| All Blog
|
บทที่ 41 ข้าวใหม่ปลามัน (คำเตือน: เรท 15+) ไม่กี่วันต่อมา ... วิทเดินสวนกับพี่นกที่บันไดหอพัก เห็นหน้าตาไม่ค่อยสู้ดี ... "เจ้าวิท ... ช่วงนี้แกพาใครมาค้างด้วยหรือเปล่าเนี่ย?!" พี่นกเริ่มด้วยคำถามแบบนี้ วิทเริ่มสับสน คิดไปต่างๆนาๆ "หรือว่าพี่นกรู้เรื่องของพอล? ... แต่พอลก็ไม่เคยพูดถึงคนไทยที่โรงเรียนเดียวกัน ... และนักศึกษาป.เอกก็มีตั้งหลายคน คงไม่รู้จักกันหมดหรอก ... และที่สำคัญคืนนั้นก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น! ... ไม่น่าจะใช่เรื่องนี้มั้ง" "ไม่มีพี่ ... พี่พูดเรื่องอะไรเนี่ย" วิทตอบไปแบบหน้าตาย  "แกรู้ใช่มั้ยว่าพี่ชอบทำงานตอนกลางคืน" พี่นกเล่า ... พี่นกเป็นนักศึกษาป.เอกปีที่ 4 (ปีสุดท้าย) ซึ่งใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกัับการเขียนและแก้วิทยานิพนธ์ให้เสร็จ เพื่อจะได้สอบปากเปล่าสำหรับจบการศึกษาต่อไป ... พี่นกเคยบ่นว่าตอนกลางวันแกจะทำงานไม่ค่อยได้เพราะเสียงดังและมีผู้คนวุ่นวาย ก็เลยนั่ง "เขียน" วิทยานิพนธ์ตั้งแต่หลังอาหารเย็น ซึ่งก็คือ 2-3 ทุ่มไปจนถึงราวๆตี 3 แล้วค่อยเข้านอน ... ส่วนเวลากลางวันก็จะนั่งทำงานประเภทพล็อตกราฟ แต่งรูป ซึ่งไม่ต้องใช้สมาธิมากนัก ... "แต่ 3 คืนที่ผ่านมา มันมีเสียงคนทำอะไรกันดังมากๆทุกคืน ... เสียงมาจากแถวๆนี้แหละ" "ไม่ใช่ใครในชั้นพี่เหรอ" "ไม่ใช่ ชั้นถามแล้ว ... และตอนที่ได้ยินน่ะ ชั้นไปยืนฟังหน้าห้องทุกห้องเลย ... ไม่ใช่หอชั้นแน่นอน" พี่นกสรุป "แล้วแกไ่ม่ได้ยินบ้างหรือไง" "ไม่ได้ยินฮะ" จริงๆแล้วตำแหน่งของห้องวิทอยู่ปลายบล็อกด้านใกล้ครัว ส่วนพี่นกอยู่ห้องในสุดของปลายบล็อกอีกด้านหนึ่ง จึงห่างกันพอสมควร "แล้วในชั้นวิทก็ไม่น่าจะมีใครทำแบบนั้นหรอก" "เอางี้ แกช่วยพี่ดูหน่อยก็แล้วกัน ... ตอนนี้พี่เขียนงานไม่ได้เลย ... มันทำกันทีเป็นชั่วโมง" "พี่อิจฉาเค้ารึเปล่า" วิทแกล้วแซว แต่พี่นกไม่ขำด้วย "จะบ้าเรอะ ... ชั้นแต่งงานมาจะ 10 ปีแล้ว ไม่มาตื่นเต้นกับเรื่องอะไรแบบนี้หรอก ... แต่มันทำงานไ่ม่ได้จริงๆ" พี่นกเริ่มเครียดขึ้นมาอีกรอบ "พี่ใจเย็นๆ ... เดี๋ยววิทจะช่วยดูให้แล้วกันครับ" ******************************************************************************** กลางวันของวันรุ่งขึ้น วิทไปเจอพี่นกที่ร้านอาหารของมหา'ลัย เลยมานั่งกินข้าวด้วยกัน ... "นี่วิท ชั้นรู้แล้วว่าไอ้ห้องที่เล่าให้ฟังมันอยู่ตรงไหน" พี่นกบอก "หอแกไง ... ห้องที่อยู่ใต้ห้องชั้นพอดี" "พี่รู้ได้ยังไง? ... ห้องนั้นไม่มีใครอยู่นะ ... ผีหลอกรึเปล่า" วิทเลยไล่ให้ฟังว่าคนที่อยู่ในบล็อกของเขาทั้ง 6 คนนั้นอยู่ห้องไหนบ้าง และเท่าที่รู้ ห้องที่ว่านั้นเป็นห้องว่าง "ผีเผออะไรกัน ... ตอนที่มันมีเสียงน่ะ ซักสองยามได้มั้ง ชั้นเลยเดินลงมาข้างล่าง ดูว่าห้องไหนยังเปิดไฟอยู่บ้าง ... ก็เลยเห็นไอ้ห้องใต้ห้องชั้นนี่แหละที่เปิดไฟ แถมเปิดหน้าต่างซะกว้าง แต่มันปิดผ้าม่านนะ ... แต่ขนาดอยู่ข้างล่างยังได้ยินเสียงชัดเลย" พี่นกเล่าซะยาว "เดี๋ยววิทไปถามลองยายญี่ปุ่นที่อยู่ติดกับห้องนั้นให้ก็แล้วกัน" ******************************************************************************** เมื่อวิทไปเจอกับสาวญี่ปุ่นคนนั้นในครัวในตอนเย็น ก็เลยเปิดประเด็น "เออนี่ ห้องในสุดที่ติดกับห้องเธอ ตอนนี้มีคนมาอยู่แล้วเหรอ?" "ใช่ ... ย้ายมาได้เกือบอาทิตย์แล้ว ... แต่ก็ไม่เคยเจอเค้าในครัวนะ ... เคยเดินสวนกันครั้งเดียวตั้งแต่ย้ายเข้ามา" "แล้วเธอเคยได้ยิน ... เอ่อ ... เสียงอะไรแปลกๆ ตอนกลางคืนมั้ย?" ยายญี่ปุ่นอายจนหน้าแดง  คงสงสัยว่าวิทจะมาไม้ไหน ... แต่เมื่อเห็นหน้าวิทที่ไม่ได้มีความหมายแอบแฝงใดๆ ก็ตอบเบาๆว่า "ได้ยินทุกคืนแหละ ตั้งแต่วันแรกที่เขาย้ายเข้ามา""แสดงว่าเค้าอยู่กัน 2 คน" "ใช่ ... แ่ต่ก็อย่างที่บอก เราเคยเห็นคนผู้ชายแค่ครั้งเดียว แต่ไม่เคยเห็นคนผู้หญิงนะ" ******************************************************************************** วิทเอาเรื่องที่รู้มาไปเล่าให้พี่นกฟัง แต่ก็กลับได้ข่าวเพิ่มเติมจากพี่นกว่า "เดี๋ยวนี้มันมีเพิ่มรอบบ่ายด้วย ... คราวนี้ชั้นเลยทำงานอะไรไม่ได้ซักอย่างเดียว ... นี่มันไม่ 'ร้อน' กันบ้างรึไงนะ" พี่นกหมายถึงอากาศที่ร้อนอบอ้าวในฤดูร้อน  "ก็คง 'ร้อน' แหละพี่ ถึงได้เพิ่มรอบบ่ายไงล่ะ" วิทแกล้งแซว "แต่พูดตรงๆนะพี่นก ... ถึงจะอยู่ชั้นเดียวกัน แต่วิทยังไม่เคยได้ยินอะไรที่พี่่ว่าเลย" "เออ เอาไว้คราวหน้าชั้นจะมาปลุกแกให้ไปฟัง" ราวกับว่าพี่นกมีวาจาสิทธิ์ ... เพราะในตอนบ่่ายของวันรุ่งขึ้น ขณะที่วิทเผลอหลับอยู่ในห้อง อยู่ๆก็มีเสียงเคาะประตูหน้าห้องอย่างบ้าคลั่ง และเมื่อวิทเดินงัวเงียมาเปิดประตู ปรากฏว่าคนที่มาหาคือพี่นกนั่นเอง ... "นี่ไง เจ้่าวิทมาฟังสิ" ว่าแล้วก็ลากวิทออกมาจากห้อง ซึ่งแค่ยืนอยู่ตรงทางเดินหน้าประตูก็ได้ยินเสียงหนุ่มสาวข้าวใหม่ปลามันดังก้องอยู่พอสมควร ... แต่พี่นกยังไม่พอใจ พาิวิทเดินไปจนยืนอยู่หน้าห้องนั้นเลย ซึ่งทำให้ได้ยินเสียงชัดเจนประเภท "ooh ... ah ... fxxx ... yeah ... harder ... I love your xxxx ... etc." ไม่ต่างจากการดูหนังโป๊แบบไม่มีภาพ  ******************************************************************************** อีกไม่กี่วันต่อมา ยายญี่ปุ่นที่อยู่ห้องติดกับห้องเจ้าปัญหา มาบอกวิทว่าคนที่อยู่ห้องนั้นย้ายออกไปแล้ว ... วิทเลยรีบขึ้นไปหาพี่นกเพื่อบอกข่าวดี แต่กลับกลายเป็นว่า ... "ผลงานชั้นเองแหละ" พี่นกบอก "จำบ่ายวันนั้นได้มั้ย ... วันรุ่งขึ้นพี่เลยโทรไปฟ้องสำนักงานหอพัก ... แล้วก็ด่าแถมไปด้วยว่าฟังแบบนี้มาหลายวันแล้วทั้งกลางวันและกลางคืน ... เค้าเลยจัดการให้" "แล้วเค้าไปไล่ออกด้วยข้อหาอะไร?" วิทสงสัย "มีเซ็กส์ในหอพักมันผิดกฏด้วยเหรอ?"  "ข้อหาเอาคนนอกมาพักอยู่ด้วยโดยไม่ได้รับอนุญาต" พี่นกบอก "ปกติหอพักมหา'ลัยเค้าให้อยู่ห้องละคน ... แต่บางทีมีเพื่อนมาค้างก็หยวนๆกันไป ... แต่พอมีเรื่องร้องเรียน เค้าก็ใช้ข้อนี้แหละในการยกเลิกสัญญา (เช่าห้องพัก)" "อย่างนี้ก็จบลงด้วยดี" วิทสรุป "แต่ว่า ... พี่ก็สงสารมันนะ เด็กป.ตรีทั้งคู่ ... คงเพิ่งจะเจอกันใหม่ๆ ก็เลย ..." "ก็เลยซวยไป" วิทต่อให้ "เพราะดันเอามาใส่หอเดียวกับป้าๆ ... ถ้าอยู่หอเด็กป.ตรีคงไม่มีใครว่าอะไรหรอก" "เออจริง"  สงวนลิขสิทธิ์บทความ ห้ามเผยแพร่ ทำซ้ำ โดยไม่ได้รับอนุญาตจากผู้เขียนเป็นลายลักษณ์อักษร
|
Historicus
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] คุณพ่อลูกสอง (ตัว) Waltz in B minor, Op. 69, No. 2 by Frédéric Chopin Friends Blog
Link |
||||||||||||
