|
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
|
|
|
|
|
|
|
หลับให้สบาย แล้วเราจะพบกัน
หลายวันมานี้ผมนั่งทำงานรายงานอย่างไม่มีสมาธิ รู้สึกกระวนกระวาย จนไม่สบาย ไปทำงานไม่ได้ คงจะเครียดเรื่องส่งรายงาน และเรื่องอาการป่วยของพี่ชายที่อาการหนัก ผมโทรคุยกับแม่และพี่ๆ เรื่องนี้เกือบทุกวัน จนถึง
วันที่ 1 เมษายน 2548 เวลา 16.30 น.
แม่ : ทวยแม่มาถึงโรงพยาบาลแล้วนะ ทวย: พี่เป็นไงบ้าง แม่: พูดไม่ได้แล้ว แต่ยังลืมตามองแม่ได้ พี่เขารอแม่ (แม่เริ่มร้องให้) ทวย: พรุ่งนี้ ทวยจะรีบไปนะแม่ แม่อย่าร้องให้ ทำใจดีๆ นะ (ผมเริ่มพูดไม่ออก นำ้ตาเริ่มไหล) ได้ยินแม่พูดกับพี่ว่า ชายน้องโทรมา น้องเป็นห่วง พรุ่งนี้น้องจะมาหานะ แม่: ทวยพูดกับพี่สิ (แม่ยื่นโทรศัพท์ไปที่พี่) ทวย: ผมพูดอะไรไม่ออกเลย เอาแต่ร้องให้ ได้ยินแต่แม่พูดว่าน้องร้องให้ น้องเป็นห่วงนะ แม่: พี่เขาคงไม่ไหวแล้ว แม่ก็ทำใจแล้วนะ แต่ใครไม่มาเจอแบบนี้ก็ไม่รู้หรอก ทวย: แม่อย่าร้องให้นะ แม่ต้องดูแลตัวเองด้วย ทวยจะรีบไป
หลังจากนั้นอีกประมาณ 1 ชั่วโมง พี่ชายของผมก็จากไป --------
การจากลาครั้งนี้ ผมและแม่ ได้รับรู้มาได้สักพักใหญ่ถึงอาหารป่วยของพี่ชายผม แต่ไม่รู้ว่า วันนั้่นจะมาถึงเมื่อไหร่
ผมกับแม่ได้เคยคุยถึงเรื่องการทำใจที่จะสูญเสียครั้งนี้ เพราะรู้ว่าโรคตับแข็งที่พี่ผมเป็นอยู่มันไม่มีทางรักษาให้หาย และมันมีแต่จะทรุด พี่ผมเป็นคนที่ใช้ชีวิตที่เสเพล ติดยาเสพติด แม่เคยพาไปรักษาให้เลิกยา แต่จะเลิกเด็ดขาดก็ไม่ได้ พี่ผมก็ต้องมาดืมเหล้าแทนยาที่เคยติด
ผมนั่งคิดอยู่นานว่าผมจะเขียนบลอกดีไหม แล้วผมก็ตัดสินใจที่เขียนเพื่อระบายอะไรบ้างอย่าง
ผมรู้สึกสงสารแม่ เสียใจที่แม่ต้องมาเจอเหตุการณ์แบบนี้ นี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่เคยเจอ เมื่อ 10 ที่แล้ว พี่ชายของผมอีกคนหนึ่งก็ได้จากไปแล้ว 1 คน
ครั้งนั้นผมขาดเรียนเพื่อไปเฝ้าไข้พี่เกือบ 2 อาทิตย์ ได้เห็นแม่ร้องให้ ได้เห็นแม่ดูแลทะนุถนอมพี่ชายที่กำลังป่วย ผมกลายเป็นเด็กขี้แย ร้องให้ตลอด
ก่อนหน้านี้ผมเคยเห็นแม่ร้องให้ทั้งหมด 3 ครั้ง คือแม่ทะเลาะกับพี่ ทะเลาะกับผม และยายเสียชีวิต จนทำผมตั้งปฎิญาณไว้ว่าจะไม่ทำให้แม่ต้องเสียใจร้องให้อีก
เมื่อตอนที่พี่ชายผมเสียครั้งนั้น ผมเห็นแม่ร้องให้หนักมากปานจะขาดใจตายตามไป ผมเจ็บปวดใจมาก ผมรู้เลยว่าความรักของแม่นั้นยิ่งใหญ่มีพลังแค่ไหน ผมเคยคิดว่าการร้องให้ของแม่ครั้งนั้นคงเป็นครั้งสุดท้ายแล้วที่แม่จะร้องให้ แต่ไม่เลย 10 ปีต่อมาแม่ต้องเสียน้ำตาอีกครั้ง
10 ปีที่ผ่าน ผมไม่เคยร้องให้อีกเลย จนมาวันนี้ พอได้ยินเสียงแม่ร้องให้ น้ำตาของผมก็ร่วงลงมาทันที เสียใจที่พี่กำลังจะจากไป แต่คงน้อยกว่าที่ได้ยินเสียงแม่ร้องให้ ผมไม่เคยคิดเลยว่าเหตุการณ์แบบเมื่อ 10 ปีที่แล้วจะเกิดขึ้นกับแม่ผมอีก
หัวใจของแม่จะต้องบุบสลายไปอีกเท่าไหร่ ...
