บทที่ 67 ชมรม LGBT

เช้าวันหนึ่งขณะที่วิทกำลังวุ่นวายอยู่กับการเตรียมอุปกรณ์สำหรับทำแล็บ จู่ๆดร.ฮีิธ อาจารย์ที่ปรึกษาก็เดินเข้ามาหา ซึ่งผิดปกติวิสัย พร้อมกับพูดขึ้นว่า "วิท ... ที่คุณจะไปอบรมที่ Oxbridge ต้นเดือนหน้าน่ะ ... คือว่า มีปัญหานิดหน่อย ..."

"ปัญหาอะไรเหรอครับ?" วิทถามเรียบๆ แต่ในความเป็นจริง เขายังไม่อยากนึกถึงเรื่องอบรมนี้เลย อย่างน้อยก็ในขณะนี้ ... การที่จะกลับไป Oxbrigde อีกครั้ง หลังจากที่เพิ่งกลับมาคราวที่แล้ว เป็นสิ่งที่ทำใจได้ลำบากอย่างยิ่ง

"ไม่มีอะไรมากหรอก ... เพียงแต่ว่าแผนกการเงินเพิ่งโทรมาบอกว่า ที่คุณจองห้องพักแบบ en suite ไปน่ะ จริงๆแล้วไม่ได้เพราะสถาบันจะจ่ายให้เฉพาะห้องธรรมดาเท่านั้น"

"เหรอครับ ..." ในตอนนี้วิทไม่ได้สนใจเรื่องห้องพักอีกต่อไป และนี่ก็อาจเป็นโอกาสดีที่จะได้พูดสิ่งที่วิทคิดไว้ในใจ "เอ่อ ... จะเป็นไปได้มั้ยครับ ถ้าผมจะขอยกเลิกการไปอบรมครั้งนี้"

"อ้าวทำไมล่ะ?" ประโยคนั้นทำให้ดร.ฮีธประหลาดใจอย่างมาก "เพราะเรื่องห้องพักนี่เหรอ?"

"เปล่าหรอกครับ ..." วิทยืนยันหนักแน่น "แต่เป็น ... เอ่อ ... เรื่องส่วนตัวน่ะครับ" เขาพยายามตอบโดยไม่อธิบายอะไรมากไปกว่านั้น

ดร.ฮีธถอนหายใจเบาๆ แต่ก็ไม่ได้ถามอะไรต่อทั้งๆที่ยังคงมีความงุนงงอยู่ในสีหน้า แล้วก็พูดขึ้นมาว่า "เอาอย่างนี้ เดี๋ยวผมโทรไปถามทางโน้นให้ก็แล้วกัน คุณช่วยเอาเบอร์มาให้หน่อยนะ" ...

ครู่ต่อมา ดร.ฮีธเดินกลับมาหาวิทอีกครั้ง หลังจากที่โทรไปคุยกับทางผู้จัดการอบรมเรียบร้อยแล้ว "ข่าวร้าย ..."

"ยกเลิกไม่ได้เหรอครับ"

"คือค่าลงทะเบียนที่จ่ายไปแล้วคงคืนให้ไม่ได้ ... แต่ทางโน้นยอมให้คุณเลื่อนไปอบรมเรื่องนี้ในรอบถัดไป ประมาณต้นปีหน้า ... หรือไม่ก็ให้คนอื่นไปอบรมรอบนี้แทน"

วิทถอนหายใจ บางทีอาจจะเป็นเวลาที่คนเราจะต้องรับผิดชอบการกระทำของตัวเอง เขาจึงตัดสินใจในที่สุดว่า "งั้นก็ไม่เป็นไรครับ ... ผมไปรอบนี้ก็แล้วกัน อย่างน้อยก็ยังมีเพื่อนไปด้วยกันอีก 3 คน"

"ถ้าอย่างนั้น ..." ดร.ฮีธพูดเหมือนจะปลอบใจวิทกลายๆ "ผมจะโทรไปบอกการเงินเรื่องห้องพักของคุณ ... เราจะใช้เงินวิจัยจ่ายส่วนที่ต่างให้ อย่างน้อยคุณก็จะได้พักห้อง en suite ตามที่จองไว้ตอนแรก"

"ขอบคุณมากครับ"

"คุณจะยืมรถของสถาบันไปก็ได้นะ จะได้ไม่ต้องนั่งรถไฟ แล้วมาเบิกค่าน้ำมันทีหลัง" ดร.ฮีธดูเหมือนจะตามใจวิทเต็มที่ ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตาม

"ไม่เป็นไรครับ ... ผมเชื่อว่าทั้ง 4 คนที่จะไปนี่ ไม่มีใครมีใบขับขี่ซักคน" แต่วิทค่อนข้างแปลกใจว่าสถาบันวิจัยแห่งนี้ไว้ใจนักศึกษาปริญญาเอกถึงขนาดให้ยืมรถขับไปต่างเมืองหลายวันแบบนั้นได้อย่างง่ายดาย

********************************************************************************

หลังอาหารมื้อกลางวัน ขณะที่มาเรียและวิทยังคงนั่งคุยกันอยู่ที่โต๊ะกินข้าวตามลำพัง มาเรียเปรยขึ้นว่า "วิท เธอรู้มั้ยช่วงนี้ที่มหา'ลัยกำลังมีงานนิทรรศการของชมรมต่างๆ"

"อือ" วิทตอบแบบไม่ได้สนใจอะไรมากมาย เพราะอยู่ที่นี่มา 3 ปีแล้วได้เห็นการจัดนิทรรศการของชมรมเพื่อรับสมัครสมาชิกใหม่ในช่วงเวลานี้ของทุกปี แต่ที่ผ่านมาก็ไม่รู้สึกว่าอยากจะเข้าร่วมกับชมรมใดเป็นพิเศษ

"ตอนนี้อยู่ว่างๆ เราเดินไปดูกันมั้ย"

"เธออยากสมัครชมรมอะไรเหรอ?" วิทสงสััย

"ฉันอยากจะไปดูก่อน ถ้าสนใจค่อยสมัคร ... ปีที่แล้วก็ไม่รู้เรื่องเพราะตรงมาที่นี่เลย ... นะไปเป็นเพื่อนกันหน่อย"

"ได้สิ"

********************************************************************************

นิทรรศการดังกล่าวจัดขึ้นที่ห้องโถงของอาคารองค์กรนักศึกษา โดยมีชมรมต่างๆของมหา'ลัียนี้หลายสิบชมรม ทั้งชมรมกีฬา ศาสนา ดนตรี หรือชมรมประจำชาติต่างๆ มาเปิดรับสมัครสมาชิกสำหรับปีการศึกษาใหม่ที่กำลังจะมาถึง ... มาเรียและวิทเิดินดูชมรมต่างๆที่มาตั้งโต๊ะเรียงรายกันหลายแถวจนเต็มห้องโถงขนาดใหญ่นั้นอยู่พักใหญ่ แต่มาเรียก็ไม่ได้ทำท่าว่าสนใจชมรมใดเป็นพิเศษ จนกระทั่ง ...

"วิท ... นี่เราเดินผ่านตรงนี้เป็นรอบที่ 3 แล้วนะ" มาเรียพูดขึ้น

"จริงเหรอ" วิททำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ ในขณะที่มาเรียมองไปรอบๆบริเวณนั้น และสายตาก็ไปสะดุดกับชมรม LGBT [Lesbian Gay Bisexual and Trans] ซึ่งอยู่เยื้องๆกับที่ทั้งสองกำลังยืนอยู่ ซึ่งเป็นจังหวะที่ชมรมนั้นค่อนข้างว่าง มีเพียงชายหนุ่มคนหนึ่งนั่งเฝ้าโต๊ะอยู่ ...

วิทมองตามสายตาของมาเรีย แล้วพูดขึ้นเบาๆว่า "เราไปสมัครสมาชิกชมรมนั้นดีมั้ย"

"เอาสิ ... เสร็จแล้วจะได้กลับไปทำแล็บต่อ" มาเรียพูดเเหมือนเป็นเรื่องธรรมดา

"แต่ว่า ... เราขอเวลาทำใจซัก 2-3 นาทีนะ"

"นี่เธอจะสมัครหรือไม่สมัคร ... ถ้าไม่ก็กลับกันเถอะ" มาเรียดูเหมือนจะรำคาญขึ้นมานิดหน่อย

"สมัครสิ แค่ขอเวลานิดเดียวเอง" วิทอ้ำอึ้ง ... แต่มาเรียไม่เปิดโอกาสให้เขารออีกต่อไป เธอจับข้อมือวิทแล้วกึ่งลากกึ่งจูงเขาไปที่หน้าโต๊ะนั้นจนได้

"สวัสดี ..." หนุ่มที่นั่งอยู่ที่โต๊ะทักทาย

"สวัสดี ... เพื่อนฉันจะมาสมัครสมาชิกน่ะ" มาเรียรีบบอก

"ได้เลย ... นายเขียนชื่อในแฟ้มนี้นะ บอกโรงเรียนแล้วก็ชั้นปีด้วย ... เอาไว้เวลามีกิจกรรมของชมรม ก็จะส่งไปทางตู้จดหมายของโรงเรียนน่ะ" หนุ่มคนนั้นบอกอย่างเต็มอกเต็มใจ

วิทเขียนรายละเอียดต่อจากรายชื่ออื่นๆที่มีอยู่แล้วจำนวนหนึ่งในแฟ้มนั้นจนเสร็จ หนุ่มคนนั้นก็บอกต่อไปว่า "เรียบร้อยแล้ว ... อ้อ คืนวันพฤหัสหน้าจะมีการพบปะสังสรรค์ของสมาชิกชมรม ถ้านายสะดวกก็อยากให้มา แต่ยังไงก็จะส่งรายละเอียดไปทางจดหมายอีกทีนึง" ว่าแล้วก็ยื่นถุงกระดาษสีน้ำตาลให้วิทหนึ่งใบ "ไว้เจอกันวันพฤหัสหน้านะ"

"โอเค ขอบคุณมากนะ ... แล้วเจอกัน ..." วิทตอบพลางพามาเรียเดินออกมาจากบริเวณนั้น

********************************************************************************

ในระหว่างทางเดินกลับสถาบันวิจัย วิทเปรยกับมาเรียขึ้นว่า "เราอยู่นี่มาตั้ง 3 ปี กว่าจะกล้าไปสมัครชมรมนี้ก็วันนี้เอง" ซึ่งในความเป็นจริงนั้น ถ้าไม่มีมาเีรีย วิทก็อาจจะยังไม่กล้าต่อไปนั่นเอง "ขอบใจเธอมากนะ"

"ไม่เป็นไรหรอก ... ว่าแต่ ในถุงที่เค้าให้มามีอะไรอยู่ในนั้นเหรอ"

"นั่นสิ ลืมไปเลย" วิทค้นถุงกระดาษใบนั้นออกมาจากเป้ที่สะพายอยู่ พลางเปิดดูข้างใน "มีหนังสือเล่มเล็ก แล้วก็ ... เอ่อ ..."

"แล้วก็อะไรล่ะ?" มาเรียสงสัย

"คอนดอม กับเจลหล่อลื่น" วิทลดเสียงลง แต่มาเรียก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ ... วิทได้แต่นึกในใจว่า "เอ แล้วจะมีโอกาสได้ใช้มั้ยเนี่ย?" ...

สงวนลิขสิทธิ์บทความ ห้ามเผยแพร่ ทำซ้ำ โดยไม่ได้รับอนุญาตจากผู้เขียนเป็นลายลักษณ์อักษร

Create Date : 12 มิถุนายน 2553 Last Update : 12 มิถุนายน 2553 18:56:41 น. Counter : 462 Pageviews.		2 comments
Share Tweet