ร้อนจนหญ้าเดือด~
ไม่ได้พูดอะไร ไม่ได้หมายความว่า ไม่คิดอะไร
i'm not superman
....................
5 กุมภาพันธ์ 2553~ อิชั้นก็ยังคงใช้กล้องมือถือด๋อย ๆ อีกต่อไปอีกวัน
เมื่อวานนี้คนเขียนแบบอาคารโทร.มาแต่เช้าเลยเฮ่าะ
คุยไปคุยมา นู่น นี่ นั่น โน่น สรุปได้ใจความชัด ๆ ว่า ฮีจะเกี่ยงงอนเรื่องการทำงาน+งบค่าจ้างนิดหน่อย เอ่อ.. จริง ๆ ก็ไม่หน่อยล่ะ เหมือนเค้าพูดให้ปัญหาอิชั้นเยอะขึ้นมาอีกเท่าตัวเลยอ่ะ
เรื่องของเรื่องก็คือจริง ๆ แล้วเค้าน่าจะยอมรับนะ ว่าแบบแปลนที่เค้าเขียนมาให้อิชั้น ค่อนข้างจะมีความบกพร่องอยู่ไม่น้อย ไม่ว่าจะเป็นแบบเสา ที่ระบุมา ใหญ่เกินไป(แต่ใช้ต้นเดียว) ซึ่งยากต่อการทำหน้างานจริง เรื่องของการรับน้ำหนักตัวอาคาร ซึ่งหมิ่นเหม่ต่อความปลอดภัย (อันนี้อิชั้นไม่ได้พูดเองนะ ผู้รับเหมา 3-4 เจ้าที่อิชั้นให้ไปคำนวนราคาจากแบบมา พูดตรงกันทั้งหมด  ) หรือแม้แต่กระทั่ง เบอร์เหล็กคาน ซึ่งใส่เหล็กน้อยและประหยัดเกินไปอย่างเห็นได้ชัด
ทั้งนี้ทั้งนั้น อิชั้นไม่ได้ต่อว่าเค้า ว่าทำงานให้อิชั้นไม่ดีตั้งแต่ต้นหรอกนะคะ ก็อย่างที่บอก ยังไงอิชั้นก็คงต้องง้อเค้าอยู่แล้วนี่ เงินก็จ่ายหมดไปแล้ว งานก็กำลังเดินหน้า ขืนเค้าไม่คำนวนรายการเปลี่ยนแปลงฐานรากให้ใหม่ อิชั้นก็ต้องวิ่งรอกหาคนเขียนแบบคนอื่นต่อไป ซึ่งรังแต่จะทำให้หน้างานยิ่งช้าลงอีกอย่างที่มันไม่ควรจะเป็น
สรุปก็คือ..อิชั้นบอกเค้าให้ช่วย คำนวนเรื่องการเปลี่ยนแปลงฐานราก จากเสารับน้ำหนักต้นเดียวเป็นสองต้น+งานต่อเนื่องให้ใหม่ ซึ่งอันนี้ก็ไม่เป็นไร อิชั้นจะให้ค่าแรงเค้าล่ะ ส่วนเรื่องการคอนเซ้าท์หน้างาน+เรื่องที่ทาบทามเค้ามาเป็นวิศวกรหน้างานให้ ก็คงดูกันอีกที ก๊อกสองของอิชั้น..ก็ยังพอมีอยู่ ถ้าเค้าไม่มาทำให้ ก็จะให้ กิต..ซึ่งเป็นหลานชายของอาเตี๋ย และสามารถเซ็นต์+คุมหน้างานได้ เข้ามาทำหน้าที่แทน
เอาเป็นว่าช่วงวันสองวันนี้ ช่างก็ยังไม่สามารถมัดตะกร้อ หัวเสา ได้ล่ะค่ะ สิ่งที่ทำได้ก็คือ การยืดเหล็กทั้งหมดเตรียมไว้ก่อน + รอเสาเข้าหน้างาน + มัดเหล็กเสาอาคาร ซึ่งทั้งหมดทั้งมวลนี้ก็คงจะใช้เวลาอีกหลายวัน
เมื่อวานอิชั้นก็เลยเข้าไปตรวจงานแค่แป้บเดียวอ่ะนะคะ ก็ไปยืนเมียง ๆ มอง ๆ ตอนเค้ายืดเหล็กนั่นล่ะ คนงานบางคนก็มองอิชั้นแบบงง ๆ ว่ายัยนี่เป็นใครหว่า มายืน ชูมือ(ถือ)ขึ้นแล้วหมุน ๆ ถ่ายรูปอยู่นั่นล่ะ..อ่ะ..เอาภาพมาฝากกันนิดหน่อยตามสมควร (ทำไมต้องตามสมควร..ตามสมชาย ไม่ได้เหรอ  )
แบบแว่ ก็ค่อย ๆ อัพกันไปเนาะ จะได้เห็นความคืบหน้าของงานกันบ้าง
รูปที่หนึ่งนะคะ..
