Bloggang.com : jimkong : แหม่ม

แหม่ม

แหม่มเป็นพนักงานจ้างเหมา อยู่คนละหน่วยงานกับเรา บังเอิญได้เจอกันเพราะงานเฉพาะกิจ
แหม่มอายุน้อยกว่าเรานิดหน่อย ตัวเล็กกว่า เดินขาลากนิดๆ พูดจาเรียบร้อยสุภาพ มีน้ำใจ คอยแนะนำนู่นนี่ให้เรา
เงินเดือนของแหม่มตอนนี้ แปรผันตามจำนวนวันในแต่ละเดือน แต่สูงสุดประมาณ 4,600 บาท (อ่านว่าสี่พันหกร้อยบาทถ้วน ถูกต้องแล้วจ้ะ) แต่ถ้าเดือนไหนมีวันหยุดเยอะๆ ก็จะน้อยลงไปอีกเพราะค่าจ้างเขาคิดโดยเอาเงินเดือนตามวุฒิเป็นตัวตั้ง หารวันทำงาน ก็จะได้ค่าแรงของแต่ละวันออกมา แล้วคูณวันที่ทำงานจริง อย่างเดือนนี้มีวันหยุดเยอะมาก ก็จะได้เงินเดือนประมาณสี่พันบาท

แหม่มใช้ชีวิตอยู่ในกรุงเทพได้ด้วยเงินเดือนสี่พันกว่าบาท!!!!

สี่พันกว่าบาทนี่ทำอะไรได้บ้าง?
ต้องเช่าห้องพักอยู่ แต่แหม่มอยู่กับแฟน แฟนเลยเป็นคนออกเงินส่วนนี้ ดีว่าที่พักอยู่ใกล้ที่ทำงานนิดเดียว ไม่เสียค่ารถ ลดค่าใช้จ่ายไปได้ส่วนหนึ่ง
ค่าอาหาร แหม่มเอาข้าวปิ่นโตมากินทั้งเช้าและกลางวัน ประหยัดไปได้อีกส่วนหนึ่ง
ของใช้ส่วนตัวประจำวันพวกสบู่ ยาสีฟัน ยาสระผม ผงซักฟอก ซื้อจากตลาดนัด ส่วนมากเป็นของพรีเมี่ยมชิ้นเล็กๆ ที่พ่อค้าแม่ค้าไปเหมามาขาย ราคาไม่แพง เทียบปริมาณและราคากับขนาดขายจริงแล้วถูกกว่า ถึงไม่ถูกกว่าแต่ราคาพอๆ กัน แหม่มก็ซื้อไซส์เล็กหรือกลางอยู่ดี เพราะต้องเก็บเงินสดให้มากที่สุด ไม่มีการซื้อของตุนไว้หากมีการลดราคา ไม่มีการซื้อของฟุ่มเฟือยเกินจำเป็น
หารายได้ด้วยการรับจ๊อบอยู่เวรแทน ค่าจ้างวันละ 200 บาท แม้จะมีหักเข้ากองกลาง แต่ก็ดีกว่าไม่ได้อะไรเลย แหม่มบอกเราว่าคนจ้างน่ะจะเสียเงินจ้างทำไมไม่รู้ เงินตั้ง 200 ได้เสื้อตัวนึงเชียวนะ กะแค่อยู่เวรแค่นี้เอง ไม่ได้ยากลำบากอะไรเลย (เราก็ว่างั้น)
แหม่มอยู่อย่างเศรษฐกิจพอเพียงสุดๆ นกน้อยทำรังแต่พอตัว ไม่มีการเที่ยว ตจว ใช้เงินเยอะๆ
แหม่มบอกว่าวันหยุดไม่ได้ไปไหน ใครจ้างอยู่เวรก็เอา แถมตอนนี้แม่ย้ายบ้านจากต่างจังหวัดมาอยู่แค่ปทุม ทุ่นค่ารถไปได้มาก ไม่งั้นมีโอกาสไปเยี่ยมน้อยเหลือเกิน ค่าน้ำมันก็แพงขึ้นทุกวัน (วันนี้มันก็ขึ้นอีกแล้ว)
เดาว่าแหม่มยังไม่มีลูก เพราะไม่พูดถึงเลย คงยังไม่มีค่าใช้จ่ายส่วนนี้ แต่แหม่มเป็นโรคแพ้ภูมิตัวเอง (SLE -Systemic lupus erythematosus - โรคที่มีการทำอักเสบและมีการทำลายเนื้อเยื่อหลายอวัยวะ) ต้องกินยาตลอดชีวิตเพื่อไม่ให้เชื้อมันออกฤทธิ์ ล่าสุดที่มันแผลงฤทธิ์ไปมีผลอะไรกับกระดูกสะโพกไม่รู้ สรุปว่าต้องผ่าตัดข้อสะโพกทั้งสองข้าง เป็นสาเหตุให้แหม่มเดินขาลากนิดๆ อย่างที่เห็น

ถ้าเอาเงินและค่าใช้จ่ายมาวัด ก็ต้องบอกว่าแหม่มมองโลกในแง่ดีจริงๆ : ) กินอยู่อย่างประมาณตน ใช้เท่าที่มี หาเงินเพิ่มอย่างสุจริต ขณะที่บางคนมีมากกว่าเป็นล้านเท่าก็ยังดิ้นรนทำให้มันเพิ่มพูนไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ตาม ถ้าใครคนนั้นเกิดจะหัวใจวายปัจจุบันทันด่วนขึ้นมาตอนนี้ก็ไม่สามารถเอาอะไรติดตัวไปได้อยู่ดี

Create Date : 05 เมษายน 2549

Last Update : 5 เมษายน 2549 1:58:20 น.

5 comments

Counter : 495 Pageviews.

เรื่องของแหม่ม น่าคิดนะค่ะ คนเราบางที่รู้จักพอสะบางอาจจะมีความสุขขึ้นก้อได้

โดย: asariss

วันที่: 5 เมษายน 2549 เวลา:2:39:10 น.

เรามองเห็นสิ่งดี ๆ ที่ซ่อนอยู่ในเรื่องของแหม่ม เขาทำมาหากินอย่างสุจริต ทั้ง ๆ ที่รายได้ไม่มากมายเลย ไม่เหมือนหลาย ๆ คนที่เราเคยพบเห็นหน้าที่การงานก็ดี เงินเดือนก็มาก แต่กลับหากินแบบเบียดเบียนผู้อื่น อยากได้เงินของคนอื่น แม้จะต้องทำชั่ว หลอกลวงคนอื่น ก็เอา

โดย: รู้ว่าไม่ดี อย่าทำ IP: 58.8.169.192 วันที่: 12 เมษายน 2549 เวลา:10:37:21 น.

คนตัวเล็กๆเหล่านี้ น้ำจิตน้ำใจบางทีน่ายกย่องกว่าคนที่มีเงินเป็นหมื่นล้าน แต่ยังไม่รู้จักพอ โกงได้เป็นโกง นะครับ

เห็นใจน้องแหม่ม (และอีกหลายคน) เมื่อไรเธอจะลืมตาอ้าปากได้ละเนี่ย

โดย: หมาร่าหมาหรอด

วันที่: 14 เมษายน 2549 เวลา:10:05:11 น.

สวัสดีคะ..

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมเยียนนะค่ะ..

ดีใจกับ Spurs ด้วยคะ..(เนี่ย..บ้านนี้ยังจ๋อยๆ กับน้อง Arsenal ที่รักอยู่เลยนะ..เฮ้อ

)

ได้อ่านเรื่องของคุณ Jimkong แล้ว ชื่นชมคุณแหม่มจังเลยคะ..คุณแหม่มเป็นโรคที่ต้องรักษาตลอด ซื่งเชื่อได้เลยว่าค่าใช้จ่ายคงจะสูง และยิ่งเมื่อมาเที่ยบกับรายได้ คงจะต้องเครียดเชียวหล่ะคะ ซึ่งคนป่วยไม่ควรจะเครียดไม่ว่าจะเป็นโรคอะไรก็ตาม แต่คุณ Jimkong บอกว่าคุณแหม่มก็ยังสุขภาพจิตดี น่ารักจังเลยนะคะ ขอเป็นกำลังใจให้คุณแหม่มด้วยคนนะคะ

เอาหล่ะเขียนมาซ่ะยาว..ขอบคุณนะคะที่มาเล่าเรื่องดีๆ ให้ฟัง แล้วจะแวะมาเยียมใหม่น้า...

วันนีไปก่อนหล่ะ ขอให้สดใสวันอาทิตย์นะคะ..

Bibi >>

โดย: neatsky

วันที่: 23 เมษายน 2549 เวลา:8:57:46 น.

ขอบคุณสำหรับคอมเมนท์เรื่องแต่งหน้าค่ะ แวะเข้ามาอ่านในนี้แล้วทำให้เห็นภาพในอดีตผุดมาเป็นฉาก ๆ เลยค่ะ สมัยที่ทำงานเป็นลูกจ้างชั่ว(คราว)รายเดือน 555555 เห็นสภาพปากกัดตีนถีบของพนักงานเพื่อแลกกับเงินเดือนน้อยนิด เห็นสภาพข้าราชการที่บอกว่าทำงานน้อยแต่เอาหน้ามาก อ่านแล้วสนุกดีค่ะ

โดย: พระจันทร์ลาลาบาย IP: 69.42.7.101 วันที่: 25 เมษายน 2549 เวลา:2:02:22 น.