If...








“ถ้าไปแล้วอยู่ไม่ได้จะทำไง”



“ถ้าหิวขึ้นมาตอนดึกล่ะจะกินอะไร”



“ถ้าทำไม่เป็นแล้วเค้าจะว่าอะไรไหม”



“แล้วถ้า....ฯลฯ”




........ SmileySmileySmiley........




คำถามเป็นชุดยิงรัวออกมาราวเอ็มสิบหกจากเพื่อนคนหนึ่ง
ทันทีที่เขารู้ว่าเราจะไปอบรมวิปัสสนาซึ่งบริษัทเป็นเจ้าภาพ



“ถ้าไปแล้วจะได้อะไรกลับมาไม๊ฮึ?”



เป็นคำถามปิดท้ายที่ต้องการคำตอบหรือไม่ ก็มิอาจรู้ได้
แต่เราก็ตอบไปอย่างวอนตายว่า...


“ถ้ารู้แล้วจะไปเร้อะฮึ?”




เพราะเราเองก็เป็นมนุษย์ “ถ้า” มาก


ที่เกิดในครอบครัวใหญ่
เติบโตในเมืองใหญ่
ไปไหนมาไหนก็ยกโขยงกันเป็นกลุ่มใหญ่
แม้กระทั่งไปปฏิบัติธรรมที่แล้วๆ มาก็ยังอยู่รวมเป็นกลุ่มใหญ่
เพราะเรื่องผีนั้นเรื่องใหญ่Smiley

จึงอดคิดไม่ได้ว่า...

“ถ้าต้องปลีกวิเวกไปปฏิบัติธรรมคนเดียว เราจะอยู่ได้ไหมนะ”





พระอาจารย์พรหมวังโสเคยกล่าวไว้ว่า


“คิดน่ะ มันยากกว่าทำเยอะนะ”



บางทีเราอาจจะปล่อยให้“ถ้า” มีอิทธิพลกับชีวิตเรามากเกินไปแล้วก็ได้

แล้วจะเลือกสิ่งที่ยากกว่าทำไม?
ลองทำซะเลยก็หมดเรื่อง...เนาะ








รู้สึกตัวอีกทีก็ถูกบริษัทส่งมาปฏิบัติธรรมที่จ.ฉะเชิงเทราซะแล้ว
กับโครงการ "การพัฒนาจิตเพื่อให้เกิดปัญญาและสันติสุข" ของคุณแม่สิริ กรินชัย

เมื่อย่างก้าวเข้ามาที่นี่...ก็หมายความว่าการอยู่ตัวคนเดียว 7 คืน 8 วันของเรากำลังจะเริ่มต้นขึ้นแล้ว
(หากจะถอยตอนนี้คงไม่ได้แล้วสินะ...)









แต่พอเห็นที่พักแล้วใจป๊อดๆ ก็กลับชื้นขึ้นมาบ้าง
เพราะที่นี่เป็นกุฏิสร้างด้วยปูนดูมิดชิด ปลอดภัย แต่ละหลังก็ไม่ห่างกันมากนัก
ตกกลางคืนคงไม่น่ากลัวอย่างที่คิดเป็นแน่แท้Smiley










เราได้พักหลังนี้ :D
ขอบคุณผู้ใจบุญที่บริจาคเงินสร้างมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ








ด้วยความที่พอมีประสบการณ์จากปีที่แล้วมาบ้าง
ปีนี้เลยเตรียมตัวพร้อมเป็นพิเศษ อะไรที่จะทำให้การปฏิบัติสะดวกขึ้นก็สรรหามาพร้อมสรรพSmiley


....แต่.....

สี่เท้ายังลื่นปื๊ด.....คนหน้าจืดอย่างปุ๊กหรือจะไม่พลาด




เพราะดันประมาทความมืดต่างจังหวัดมากไป
ไฟฉายอันเล็กที่เตรียมมาเลยกลายเป็นไม้จิ้มฟันแทนซะงั้นนิ







ถึงแม้จะยืมมาจากวิทยากรแต่ก็เหลืออันเล็กสุด มองทางแทบไม่เห็นอยู่ดีง้ะ!Smiley


ช่วงเวลาเดินไปเดินกลับที่พัก-ศาลาปฏิบัติจึงเป็นเวลาที่เราต้องใช้สติสุดๆ
เพราะไม่เพียงสิ่งกีดขวางในความมืด แต่ยังมีสัตว์ต่างๆ อยู่ตามรายทางคอยต้อนรับอีกด้วย
จนเพื่อนร่วมปฏิบัติหลายคนบอก (ทีหลัง) ว่าเราดูขลังมาก
ไปไหนก็มองพื้นตลอด ชะรอยจะเป็นชีที่อาศัยอยู่ที่นี่เป็นแน่แท้ ^_^"




.....แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นแล้ว.....








ภาพลักษณ์มันก็ไม่ช่วยอะไรเลยจริงๆ นะ




ยิ่งพอกลางคืนเยี่ยมกรายเข้ามา...
เราจึงได้รู้ว่าที่เรากระหยิ่มยิ้มย่องเมื่อเช้านั้นเราเข้าใจผิดทั้งเพ
การที่กุฏิใกล้กันนั้นไม่มีผลอะไรเลย......
ไม่เลยจริงๆ....







เตียงไม้ที่ใช้นอนช่างสั่นและลั่นได้หลอนจิตยิ่งนัก
ไม่รวมแสง (คาดว่าไฟฉาย) ที่ส่องเข้าหน้าเราตอนดึกๆ หลายหนแบบไม่รู้ที่มาและไร้เสียงฝีเท้าคน
เดี๋ยวเสียงก๊อกแก๊ก....เสียงจิ้งจกดังก้องในความมืด
ในขณะที่บรรยากาศข้างนอกกลับเงียบสนิทจนน่าใจหาย......เงียบเหลือเกิน......









"โบร๋ววววววววววว"


เสียงระฆังปลุกตอนตี 4 ยังไม่สู้เสียงหมาหอนที่ดังกว่า
เผลอแป๊บเดียวก็ได้เวลาที่ลูกโยคีต้องตื่นมาปฏิบัติในเช้าวันใหม่Smiley
แต่เราลุกมาล้างหน้าแปรงฟันนานแล้ว...เพราะเตียงลั่นแอ๊ดอ๊าดจนนอนไม่หลับ

(จะหักก่อนครบ 7 คืนไหมนิ...หวั่นใจเลื้อเกิน )



วันที่สองนี้ถือเป็นวันปราบเซียน

เพราะที่นี่มีเวลาพักก็เพียงชั่วเวลาสั้นๆ (มาก)
นอกนั้นล้วนเป็นเวลาปฏิบัติซึ่งเน้นการเจริญสติและเดินจงกรมมากกว่านั่งสมาธิ
ทำเอาคนที่ชอบนั่งสมาธิไม่ชอบจงกรมอย่างเราปวดระบมไปทั้งตัว
เลยต้องทาน้ำมันมวยของวิทยากรไป ปฏิบัติไป....

ได้อารมณ์ปาเกียว featuring บัวขาวยิ่งนัก




และส่วนหนึ่งที่เป็นแรงผลักดันให้เราปฏิบัติต่อไปไม่ท้อก็ต้องยกให้พวกเขาเหล่านี้






คนที่มีปัญหากลับไม่คิดว่าเป็นปัญหา
แล้วถ้าเราที่ไม่มีปัญหา  จะทำตัวมีปัญหาล่ะก็นะ...แค่คิดก็อายแล้ว








โดยเฉพาะคุณยายเหวียน

คุณยายเดินเข้ามาทักเราเกี่ยวกับเรื่องการทานอาหาร
เพราะเราและคุณยายถือศีลแปดเหมือนกัน
วันที่สองนี้เลยมีโอกาสได้ช่วยเหลือคุณยายเล็กน้อย
เช่นตักข้าวตักน้ำให้ พาไปส่งที่โต๊ะอาหารบ้าง 
เพราะคุณยายแก่มากแล้ว ไม่ค่อยมีแรง แถมยังมีโรครุมเร้าอีกต่างหาก
ความชื่นชมที่เรามีต่อคุณยายเลยทำให้เราพอจะมีกำลังใจผ่านสองวันแรกไปได้
แม้จะกระท่อนกระแท่นเพราะเจ็บขาน่าดูก็ตามที -_-"




แต่พอเริ่มต้นวันทีี่สามเท่านั้นล่ะพี่น้อง....
ความเจ็บก็พุ่งถึงขีดสุด Smileyจวนจะทนไม่ไหวอยู่รอมร่อ ขาเดี้ยงแหล่มิเดี้ยงแหล่

จังหวะที่ใกล้จะได้พักเราจึงตั้งใจว่าจะขอไปนั่งพักนวดน้ำมันปาเกียวสักหน่อย
และนั่นก็เป็นจังหวะเดียวกับที่คุณยายเหวียนเรียกเราไว้...

“หนู...เดี๋ยวไปห้องยายหน่อยนะ”



คุณยายย้ำหลายครั้งหลายคราเหมือนมีเรื่องสำคัญเร่งด่วนมาก
เราจึงตกลงอย่างว่าง่ายแบบลืมเจ็บขาไปชั่วขณะ
เพราะคิดว่าคุณยายอาจจะไม่สบายต้องการคนไปส่งหรือเปล่า
แต่แล้วเมื่อเดินไปได้ครึ่งทางคุณยายก็กลับเฉลยให้เราผิดคาด....

“ยายจะเอาใบให้...เค้าฝากมาให้ทำบุญ จะเอาบุญให้หนูด้วย"







นอกจากตอนนั้นจะบ่จี๊แล้ว
เรายังอดมองโลกแง่ร้ายตามประสาคนกรุงในดงพุทธพาณิชย์ไม่ได้ว่า
การคะยั้นคะยอมาก = ดูไม่น่าไว้ใจมาก
ยิ่งคุณยายมาเกาะแขนเราไว้ ย้ำให้เราไปที่ห้องมากครั้งแค่ไหน ใจเราก็ยิ่งสวนทางมากเท่านั้น
นี่ถ้ายิ่งเป็นวัดที่เราไม่ศรัทธา เราจะทำไงดีนะ

...และนั่นก็เป็นอีกครั้งที่เราคิดผิด...





เพราะใบที่ว่าคือ “ใบอนุโมทนาบัตร” ที่คุณยายไปทำบุญมา


ท่านเอามาเพื่ออยากให้เราได้ร่วมอนุโมทนา ท่านต้องการแบ่งบุญให้เราต่างหาก
ไม่มีคำพูดเพื่อเรี่ยไรให้ทำบุญเลยแม้แต่คำเดียว...

