนะค่ะ แล้วก็ขอบคุณสำหรับสูตรดี ๆ ที่เจ้หลีได้นำมาแบ่งปันให้กับพวกเรานะค่ะ.... เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ   โดย: jomjai IP: 223.206.42.61 6 มีนาคม 2554 21:07:23 น.

สวัสดีค่ะเจ๊หลี ได้ยินชื่อเจ๊หลีจากหลายๆบล็อกแต่ก็ไม่เคยเข้ามาเที่ยวบ้านเจ๊หลีเลย ด้วยไม่รู้ว่าชื่อบล็อกอะไรวันนี้ไปเจอเจ๊หลีไปคอมเม้นท์ที่บล็อกหนึ่ง เลยตามมาติดๆเลย เข้ามาเห็นบล็อกแล้วอึ้ง ทึ่งเลยเกิด(อยากรู้อยากเห็นเรื่องของเจ๊หลีขึ้นมาทันที ) เข้ามาอ่าน Tag ก่อนเลยค่ะชื่นชมเจ๊หลีมากเลยค่ะ เลยขออนุญาติเจ๊หลี แอดนะคะเพราะมีอะไรที่น่าสนใจมากมายขอบคุณจริงๆที่มีบล็อกดีๆแบบนี้ คงต้องใช้เวลาอีกมากมายกว่าจะเที่ยวชมบ้านหลังนี้ได้หมด ปล. บ้านแม่สามข้าวอยู่ จ. กาญจนบุรีค่ะบ้านใกล้เรือนเคียงเจ๊หลีเลย   โดย: แม่สามข้าว (sinaporn ) 11 มีนาคม 2554 18:00:04 น.

ได้อ่านประวัติเจ๊หลีแล้วทึ่งมากคะ ฉันเองก็เป็นลูกคนจีน ก็มีความรู้สึกเหมือนกับคุณ คุณเก่งและใจดีมากที่อุทิศ ความรู้ให้กับคนอื่นโดยไม่หวงเลย ขออนุญาตนับถือคุณเป็น ครูนะคะ ดิฉันเองเพิ่งเข้าอ่าน Tag ครั้งแรก แต่เคยเข้ามาดู สูตรบ้างชอบมาก กะว่าจะเอาสูตรขนมมันเทศไปทำดู แต่ไม่มีสูตรเลยคะ จะขอสูตรได้บ้างไหม ถ้าได้ส่งมาที่ jyindeepimol@yahoo.com ขอบคุณคะ   โดย: จิรพร (เจ้เล็ก) IP: 115.67.187.136 15 เมษายน 2554 18:45:38 น.

เข้ามาอ่านช้า บอกได้คำเดียวค่ะว่าสุดยอดแห่งหญิง นับถือเจ๊หลีมากๆค่ะ   โดย: bear hunt 24 พฤษภาคม 2554 2:07:27 น.

เพิ่งมีโอกาสได้เข้ามาอ่านค่ะ ประทับใจจัง หนูขอชื่นชมจากใจจริงเลยค่ะ ด้วยความนับถือนะคะ   โดย: coji 27 พฤษภาคม 2554 19:19:21 น.

แอบปริ้นสูตรดีดีของเจ้หลีไว้เยอะมากเพิ่งใด้อ่านชีวประวัติ ของเจ้หลีประทับใจกับความคิดดีดีที่แบ่งปันแก่ทุกคน ขอชื่นชมอีกคนค่ะ   โดย: ppjuly IP: 118.172.93.149 13 มิถุนายน 2554 22:36:49 น.

ขอบคุณเจ้หลีที่แบ่งปัน ทั้งสูตรดีๆต่างๆ เทคนิคต่างๆ รวมไปถึงประสบการณ์ชีวิตที่ต้องน้ำมาปรับใช้กับตัวบ้าง ขอให้เจ้หลีมีความสุขกับสิ่งที่ทำทุกๆอย่าง รวมถึงครอบครัวที่น่ารักตามแบบฉบับของเจ้หลีตลอดไปนะคะ   โดย: colourfulbake 18 กันยายน 2554 22:57:30 น.

ติดตามผลงานของเจ้หลี กินๆเที่ยวๆ มาหลายปีแล้วค่ะ อยู่ๆ search หาblog กินๆเที่ยวๆ ไม่เจอหายไปจากสารบบ จนมาเจออีกครั้งเปลี่ยนชื่อ blogมา รอบนี้กลัวหาไม่เจออีก ขอ add นะคะ ขอบพระคุณเจ้หลีที่แบ่งปันความรู้เรื่องต่างๆ โดยเฉพาะ Chinese Foods มีประโยชน์มากๆ รอติดตามผลงานต่อไปนะคะ   โดย: winter green berry 24 พฤศจิกายน 2554 15:20:34 น.

