jimkong
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




jimkong อ่านว่า จิ้มก้อง
เป็นชื่อ [อดีต] ป้าหมาแก่ที่บ้าน
ไทยหลังอาน ใจโหด หน้าเหี้ยม
ฉลาด ดื้อ และน่าหมั่นไส้เป็นที่สุด
Group Blog
 
<<
สิงหาคม 2550
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
 
18 สิงหาคม 2550
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add jimkong's blog to your web]
Links
 

 
* เก็บตกหนังในรอบสัปดาห์


Tokyo Godfathers : เด็กน้อย...ของขวัญจากพระเจ้า
ในคืนวันคริสต์มาส คนเร่ร่อนสามคนที่อาศัยอยู่ด้วยกัน จิน-ชายวัยกลางคน, ฮานะ-กะเทยร่างยักษ์ และมิยูกิ-เด็กสาววัยรุ่น ไปพบเด็กทารกถูกทิ้งอยู่ในกองขยะ ฮานะซึ่งใฝ่ฝันอยากเป็นแม่เลยตัดสินใจพาเด็กนั้นกลับมาด้วย ตั้งชื่อให้ว่า คิโยโกะ

ในที่สุดทั้งสามตัดสินใจจะคืนคิโยโกะให้กับพ่อแม่ที่แท้จริง จึงเริ่มออกตามหา และระหว่างตามหานี่เองที่คนดูจะได้รับรู้ถึงความเป็นมาเป็นไปของแต่ละคน และดูเหมือนว่าของขวัญคริสต์มาสที่พระเจ้ามอบให้ในปีนี้จะทำให้ทั้งสามได้พบกับความสุขที่ขาดหายไป

หนังเรื่องนี้ก้าวไปตามสูตรสำเร็จมากๆ ดูแล้ว feel good กันสุดๆ เรียกความสะเทือนใจกันเต็มที่ และได้ความน่าตื่นเต้นและตื่นตาจากความที่เป็นแอนิเมชั่นเพิ่มขึ้นไปอีก

ขอสารภาพว่าช่วงต้นๆ ที่คิโยโกะร้องไม่หยุดนั่น ทำเอาเราประสาทเสียไปพักใหญ่ๆ ด้วย เหอๆๆๆ ภูมิต้านทานเสียงเด็กร้องค่อนข้างต่ำ


Big Fish : เรื่องเล่ากับเรื่องจริง
เมื่อ Big Fish มาฉายในโรงอีกครั้ง เราก็ไม่พลาดแน่ๆ เพราะทั้งเป็นผลงานของ Tim Burton และของ Ewan McGregor แฟนเรา (บอกอย่างเต็มปากเต็มคำ ฮ่าฮ่าฮ่า) บวกกับเพลงประกอบจาก Danny Elfman ที่เรารู้สึกว่าเขากะ ทิม เบอร์ตัน นี่เกิดมาคู่กันจริงๆ แฮะ ทำงานด้วยกันทีไรดูคลิกเนียนๆ ทุกที

Big Fish ทำมาจากหนังสือของ แดเนียล วอลเลส ซึ่งเราก็ไม่เคยอ่าน แต่ฟังจากคนที่เคยอ่าน เขาว่ากันว่าหนังเอามาขยายได้สนุกและมีเนื้อกว่าหนังสือค่ะ

...ตั้งแต่จำความได้ วิล (บิลลี่ ครูดัพ) ก็ได้ฟังเรื่องเล่าจากพ่อ เอ๊ดเวิร์ด บลูม (อัลเบิร์ต ฟินนี่ ในวัยชรา และ ยวน แมคเกรเกอร์-แฟนเรา ย้ำอีกที-ในวัยหนุ่ม) มาตลอด เรื่องราวชีวิตของพ่อที่ฟังยังไงก็ไม่น่าจะเป็นเรื่องจริงไปได้ นับตั้งแต่เหตุการณ์ในวันที่วิลเกิด ไปถึงหมู่บ้านประหลาดที่ไม่มีใครใส่รองเท้า คณะละครสัตว์ ยักษ์ และอื่นๆ อีกมากมายที่ล้วนแล้วแต่ดูเพ้อฝัน เมื่อรู้สึกว่ารับไม่ได้ วิลก็เลือกที่จะไม่ฟัง เลิกคุยกับพ่อ และย้ายไปทำงานที่ฝรั่งเศส