ยิ่งไปกว่านั้น...ท่านยังสอนการปฏิบัติให้เราอย่างตั้งใจ
สอนให้มีสติในชีวิตประจำวัน ไม่ว่าจะทำอะไรก็ตาม เพราะนั่นคือหัวใจของการปฏิบัติ
ตัวอย่างเช่นคำสอนช่วงหนึ่งของคุณยายที่ว่า...


“การทำความดีจะทำให้เราอยู่ในโลกนี้และโลกหน้าอย่างคนที่ทุกข์น้อย
แต่การทำให้เราไม่ทุกข์อีกมีแค่การปฏิบัติเท่านั้นแหละหนู

การปฏิบัติไม่ใช่หนีทุกข์ แต่เมื่อเกิดทุกข์ให้เรามีสติ
ธรรมดาโลกมีเรื่องมากระทบตลอด
แต่หากหนูมีสติหนูจะไม่หวั่นไหวมากจนเกินไป...นี่ล่ะประโยชน์ของสติ”









ยิ่งคุณยายเมตตาแนะนำเรามากเท่าไหร่ ให้ศีลให้พรเรามากเท่าไหร่
เราก็ละอายแก่ใจตัวเองที่มองคุณยายในแง่ร้าย และสำนึกมากขึ้นเท่านั้นว่า

เราปล่อยให้ "ถ้า" มันมีอิทธิพลกับชีวิตมากไปแล้วจริงๆ ด้วยนะ....




แต่เพราะการได้คุยกับคุณยายแท้ๆ...
เราถึงได้หันมาตั้งใจปฏิบัติอย่างหมดถ้า
และได้พบคำตอบอะไรหลายๆ อย่างที่เราไม่เคยได้พบเจอมาก่อน
แถมยังทำให้เวลาผ่านไปไวจนคิดไม่ถึง

จากวันที่ 3...4...5...6...
จนเผลอแป๊บเดียวก็ได้เวลาที่จะต้องปิดการอบรมในครั้งนี้แล้ว






เนื่องจากตอนที่ไปเป็นช่วงวันเกิดของอ.นิศารัตน์ วิทยากรหลักของการอบรมครั้งนี้
ลูกโยคีเลยมีเซอร์ไพรส์วันเกิดให้อ.นิศารัตน์ด้วยการมอบดอกไม้ให้ในวันปิดด้วยค่ะ
น่ารักดีSmiley




ภาพประทับใจระหว่างอ.นิศารัตน์กับพี่หมอท่านหนึ่ง

พี่หมอแอบมากระซิบตอนวันกลับว่าอยากคุยด้วยมาตลอดแต่ไม่กล้า
เพราะนึกว่าเราบวชชีอยู่ที่นี่ กลัวทักแล้วจะบาป
หารู้ไม่ว่าเราก็อยากคุยกับพี่หมอมาตั้งแต่วันแรกๆ แต่ไม่กล้าเหมือนกัน
ถ้ามาอ่านเจอก็อยากบอกว่าพี่หมอน่ารักมากเลยค่ะ Smiley
เห็นหน้าแล้วถูกชะตาแบบไร้คำอธิบาย



 -------------------------------







ได้มาอยู่กับตัวเองครั้งนี้ นอกจากจะได้คำตอบว่า "เราอยู่ได้" แล้วSmiley
เรายังได้อีกหนึ่งคำตอบติดตัวกลับบ้านไปด้วย




*"ยิ่งเราอยู่ในวงล้อมของคนอื่นมากเท่าไร เราจะยิ่งค้นหาตัวเองไม่เจอเท่านั้น 

เพราะเรามักจะยุ่งกับเรื่องของคนอื่นตลอดเวลา 

คอยแต่จะดูว่าคนนั้นดี..คนนี้ชั่ว..คนนั้นถูก..คนนี้ผิด...

นั่นเรามองเห็นแต่คนอื่น เรามองออกไปข้างนอก  มองรอบตัว

แต่เราไม่เคยมองเห็นตัวของเราเองเลย..."


*ที่มา : หนังสือทางพ้นกรรม  ผู้เขียน : คุณพัชราภา






.........................................




หนหน้าถ้าเพื่อนถามอีกว่าไปแล้วได้อะไร
เราอาจจะตอบได้อย่างเต็มปากแล้วว่า



"ก็ได้กระจกกลับมาหนึ่งบานไงฮึ" Smiley






ถ้ามากก็มากเรื่อง
การทำเรื่องง่ายๆ อย่างหยิบกระจกมาส่องใจตัวเอง
มันอาจจะทำให้เราพบคำตอบได้เร็วกว่าที่คิดก็ได้เนอะ





 

Create Date : 20 พฤศจิกายน 2552
94 comments
Last Update : 24 พฤศจิกายน 2552 18:13:53 น.
Counter : 2575 Pageviews.

 




....แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นแล้ว.....















เราก็ยังต้องเรียนรู้เรื่องสติอีกมากทีเดียวนะ....

(ขากลับจากกุฏิคุณยายก็หลงทางอีกตามระเบียบ...ไม่เสียยี่ห้อจริงๆ เรา)

 

โดย: Hobbit 23 พฤศจิกายน 2552 13:07:21 น.  

 

เดี๋ยวๆๆๆ ขำก่อน...กร๊ากกกกกกั่กๆๆๆๆ
พี่อ่านไปขำไปอะปุ๊ก
บรรยายได้ตรงตามที่คิดที่กลัวเลยอะ

พี่นะมีแผนจะไป จะไป แล้วก็ว่าจะไป
จนป่านนี้มีมารมาพจญ...สรุป ยังไม่ได้ไป
มารตัวนึงก็ คือใจเรานี่แหละ...บอกตรงๆ กลัวผีอะ
แบบไปด่าใครๆ ไว้เยอะ กลัวจิตตัวเองตามมาหลอน..
เราคิดเราก็จะกลัว เสร็จ 7 วันคงแพนด้าแน่นอน
ยิ่งอ่านที่ปุ๊กไปแล้วหยองอะ
กลัวๆๆๆ...กลัวกลับมาสติแตกยิ่งกว่าเดิมแน่เลย..

แต่ก็ยังอยากไปนะ ต้องหาที่ๆ ไม่น่ากลัว 555 ชิมิๆ

อุอุ ได้เม้นท์ต่อน้องปุ๊กด้วยแฮ่ะ
เออ ไหนว่า a-l ป่วย...แล้ว h รอดได้ไงเนี้ยะ

 

โดย: พี่ปุ๊ก - มุจฉานะ IP: 113.53.141.140 23 พฤศจิกายน 2552 21:40:49 น.  

 

สวัสดียามเช้าครับน้องปุ๊ก


บล็อกนี้พี่ก๋าอ่านแล้วชอบจังครับ
นอกจากการ์ตูนจะสวยขึ้น

หลายๆประโยคในบล็อกก็ทำให้พี่ก๋าต้องฉุกคิดอะไรหลายอย่างเลย
ชอบบทสนทนาระหกว่างน้องปุ๊กกับคุณยายนะครับ








 

โดย: กะว่าก๋า 24 พฤศจิกายน 2552 3:06:26 น.  

 

ขอขำก่อนค่ะ
คุณปุ๊กเขียนได้ฮามากเลยค่ะ
ประสบการณ์ตรงยังเอามาถ่ายทอดได้อย่างฮาเลยค่ะ
ถ้าเป็นชลีเจอเตียงลั่น อย่างงั้นสติแตกไม่มีปัญญาได้คิดอะไรแล้วค่ะ

อยากเข้าค่ายแบบนี้เหมือนกันค่ะ
แต่ขอไม่เป็นวัดนะคะ มัน ค่ะ

 

โดย: ChaleenaP 24 พฤศจิกายน 2552 14:54:56 น.  

 

ลืมไป จะชมว่ารูปลงสีแล้วสวยดีค่ะ

 

โดย: ChaleenaP 24 พฤศจิกายน 2552 14:55:57 น.  

 

อืม การ์ตูนสีสวยขึ้นเพราะเครื่องคอมพ์ใหม่หรือเปล่าครับ ภาพแบบนี้เอาไปตีพิมพ์ได้สบายๆเลย ได้ข้อคิดดีๆเยอะเลยครับพร้อมแนบอารมณ์ขันตามสไตล์บล๊อกนี้ ^^

 

โดย: คนชอบอ่าน IP: 203.144.130.176 24 พฤศจิกายน 2552 16:56:34 น.  

 

555555

อ่านแล้วขำดีค่ะ ได้คติมากมายอีกด้วย

ปุ๊กเองยังไม่เคยไปปฏิบัติธรรมเลย

กลัวอยู่ไม่ได้เช่นกัน กลัวหิว กลัวโน่น กลัวนี่

รูปสวยมากค่ะ ชอบๆ

 

โดย: KaPookLook (pook_sb ) 24 พฤศจิกายน 2552 19:16:05 น.  

 

คิดเหมือนคุณก๋าเลย นอกจากการ์ตูน รูปประกอบสวย และฮามากๆแล้ว ยังได้อ่านเรื่องดีๆ มีคำดีๆเยอะเลยค่ะ ดีใจที่ได้มาอ่านจริงๆ

พุทธพานิชย์ ชอบคำนี้จริงๆ เป็นเราก็คงอดระแวงตอนแรกไม่ได้ว่าคุณยายจะเรี่ยไรอะไรเนี่ย แล้วถ้าเราเป็นคุณปุ๊ก ก็คงรู้สึกผิดเหมือนกัน โธ่ คุณยายมีน้ำใจจะให้อ่านใบอนุโมทนาบุญ

คำว่า ถ้า ถ้า ถ้า ตอนนี้เราก็ประสบปัญหาอยู่ และคิดว่าหลายๆคนบนโลกก็ยึดกับคำว่าถ้าจนทำให้เราสร้างกำแพงหลายๆอย่างขึ้นมา (หมายถึงสร้างมากจนไป จนปิดล้อมตัวเองด้วยกรอบของกำแพงใหญ่น่ะค่ะ)

อ่านแล้วช้อบชอบค่ะ

ขออนุโมทนาบุญในการไปปฎิบัติธรรมครั้งนี้ด้วยนะคะคุณปุ๊ก

 

โดย: KOok_k 24 พฤศจิกายน 2552 19:25:15 น.  

 

บ้านนี้ใช้เวลามีสาระมากเลยล่ะจ้ะ นับถือๆ

ดูรูปตูนละชอบๆๆๆ แอบขำอ้ะ

แซลลี่ทำแบบนี้บ่ค่อยจะเป็น เหน็บจะกิน แถมฟุ้งซ่านจินตนาการเป็นที่หนึ่งเลยมาเย็บปักถักร้อยอ้ะจ้ะ หนุกดี

 

โดย: แซลลี่ (lazypiggy ) 24 พฤศจิกายน 2552 21:19:27 น.  

 

กร๊าก.... ดูรูปไป อ่านไป ก็นึกหน้าแม่ชีปุ๊กผู้ซึ่งบวชมานานแล้ว ไปพลางๆ

"การคะยั้นคะยอมาก = ดูไม่น่าไว้ใจมาก" อ่านแล้วพี่ก็อดรู้สึกผิดไปด้วยไม่ได้
หลายครั้งหลายหนที่เราอยู่ท่ามกลางคนเมือง จนเราหวาดระแวงความมีน้ำใจของคนอื่น
หรือไม่ก็คนอื่นที่อาศัยน้ำใจที่คนอื่นหยิบยื่นให้ ตลบหลังอย่างเลือดเย็นก็มี

แต่พี่ก็ยังดีใจที่หนูปุ๊กเพียงแต่ระแวงในใจ แว้บ แค่นั้น
ไม่ได้แสดงอะไรออกมาก่อนอย่างคนขี้ระแวงบางคน ที่จะทำให้คุณยายเสียใจ
หรือทำให้รู้สึกผิดเองมากกว่านี้

ตกลงพี่กลายเป็นจำเลยที่หนึ่งแบบไม่รู้ตัวไปแล้วหรือคะ
ดูไปก็เห็นทุกข์ของความอยากกินขนมพี่ไปละกัน
ใจร้ายของแท้

 

โดย: HoneyLemonSoda 24 พฤศจิกายน 2552 22:11:57 น.  

 





ตอบคุณคนชอบอ่าน คอมก็มีผลส่วนนึงค่ะ ปกติอยู่บ้านจะไม่ค่อยมีเวลาแต่งรูปนานๆ
ส่วนสแกนเนอร์ก็ใช้ที่ทำงาน (จะแต่งรูปที่ทำงานก็จะมิค่อยปลอดภัยเท่าไหร่)
พอซื้อคอมใหม่ก็วาดในคอมมันซะเลยค่ะ สะดวกดี ดีใจที่บลอคนี้ให้สาระได้บ้างนะคะ
ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันค่ะ

ตอบคุณพิมจากบอคก่อนโน้น เผื่อคุณพิมผ่่านมาอ่าน (ขอโทษนะคะที่ตอบช้า)
น่ารักจังเลยค่ะที่โทรหาครอบครัว อ่่านแล้วดูอบอุ่นดีค่ะ
จะว่าไปเรามีนิสัยการใช้มือถือคล้ายกันมากเลยนะคะนี่
ขอบคุณสำหรับคำอวยพรสารทจีนนะคะ ช่วงนี้อากาศเย็นแล้วคุณพิมรักษาสุขภาพด้วยนะคะ


ส่วนเพื่อนๆ พี่ๆ ในบลอคเดี๋ยวปุ๊กตามไปคุยด้วยที่บลอคเช่นเคยนะคะ
ขอบคุณที่แวะมาทักทายค่า

 

โดย: Hobbit 24 พฤศจิกายน 2552 23:27:10 น.  

 

คุณปุ๊ก

เย้ๆ มาอัพบล็อกแล้วและได้กลับมาอ่านสิ่งดีๆ แถมมี
ขำๆ ฮาๆ ให้เราได้คลายเคลียดกันแล้วก็ยังทำให้เราได้อะไร
หลายอย่างเพิ่มเติมกับการไปปฏิบัติธรรมครั้งนี้ของงคุณปุ๊ก
นะค่ะ และเราคิดว่ามันคงมีสักวันที่เราจะพร้อมและ
ปราศจากคำว่า "ถ้า" ไปซะ มันอาจจะดีถ้าหากว่าเราไม่สร้าง
เงื่อนไขให้ตัวเองมากเกินไปเน๊าะ เพราะว่ามัวแต่กลัว
ไปก่อนและก็ไม่ยอมทำ เลยอาจจะทำให้พลาดสิ่งดีๆ เหมือนที่
คุณปุ๊กไปปฏิบัติธรรมหนนี้ล่ะจ้ะ


จริงนะ เรื่องราวอ่านไปขำไป แบบนี้ไมมีรวบรวมเป็น
หนังสือเหรอคะ เราแนะนำนะเพราะว่าสามารถนำเสนอได้
เพราะอารมณ์ขำฮาแบบคุณปุ๊กนี่ล่ะที่เราว่าสังคมตอนนี้
กำลังต้องการเลยค่ะ ..



คิดถึงนะคะ อ่านแล้วก็ต้องแนะนำต่อเลยกับบล็อกนี้
เพราะตอนนี้เราเป็นแนวมีบล็อกแนะนำให้คนอื่นๆ อ่านได้
เพราะมีบางคนนอกบล็อกเค้ามาถามว่ามีอะไร
ช่วยอยากให้อ่านเรื่องดีๆ ไม๊เราว่าวันนี้เราส่งบล็อกคุณปุ๊ก
กระจายล่ะคะ .... สิ่งดีๆ แบบนี้ไม่นำเสนอไม่ได้แล้วสิค่ะ

 

โดย: JewNid 25 พฤศจิกายน 2552 8:08:28 น.  

 

ล่ายๆ เดี๋ยวจัดการให้นะก๊าบบบบ
แต่พี่ดูก็ไม่เป้นไรนี่น่า
อีโม่จุ๊ๆ อะ

 

โดย: มัจฉานุ..ม่ะได้ล็อคอิน IP: 118.172.113.106 25 พฤศจิกายน 2552 19:36:17 น.  

 



วันนี้วันพระขึ้น 8 ค่ำเดือน 1
วันนี้เป็นวันสดใส..สีเขียวที่แสนสุข


อำนาจที่ปราศจากเหตุผล คืออำนาจของคนพาล
อำนาจที่ปราศจากความเมตตา คืออำนาจที่นำมาซึ่งความปราชัย

วันนี้คุณแคทได้ไปนั่งฟังพระท่านสวดมนต์..กัณฑ์เทศน์..
ไม่เคยไปเลยค่ะ
20 นาที่ที่ยิ่งใหญ่ค่ะถึงเสียงดังแต่ไม่สับสน..ได้ยินบทสวดชัดถ้อย

อนุโทนาบุญครั้งนี้ที่คุณแคทได้รับ
นำมาเยือนหากัลยาณมิตรที่แสนดีของคุณแคทเสมอ

สาธุ...



ขอบคุณมากค่ะคุณปุ๊ก..ไม่ได้แวะหากันนานเลยค่ะ
สบายดีนะค่ะ
ยังคิดถึงกันอยู่นะค่ะนิ
ใช่ค่ะ
ไม่น่าเชื่อเลยค่ะว่า 4 ปีละ
เพื่อนเก่าๆๆที่แสนดีหลายคนหายหมดเลยค่ะ




 

โดย: catt.&.cattleya.. 25 พฤศจิกายน 2552 20:25:48 น.  

 

ยินดีด้วยครับผ่านหลักสูตรแล้ว

ผมก็เคย(ถูกบังคับ)ไปฝึกเหมือนกันเลยครับ

หลักสูตรนี้เลย ของคุณแม่สิริ กรินชัย 7 วัน แต่จัดที่เชียงใหม่ครับ

ตอนนั้นเค้าบอก "ห้ามพูด" ด้วย อึดอัดมากมาย

แต่อาหารอร่อยมากๆ แม้ไม่มีเนื้อสัตว์ ประทับใจมากครับ

ปล. เห็นคำว่า "โยคี" แล้วนึกออกทันทีเลย เค้าเรียกเหมือนกันเลยแฮะ

 

โดย: foscarnet 25 พฤศจิกายน 2552 21:13:42 น.  

 

ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะค่ะ สู้ๆจ้า รูปการ์ตูนดูแล้วเพลินแถมตลกด้วยนะค่ะ ชอบจัง

 

โดย: สวรรค์บันดาล 25 พฤศจิกายน 2552 21:37:33 น.  

 


นำเสนอได้น่ารักจังค่ะ

 

โดย: อุ้มสี 25 พฤศจิกายน 2552 21:58:29 น.  

 

เคยเจอคำถาม "ถ้า...." แบบนี้ก่อนไปคุนหมิงเหมือนกันครับ เห็นด้วยครับ ทำอะไรก็ทำมันไปเลย

ไม่เคยปฏิบัติธรรมแบบนี้เลยครับ อยากลองหาโอกาสไปปฏิบัติธรรมแบบนี้เหมือนกัน

ตัวการ์ตูนสวยขึ้นเยอะเลย อยากถามนิดนึงที่บอกว่าใช้คอมพ์วาดนี่ ใช่เมาส์ปากกาวาดเหรอครับ

 

โดย: คุณต่อ (toor36 ) 26 พฤศจิกายน 2552 4:03:45 น.  

 

อาปุ๊ก ไปวิปัสสนามาเล่นของด้วยป่าวง่ะ

มะวานเค้าจะกดส่งปุ๊บ ไฟดับปั๊บเรย


เค้าไม่กล้าไปแบบนี้เพราะเค้ากัวผีง่ะ
ผีสาวเค้าเริ่มฝึกจวนเจียนจะเคร่งถึงขั้นฝากลุกหลานให้ม่าเลี้ยงแทนแล้ว
เพราะมันจะตัดทางโลกหนีไปบวชง่ะ

เห้นปุ๊กสนใจศึกษาแบบนี้อนุโมทนาสาธุ๊เด้อ ม่ากะลังตามไป
ตอนนี้มากาจกมั่งแล้วล่ะ แต่ส่องมั่งไม่ส่องมั่ง

 

โดย: ซซ 26 พฤศจิกายน 2552 13:28:52 น.  

 

สาธุ สาธุ
ขออนุโมทนาบุญด้วยนะคะ

สักครั้งในชีวิต
ถ้ามีโอกาสอยากให้ทุกคนได้ไปปฏิบัติธรรมค่ะ
แล้วจะ "รู้" และได้อะไรมากว่าที่คิดไว้เยอะเลย
ดีใจจังมีคนที่มีกระจกส่องตัวเพิ่มอีกแล้ว ^ ^

 

โดย: พิม IP: 118.173.223.149 26 พฤศจิกายน 2552 14:27:08 น.  

 

ขอขำก่อนนะครับ 55

เขียนการ์ตูนน่ารักมากๆเลยชอบๆๆ อ่านสนุกดี นานมั๊ยครับกว่าจะเขียนเสร็จ
เอ้าลืมๆๆ ขออนุโมทนาบุญ ด้วยครับ ไม่ได้ที่ไปถือศีลปฎิบัติธรรมมา
ผมไม่เคยไปฝึกกับสายแม่ชี สิริ กรินชัย เลยแล้วที่นี่ ทานมังสวิรัติมั๊ยครับ

หายากนะครับที่จะมีแม่ชีสาวไปปฎิบัติธรรมแบบนี้
ส่วนใหญ่จะเข้าวัด ก็ตอนอายุมากๆ ซึ่งร่างกายก็ไม่เอื้ออำนวยแล้ว

แม่ชียายเหวียนคงปฎิบัติธรรมมานาน เลยมีคำพูดแนะนำที่กินใจเราได้
ดีครับที่ไปเจอคุณยายเหวียน

ขอบคุณสำหรับทุกข้อความที่เขียนในบล็อคนะครับยาวเลยๆๆ

คุณก็เคยคิดรู้สึกเหมือนผม ก็คงพอเข้าใจความรู้สึกผม
ทีผมยังตัดเค้าไม่ได้ก็มีอีกสาเหตุนึงคือ
ห่วงเนี่ยแหละครับ
พ่อแม่เค้าแยกทางกัน ทุกวันนี้เค้าก็อยู่กับน้องชาย
หลายครั้งที่เค้าเบื่อๆเรื่องครอบครัว

ผมก็กลัวว่าเค้าจะใช้ชีวิตผิดพลาด
พอเรายังคุยยังเจอก็คิดมาก ที่เค้าไม่ใช่คนเดิมอีก
เหอๆๆ ทรมานจริงๆเลย
คงต้องหมดกรรมถึงคิดได้มั้งครับ

คิดอยู่เสมอว่าถ้าผมมีคนใหม่ก็จะไม่ยุ่งวุ่นวายกับเค้าอีก ถือว่า กรรมใครกรรมมัน
เราก็ดูแลรักเค้าเต็มที่แล้ว

แต่อีกใจก็ทำไม่ได้ 55

ขอให้เวลาช่วยให้ผมได้จริงๆเถอะสาธุ

เอ ที่ว่าขอบคุณเรื่องร้านอาหาร
ใช่แนะนำร้านมังสวิรัติรึเปล่าครับ ผมไม่ค่อยแน่ใจ
ช่วงเจ แนะนำร้านมังสวิรัติหลายคน จำไม่ค่อยได้ครับ

ดูแลสุขภาพดีๆ ห่มผ้าหนาๆ อากาศหนาวแล้วนะครับ

 

โดย: aodbu 26 พฤศจิกายน 2552 14:49:23 น.  

 

พี่ปุ๊กเก่งจังเลยอะ เป็นหนูสงสัยยอมตั้งแต่วันแรก

การ์ตูนน่ารักเหมือนเคยเลยคะ

 

โดย: น้องผิง 26 พฤศจิกายน 2552 15:23:24 น.  

 

ตะกี้มุ่งมั่นจะเม้นท์อย่างเดียว
กดปรื้ดลงล่างช่องcomment เลยไม่ได้อ่านที่คุณปุ๊กเขียนถึงพิมค่ะ
กลับมาละเลียดอ่านทุกตัวอักษรอีกที
ทุก comment...อ้าวมีถึงคุณพิม นี่
ทำเอาน้ำตาซึมเลยนะเนี้ย

ขอบคุณคุณปุ๊กนะคะ
ที่ทำให้วันนี้ยิ้มได้อีกครั้งและอีกทุกครั้งที่แวะมาอ่าน
ส่งlink นี้ให้พี่สาวด้วยค่ะเมื่อคืนเพิ่งคุยกันถึงการไปปฏิบัติธรรม
ใครๆ ก้อชอบคิดว่า ถ้า......แบบนี้ทุกคนเลยค่ะ

รักษากายและใจด้วยกัน
และมีกันไปแบบนี้นานๆ นะคะ

 

โดย: พิม IP: 118.173.223.149 26 พฤศจิกายน 2552 15:48:26 น.  

 

สวัสดียามเช้าครับน้องปุ๊ก







 

โดย: กะว่าก๋า 27 พฤศจิกายน 2552 7:18:23 น.  

 

หวัดดีครับคุณปุ๊กที่คิดถึง
เขียนภาพได้สวยเหมือนเดิม แต่เนี๊ยบมากเลยสีสรร
ชอบรูปแว๊กจังเลย

เมื่อหลายปีก่อน ผมเคยไปเที่ยวที่สถานตากอากาศบางปู
เป็นเขตพักผ่อนของทหารบก แต่ประชาชนเข้าได้
วันอาทิตย์มีลีลาศแบบสุนทราภรณ์

มาวันนึงผมไปคนเดียว ไม่คิดจะลีลาศเลยไปพักบังกะโล
ช่วงนั้นแทบไม่มีคนเพราะเป็นวันธรรมดา
ก็เลยตกลงจองบังกะโลสองวัน วันละ250บาทเอง

จ่ายเงินเสร๊จทหารพาไปบ้าน ทุกอย่างก็ปกติของมัน
แต่เสียงนกกระยางหรือสารพัดนกเยอะมาก
แต่ซักพักได้ยินเสียงอุ อุ ๆใหญ่ๆถี่ๆ
กับเสียงครางฮือๆ(อ๊ะจื๋ย)

ผมก็เผ่นออกไปขึ้นรถ ขับมาที่สำนักงานให้เช่า
แล้วถามว่าน้องเสียงอะไรไม่รู้ครางฮือๆ อุอุ
ทหารบอกว่าเสียงนกครับ ไม่มีอะไรหรอก
ผมบอกงั้นพี่ไม่อยู่ได้ไม๊ พี่เสียว อิอิ

ทหารหัวเราะขบขัน แล้วคืนตังค์ให้ผมหมด
(เอ้อ ใจดีจัง ของข้าราชการก็ดีอย่างงี้ ไม่เน้นกำไร)
ขนาดกลางวันแท้ๆ แล้วคุณปุ๊กเป็นผู้หญิง แล้วในวัดด้วยนา เอิ๊กกก

 

โดย: maczy 28 พฤศจิกายน 2552 7:26:23 น.  

 

โห อ่านเอนทรี่นี้แล้วรู้สึกดีจริงๆครับคุณปุ๊ก
การ์ตูนก็ฮาไม่มีตกเลย ขำเรื่องที่ทุกคนคิดว่าเป็นแม่ชี
ยังไม่เคยคิดไปปฏิบัติธรรมครับ คงยังไม่ถึงวัย แต่ก็มีโอกาสได้ไปในที่ต่างๆ
ที่ก็ให้บรรยากาศเหมือนการปฏิบัติธรรมอยู่บ่อยๆ
อย่างไปเข้าป่าตามดอยไกลๆ กลางคืนก็ต้องอยู่แบบไม่มีแสงไฟ อาบน้ำในลำธาร ฯลฯ
เวลาเราได้อยู่ใกล้ชิดกับธรรมชาติแบบนี้แล้วมันก็รู้สึกสบายตัวดีเหมือนกันนะครับ

 

โดย: Unravel 28 พฤศจิกายน 2552 18:27:57 น.  

 

ดีใจจังที่ปุ๊กยังไปทักทาย โยงานยุ่งมากจนไม่มีเวลาอัปเดทอะไรเท่าไหร่ จะว่าไปแล้วกลัวแต่จะมีเรื่องไม่สบายใจมากกว่า วังวนเวียนอยู่ในแต่ห้วงความทุกข์ของตัวเองไม่จบไม่สิ้น ได้มาอ่านเรื่องปุ๊กทีไรบอกได้ทุกครั้งไปว่ามีความสุขมาก ยิ่งเรื่องนี้นะ เป็นกำลังใจดีๆเลยล่ะ โดยเฉพาะประโยคจากหนังสือทางพ้นกรรม ยิ่งทำให้เห็นตัวเองขึ้นมาซะงั้นล่ะ

บางที เราก็แค่ต้องการเวลาให้กับตัวเองมั่งเน๊อะ เพราะมัวแต่ไปให้เวลากับคนอื่นๆมากเกินไป จนไปยึดติด ฟุ้งซ่าน แล้วก็คาดหวัง สุดท้ายแยกแยะไม่ออกว่าที่ทำอยู่มันคือความสุขหรือความทุกข์กันแน่

การได้ไปวิปัสสนาแบบนี้ ถือว่าได้หลุดออกจากโลกภายนอก ณ ช่วงเวลาหนึ่งจริงๆ พยายามจะหาโอกาสให้ตัวเองคิดได้ว่าควรไปจริงๆสักที โดยไม่มีข้อแม้ เพื่อจะได้กลับมาพร้อมกับจิตใจที่บริสุทธิ์ เน๊อะ

ขออนุโมทนาสาธุด้วยนะ

ปล. แปลกนะ ที่โยมักจะเม้นท์ปุ๊กได้ยาวๆ และไม่เหมือนคนอื่น ถูกชะตายังไงก็ไม่รู้แหะ ฮี่ๆๆๆๆๆ

ปล.สอง รักษาสุขภาพด้วยเด้อ

 

โดย: Freakgirl IP: 124.120.56.36 29 พฤศจิกายน 2552 22:18:13 น.  

 

ดีจ้าน้องปุ๊ก

คิดถุง คิดถุง รีบตามมาเมนต์ทันทีที่ได้อ่านเมนต์ปุ๊กเลยลาจ้า แต่หลังจากอัพไปแล้วเป็นชาติ แง๊

ทักอันแรก คราวนี้ใช้คอมวาดรูปซินะ สวยมาก ได้อารมณ์คนละแบบกับใช้มือวาดนะ ทำให้รู้ว่าปุ๊กนี่ โปรเฟสชันแนลเลยนะนี่

การ์ตูนนี่ขำดี ชอบ (บอกเป็นรอบที่ล้านแล้วนี่)

แล้วก็แอบเอาคำธรรมะไปใช้ก็หลายครั้ง เช่นคราวนี้ก็เป็น

คิดอ่ะ มันยากกว่าทำเย๊อะ
จะเอาไปสอนลูก ถ้าลูกโต

...
...
...


บางทีคนเราก็มักจะตัดสินคนจากภายนอก...บ่อยๆ
พี่ก็เป็น พี่ใช้วิธีนี้ (เคยอ่านจากหนังสือเล่มนึงอ่ะนะ แต่จำไม่ได้ว่าใครเขียน) เห็นอะไร ถ้ายังไม่แน่ใจ ให้เก็บเข้าลิ้นชักก่อน
อะไรที่ยังไม่แน่ใจก็เก็บๆไว้ รอจนกว่าเราจะมีข้อมูลมากกว่านี้ ค่อยประมวลผล

จนเดี๋ยวนี้โดนซะมีว่า ว่า มองโลกในแง่ดีเกินไปไม๊ พี่ก็ว่า มันไม่ใช่ การมองโลกในแง่ดี หรือร้ายหรอก แต่ มองโลกในแง่รัก ต่างหาก

ฮิ๊วววว

ไปดีก่า

 

โดย: Piterek 30 พฤศจิกายน 2552 13:26:02 น.  

 

+ จริงๆ ผมก็เคยมีความคิดว่าจะไปปฏิบัติธรรมเยี่ยงนี้เหมือนกันนะครับ แต่ก็ไม่เคยได้ลองไปทำจริงจังดูสักที ... ไม่เหมือนพี่สาวกับพี่เขยผม เค้าไปมาหลายวัดแล้ว นี่ล่าสุดก็เห็นว่าจะไปวัดแถวๆ แปดริ้ว ทางเข้าอยู่ใกล้ๆ ทางเข้าวัดโสธรอ่ะครับผม จะไปกันสักอาทิตย์นึงได้มั้ง

+ คุณปุ๊กกลัวผีเหมือนผมเลยครับ ... แต่ไม่รู้เป็นไง ตอนเรียนมหา'ลัย ผมลองเอาระดับความกลัวของตัวเองเทียบกับของเพื่อนๆ ที่หอ ปรากฏว่าพวกนั้นกลัวมากกว่าผมอีกตั้งหลายคนแน่ะ เหอๆๆ

+ กร๊ากกกก! ขำกะรูปการ์ตูนคุณป้า (คุณปุ๊กคงไม่ขนาดนั้นหรอกม้าง ) แต่เรื่องไฟฉายนี่ มันเป็นที่ถ่านรึเปล่าครับ? เพราะอย่างไฟฉายในมือถือผม ถึงแม้จะอันนิดเดียว แต่เวลาไปเที่ยวก็สามารถส่องทางพอเห็น หรืออ่านหนังสือในเต๊นท์พอได้อยู่นะครับ

+ อ่านบรรยากาศที่คุณปุ๊กเล่า แล้วนึกถึงตอน "หลาวชะโอน" ที่น้องเก้า จิรายุเล่นไว้ในเรื่อง 5 แพร่ง แบบว่าใกล้เคียงกันเลยอ่ะครับ ได้ยินเสียงอะไรก็เป็นหลอนไปหมด

+ เอ่อออ! แสงส่องเข้าหน้า แบบไร้ที่มาและเสียงฝีเท้าคนนี่ สยึมกึ๋ยเอาการอยู่นะครับนั่น หึๆ

+ อ่านแล้วได้ประโยชน์และข้อคิดมากเลยครับ บางทีการที่เราอยู่ใน "เมือง" มากเกินไป ก็เลยเผลอติดเอาวิธีคิดแบบ "คนเมือง" มาใส่สมองเราไว้ด้วย เลยกลายเป็นว่าบางทีสิ่งที่เราเคยวาดภาพเอาไว้ มันก็ห่างไกลความเป็นจริงยิ่งนัก อย่างเรื่องคุณยายเหวียนก็เป็นสิ่งที่เห็นได้ชัดเจนอย่างยิ่งเลยครับผม

 

โดย: บลูยอชท์ 30 พฤศจิกายน 2552 16:57:52 น.  

 

จริง ๆ แอบเข้ามาดูบล็อคนี้นานแล้ว แต่ไม่ค่อยไม่เวลาอ่าน (อู้มากกว่า) และก็ได้อ่านจนจบแล้ว ชอบข้อคิดหลาย ๆ อย่างในนี้ และรู้สึกอิ่มบุญไปด้วยครับ

ภาพการตูนวาดได้สวยมากเลยครับ(ใช้เมาท์วาดหรือครับ) นางเอกยังกะคุณป้าเลย (ล้อเล่น) สุดยอด

นึกภาพออกเลยตอนที่คุณปุ๊กถือไฟฉายในที่มืด หลอนได้ใจเหมือนกัน เป็นคนกลัวความมืดด้วย

กรุงเทพไม่หนาวแล้ว แต่อย่าลืมรักษาสุขภาพครับ

ขออะนุโมทนาด้วยคนครับ

ปล.ถึงไม่ได้คุยกันนาน ก็ไม่ลืมคุณปุ๊กครับ




 

โดย: postmaker IP: 58.9.173.7 1 ธันวาคม 2552 4:10:42 น.  

 

ดูการ์ตูนที่พี่ปุ๊กเขียนกี่ทีก็น่ารักตลอดเลย

ไม่รู้คนเขียนจะน่ารักเหมือนการ์ตูนรึเปล่าน้าาาาา

 

โดย: foscarnet 1 ธันวาคม 2552 19:38:43 น.  

 

ขอบคุณที่นำเรื่องราวดีๆ มาฝากนะครับ อ่านแล้วรู้สึกดีมากๆ



ป.ล. เห็นรูปการ์ตูนคุณปุ๊กแล้ว (ถ้าไม่ติดตรงแว่นนะ)
นึกถึงวัยรุ่นสมัยพุทธกาลเลย อิอิ

 

โดย: ทุเรียนกวน ป่วนรัก 3 ธันวาคม 2552 22:18:35 น.  

 

พี่ปุ๊ก....ขอบคุณสำหรับประสบการณ์ดีๆที่นำมาแบ่งน้องสาวคนนี้นะคะ
^___^ (-/|\\-)

 

โดย: aritsumemoon IP: 124.122.156.229 4 ธันวาคม 2552 19:52:59 น.  

 

บล็อกนี้รูปวาดสวยเป็นพิเศษเลย

จะแปลกมั้ยถ้าจะบอกว่าชอบที่พักล่ะ มันดูขนาดย่อมๆกำลังพอดีๆตามที่คนๆนึงจะใช้เป็นที่พักอาศัยได้ เวลาเห็นบ้านเล็กๆแบบนี้แล้วจะชอบนั่งนึกว่าถ้าเป็นเราต้องอยู่ในบ้านขนาดเท่านี้จะอยู่ได้มั้ย จะทำให้มันน่าอยู่ยังไง นึกอะไรแบบนี้แล้วก็เพลินดี แห่ะๆ สงสัยถ้าจะอยู่ในที่พักนี้ถาวรสิ่งแรกที่ต้องทำคือกำจัดเสียงอ๊อดแอ๊ดให้หมดไปก่อนเนอะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับคนที่กลัวปี๋ อิอิ

ปุ๊กเก่งจังที่ไปอยู่ปฏิบัติธรรมแบบนี้ได้ แล้วก็ดีตรงที่เวลาไปไหน,ทำอะไรก็มักจะได้อะไรดีๆจากการพูดคุยกับคนอื่นๆ ผมนี่ไม่มีแบบนี้เลย

 

โดย: อะไรคือสิ่งหายาก แต่ไม่มีค่า 7 ธันวาคม 2552 11:00:40 น.  

 

อ๊ะ เหมือนพิมพ์ไม่ครบ..

ปุ๊กเก่งจังที่ไปอยู่ปฏิบัติธรรมแบบนี้ได้ แล้วก็ดีตรงที่เวลาไปไหน,ทำอะไรก็มักจะได้อะไรดีๆจากการพูดคุยกับคนอื่นๆ ผมนี่ไม่มีแบบนี้เลย ไปไหนมาไหน ไม่ค่อยได้คุยกับคนแปลกหน้า ติดที่จะชอบคิดชอบทำอะไรไปคนเดียว

 

โดย: อะไรคือสิ่งหายาก แต่ไม่มีค่า 7 ธันวาคม 2552 11:03:00 น.  

 

แวะมาบอกหนูปุ๊กว่า พี่กลับจากไปเที่ยวแล้ว
และตามเคย เมารถ
กินอะไรไม่ได้มาสองวันแล้ว
เย็นนี้ค่อยหายเวียนหัว กินผลไม้ได้ ไม่อ๊อก
แต่สังหรณ์ว่าจะเป็นหวัดยังไงชอบกล เพราะตอนนี้เริ่มร้อนหน้าตา แถมหนาวด้วย

หนูปุ๊กไปไหนหรือเปล่าคะ ช่วงหยุดเนี่ย

 

โดย: HoneyLemonSoda 9 ธันวาคม 2552 19:43:28 น.  

 

สวัสดีครับน้องปุ๊ก


มาแย้มๆว่าหนังสือหมื่นตาเล่มใหม่ของพี่ก๋า
ใกล้จะวางแผงแล้วล่ะครับ
คราวนี้พิมพ์สี่สีเลยครับ อิอิ

 

โดย: กะว่าก๋า 10 ธันวาคม 2552 11:02:30 น.  

 

ตอนเช้าก็ยังเวียนหัว ไปทำงานไม่ไหวเหมือนเดิมค่ะ
แต่ตอนนี้เริ่มรู้สึกสดชื่นขึ้น เดินช้าๆไปมาได้
กินข้าวได้แล้ว แต่ต้องเป็นของเปรี้ยวๆ

ขอบคุณที่เป็นห่วงค่ะ

หนูปุ๊กต้องมนต์บลูเบอร์รี่ชีสพายพี่แล้ว
เอาไว้ติดสินบนรูปวาดดีกว่า

 

โดย: HoneyLemonSoda 10 ธันวาคม 2552 17:53:29 น.  

 





ขออนุญาติหัวเราะดัง ๆ >_<
พี่ขำจนฮาจะตกเก้าอี้ก้อตอนที่ ไฟฉายอันจิ๋ว
กับคำบรรยายประกอบที่ว่า " ดูขลัง " เนี่ยะล่ะ

แต่.. รูปที่ตอนที่นั่งหัว..ฟูๆ ตั้งอยู่บนเตียงไม้
ก้อทำให้พี่เกือบตกเก้าอี้รอบสอง .. >_______<

แบบว่า ขำมาก ภาพประกอบ + คำบรรยาย (ได้เห็นภาพ)
ให้คะแนน 15 เต็ม 10
( 5 คะแนนที่เกินมา เป็นคะแนนพิศวาส แบบว่าถูกใจคนอ่าน )






ง่า... พี่กำลังหามุข อัพบล็อคอยู่น๊า... ( แหะๆๆๆ แก้ตัวเห็น ๆ )

 

โดย: myover 10 ธันวาคม 2552 20:28:52 น.  

 

วัดนี้คุ้นๆ เหมือนแนนจะเคยไปเลยปุ๊ก
คิดถึงจ้า หายหน้าหายตาไปนานเลย

 

โดย: Complicatedgirl 11 ธันวาคม 2552 4:27:25 น.  

 

โอว

บอกได้อย่างเดียวว่า ขออนุโมทนาบุญด้วยครับ

ซ๊า ธู๊

เพราะเราอง ก็ห่างวัดแบบ จัดๆ เลย แบบว่า ไม่ได้ไปวัดมาหลายปีมาก

ตอนนี้ ก็ดีขึ้น มาเปิดออฟฟิสใกล้ๆวัด(ใกล้ขึ้นมานี๊ด) แต่ก็ยังไม่ได้เข้าวัดอยู่ดี (ฮา)

คุณปุ๊กสบายดีนะครับ

ส่วนเราเองก็ อสบายดี ทุกๆอย่างกำลังไปได้สวยเลยแหละ


แล้วคุยกันใหม่ครับ

 

โดย: hedgehog 11 ธันวาคม 2552 7:57:51 น.  

 

ขอบคุณทีมาคุยมาทักทายที่บล็อคครับ
ช่วงนี้ผมก็ไม่ได้โทรหาเค้าเลย
เหนื่อยกับการกระทำของเค้ามากๆ
ยังไงจะสู้ต่อไปครับ
ขอบคุณครับ

ว่างๆอย่าลืมไปหม่ำร้านเจด้วยนะครับ

 

โดย: aodbu 13 ธันวาคม 2552 2:02:01 น.  

 

สวัสดียามเช้าครับน้องปุ๊ก







 

โดย: กะว่าก๋า 15 ธันวาคม 2552 7:15:24 น.  

 

น่า..ร๊ากกกมากค่ะ
เมื่อไหร่น้าที่เรื่องสนุกๆทั้งหมดนี้จะเป็นหนังสือเสียที
พี่คนแรกเลยที่จะซื้อเก็บไว้ให้ลูกสาว(โดยพี่อ่านก่อน)
เหมือนที่คุณว่าเลยค่ะ เวลาอยู่กับคนมากๆเราสนใจแต่เรื่องรอบตัว
แต่สำหรับพี่ เวลาอ่านเรื่องของคุณเหมือนทุกอย่างหยุด
แล้วเป็นเวลาให้เราคิด(ตามคุณน่ะค่ะ) มันสบายและโล่งดีค่ะ
แถมการ์ตูนน่ารักมากๆ

ขอบคุณนะคะที่มาเยี่ยมชมหน้าบล๊อก

พี่เคยคิดเล่นๆว่าถ้าคุณน้องเป็นคนทำภาพยนตร์ คงออกมา
น่าติดตาม เบา สบาย แต่ขำ
คือพี่เพ้อไปตามความรู้สึกเวลาอ่านบล๊อกนี้น่ะค่ะ

ชอบมากๆค่ะ เดี๊ยนจะ 'ตด'ตามตลอดไปคร่า...

 

โดย: me prompt 15 ธันวาคม 2552 15:43:38 น.  

 

แวะมาทักทาย สบายดีนะครับ

 

โดย: คุณต่อ (toor36 ) 19 ธันวาคม 2552 17:07:14 น.  

 

//onk8.net/audios?page=7

คุณปุ๊กคะ
พิมไปเจอเว็บนี้มาค่ะ โหลดเสียงธรรมของหลวงปู่ชา มาฟังได้ค่ะ
ฟังแล้วดีจังเลยค่ะ
เห็นคุณปุ๊กกำลังอ่านอยู่ อาจจะยังไม่ยังไม่มีไฟล์เสียง (หรืออาจมีก่อนเราก็ได้)
พิมไม่ค่อยอ่านหนังสือแล้ว(อ่านแล้วตาพร่าไปหมด สงสัยจะแก่ อิอิ)
ชอบฟังธรรมะค่ะ

หายไปไหนนานจังเลย
ไปปฏิบัติธรรมหรือป่าวหนอ?

รักษาสุขภาพกายและใจด้วยนะคะ

 

โดย: พิม IP: 110.164.110.214 22 ธันวาคม 2552 13:27:28 น.  

 

การ์ตูนน่ารักมาก
แต่ที่น่าชื่นชมกว่าคงเป็นตัวน้องปุ๊กเอง

นี่เป็นเรื่องที่กำลังอยู่ในความคิดด้วยค่ะ
พี่กำลังคิดอยากจะบวชให้พ่อแม่บ้าง
วันก่อน seach ไปเจอบล็อกเก่าเกี่ยวกับการบวชของน้องปุ๊ก
แต่อีกใจก็กลัว....ไม่ได้กลัวผี แต่กลัวไปไม่รอด

 

โดย: ผีน่ะควรจะกลัวพี่ (นางไม้หน้า3 ) 23 ธันวาคม 2552 15:14:36 น.  

 




ถึงคุณพิม ขอบคุณมากเลยนะคะที่เอาลิงค์ไฟล์เสียงมาฝาก
มีประโยชน์มากเลยค่ะ เดี๋ยวไว้ปุ๊กเอาลงไว้คู่กะหนังสือด้วยเผื่อท่านอื่นจะได้ฟังบ้างนะคะ :D
อ่านคอมเม้นต์ก่อนหน้านี้แล้วต้องบอกว่าขอบคุณจังเลยค่ะ
ปุ๊กบรรยายความรู้สึกไม่ถูก แต่รู้สึกดีใจจริงๆ ค่ะ
ขอบคุณที่คุณพิมแวะมาทักทายกันบ่อยๆ และทำให้ปุ๊กยิ้มออกได้ทุกครั้งที่อ่านคอมเม้นต์นะคะ (ยิ้มจริงๆ นะนี่ แบบนี้เลย>>)

ช่วงนี้อยู่ระหว่างเคลียร์งานก่อนหยุดยาวค่ะเลยหายหน้าหายตาไปบ้าง
แต่ก็ใกล้จะเสร็จเรียบร้อยดีแล้วล่ะค่ะ ^^ ใกล้ปีใหม่แล้วไปเที่ยวไหนก็ขอให้คุณพิมเดินทางโดยสวัสดิภาพนะคะ
เรื่องปฏิบัติธรรมปุ๊กไม่ค่อยไปช่วงปีใหม่เท่าไหร่เพราะคนเยอะเกินไปค่ะ เลยไปช่วงอื่นมากกว่า
เรื่องเกี่ยวกับการไปปฏิบัติธรรมที่วัดปุ๊กมีเขียนเกี่ยวกับอีกที่
ถ้าสนใจลองไปอ่านได้ที่นี่นะคะ
https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=hobbit&group=7
อนุโมทนาค่ะ



ถึงเพื่อนบลอคท่านอื่นๆ ที่มีลอคอิน ขอเคลียร์งานอีกไม่นานเดี๋ยวตามไปที่บลอคนะคะ
ขอบคุณมากเช่นกันค่ะที่มาทักทายกันแม้จขบ.จะดองนานละเกิน ^_^"
เมอร์รี่คริสต์มาสทุกคนค่า

 

โดย: Hobbit 25 ธันวาคม 2552 17:04:47 น.  

 

เข้าไปอัพเดทบล็อคคุณแอสตั้นมา แล้วก้อแวะมาดูคุณปุ๊กด้วย (หายไปนานเกิ๊น) ดีใจจังเลย ตอบถึงพิมด้วย :) ยิ้มจนหน้าบานไปแล้วนะเนี้ย

ดีใจที่ link ธรรมะที่ส่งมาจะได้แพร่หลายถึงท่านอื่นที่สนใจด้วยค่ะ
เค้าเรียก "ธรรมะจัดสรร" นะคะ
เพราะถ้าไม่ใช่เข้าไปอ่านบล็อคคุณแอสตั้น ศิษย์หลวงพ่อปราโมทย์
พิมก้อคงไม่ได้รู้จักบล็อคนี้ของคุณปุ๊กที่น่ารักแน่ๆ
เรามาเป็นกัลยาณมิตรกันนะคะ
ขอให้เจริญในธรรม และทุกๆ ด้านนะคะ

Merry X'Mas ย้อนหลัง
และ Happy New Year 2010 ล่วงหน้านะคะ

 

โดย: พิม IP: 124.157.141.38 27 ธันวาคม 2552 18:58:52 น.  

 



มีความสุข สดชื่น
มีสติ มีพลัง
มีสตังค์ทั้งปี ๒๕๕๓ นะก๊าบปุ๊ก

พี่ปุ๊กจ้า

 

โดย: mutcha_nu 29 ธันวาคม 2552 16:14:48 น.  

 

สวัสดีจ้าพี่ปุ๊ก

วันนี้แวะมาสวัสดีปีใหม่ล่วงหน้า มีความสุขในวันปีใหม่ที่จะมาถึงนี้นะครับ

 

โดย: คุณต่อ (toor36 ) 30 ธันวาคม 2552 22:04:02 น.  

 

สวัสดีปีใหม่ค่ะ หนูปุ๊ก
ขอให้สุขภาพแข็งแรงทั้งกายและใจนะคะ




 

โดย: HoneyLemonSoda 31 ธันวาคม 2552 13:42:14 น.  

 

 

โดย: Yushi 31 ธันวาคม 2552 15:29:32 น.  

 

แวะมาฝากคำอวยพรจ้ะ "สุขสันต์ปี2010 มั่งคั่งความสุข มั่งมีความรัก พบเจอสิ่งดี ทุกข์โศกหลบหาย แข็งแรงกายใจ มากมายกว่าเดิม

 

โดย: p_tham 1 มกราคม 2553 4:10:33 น.  

 





 

โดย: กะว่าก๋า 1 มกราคม 2553 6:04:30 น.  

 

เพื่อนปุ๊ก สวัสดีปีใหม่จ้า
ไม่อัพบลอค แต่สวมหมวกซานต้าตรงตัวการ์ตูนซะงั้น

 

โดย: apple juice 1 มกราคม 2553 19:58:44 น.  

