ข่าวจากหลังเขา~
.............
สบายดีค่ะ..แหะ ๆ..
ไม่ได้อัพบล้อกซะหลายวันเยย เพราะมัวแต่ทำนู่นทำนี่ทำนั่นทำโน่น..(<<หายใจทันมั้ยนั่น กรั่ก ๆ ๆ ๆ) มาส่งข่าวคราวกันซะหน่อยน้อ ให้รู้ว่าอย่างไรก็ยังหายใจอยู่นะคะ..
..............
9.00 น.ของวันวาน อิชั้นกับหม่ามี้ มีนัดไปเป็นพะยูน เอ๊ย..พยานที่ศาลเฮ่าะ
สืบเนื่องมาจาก ฝ่ายจำเลยที่ 2 ซึ่งเป็นหุ้นส่วนของ อดีตผู้รับเหมาสร้างตึกของอิชั้น(ซึ่งในเอกสารฟ้อง ถือว่าเป็นจำเลยที่ 1) ถูก โจทก์ซึ่งเป็นร้านค้าวัสดุก่อสร้างในตัวเมืองฟ้องร้อง ข้อหาฉ้อโกง ได้เงินมาแล้วไม่นำไปจ่ายค่าวัสดุ และจำเลยที่ 2 ได้พยายามอ้างว่าตัวเองไม่เกี่ยวข้องกับ จำเลยที่ 1 (ทั้ง ๆ ที่ความจริงแล้ว..จำเลยที่ 2 นี่แหละ ตัวต้นเรื่องทั้งหมด)
อิชั้นเห็นมานานแล้ว ว่าจำเลยที่ 1 เป็นแค่หุ่นเชิดของ จำเลยที่ 2 เพราะเวลาเบิกจ่ายเงิน ก็เข้าแผนกออฟฟิศของจำเลยที่ 2 หมด โดยที่จำเลยที่ 2 ไม่พยายามลงลายมือในเอกสารใด ๆ เลยแถมยังมีการผันเงินไปใช้ในหน้างานของตัวเองโดยที่จำเลยที่ 1 พูดอะไรไม่ออก
แต่พอจำเลยที่ 1 ทิ้งงานอิชั้น เพราะขาดทุนจากหน้างานอื่น ก็มีการชักดาบค่าวัสดุก่อสร้างตามไซด์งานต่าง ๆ ตามมาอีกพะเรอเกวียน ซึ่งล้วนแล้วแต่เป็หนี้ก้อนใหญ่ทั้งนั้น ในจำนวนหนี้นี้ อิชั้นแน่ใจว่าไม่มีหนี้ค่าวัสดุอันเนื่องมาจากการก่อสร้างของอิชั้แน่ค่ะ เพราะอิชั้นจ่ายเงินตรงงวดทุกครั้ง และเกือบทุกครั้ง มักจะต้องจ่ายสำรองค่าวัสดุให้ก่อนเสมอ (แน่ล่ะสิ เพราะความใจดีนี่แหละ ที่ทำให้การก่อสร้างครั้งนั้น อิชั้นต้องควักเงินจ่ายเกินไปอีกหลายแสน)
เมื่อเรือแตก หุ่นเชิดใช้การไม่ได้ ก็ถึงเวลาถีบหัวส่ง..
ทางร้านค้าทำสำนวนฟ้อง..จำเลยที่ 2 ไม่เคยโทร.มาขอความร่วมมือหรือติดต่อมายังอิชั้นเลยสักครั้ง..แต่ยังอุตส่าห์อ้างให้อิชั้นไปเป็นพยานให้ ว่ามิใช่คู่สัญญาที่เซ็นต์ในสัญญาว่าจ้างที่ทำขึ้นแต่อย่างใด ประมาณว่า หนี้สินที่จำเลยที่ 1 ก่อ โดยมีตัวเองชักใยอยู่เบื้องหลัง ตัวเองก็ไม่ขอรับผิดชอบแม้แต่กีบเดียว
........งานนี้ คุณนายสมพร โดนแจ็คพ็อตอ่ะสิคะ........เนื่องจากอาคุงนายดันมีชื่อเป็นคู่สัญญาในหนังสือว่าจ้างฉบับนั้น..
ตัดฉับไปที่ตรีนศาลเลยนะคะ..<< ไวเหมือนโกหก << นายแม่กับอิชั้นไปถึงศาลเมื่อประมาณ 9 โมงเช้าของวันวาน พอไปถึง ก็พอบว่ามี "พยาน" ปากอื่น ที่ถูกกล่อมให้ให้การตามทนายของจำเลยที่ 2 ยืน ๆ นั่ง ๆ นิ่ง ๆ ซีด ๆ เป็นซอมบี้ อยู่หน้าห้องพิจารณาคดีเรียบร้อยแล้ว...
