All Blog
|
บทที่ 22 Potsdam เช้าวันรุ่งขึ้น วิทตื่นขึ้นมาพร้อมกับเสียงผู้คนพูดคุยกันอยู่หน้าห้องนอน ... เมื่อเปิดประตูออกมาก็เห็นสมาชิกของบ้านนี้กำลังวุ่นวายกับการจัดเตรียมอาหารเช้าและรอคิวใช้ห้องน้ำที่มีอยู่เพียงห้องเดียว ... โต๊ะยาวที่อยู่ชิดผนังในโถงกลางที่เดิมมีตะกร้าสานใส่ผลไม้วางอยู่ เช้านี้กลายเป็นโต๊ะอาหารที่มีขนมปัง ชีสชนิดต่างๆ ไส้กรอกอิตาเลียนแห้งๆอีก 2-3 อย่าง เครื่องชงกาแฟ ขวดนมสด น้ำผลไม้กล่องใหญ่ และมูสลีที่หน้าตาเหมือนอาหารนกอีกกล่องหนึ่ง ... อาหารเช้าของบ้านนี้เป็นอาหารแบบที่เรียกว่า continental breakfast หรืออาหารเช้าแบบทวีปยุโรป ซึ่งต่างจากอาหารเช้าแบบอังกฤษที่มีไส้กรอกอังกฤษ เบคอน ไข่ดาว เพิ่มเข้าไปด้วย ... เมื่อสมาชิกทุกคนพร้อมก็เริ่มกินอาหารเช้ากัน ... ขนมปังที่นี่ไม่ใช่ขนมปังแผ่นสี่เหลี่มที่ใส่ในเครื่องปิ้งขนมปังแล้วเอามาทาเนยหรือแยม แต่เป็นขนมปังฝรั่งเศสแท่งยาวที่ผิวค่อนข้างแข็งแต่ข้างในนุ่ม และขนมปังก้อนกลมที่มีลักษณะผิวและเนื้อในคล้ายๆกัน ... วิทรู้สึกเหมือนถูกจับตามองในระหว่างการกินอาหาร และในระหว่างมื้อนั้น แม่ของทอมจึงถามขึ้นเมื่อเห็นเขาทำท่าว่าจะอิ่มแล้่วในขณะที่กินไปได้ไม่มากเท่าไหร่ โดยมีทอมช่วยเป็นล่ามให้ "อาหารพวกนี้ถูกปากมั้ย? และที่เมืองไทยเค้ากินอะไรกันเป็นอาหารเช้า?" "เวลาที่อยู่ที่อังกฤษตอนเช้าก็เห็นวิทกินกาแฟ กับขนมปังปิ้งหรือไม่ก็คอร์นเฟลก" ทอมตอบแทนให้แล้วแปลให้ฟังอีกที "อาหารอร่อยครับ ... แต่ปกติตอนเช้ากินไม่ค่อยเยอะ" วิทตอบไป "ที่เมืองไทยส่วนใหญ่ก็กินข้าวกันเป็นหลักทั้ง 3 มื้อ อาจจะมีเส้นก๋วยเตี๋ยวบ้างในมื้อกลางวัน ... แต่อย่างที่บ้าน แม่ต้องตื่นมาหุงข้าวและทำกับข้าวทุกเช้าก่อนไปทำงาน" ทุกคนทำหน้าแปลกใจ เพราะการหุงข้าวและทำกับข้่าวดูจะเป็นเรื่องใหญ่ ที่แม้ว่าต่อให้เป็นมื้อเย็นของวันหยุดก็ยังยุ่งยากเต็มทน "ก็ไม่ลำบากขนาดนั้นหรอกครับ ข้าวก็หุงด้วยหม้อไฟฟ้า ส่วนกับข้าวบางอย่างก็ซื้อสำเร็จรูปมาจากตลาดที่อยู่ห่างจากบ้านแค่เิดิน 5 นาทีเท่านั้นเอง" วิทอธิบาย "ที่นี่ไม่มีแบบนั้นหรอก ตลาดก็อยู่ไกล" ทอมบอก "ไม่ต้องกังวลเรื่องอาหารหรอกครับ กรุณาทำไปตามปกติ ... ผมเป็นคนกินง่ายอยู่แล้ว" วิทตอบ แต่ประโยคหลังไม่ตรงกับความจริงเท่าไหร่ แล้วพูดต่อเพื่อให้ทุกคนสบายใจขึ้นว่า "เอ่อ ... ชีสอันนี้อร่อยดีนะครับ" พร้อมกับชี้ไปที่ชีสที่หน้าตาเหมือน brie ที่มีผิวรอบนอกสีขาวข้่างในเป็นครีมนุ่ม แต่มีเห็ดสับเป็นชิ้นเล็กๆผสมอยู่ด้วย ... ในระหว่างนั้น แม่ของทอมนั่งฟังอย่างตั้งใจ เหมือนจะเก็บข้อมูลไว้ว่าแขกกิตติมศักดิ์คนนี้ชอบอะไรไม่ชอบอะไร ... "แล้ววันนี้จะไปเที่ยวไหนกัน" พ่อของทอมถามขึ้นบ้าง "Schloss Sanssouci" ทอมตอบ ... ******************************************************************************** หลังอาหารมื้อนั้น พ่อแม่ของทอมก็ออกไปทำงาน ส่วนน้องสาวทอมก็ไปธุระที่มหา'ลัย ... ส่วนวิทไปอาบน้ำเพื่อเตรียมตัวออกไปข้างนอก ในขณะที่ทอมทำแซนวิชสำหรับพกไปกินมื้อกลางวัน ... เมื่อวิทแต่งตัวเรียบร้อย ทอมนั่งรออยู่แล้วที่โต๊ะกินข้าวซึ่งตอนนี้เคลียร์ของกินออกไปหมดจนเหลือแต่ตะกร้าผลไม้ตามเดิม ... เขาได้บทเรียนจากเมื่อคืนว่า ในอากาศที่หนาวมากขนาดนั้น ถึงแม้จะใส่กางเกงยีนส์เนื้อหนาแต่เวลาโดนผิวก็เย็นจับใจเช่นกัน ... ทางแก้คือใส่กางเกงขายาวแนบเนื้อที่เรียกว่า "ลองจอห์น" ข้างในอีกชั้นหนึ่ง ที่นี้ถึงจะใ่ส่กางเกงแสลคก็ไม่ต้องกังวลเรื่องความหนาวอีก ... "พร้อมแล้ว ไปกันเถอะ" วิทบอกหลังจากที่ใส่ถุงมือและเอาผ้าพันคอมาพาดไว้รอบคอเหมือนอย่างที่เคยดูในการ์ตูน ส่วนทอมส่ายหน้าพร้อมกับบ่นไปด้วย "พันผ้าพันคอแบบนั้นไม่ช่วยให้อุ่นหรอกนะ มานี่จะพันให้ใหม่" ว่าแล้วทอมก็รื้อผ้าพันคอออกมาพันให้ใหม่ ลักษณะคล้ายผูกเนคไท แล้วเอาปลายทั้งสองข้างซุกเข้าไปในเสื้อโคทด้านหน้าอีกที ... ดูๆไปแล้วไม่ต่างอะำไรกับพี่ชายคนโตแต่งตัวให้น้องชายตัวเล็กๆที่ทำอะไรไม่เป็นซักอย่าง "เอ้า ดีแล้ว ... ไปกันได้" ******************************************************************************** ทอมพาวิทนั่งรถประจำทางมาถึงในตัวเมือง Potsdam และเดินมาที่ซุ้มประตูแห่งหนึ่งทาสีเหลืองอ่อนมีตัวเลขโรมันเขียนไว้ว่า MDCCLXX ซึ่งหมายถึงปี 1770 ที่ซุ้มประตูนี้ถูกสร้างขึ้น "นี่คือ Bradenburg gate ด้านหลังของซุ้มประตูเป็นถนน Bradenburger Street ซึ่งเป็นถนนคนเดินที่เป็นย่านช็อปปิง" ทอมอธิบาย "ที่ปลายถนนอีกด้านหนึ่ง ..." วิทมองตาม เห็นเงาของหอคอยสูงเลือนอยู่ในบรรยากาศที่ครึ้มมัวของฤดูหนาวเดือนมกราคม "คือโบสถ์ St. Peter และ Paul" "จะเดินเล่นแถวนี้ก่อนก็ได้ แล้วเดี๋ยวเราค่อยไปกันต่อ ... เกือบลืม เมื่อเช้าก่อนไปทำงาน แม่เราสั่งให้แวะซื้อของให้หน่อย" "ซื้ออะไรเหรอ" วิทถามไปอย่างนั้นเอง "ก็ชีสใส่เห็ดที่นายชอบไงล่ะ เหลืออยู่นิดเดียว เดี๋ยวพรุ่งนี้เช้าจะไม่พอกิน" สงวนลิขสิทธิ์รูปภาพและบทความ ห้ามเผยแพร่ ทำซ้ำ โดยไม่ได้รับอนุญาตจากผู้เขียนเป็นลายลักษณ์อักษร |
Historicus
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] คุณพ่อลูกสอง (ตัว) Waltz in B minor, Op. 69, No. 2 by Frédéric Chopin Friends Blog
Link |