 

หวัดดีปีใหม่จ้าปุ๊ก พี่สาวม่าหนีไปเค๊านดาวน์ในป่า เพราะว่าไปเค๊าท์ในวัดล่ะ หะหะ

 

โดย: ซซ 2 มกราคม 2553 12:28:11 น.  

 

คุณปุ๊ก แฮปปี้นิวเยียร์นะ


คิดไรขอให้สมหวังนะครับ

 

โดย: นายแมมมอส 5 มกราคม 2553 14:41:12 น.  

 

สวัสดีปีใหม่จ้าปุ๊ก ขอให้ปุ๊ก และครอบครัวมีสุขภาพแข็งแรง โชคดีตลอดปีและตลอดไปนะจ๊ะ

โทษทีที่หยิงอันแวะมาหาช้ามากๆ พอดีติดงาน ติดคน ติดหมา ติดธุระ ติดๆๆๆ

ปุ๊กไปปฏิบัติธรรมมาด้วยเหรอ ขออนุโมทนาบุญด้วยนะจ๊ะ สาธุ๊
ปุ๊กเก่งจัง ถ้าเป็นหยิงอันคงไม่แน่ใจตัวเองว่าจะทำได้ คิดแค่เรื่องความมืดก็กลัวแล้วอ่ะจ๊ะ

ก่อนปีใหม่หยิงอันกลับเชียงราย ได้ไปทำบุญเข้าวัดเข้าวากับเค้ามาบ้าง อิ่มอกอิ่มใจอิ่มบุญขึ้นมาเยอะ เพราะว่านานเป็นปีแล้วที่ไม่ได้เข้าวัด พอพระท่านพรมนํ้ามนต์แทบจะร้องกรี๊ดเพราะความร้อน อิๆ

ดูแลตัวเองด้วยนะจ๊ะ คิดถึงเหมือนเดิมจ้า

 

โดย: sailamon 5 มกราคม 2553 22:15:10 น.  

 

สวัสดียามเช้าครับน้องปุ๊ก





 

โดย: กะว่าก๋า 15 มกราคม 2553 7:36:22 น.  

 

หวัดดีจ๊ะปุ๊ก ดีใจจังที่เข้ามาที่บล็อกแล้วยังมีคอมเม้นท์จากปุ๊ก นานๆกว่าจะได้เข้าที เพราะงานยุ่งใช้ได้เลยทีเดียว กลับบ้านมาก็อยากอยู่สงบๆ ห่างจากคอมฯ สักหน่อย เว้นพื้นที่ให้ตัวเอง ดูหนังบ้าง อ่านหนังสือบ้าง

ทั้งๆที่เป็นคนไม่ค่อยอ่านหนังสือ แต่ตอนนี้ก็เริ่มอ่านหนังสือมากขึ้น ยังอ่านไม่จบสักทีสำหรับเรื่อง ผิดแผน เพราะมีเวลาอ่านก็แค่ตอนเข้าห้องน้ำ โฮะๆๆ

แล้วยังจะมาเริ่มอ่านเรื่องใหม่ ก็ไม่ใหม่เท่าไหร่เลย หนังสือซื้อมาไว้สักระยะ กว่าจะได้เริ่มอ่านแต่ละเล่ม โฮะๆๆ ตอนนี้อ่านเรื่อง "ระยะทางอันห่างใกล้" อ่านแล้วไม่รู้ยังไง คอยจะคิดถึงปุ๊ก นะ แปลกดี มันเหมือนเราก็แค่คนที่รู้จักกันทางตัวอักษร แต่มันก็บรรยายตัวตนเป็นอย่างดี

สภาวะช่วงนี้ อิ่มหนำสำราญเกินไป น้ำหนักพุ่งพรวดจะเกือบสิบโลแล้วล่ะปุ๊ก แต่โยก็ยังไม่วายไม่หยุดกิน แถมสองอาทิตย์ที่ผ่านมานี้ ท้องอืดน่าดู ถ่ายก็ไม่ออก ยิ่งอึดอัดเข้าไปใหญ่ หุหุ

คงจะต้องพยายามกำจัดความขี้เกียจออกไปบ้าง แล้วไปวิ่งๆหรือปั่นจักรยานให้มากขึ้น หวังว่านะ....


คิดถึงนะจ๊ะ ดูแลสุขภาพด้วยเด้อ

 

โดย: Freakgirl IP: 203.144.144.165 23 มกราคม 2553 16:51:47 น.  

 

ปุ๊กหายอีกละ
ว่าจะชวนไปกินกิมจิซะหน่อย

 

โดย: apple juice 24 มกราคม 2553 12:58:18 น.  

 





เจ้าของบล็อก หายไปหนายยยยยยยยยย???


ขอเสียงหน่อยจ้า >_< ?

 

โดย: myover 1 กุมภาพันธ์ 2553 15:45:12 น.  

 

 

โดย: นายแมมมอส 2 กุมภาพันธ์ 2553 18:05:10 น.  

 

แวะมาทักทายพี่ปุ๊กในบล็อกแก๊งค์ค่ะ ><~ (นานๆจะล็อคอินทีนึง แฮะๆ)

 

โดย: a r i t s u m e m o o n 21 กุมภาพันธ์ 2553 17:55:33 น.  

 

สวัสดียามเช้าครับน้องปุ๊ก





 

โดย: กะว่าก๋า 5 มีนาคม 2553 6:31:01 น.  

 

เข้ามาทักทาย

 

โดย: คุณต่อ (toor36 ) 17 มีนาคม 2553 20:22:21 น.  

 

อ่านบล็อกนี้ด้วยความเข้าอกเข้าใจเป็นอย่างดี เพราะเคยไปพักที่กุฏิเดี่ยวเช่นกัน ช่วงนั้นไม่มีคอร์สแบบนี้ด้วย ตอนกลางคืนนั้นมืดมากค่ะ มองออกนอกหน้าต่างไม่เห็นอะไรเลย ไฟที่หน้าบ้านก็ช่วยไม่ได้มาก มืดถึงขั้นที่ต้องเปิดไฟห้องน้ำไว้เลย (กรรมเวรลืมเอาไฟฉายไป)

ช่วงวันแรกๆ ที่ไปก็กระสับกระส่ายนะคะ แต่อยู่ไปก็เริ่มชิน ได้อยู่กับตัวเองเป็นอย่างมาก ยังดีที่ได้คุยกับคนที่มาปฏิบัติแล้วพักอยู่ใกล้ๆ กัน และเสียงสวดมนต์ของคุณป้าคนนี้ก็ปัดเป่าความกลัวได้ระดับนึงทีเดียวช่วงกลางคืน

ชอบเดินจงกรมที่นี่มากค่ะ โดยเฉพาะต้นไม้ใบหญ้าตามทางเดินทำให้ใจปลอดโปร่ง เหมาะกับคนที่ชอบเดินจงกรมอย่างยิ่ง ขอแนะนำๆ

ไปคราวนี้ก็อนุโมทนาด้วยนะคะ ขอให้เจริญในธรรมยิ่งๆ ขึ้นไป อนุโมทนาบุญกับคุณยายด้วย ท่านสอนและเตือนได้น่าฟังมากทีเดียว

 

โดย: Mint@da{-"-} 17 มีนาคม 2553 23:07:07 น.  

 

ฮัลโหลๆ น้องปุ๊ก นานๆ ทีจะได้มีโอกาสเข้า bloggang เข้ามาถึงก็คิดถึงปุ๊กเลย
หวังว่าคงจะสบายดีนะจ๊ะ

 

โดย: akikonoh 22 มีนาคม 2553 18:48:26 น.  

 

ห้าโล้.....
ตอบด้วยๆ ว 2 ว 8
ปุ๊กลุ๊กทำไรอยู่...ตอบด้วยๆ พรีสสสสส

 

โดย: พี่ปุ๊ก - มุจฉานะ IP: 118.172.110.203 27 มีนาคม 2553 21:06:06 น.  

 

หนูปุ๊กหายไปไหน

 

โดย: HoneyLemonSoda 29 มีนาคม 2553 22:12:29 น.  

 

หายไปไหนแล้ว

 

โดย: คุณต่อ (toor36 ) 3 เมษายน 2553 21:30:59 น.  

 

มาท้ากทายจ้า

 

โดย: พี่เปิ้ล Piterek IP: 124.121.157.80 6 เมษายน 2553 22:34:16 น.  

 

หวัดดีจ๊ะปุ๊ก สบายดีไหม คิดถึงนะ

ว่างๆเลยแวะมาทักทายน่ะ

จุ๊บๆ

 

โดย: FreakGirL IP: 124.120.54.86 7 เมษายน 2553 8:13:59 น.  

 

แวะมาทักปุ๊กอีกทีจ๊ะ พอดีมันว๊าง ว่าง จนไม่รู้จะทำไร ฮ่าๆ เลยได้ที เขียนระบายๆ อะไรไปบ้าง ถ้าปุ๊กไปอ่านแล้วอย่าแปลกใจที่โยอาจจะเปลี่ยนไปบ้างนะ อิอิ

แต่ก็ยังมีความสุขดี หวังว่าปุ๊กก็เหมือนกันนะ

คิดถึงจ๊ะ

 

โดย: FreakGirL 11 เมษายน 2553 13:03:58 น.  

 



ประกาศ >>> จับ <<< เจ้าของบล็อก



เล่นสงกรานต์ อยู่ที่ไหน กลับบ้านด่วน!!!

 

โดย: myover 21 เมษายน 2553 22:26:24 น.  

 

ช่วงนี้ เดินๆแถวออฟฟิศก็ระวังหน่อยเน้อ....
พี่เป็นห่วงค่ะ

 

โดย: HoneyLemonSoda 23 เมษายน 2553 18:40:25 น.  

 

หวัดดีค่ะปุ๊ก
เห็นบลอคนี้อัพไว้นานแล้ว แต่ไม่ได้อ่านค่ะ
ตอนนี้ว่างขึ้น เลยแวะมาอ่านด้วย ทักทายด้วยตามประสาเพื่อนเก่า
หายไปไหนคะ ยังไม่กลับมาสักทีหรือ หรือว่าไปบวชชีจริง ๆ แล้ว!!

คิดถึงก็แล้วกันนะคะ :)

 

โดย: นางสาวดุ่บดั่บ 28 เมษายน 2553 23:39:42 น.  

 

glad to know you take a meditation class.

เจริญในธรรมและสมาธิครับ :)

 

โดย: Karz 18 พฤษภาคม 2553 12:49:06 น.  

 

ปลอยภัยนะ


เป็นห่วง

 

โดย: นายแมมมอส 18 พฤษภาคม 2553 18:32:40 น.  

 

แวะมาส่งข้อคิดดีๆของท่านพุทธทาสค่ะ
เป็นกำลังใจให้คนไทยผ่านช่วงเวลานี้ไปให้ได้ค่ะ

 

โดย: ชะเอมหวาน 20 พฤษภาคม 2553 15:11:03 น.  

 

คุณปุ๊ก เป็นอย่างไรบ้างคะ
วันนี้คิดถึง แวะมาอ่านข้อความเดิม ซ้ำไป ซ้ำมา ไม่เบื่อ แต่คิดถึงจัง
อยู่ที่ไหน ส่งข่าวให้พี่คนนี้รับรู้บ้างนะคะ

คิดถึงและเป็นห่วง

พิม

 

โดย: พิม IP: 110.164.247.125 22 พฤษภาคม 2553 16:47:22 น.  

 

เข้ามาช่วยปัดฝุ่น

 

โดย: คุณต่อ (toor36 ) 26 พฤษภาคม 2553 17:37:00 น.  

 

ถึง น้องปุ๊ก

ปุ๊กเป็นไงบ้าง ถ้าพี่จำไม่ผิดเหมือนปุ๊กจะพักอยู่แถวๆ
เรดโซนรึป่าว หรือพี่จำผิด
(ไม่รู้จำสับกับน้องมังกรหัวยุ่งรึป่าว?)

พี่มาถามข่าวช้าไปมากเลย งานยุ่งมาก
ยุ่งมากจนไม่มีเวลาสนใจเหตุการณ์ที่ตึงๆ

ก็ดีนะ ไม่เครียดดดดด

ตกลงปุ๊กสบายดีน้า พี่เป็นห่วงเด้อ

พี่ปุ๊ก

 

โดย: พี่ปุ๊ก - มุจฉานะ IP: 180.180.55.18 29 พฤษภาคม 2553 20:17:16 น.  

 

ถ้า

กลับมาแล้ว ไปเรียกกันด้วยเด้อ

 

โดย: คุณต่อ (toor36 ) 19 มิถุนายน 2553 15:58:10 น.  

 


4ห้างใหญ่ อิเซตัน อมรินทร์พลาซ่า เอราวัณบางกอก และ เกราวัณ ลดกระหนำ่80%!!!!!
พบกันในงาน Smile@Ratchaprasong วันที่2-4 กรกฏาคม
ณ ลานหน้าห้างเซนทรัลเวิร์ด

ไม่มีอะไรสร้างความสุขและรอยยิ้มได้ดีเท่ากับ
การช๊อป ห้างใหญ่ 4 จตุรเทพแห่งการช๊อปในย่านราชประสงค์อย่าง
อิเซตัน อมรินทร์พลาซ่า เอราวัณบางกอก และ
เกษรพลาซ่า เอาใจขาช๊อปเต็มสูบด้วยการลดราคาสูงสุดถึง 80% สำหรับใครที่ช๊อปครบ 1,000 บาท รับคูปองจับฉลากชิงรางวัล แพ็คเก็จท่องเที่ยวมูลค่า 20,000 บาท 100 รางวัล ์ ทั้งได้ช๊อปแถมอาจได้เที่ยว ใครที่ตั้งหน้าตั้งตารอช๊อป ที่ราชประสงค์มานาน งานนี้ไม่ควรพลาดด้วยประการทั้งปวง

และยังพบกับ concert ฟรี!! ของ พี่บอย พีซเมคเกอร์, เบน ชลาทิศ, ECT, hangman, Burin Groove Rider, Koh Mr.Saxman, Lula, Jennifer Kim, The star 6
พร้อมทั้งศิลปินอื่นๆอีกมากมาย วันที่ 2-4 กรกฏา
ในงาน Smile@Ratchaprasong ที่ลานหน้าเซนทรัลเวิร์คคะ
ภายในงานยังเอาใจขาช๊อปด้วยการลดกระหนำ่สินค้าจาก อิเซตัน เกสร เอราวัณ
ทั้งยังมีตลาดนัดทำมือ ที่อัดแน่นด้วยไอเดียสร้างสรรค์ พร้อมกับ workshop สมุดทำมือ, ภาพวาดสีน้ำ
และยังมีการวาดเส้นลวดลายกราฟิค เต้น B-Boy, street performance และอื่นๆอีกเพียบ

พร้อมทั้งประกวดภาพถ่ายรอยยิ้มของคุณ ในรายการSMILE
Ambassador ชิง BBพร้อมกล้องโลโม่
หรือ ประกวดภาพถ่าย กรุงเทพ หัวข้อ Bangkok...That’s ชิงรางวัล 100,000 บาท!!

ติดตาม รายละเอียดเพิ่มเติม และรอบการแสดง ได้ที่เวปนี้คะ
//www.smileatratchaprasong.com/

 

โดย: nuey IP: 58.9.208.70 23 มิถุนายน 2553 11:32:37 น.  

 

ปุ๊กจ๋าาา หายหน้าหายตาไปเลย คิดถึงมากมาย หวังว่าคงสบายดีนะจ๊ะ รักษาสุขภาพด้วยเด้อ เป็นห่วง...อยู่ไกลๆ อิอิ

 

โดย: FreakGirL 26 มิถุนายน 2553 0:20:43 น.  

 





มาแล้วค่ะ!

มาอัพเดทข่าวว่าตอนนี้ปุ๊กสบายดีนะคะ :D ขอบคุณมากๆ เลยค่ะที่เป็นห่วง
ถามไถ่สารทุกข์สุกดิบ ยังมาเยี่ยมทั้งที่จขบ.ทิ้งร้างไปเลย ซาบซึ้งใจมากๆ

ที่ผ่านมาปุ๊กมีเรื่องหนักๆ ให้เคลียร์เยอะทั้งครอบครัว งาน ฯลฯ
บวกกับเปลี่ยนเน็ตแล้วเข้าพันทิปไม่ได้ค่ะ เลยลอคอินบลอคแกงค์ไม่ได้ด้วย
นี่เพิ่งแก้ได้เลยเข้ามาดูซะหน่อยแล้วก็เจอคอมเม้นต์มากมายที่ทำให้รู้สึกดีใจมาก
ต้องขอบคุณจริงๆ เลยค่ะ

ส่วนเรื่องเหตุกาณณืความไม่สงบที่ผ่านมาก็หวิดไปเหมือนกันค่ะ
เพราะทั้งบ้านและที่ทำงานอยู่ในพื้นที่สีแดงหมดเลย
แต่ก็คลาดแคล้วมาได้ด้วยดี ขอให้เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ทุกคน
รักษาตัวและสุขภาพ ปลอดภัยดีทุกคนเช่นกันนะคะ

ไว้มีเวลาจะมาใหม่นะคะ (ตอนนี้อู้มาตอบอย่าเพิ่งบอกหัวหน้าปุ๊กนะ แฮ่..)
จะพยายามอัพบลอคใหม่เมื่องานเสร็จค่ะ หวังว่าคงไม่นานเกินรอ
อย่าเพิ่งลืมกันก่อนน๊าาาา

 

โดย: Hobbit 12 กรกฎาคม 2553 16:04:11 น.  

 

แวะมาเยี่ยมอีกที

 

โดย: คุณต่อ (toor36 ) 16 กรกฎาคม 2553 11:46:43 น.  

 



สวัสดีวันพุธจ้า

งานไปถึงไหนแล้วววววววววววว~

 

โดย: myover 21 กรกฎาคม 2553 10:54:11 น.  

 




พระนี้พระใหญ่ในพุทธศาสนา

ทำสิ่งที่ลึกให้ตื้น ทำสิ่งที่ยากให้ง่าย ทำสิ่งที่ไกลให้ใกล้
ไม่ยึดติดในรัก โลภ โกรธ หลง ย่อมไม่ตกอยู่ใต้อำนาจของอารมณ์

ความทุกข์มักเกิดจากความยึดมั่นถือมั่นซึ่งเกิดจากอวิชชา
ทำให้เกิดความโง่หรือความอยากเลยได้ทุกข์มา
อวิชชาคือ รัก โกรธ เกลียด กลัว ตื่นเต้นวิตก
อิจฉา หวง หึง เกิดได้ทั้งแง่ดี และไม่ดี..หากขาดสติยั้งคิด

ดับทุกข์ที่ทุกข์ ดับไฟที่ไฟ อย่าไปไว้คนละแห่งคนละชาติ



ระลึกถึง..กัลยณามิตรที่แสนประเสริฐ..เสมอค่ะ

อนุโมทนาค่ะ

cattleya..









คนสวยหายไปไหนเอ๋ย???

 

โดย: catt.&.cattleya.. 26 กรกฎาคม 2553 22:00:40 น.  

 

ขอบคุณมากเลยนะคะ ที่แบ่งปันเรื่องราวน่ารัก ๆ กับวิธีการเล่าเรื่อง + ภาพประกอบที่น่ารักมาก ๆ อ่านเพลินได้แง่คิดด้วย ชอบมากเลยค่ะู (^__^)

 

โดย: ตัวอ้วน IP: 58.64.107.106 2 สิงหาคม 2553 23:12:28 น.  

 

หายไปไหนแล้วเอ่ย เกือบปีแล้วนะ

 

โดย: คุณต่อ (toor36 ) 29 สิงหาคม 2553 0:31:02 น.  

 

เพิ่งได้แวะเวียนกลับมาอ่าน หลังจากห่างหายไปนานเลย สงสัยจังว่า คุณ จขบ.หายไปไหนน้อออ..แปะความคิดถึงไว้ละกันนะคะ

 

โดย: i'm not superman 4 กันยายน 2553 21:38:35 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


Hobbit
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?]











ตามรอยพระอริยะ
หลวงพ่อชา สุภัทโท
พระโพธิญานเถระแห่งหนองป่าพง





ฺประมวลธรรมเทศนา
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
อ่านออนไลน์ได้ที่นี่ค่ะ

ขอบคุณครูซุปเคมากนะคะที่ส่งให้ (-/l\-)
http://www.supkcenter.com






MusicPlaylist
Music Playlist at MixPod.com






Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2552
 
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930 
 
20 พฤศจิกายน 2552
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add Hobbit's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.