วันหนึ่งเขาได้รับข่าวว่าพ่อกำลังป่วยหนัก วิลและภรรยาที่กำลังท้องแก่ จึงกลับมาดูใจ และวิลก็เริ่มตามล่าหาความจริงว่า เรื่องเล่าของพ่อนั้นเป็นจริงสักแค่ไหนกัน

ถ้าใครแพ้ทางหนังความสัมพันธ์ พ่อ-ลูก คงซึ้งกับเรื่องนี้นะคะ สำหรับเราไม่ค่อยติดใจประเด็นนี้ แต่ไปสนุกกับสารพัด “ของประหลาด” ที่เอ๊ดเวิร์ดไปประสบมากกว่า เราว่าจินตนาการคนคิดและคนทำเจ๋งดี ทำออกมาได้เนี้ยบ ชวนให้กึ่งเชื่อกึ่งไม่เชื่อ ดูน่าสงสัยอยู่เหมือนกันว่าเอ๊ดเวิร์ดโม้หรือเปล่า

ตั้งแต่ดูหนังของ ทิม เบอร์ตัน มา เราว่าเรื่องนี้ดู “สว่าง” ที่สุดแล้วนะเนี่ย
(ไม่นับ Pee Wee’s Big Adventure ซึ่งเป็นหนังของเขาที่เรายี้แหวะที่สุด)
ถึงจะไม่วายแอบมืดจัดๆ ในช่วงที่เอ๊ดเวิร์ด บลูม เจอใยแมงมุมกับต้นไม้ดักจับก็เถอะนะ
เป็นหนังที่ดูเอาสนุก ก็สนุก จะดูแบบอ่านระหว่างบรรทัดก็สนุกค่ะ...ทำไมปีนั้นหนังไม่ได้รางวัลบ้างนะ : )


Ratatouille : หนูทำได้!!!
เรมี่เป็นหนูบ้านนอกผู้หลงใหลในศาสตร์การทำอาหาร โดยมี กุสโตว เชฟคนดังแห่งปารีสเป็นอาจารย์แบบกลายๆ เพราะเรมี่ติดตามผลงานของเขาทั้งทางโทรทัศน์และหนังสือที่เขาเขียน รวมทั้งเชื่อในปรัชญาของกุสโตวด้วยว่า “ใครๆ ก็ทำอาหารได้” เรมี่ปฏิเสธที่จะกินอาหารขยะ (ขยะจริงๆ) เหมือนเพื่อนร่วมเผ่าพันธุ์อื่นๆ แต่เฟ้นหาของที่มีคุณค่ากว่านั้น เมื่อถึงวันที่ฝูงของเรมี่ต้องอพยพจากที่อยู่เดิม เรมี่ก็พลัดจากฝูง ระหกระเหเร่ร่อนไปจนถึงปารีส ด้วยแรงกระตุ้นจากจินตภาพ “เชพกุสโตว”

อีกด้านหนึ่ง ลิงกุยนี่ เด็กหนุ่มที่แม่เพิ่งตายไป มาขอทำงานในภัตตาคารของกุสโตว ได้งานทำเพราะเป็นเด็กเส้น แต่เขาไม่ได้มีความสามารถพอที่จะเป็นผู้ช่วยเรื่องทำอาหาร เขามีหน้าที่ทิ้งขยะ

เรมี่ มีความสามารถ มีคุณสมบัติทุกอย่างที่คู่ควรกับการเป็นเชฟ ติดที่ข้อจำกัดเพียงประการเดียวคือ เขาเป็นหนู! ส่วนลิงกุยนี่นั้นแม้จะมีโอกาสได้ทำงานในภัตตาคารของเชฟดัง แต่กลับไม่มีหัวในด้านอาหารเอาซะเลย แต่ดูเหมือนว่าพระเจ้าจะเปิดโอกาสให้ทั้งคู่ได้มาเจอกัน ได้มาทำงานร่วมกันจนลิงกุยนี่โด่งดังขึ้นมาได้