เสาธงยักษ์ก็ยังคงตั้งตระหง่านเหมือนเมื่อวานซืน (เอ่อ..ได้ข่าวว่าเค้าเรียกว่าปั้นจั่นมะจั่ยรึ )
ในส่วนของคนงานเอง ก็มาเยอะกว่าเมื่อวานค่ะ บางส่วนแบ่งไปทำโรงเรือนที่เรียกว่า..ส้วม..ทางด้านหลัง บางส่วนก็ยืดเหล็กให้เป็นเส้นตรง และบางส่วนก็ขนอุปกรณ์ก่อสร้างมากับรถจากไซด์งานเดิมของช่างออด
เอารูปตอนคนงานยืดเหล็กมาให้ดูจ่อยนึง 
เอ้า....ฮึ้บบบ..
ฟั่บบบ..
พี่แกแรงดีจังอ่ะ..เห็นหนุ่มน้อยเสื้อแดงที่ยืนเหยียบเหล็กเส้นข้างล่างนี่มั้ยคะ จะบอกว่าน้องเค้าเป็น ลูกชายผู้รับเหมาแหละ เอ่อ..อันนี้เรียกว่าเป็นอุตสาหกรรมในครัวเรือนได้มั้ยเนี่ย
กระบวนการยืดเหล็ก ก็คงดำเนินต่อไปอีกสองสามวันค่ะ ระหว่างนี้อิชั้นก็ทำชิล ๆ ใจเย็น เย้นนน ไปก่อน เรื่องที่จะไปรังวัดแบ่งแยกที่ดินกับอาเตี๋ยก็ยังมิได้ทำ ส่งสัยจะต้องทำอาทิตย์หน้านี่ล่ะ รู้ดีว่าผลัดวันประกันพรุ่งเกินไป แต่งานมันเต็มมือจริง ๆ นะ ไหนยังจะหน้างานใหม่ ไหนยังจะปัญหาและการจัดการที่ตึกอีก อุอุ ไม่มีเวลาว่างชีพจรลงเท้าเหมือนที่เคยเป็นเลย..ก็คงต้องอดทนกันไปก่อนล่ะนะคะ อย่างน้อย มันก็ดีตรงที่ทำให้อิชั้นฟุ้งซ่านเรื่องอื่นน้อยลง ..พยายามปรับตัวเองในห้อยู่ใน สเกลที่พอดีอยู่ค่ะ ก็หวังว่าชีวิตมันจะลงตัวกับเค้าได้ในสักวัน 
ช่วงนี้อิชั้นบ่นเรื่องงานเยอะหน่อย อย่าเพิ่งเบื่อกันนะคะ
i'm not superman
ปล.ไอ้เจ้าฝนยังไม่เอากล้องมาคืนเจ๊แต่อย่างใด มันยึดกล้องอิชั้นแล้วมั๊งเนี่ย  สงสัยต้องหากล้องตัวเล็กสำรองตัวใหม่ไว้ถ่ายหน้างานแล้วจริง ๆ แหละ ซื้อถูก ๆ สักอันดีมั้ยฟระ
| Create Date : 05 กุมภาพันธ์ 2553 |
| Last Update : 5 กุมภาพันธ์ 2553 16:05:07 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 1857 Pageviews. |
 |
|
จริง ๆ ก็ไม่หน่อยล่ะ เหมือนเค้าพูดให้ปัญหาอิชั้นเยอะขึ้นมาอีกเท่าตัวเลยอ่ะ
) หรือแม้แต่กระทั่ง เบอร์เหล็กคาน ซึ่งใส่เหล็กน้อยและประหยัดเกินไปอย่างเห็นได้ชัด
)
สงสัยต้องหากล้องตัวเล็กสำรองตัวใหม่ไว้ถ่ายหน้างานแล้วจริง ๆ แหละ ซื้อถูก ๆ สักอันดีมั้ยฟระ 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [
