บทที่ 42 ย้ายหอ

หลังจากที่พี่นกจัดการกับโรงหนังโป๊ใต้ห้องแกได้เรียบร้อยแล้ว เลยเป็นโอกาสดีที่จะไปเลี้ยงฉลองกัน ...

"เจ้าวิท ไปกินข้าวข้างนอกกันดีกว่าเย็นนี้ ... เดี๋ยวโทรไปชวนยายกบอีกคน" พี่นกบอก ว่าแล้วก็กดโทรศัพท์ที่แกไปขอมาติดในห้องพัีก ... พี่นกรอสายอยู่ครู่ใหญ่ก็วางหู "ไม่มีคนรับ"

"พี่โทรไปที่ไหน พี่กบเค้าไม่มีโทรศัพท์ในห้องไม่ใช่เหรอ"

"โทรไปที่แล็บ ... แต่ไม่เป็นไร เดี๋ยวแวะไปดูที่หอก็ได้" ...

พี่นกพาวิทเดินมาจากหอพักซึ่งอยู่ท้ายมหา'ลัย ไปยังลานจอดรถที่อยู่ใกล้กับหอเดิมของวิท ทางด้านหน้ามหา'ลัย ... แต่เมื่อแวะไปที่หอก็เห็นห้องพี่กบปิดไฟอยู่

"งั้นก็ไปกันสองคน ..." พี่นกว่า "ว่าไง ... ชั้นไม่หลอกเอาแกไปขายหรอกน่า"

"ยังไงก็ได้พี่ ... ถึงขายก็คงไม่มีใครซื้อหรอก"

********************************************************************************

พี่นกขับรถมาที่ถนนสายหนึ่งในเมือง ซึ่งอยุ่ด้านหลังปราสาทกลางเมือง มุ่งหน้าไปยังสถานีรถไฟ ... ถนนสายนี้จะเรียกว่าเป็นถนนสายบันเทิงของเมืองนี้ก็คงได้ เพราะมีทั้งภัตตาคาร ร้านอาหาร ไนท์คลับ ร้านเกมส์ และโรงภาพยนตร์ เีรียงรายกันอยู่ทั้งสองฝั่ง ทำให้ในเวลากลางคืนจึงดูคึกคักเป็นพิเศษ ... ในที่สุดพี่นกก็ได้ที่จอดรถริมทางเท้า และพาวิทเดินมาอีกไม่ไกลก็ถึงหน้าภัตตาคารจีน ที่พี่นกบอกว่ามีอาหารจีนที่อร่อยที่สุดในเมืองนี้ ...

เมื่อพี่นกและวิทเข้าไปนั่งที่โต๊ะเรียบร้่อยแล้่ว วิทให้พี่นกเป็นคนสั่งอาหารเพราะิวิทเพิ่งมาที่ร้านนี้เป็นครั้งแรก พร้อมกับนั่งสังเกตบรรยากาศรอบตัวไปพลางๆ ... ภัตตาคารแห่งนี้ตกแต่งสไตล์จีนไม่ต่างจากภัตตาคารจีนทั่วๆไป แต่สิ่งที่เป็นเอกลักษณ์คือร้านนี้จะนิยมเปิดเพลงบรรเลงของ Kenny G ซึ่งในขณะนั้นกำลังเล่นเพลง "Forever in love" พอดี ...

"กินเป็ดกันนะวันนี้" พี่นกเสนอ

"แล้วแต่พี่เถอะครับ"

พี่นกหันไปสั่งอาหารกับบริกรสาวที่รออยู่ ได้ยินว่าเป็น "aromatic crispy duck" ครึ่งตัว พร้อมกับติ่มซำอีก 2-3 อย่าง และชามะลิกาหนึ่ง

"เป็ดอะไรน่ะพี่ ชื่อแปลกๆ" วิทสงสัย

"เดี๋ยวก็รู้เองน่า ... อาหารแนะนำเชียวนะ"

ครู่ใหญ่ต่อมารายการเป็ดที่ว่าก็มาถึง ... ซึ่งก็คือเป็ดพะโล้ที่นำไปทอด แล้วยีให้เป็นฝอยๆ เสริฟกับแผ่นแ้ป้ง แตงกวาักับต้นหอมหั่นฝอย และซอสหวานที่เรียกว่า hoisin sauce คล้ายกับการกินเป็ดปักกิ่งในเมืองไทย ...

ในตอนแรกเมื่อเป็ดมาถึงโต๊ะจะมาทั้งชิ้น แล้วพนักงานเสริฟก็จะยีเป็ดและเลาะกระดูกให้ที่โต๊ะ ... แต่เมื่อพี่นกเห็นชิ้นเป็ดก็บ่นออกมาเบาๆว่า "ดูท่าเป็ดไม่น่าจะกรอบ สงสัยลูกค้าเยอะ เลยทอดไม่นาน"

"เอาไปทอดให้ใหม่ก็ได้นะคะ" พนักงานเสริฟขัดขึ้นเป็นภาษาไทย ... วิทได้แต่อึ้่ง เพราะเดิมนึกว่าพนักงานคนนี้เป็นคนจีน แต่กลับกลายเป็นว่าคงเป็นคนไทยที่อยู่ในเมืองนี้ แต่ไม่ได้เรียนที่ U อย่างแน่นอน ...

"เอ่อ ... ไม่เป็นไรครับ" วิทตอบเบาๆ

แต่พี่นกรีบขัดขึ้นด้วยเสียงดังกว่า "ก็ดีค่ะ ขอบคุณค่ะ" พนักงานคนนั้นเลยยกจานเป็ดกลับไปในครัวอีกครั้งหนึ่ง ...

"จำไว้นะ ร้านอาหารที่นี่ ถ้าเราไม่พอใจเราสามารถส่งกลับไปในครัวให้เค้าแก้ไขได้" พี่นกสอน

********************************************************************************

ปัญหาเรื่องหนึ่งของวิทคือหอพักสำหรับปีถัดไป ... สำนักงานหอพักของมหา'ลัยจะจองห้องพักให้เฉพาะนักศึกษาปีแรกเท่านั้น ... ในปีต่อๆไป ถ้าอยากอยู่หอพักต่อจะต้องยื่่นใบสมัครไว้ และรอจนเกือบหมดสัญญาเิดิมจึงจะได้รู้่ว่าได้ห้องหรือไม่ ... และถ้าถึงเวลานั้นไม่ได้ห้อง โอกาสสุดท้ายก็คือไปยืนเข้าคิวรอห้องว่่างหลังจากคนที่จองไว้สละสิทธิ์ เหมือนอย่างพวกนักศึกษาที่มาเข้าำแถวที่หน้าสำนักงานฯในวันแรกที่วิทมาถึงที่นี่ ... และเพื่อตัดปัญหาความยุ่งยากดังกล่าว วิทเลยตัดสินใจหาที่อยู่ใหม่นอกมหา'ลัย ...

ในช่วงก่อนเปิดเทอมก็จะมีประกาศมาติดที่บอร์ดในองค์กรนักศึกษาเป็นจำนวนมาก ทั้งนักศึกษาที่เรียนจบแล้วเอาพวกหนังสือใช้แล้ว จักรยาน โทรทัศน์ ฯลฯ มาประกาศขายในราคาถูก ... แต่ก็มีอีกจำนวนหนึ่งที่เป็นประกาศหาคนมาร่วมแชร์บ้านเช่า หรือไม่ก็เจ้าของบ้านที่แบ่งห้องให้เช่ามาติดประกาศหาลูกค้า ...

แต่นอกจากประกาศตามบอร์ดแล้ว อีกแหล่งหนึ่งที่สามารถหาได้คือโฆษณาในหนังสือพิมพ์ท้องถิ่น ... วิทไปอ่านเจอโฆษณากรอบเล็กๆเขียนไว้ทำนองว่า "มีแฟลตให้เช่า 1 ห้องนอน 1 ห้องน้ำ พร้อมครัวและเฟอร์นิเจอร์ ถนน xxxxxxx สนใจติดต่อ โทร xxxxx-xxx-xxx" จึงโทรไปนัดเพื่อขอดูห้องดังกล่าว

ถนนสายนั้นเป็นถนนที่ทอดตรงผ่านหน้ามหา'ลัยไปยังตัวเมือง ซึ่งเป็นระยะทางประมาณ 3 ไมล์ โดยตลอดถนนสายนี้เป็นย่านที่พักอาศัย และมีโบสถ์เก่าแก่อยู่ตรงเกือบปลายถนนก่อนเชื่อมกับถนนวงแหวนรอบเมือง ... ครึ่งทางระหว่างเมืองกับมหา'ลัย เป็นบริเวณที่เหมือนกับย่านร้านค้าย่อมๆ ซึ่งประกอบด้วยซุปเปอร์มาร์เก็ตขนาดกลางรูปทรงสี่เหลี่ยม ที่มีสองด้านล้อมด้วยอาคาร 3 ชั้นรูปตัว L โดยชั้นล่างของอาคารแบ่งเป็นร้านค้าหลากหลาย ทั้งร้านขาย fish & chips ร้านไปรษณีย์ ร้านซักผ้่าแบบหยอดเหรียญ ร้านเบเกอรี่ ร้านขายผัก-ผลไม้ และภัตตาคารจีน ... ส่วนสองชั้นบนของอาคารดังกล่าวก็คือส่วนที่ให้เช่าเป็นห้องพักนั่นเอง ...

"แฟลตที่นี่ คนที่อยู่ส่วนใหญ่เป็นคนทำงาน จึงค่อนข้างเงียบ" เจ้าหน้าที่จากสำนักงานบอก "ถ้าคุณตกลง ก็จะต้องจ่ายค่ามัดจำพร้อมกับค่าเช่าล่วงหน้า 1 เดือน"

ค่าเช่าแฟลตนี้ถูกกว่าค่าเช่าที่หอที่วิทพักอยู่ในปัจจุบัน แต่ถ้ารวมค่าน้ำ-ไฟ ที่ต้องจ่ายเองตามมิเตอร์ก็อาจจะพอๆกัน

เมื่อเปิดประตูเข้าไปในห้องก็จะเจอกับบริเวณโถงเล็กๆ พร้อมกับที่แขวนเสื้อโค้ตติดผนัง ส่วนด้านตรงข้ามเป็นห้องน้ำ และด้านซ้ายมือเป็นประตูที่เปิดเข้ัาไปก็จะเจอห้องนอนกว้่าง พร้อมกับเฟอร์นิเจอร์ที่ประกอบด้วย เตียง โต๊ะเครื่องแป้ง ชั้นวางของ ตู้เสื้อผ้า และโต๊ะกินข้าว และมีมุมหนึ่งในนั้นแยกเป็นครัวขนาดย่อมพร้อมเตา และ่อ่างล้างจาน ... พื้นห้องปูด้วยพรมสีเบอร์กันดี้ ตัดกับผ้าม่านหน้าต่างสีรอยัลบลู ... วิทรู้สึกถูกชะตากับแฟลตแห่งนี้ ทั้งความสะดวกสบายต่างๆในห้อง ร้านค้าที่อยู่รายรอบ และป้ายรถเมล์ที่อยู่หน้าถนนห่างไปไม่ถึง 10 เมตร ... และห้องๆนี้จะเป็นบ้านแห่งใหม่ของวิทตลอดระยะเวลาอีก 5 ปีต่อมา ...

สงวนลิขสิทธิ์บทความ ห้ามเผยแพร่ ทำซ้ำ โดยไม่ได้รับอนุญาตจากผู้เขียนเป็นลายลักษณ์อักษร

Create Date : 16 มีนาคม 2553 Last Update : 19 มีนาคม 2553 22:18:40 น. Counter : 456 Pageviews.		4 comments
Share Tweet