ถ้าตัดเรื่องงานแอนิเมชั่นฝีมือเยี่ยมสุดๆ ออกไป Ratatouille ก็เป็นยังหนังที่พล็อตแน่น จริงจัง และสนุกมาก หนังจริงจังเสียจนกระทั่งเราอดสงสัยไม่ได้ว่า นี่เป้าหมายของเขาคือผู้ใหญ่มากกว่าเด็กรึเปล่า

แต่ที่เราชอบจริงชอบจังในเรื่องนี้คือนักวิจารณ์อาหาร นาย Anton Ego (ให้เสียงโดย ปีเตอร์ โอทูล) ที่เห็นแล้วนึกถึงท่านเคาน์แดรกคูล่าในทันที แถมอุปกรณ์รายรอบตัวคุณ Ego นี่ส่อไปทางนั้นหมด ทั้งโลงศพ ทั้งหัวกะโหลก เก็บงานได้กิ๊กมากๆ สวยมากๆ ด้วย

เชฟกุสโตวบอกว่า Everyone can cook
Pixar Animation Studios ไม่เพียงแค่ can cook แต่ยังทำออกมาได้กลมกล่อม อร่อยประทับใจซะด้วย (^^)

ม.ห. แต่ผลงานของพิกซาร์ที่เราชอบสุดยังเป็นกองทัพแมลง A Bug's Life แฮะ เทียบกับเรื่องอื่นแล้วอาจไม่เนี้ยบเท่า แต่เราว่ามันมีชีวิตชีวาดี


Create Date : 18 สิงหาคม 2550
Last Update : 18 สิงหาคม 2550 2:43:18 น. 3 comments
Counter : 1049 Pageviews.

 
เชื่อล่ะว่าเป็นแฟนเฮียเค้าจริงๆ
คิดเหมือนกันว่า Ratatouille น่าจะเป็นการ์ตูนสำหรับผู้ใหญ่เสียมากกว่าเด็ก เพราะเด็กที่บ้านดูแล้วหลับ ฮาๆๆ
ส่วนเรื่องแรกเก่ารึใหม่ค่ะ แม่น้องรันไม่รู้จัก ปกติถ้าเป็นการ์ตูนแม่น้องรันไม่เคยพลาดเลยน่ะ


โดย: แม่น้องรัน (runch ) วันที่: 18 สิงหาคม 2550 เวลา:14:55:29 น.  

 
Tokyo Godfathers เป็นหนังปี 2003 ฝีมือ ซาโตชิ กอน (Satoshi Gon) ค่ะ
//www.imdb.com/title/tt0388473

ตอนนี้กำลังอ่านหนังสือเกี่ยวกับการเดินทางรอบโลกในปี 2004 โดยมอเตอร์โซค์ ของพี่ยวน และ ชาร์ลี บัวร์แมน ชื่อ Long Way Round อ่านไปได้ครึ่งเล่มละค่ะ อ่านไปยิ้มไป มีความสุขไปกับการล่าฝันของทั้งคู่ด้วย

นอกจากหนังสือแล้ว การเดินทางครั้งนี้ยังถ่ายทำสารคดีด้วยค่ะ ตั้งใจว่าจะหามาดูต่อไป


โดย: jimkong วันที่: 18 สิงหาคม 2550 เวลา:23:38:21 น.  

 
Tokyo .... ยังไม่เคยดู

ผมหลงรัก Big Fish ตั้งแต่เเรกเริ่ม ที่ได้อ่านบทย่อ แล้วครับ
พอได้ดูก็มหัสจรรย์อะไรเช่นนี้

เจ้าหนูตัวจิ๋วกับพ่อครัวตัวน้อย ก็ชอบนะ แต่ยังไม่ได้ดูเลย


โดย: haro_haro วันที่: 24 สิงหาคม 2550 เวลา:11:19:59 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 
 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.