ทนายของจำเลยที่ 2 พยายามสอนและหว่านล้อมให้นายแม่ ให้การว่าไม่รู้จักกับจำเลยที่ 2 (นายแม่เถียงว่า รู้จัก) และให้บอกว่า จำเลยที่ 1 และ 2 ไม่ได้เป็นหุ้นส่วนกัน (เอ๊า..ก็เค้าเป็นหุ้นส่วนกัน พยานที่นั่งตาแป๋วอยู่นั่นทั้งหมดก็รู้ ซึ่งแน่น้อน..เลือดลูกกับเลือดแม่มักจะเหมือนกัน..คำตอบของนายแม่ก็คือ..ถ้าทนายฝ่ายนู้นถามว่าเค้าเป็นหุ้นส่วนกันหรือไม่ ก็คงต้องตอบว่า..เป็น)
ฟังคำตอบแย้ว ทนายฝ่ายจำเลยที่ 2 ก็ชักจะหน้าเสีย เพลียขมับเฮ่าะ..(ไม่รู้ฤทธิ์นายแม่อิชั้นซะแระ กร้ากกก) อิชั้นเดาเอาว่า..เมื่อเห็นว่านายแม่อิชั้นจะทำให้เสียรูปคดีแน่ ๆ แทนที่จะมาช่วยแก้ต่างให้ลูกความตัวเอง อาจจะกระตุกเชือกดึงลูกความตัวเองเข้าปิ้งซะนี่...
หลังจากนั่งทนหิว(เพราะไม่ได้กินข้าวเช้ามากันทั้งแม่และลูก) มาเกือบสองชั่วโมง......ทนายก็บอกแม่อิชั้นด้วย ปิยวาจาชั้นสูงว่า......
. . .
"คุณป้าไม่ต้องเข้าให้การก็ได้ครับ"
กะรี๊ดดดดดด..
ดูสิคะ..........
อิชั้นเริ่มหน้าบูดเป็นตรูดลิงแล้วค่ะนาทีนั้น
อารายวะ..ให้นั่งรอสองชั่วโมงกว่า เพียงเพื่อจะบอกในนาทีสุดท้ายว่าไม่ให้ขึ้นให้การเนี่ยนะ...แล้วไอ้ที่อิชั้นกับนายแม่ต้องปิดร้านหนึ่งวัน เสียรายได้ไปเป็นหมื่นเนี่ย..ใครจะรับผิดชอบยะ ??!!
แหม๊ะ..@!###$%%&**&!@!#$33$$^
แต่ก็ได้แค่โวยวายอยู่ในใจเท่านั้นแหละค่ะ..เพราะที่สุดแล้ว ก็รู้สึกดีอยู่เหมือนกัน ที่ไม่ต้องไปให้การเท็จช่วยคนผิด..จากนี้ ใครจะทำอะไรยังไงกันก็เชิญ อย่าหวังจะลากอิชั้นเข้าไปเอี่ยวได้อีก..
11.50 น. อิชั้นก็ขับรถออกจากศาลจังหวัดเฮ่าะ..
ช่วงบ่าย..แวะไปซื้อของเข้าร้านให้นายแม่แป๊บนึง..ก่อนจะเข้าไปเซ็นต์งานที่ตึก อิชั้นหมดแรงพิซซ่าถึงขนาดต้องโทร.ตามลูกน้องของอีกฝั่งนึงให้ช่วย หอบบัญชีฝั่งขะโน้นมาให้อิชั้นเซ็นต์ที่ฝั่งขะนี้หน่อยเถ้อ อิชั้นขอร้องงงงงง T_T (ก่อนร้อง ขอเลือกเพลงก่อนนะ )
เซ็นต์งานเสร็จแล้วขากลับ ก็แวะร้านทำผม ให้ยัยคุงนายเค้าซอยผมเสริมความสวยหน่อย แล้วก็รีบตรงดิ่งกลับบ้าน เพราะ 2 ทุ่ม นายแม่ต้องติดรถน้าเขยกับน้าสาวไปงานศพพี่ชายน้าเขยที่อุบลฯ อีก..
ยุ่งเหยิงน่าดูเหมือนกันนะคะ..
..........
แต่จะบอกว่า...........ยังหายใจอยู่ค่า..ไม่ต้องเป็นห่วง
..........................................
คิดถึงมากมาย ใครมีอะไรวุ่นวายใจตอนนี้ก็สู้ ๆ นะคะ
i'm not superman
ปล.1 ขอบคุณสำหรับกำลังใจจากคนที่อิชั้นรักทุกคน อาทิตย์ที่ผ่านมาแหม่มอาจจะทำให้หลาย ๆ คนไม่สบายใจ ฟาดหัวฟาดหางฟาดงวงฟาดงา ไปทั่ว ขอโทษด้วยนะคะ
ปล.2 เพิ่งรู้ว่าพี่แป๊ะ ได้เป็นประธานสภาทนายความของ จว.แล้ว..ไม่ได้เจอกัน 10 ปี พี่แกแก่ไปเยอะเลยแฮะ..พอเห็นอิชั้นกับแม่ รีบตรงดิ่งมาหาเลย..น่ารักมาก ๆ ไว้มีเวลาไปกินข้าวกันนะพี่..
ปล.3 ..........อย่าให้ความเหงา ฆ่าเราทั้งเป็นนะคะ.............
Create Date : 13 กุมภาพันธ์ 2551 |
Last Update : 13 กุมภาพันธ์ 2551 10:18:06 น. |
|
15 comments
|
Counter : 1515 Pageviews. |
|
|
เจิมไปถอนหายใจโล่งอกแทน
น่าเหนื่อยเน๊าะ
แวะมาเป็นกำลังใจให้จ้า