อ่านซะเพลินเลยค่ะ ชีวิตสมบุกสมบันดีนะค่ะ แต่ก็ยินดีด้วยที่ลูกๆน่ารัก ปรกติบีจะแวะมาแค่ดูสูตร มาหาแรงบันดาลใจว่า วันนี้อยากกินอะไรดีหว่า แบบนี้แหละค่ะ วันนี้ได้มาอ่านประวัติด้วย น่ารักดีค่ะ ขอบคุณมากๆที่แบ่งปันนะค่ะ   โดย: Bubble-Bee (sweetibee ) 1 เมษายน 2555 16:11:37 น.

เพิ่งมีโอกาสได้เข้ามาอ่านค่ะ ซึ้งมาก ชีวิตของคุณหลี สามารถเป็นแรงบันดาลใจให้ใครหลายๆคน ฮึดสู้ได้เลยค่ะ นับถือในความอดทนและขอบคุณที่แบ่งปันค่ะ   โดย: EndlessRoad 24 สิงหาคม 2555 4:31:36 น.

อีเจ๊หลีเอ๊ย ทรหดจริงๆ เลย ชั้นเคยนึกว่าเจ๊ไปได้ดีมีสุข ที่แท้แล้วไปสุกๆ ดิบๆ มีรสชาดไปอีกแบบ ถือว่าเจ๊ทำได้ดีมากๆ เลย ชีวิตนี้คุ้มแล้วล่ะ ได้เป็นลูกที่ดีของพ่อของแม่ ได้เป็นน้องที่ดีของพี่ ได้เป็นพี่ที่ดีของน้อง ได้เป็นภรรยาที่ดีของสามี ได้เป็นแม่ที่ดีของลูก ได้เป็นสะใภ้ที่ดีของพ่อแม่และน้องของสามี....ขอแสดงความนับถืออย่างยิ่ง อย่างยิ่ง ........   โดย: วิเชียร สาธิต มศก . IP: 223.206.38.17 22 พฤศจิกายน 2555 16:36:09 น.

น้องสะใภ้หนูเป็นคนจีน ออกมาค้าขายกับน้องชายของหนูแต่บางครั้งเธอยังต้องไปช่วยแม่เธอขายของเพราะไอ้พี่ชายเฮงซวยของเธอไม่ช่วยแม่ขายของ ร้านของเธอเองก็ขายดีมากๆ พอไปช่วยแม่ขาย น้องหนูก็ยุ่งอยู่คนเดียว หนูโมโหมาก หนูบอกว่าเธอขายที่นี่เงินเป็นของเธอเองแต่ว่าถ้าเธอไปขายที่บ้านแม่เงินเป็นของพี่ชายเธอนะ ที่นี่เธอไม่ต้องแบ่งเงินใคร ไม่ต้องปรนนิบัติพ่อกับแม่สามีหรือพี่น้องของสามี หนูก็เป็นผู้หญิงหนูทนไม่ได้ที่ใครจะมาเอาเปรียบแล้วไอ้ที่มาเอาเปรียบก็ใช่ใครอื่นพี่น้องตัวเอง หนูบอกคิดดูให้ดีนะ หนูเกลียดมากถ้าใครมาเปรียบลูกชายกับลูกสาวใกล้หนูจะบอกเลยว่าลูกชายบวชให้ครั้งเดียวไม่มาดูแลและยังต้องไปเป็นขี้ข้าลูกสะใภ้อีกกับลูกสาวที่ดูแลตลอดไม่เคยทำความเลวหรือทำให้ขายหน้าอยากอยู่กับใครมากกว่ากัน เกิดเป็นผู้หญิงบวชไม่ได้แต่ไม่เคยทำความเลวสะอาดเรียบร้อยมาตลอดแบบนี้ยังไม่ดีอีกหรือ งงกับคนแก่ๆโบราณจริงๆ บ่นมาซะเยอะเลย สวัสดีค่ะเจ๊หลีหนูขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ ขอบคุณมากค่ะสำหรับสูตรอาหารอร่อย   โดย: สะใภ้ฝรั่ง IP: 87.64.20.104 29 ธันวาคม 2555 5:20:08 น.

แล้วหนูจะเป็นผู้หญิงแกร่งแบบเจ๊หลี   โดย: สะใภ้ฝรั่ง IP: 87.64.20.104 29 ธันวาคม 2555 5:22:24 น.

ขอชื่นชมด้วยใจจริงนะคะ   โดย: Pa~Mam@Andaman IP: 171.5.0.247 2 มีนาคม 2556 11:34:20 น.

อ่านไปยิ้มไปครับ สู้ๆ   โดย: ta IP: 110.171.131.24 2 มิถุนายน 2556 14:56:46 น.

สุดยอดจริงๆค่ะ ขอบคุณนะคะสำหรับสิ่งดีๆ   โดย: malee-lek IP: 182.52.177.163 10 กรกฎาคม 2556 14:00:35 น.

ขอชื่นชมคุณหลี ด้วยคน ค่ะ   โดย: jj IP: 202.183.235.8 18 กรกฎาคม 2556 13:01:22 น.

อยากเรียนทำขนม ช่อม่วงคะ รับสอนไหม   โดย: ปอ IP: 124.122.121.234 27 สิงหาคม 2556 12:49:32 น.

ตอนแรกกะว่าจะกลับมาอ่านเพราะเห็นเรื่องมันยาววววว แต่อ่านแล้วต้องต่ออ่ะเจ๊หลี... วางไม่ลงจริงๆ ชอบมุมมองของเจ๊หลีนะคะ... ป้าลีเป็นแม่คนหนึ่งที่ไม่ได้มีโอกาสได้เลี้ยงลูกของตัวเองด้วยตัวเอง...แต่ป้าลีซาบซึ้งกับความเป็นแม่ของ คุณแม่ทุกคน เนื่องด้วยเพราะว่าตัวเองไม่มีโอกาสได้ทำหน้าที่ตรงๆ ได้แต่อ้อมๆอ่ะนะ แต่ก็รอเวลาอยู่... บางครั้งต้องอดทนเพื่อให้ได้สิ่งที่ต้องการเหมือนกัน...ทนแค่ใหนก็ต้องทำเพราะว่าไม่อย่างงั้นเหตุการณ์มันอาจจะแย่ไปกว่าเดิม... ชีวิตก็แบบนี้นะคะ...หลายครั้งที่ได้อย่างเสียอย่าง.. และหลายครั้งที่ต้องมองเห็นวันข้างหน้าไม่ใช่มองแค่วันนี้.. ขอบคุณที่แชร์เรื่องราวดีๆนะคะ... ป้าลีขออนุญาติแวะมาอีกนะคะ   โดย: Lee Jay 18 ตุลาคม 2556 14:19:33 น.

ชอบจังค่ะอ่านแล้วมีไฟเดินต่อไปน่ารักดีอ่ะ   โดย: arumijung IP: 124.122.82.18 11 กุมภาพันธ์ 2557 13:01:16 น.

เจ๊หลีสอนทำเฉาก๊วยให้หน่อยค่ะ ลองทำหลายครั้งแล้วไม่สำเร็จค่ะ อยากได้แบบอาแปะที่ขายอยู่ตลาดซอยกลางหน้าองค์พระปฐมเจดีย์ค่ะ พอดีว่ามีลูกหลายคน4คนค่ะและสามีทำงานคนเดียว ก็เลยอยากมีรายได้ไว้ให้ลูกเรียนสูงๆค่ะ ขอขอบพระคุณเจ๊หลีค่ะ   โดย: มาม้าลูก4 IP: 171.5.144.244 1 มีนาคม 2557 13:01:31 น.

ขอบคุณที่ทำให้เจอบล๊อกนี้ พี่เก่งมากๆ และใจดีด้วย อธิบายสูตรแบบเข้าใจมาก แต่ฝีมือพี่ขั้นเทพ จะขอติดตามอ่านไปเรื่อยๆนะคะ   โดย: มิวมิว IP: 180.183.119.250 6 มิถุนายน 2557 17:10:40 น.

สวัสดีค่ะ เป็นแฟนบล็อกเจ๊หลีมานานแล้วค่ะ ตามติดสูตรซาลาเปา ยังไม่ได้ทำซักที หลายปีมากแล้วตั้งแต่เรียนมหาลัย ตอนนี้เป็นแม่ลูก 2 ไปแล้ว ยังไม่ได้ทำเลย ตอนนี้กลับมาอีกครั้ง ต้องสมัครสมาชิกพันทิพย์กันเลย ขอเริ่มต้นใหม่ซักครั้งนะคะ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยค่ะ Love Love อะ ค่ะ   โดย: อามุ่ย (สมาชิกหมายเลข 1575093 ) 5 สิงหาคม 2557 14:23:22 น.

ขอชื่นชมเจ๊หลีมากครับและปรบมือให้ดังๆเลยครับ   โดย: เฉลิมชาติ IP: 110.171.12.13 30 สิงหาคม 2557 12:24:52 น.

ก๊อกๆ เจ๊หลี อยู่บ้านมั๊ยคะ   โดย: Lee Jay 12 ธันวาคม 2560 2:03:24 น.