อยากกลับบ้าน....

ไม่น่าเชื่อเลยว่า...เกิดที่เมืองไทย อยู่ตั้งแต่เล็กจนโต จะต้องมาเจอกับสถานการณ์แบบนี้ เหตุการณ์บ้านเมืองที่สร้างความไม่สบายใจกับเราทุกคน ตอนนี้เหตุกาณ์รุนแรงมาก มากจนทำให้นักศึกษาชาวหออย่างหนูฟู ไม่สามารถกลับบ้านได้ เพราะไม่มีรถประจำทางสายเดิมที่เคยใช้บริการ และรถไฟที่เคยนั่งก็เริ่มจะไม่สะดวก อีกทั้งยังไปไหนมาไหนไม่สดวกสบาย จนตอนนี้ไม่อยากจะเชื่อแล้วว่าที่นี่คิอเมืองไทย ถ้ายังคงเป็นแบบนี้ตึงเครียดอยู่กับสภาวะเช่นนี้ คงได้อดข้าวอดน้ำอยู่ที่หอนี้แน่

คนไทยด้วยกันไม่น่าจะใจร้ายใส่กันเลย ทุกคนน่าจะยอมรับฟังกันบ้างอย่างน้อยเราก็ไม่น่าจะต้องมาฆ่ากันเองแบบนี้ คงอีกนานที่คนไทยจะได้กลับมาในสภาวะสังคมเช่นเดิม ที่ไม่มีการใช้ความรุนแรงแบบนี้

ตอนนี้หนูฟูและเพื่อนๆต้องเก็บเนื้อเก็บตัวอยู่ที่หอ อยากจะกลับบ้านก็กลับไม่ได้ไปไหนก็ไปไม่ได้เพราะไม่ปลอดภัยและไม่มีรถ พ่อกับแม่ก็เป็นห่วงจะแย่ แล้วยังกิจกรรมต่างๆนานๆของนักศึกษาก็ต้องหยุด

ไม่รู้ว่าจะโทษฝ่ายไหนดี เพราะทุกคนก็คิดเอาแต่ว่าตัวเองทำถูกที่สุดแล้ว หากจะโทษก็คงต้องโทษความฉุนเฉียวความร้ายกาจของสถานกาณ์กระมังที่ทำให้คนไทยเป็นกันได้มากถึงขนาดนี้...ไม่อยากจะเชื่อก็ต้องเชื่อ ไม่อยากจะคิดแต่ก็ต้องมาเห็นกับสภาพของประเทศที่เสียหาย หรือว่าใกล้จะเข้าคำว่าย่อยยับเต็มทีแล้วก็ไม่รู้

หนูฟูเองก็ยังมองไม่เห็นเลยว่าหนทางจะคลี่คลายได้ ในเมื่อทุกคนยังเดือดดาลกันอยู่แบบนี้ ยังไม่มีทีท่าว่าใครจะเบาลงเลย ยอมกันบ้างเถอะคะ ตอนนี้เราเหนื่อยกันหมดทุกฝ่าย แต่คนที่เสียหายก็คือประเทศไทยและคนไทยด้วยกันเอง

Create Date : 17 พฤษภาคม 2553 Last Update : 17 พฤษภาคม 2553 23:01:47 น. Counter : 450 Pageviews.		2 comments
Share Tweet