ไม่ว่าลูกจะโตสักเท่าไหร่ แต่ความรักของแม่ที่มีให้ลูกยังคงเดิมเสมอต้นเสมอปลาย
ผมคงได้แต่หวังว่าพี่ชายผมคงหลับสบาย ไม่มีกังวลใดๆ แล้วเราคงจะได้พบกันอีกไม่นานนี้นะพี่
Create Date : 02 เมษายน 2548 |
|
38 comments |
Last Update : 2 เมษายน 2548 1:09:12 น. |
Counter : 863 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: Ppnr IP: 68.21.7.157 2 เมษายน 2548 1:15:07 น. |
|
|
|
| |
โดย: ขำขำ 2 เมษายน 2548 1:19:24 น. |
|
|
|
| |
โดย: ขำขำ 2 เมษายน 2548 1:19:25 น. |
|
|
|
| |
โดย: สัก IP: 61.90.51.145 2 เมษายน 2548 2:06:47 น. |
|
|
|
| |
โดย: underdog (พ่อน้องโจ ) 2 เมษายน 2548 2:17:15 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปริเยศ IP: 61.90.101.89 2 เมษายน 2548 7:21:13 น. |
|
|
|
| |
โดย: CTL IP: 61.90.121.233 2 เมษายน 2548 7:42:17 น. |
|
|
|
| |
โดย: ข้าวตู 2 เมษายน 2548 13:40:30 น. |
|
|
|
| |
โดย: Mu_in_love (Mu_in_love ) 2 เมษายน 2548 17:52:01 น. |
|
|
|
| |
โดย: Poison_rose IP: 217.136.29.39 2 เมษายน 2548 22:26:03 น. |
|
|
|
| |
โดย: พบ. IP: 61.90.20.90 5 เมษายน 2548 21:52:29 น. |
|
|
|
| |
โดย: it ซียู 6 เมษายน 2548 16:27:07 น. |
|
|
|
| |
โดย: พี่บุก IP: 69.143.47.140 13 เมษายน 2548 7:46:45 น. |
|
|
|
| |
โดย: arr IP: 203.113.85.243 21 เมษายน 2548 13:36:05 น. |
|
|
|
| |
โดย: Mic IP: 58.10.179.199 25 เมษายน 2548 17:26:31 น. |
|
|
|
| |
โดย: ด้วยรักและห่วงใย IP: 203.156.115.86 9 พฤษภาคม 2548 21:59:49 น. |
|
|
|
| |
โดย: oley IP: 67.51.123.144 22 พฤษภาคม 2548 4:27:46 น. |
|
|
|
| |
โดย: POL_US 22 พฤษภาคม 2548 5:57:59 น. |
|
|
|
| |
โดย: prncess 6 มิถุนายน 2548 12:15:16 น. |
|
|
|
| |
โดย: ศล 21 มิถุนายน 2548 1:37:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: Bo IP: 202.29.9.7 19 กรกฎาคม 2548 9:42:18 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
"It's only with the heart that one can see rightly, what is essential is invisible to eye"
By Antoine de saint-Exupery--The Little prince.
|
|
|
|
|
|
|
การพรากจากเป็นความทุกข์ ที่ทุกคนต้องพบเจอ เราก็ขอให้คุณแม่และครอบครัวทำใจได้ในเร็ววัน ให้ธรรมะคุ้มครองนะ