ครั้งหนึ่งที่ปากอ่าวริมเจ้าพระยา ครั้งหนึ่งที่ปากอ่าวริมเจ้าพระยา ยามเย็นช่วงต้นปี 2550 ผมนั่งอยู่กับเพื่อนคนหนึ่งที่ปากอ่าวริมเจ้าพระยา เค้าบอกว่าอาจารย์ของเค้าช่างเปรียบเปรยว่าเพื่อนของเค้าทำอะไร เชื่องช้าเหมือนเรือเกลือ ผมก็งงอยู่ๆทำไมพูดเรื่องนี้วะ เค้าก็ชี้ให้ผมดูเรือเกลือที่กำลังวิ่งผ่านหน้าเราไป มันช้าาามากกก แต่ผมกลับนึกในใจอีกว่าทำไมมันไม่จมน้ำไปเลยวะบรรทุกทรายซะเต็มขนาดนั้นจะล่มแหล่ไม่ล่มแหล่อยู่แล้ว จากนั้นผมเห็นอะไรบางอย่างนอกจากแสงสีส้มแดงที่กระจายทั่วท้องฟ้าและส่องลงมาสะท้อนผิวน้ำ สีหน้าและแววตาเค้าดูเฉยชาก่อนที่จะชวนผมกลับ ทุกวันนี้ผมก็ยังไม่แน่ใจว่าเจ้าเพื่อนเรือเกลือที่อาจารย์ของเค้าพูดถึงคือใคร   Create Date : 18 กันยายน 2551 2 comments Last Update : 9 ตุลาคม 2551 22:50:15 น. Counter : 303 Pageviews. Share Tweet

หวัดดีคร้าบ ขยัน up blog เอารางวัลปาย เอามิตรภาพมาฝาก ถ้าเหงาๆก็มากวนกันเอง อิๆ ขอให้ยิ้มได้ทุกวัน คับ   โดย: พลังชีวิต 18 กันยายน 2551 16:06:44 น.

เรือเกลือสมัยก่อน ใช้ถ่อ ไม่ใช้โยง กล่าวคือ สมัยก่อนโน้น เกลือ เป็นสินค้าที่มีราคาถูก เมื่อเทียบกับน้ำหนัก และมีกำไรน้อย เมื่อนำเกลือ จากแถวๆแม่กลอง อัมพวา บรรทุกเรือขึ้นไปขายทางเหนือ เจ้าของเรือ ต้องแจวเอง หรือถ่อทวนน้ำขึ้นไปเอง ไม่สามารถจ้างเรือโยง ให้ลากจูงขึ้นไปได้ เวลาถ่อทวนน้ำ เรือหนักก็จะไปช้ามาก เขาเลยบอกว่า อืด (ช้า) เหมือนเรือเกลือ สินค้าที่มีลักษณะเป็นภาระหนักแก่คนขาย คล้ายกับเกลือ คือ ขนมถ้วย คนขายต้องหาบหนัก ทั้งขาไป-ขากลับ (ถ้วยขนมเป็นถ้วยกระเบื้องก็หนัก) ขนมอื่นเวลากลับบ้าน หาบจะเบา จากลุงอ่ำ รสก.   โดย: ต่ออีกนิด (ที่นี่เดี๋ยวนี้ ) 19 กันยายน 2551 8:27:28 น.