จากเชียงใหม่ไปแอ่วลำพูนไหว้พระห้าวัด..เจ้า

ออกเดินทางวันเสาร์ที่27กุมภาพันธ์2553โดยสายการบินBangkok Airwaysเที่ยวบินที่ PG215 เครื่องออก8.00ถึงสนามบินเชียงใหม่9.15เราไปถึงสนามบิน6.45 ผู้คนรอเข้าคิวเช็คตั๋วเยอะมากๆจนดูเหมือนว่าจะไม่ทันแต่พอใกล้ถึงเวลาที่ไฟลท์ไหนจะออกก่อนจะมีพนักงานมาถามว่าไปเที่ียวบินที่กำลังจะออกหรือเปล่าและจะให้ไปก่อนเลย เที่ยวบินนี้ผู้โดยสารเต็มลำทุกที่นั่งพักหลังติดใจสายการบินนี้เพราะราคาถูกกว่าบริการดี มีboutique lounge ให้ใช้บริการก่อนขึ้นเครื่อง ยังแอบตุนเอาพายแพนงไก่ ใส่กระเป๋าเอาไว้กินเผื่อหิวสามชิ้นเลยและที่สำคัญสายการบินนี้เราว่าค่อนข้างรักษาเวลานะ พอไปถึงสนามบินเชียงใหม่ก็ไปเอารถเช่าของ Avis ซึ่งจะมีเคาท์เตอร์และสามารถรับรถได้เลยที่สนามบินซึ่งก็ซื้อคูปองมาจากงานไทยเที่ยวไทยและจองมาล่วงหน้าไม่เช่นนั้นคงหมดสิทธิ์

ออกจากสนามบินเชียงใหม่ประมาณ10.00 ใช้เส้นทาง1141และวิ่งไปตามป้ายที่ชี้บอกทางไปลำพูน เส้นเชียงใหม่-ลำพูน และใช้เส้นทาง106 พบกับความสวยงามของต้นไม้ใหญ่สองข้างทางเรียกว่าเป็นUnseen ได้เลยนะสำหรับเราเพราะไม่เคยเห็นที่ไหนมาก่อนสองข้างถนนจะเป็นต้นไม้ใหญ่ขนานไปสองข้างทางได้ซักประมาณ5-6กิโลเมตรน่าจะได้ ในสมัยอดีตกาลนานมาแล้วแถวนี้น่าจะเป็นป่าที่อุดมสมบูรณ์มากๆ นึกแล้วก็เสียดายทีเดียว



ระหว่างทางขับรถมาก็ดูแผนที่ประกอบที่พิมพ์มา เทคโนโลยีเดี๋ยวนี้ทำให้ใช้ชีวิตง่ายและสะดวกสบายขึ้นเราใช้google map บอกตำแน่งที่ตั้งและจุดหมายปลายทางและพิมพ์ออกมา เราก็คอยดูว่ามาถูกทางแล้วหรือเปล่า ขับรถชมต้นไม้มาเรื่อยจนถึงลำพูนใช้เวลาประมาณ45นาทีเริ่มหิวแล้วเหลือบไปเห็นป้ายร้านก๋วยเตี๋ยวตรงสถานีรถไฟเลยเลี้ยวซ้ายหาที่จอดรถลงไปกินก๋วยเตี๋ยวก่อนดีกว่าเป็นร้านแบบชาวบ้านๆหน่อย





ขายก๋วยเตี๋ยวเนื้อตุ๋นกับหมูตุ๋น เราขอสั่งก๋วยเตี๊ยวเนื้อโคขุนสามชั้นตุ๋น คุณแฟนไม่กินเนื้อเลยสั่งหมูตุ๋น อร่อยแฮะ น้ำก๋วยเตี๋ยวหอมเข้มข้นดีเชียว เราว่าเป็นก๋วยเตี๋ยวที่อร่อยมากส่วนคุณแฟนเราก็ไม่แน่ใจหลอกว่าเค้าจะอร่อยไม๊แต่ก็สั่งเพิ่มอีกถ้วย แปลว่าอร่อยแน่นอนสำหรับเราสองคนนะ



เสร็จจากกินก๋วยเตี๋ยวทีนี้ก็ขับรถมุ่งหน้าไปไหว้พระกันแล้วยกหน้าที่นี้ให้คุณแฟนไปเลยเพราะว่าเค้าไม่ไว้ใจถ้าปล่อยให้เราดูแผนที่ทีไรก็หมายความว่าหลงทุกที อาจจะไปทิศตรงข้ามกันเลยแล้วก็แปลกใจตัวเองทุกทีว่าทำไมดูแผนที่ไม่ค่อยเป็น

11.00 เรามาถึงเมือง ลำพูน จังหวัดที่ถือว่าเก่าแก่ที่สุดในภาคเหนือมีชื่อเดิมว่าว่า “นครหริภุญชัย” สร้างเมื่อ พ.ศ. 1200(พันสองร้อยกว่าปีโอ้ โฮ) โดยฤาษีวาสุเทพได้เกณฑ์พวกเมงคบุตรเชื้อสายมอญมาสร้างระหว่างแม่น้ำ 2 สาย คือ แม่น้ำปิง และแม่น้ำกวง เมื่อสร้างเสร็จได้เชิญพระธิดาพระมหากษัตริย์แห่งกรุงละโว้พระนามว่า “จามเทวี” มาครองเมือง (ถ้าอยากรู้ประวัติพระนางจามเทวีก็ไปหาเอาในเน็ตดูอีกทีนะคะ) มีกษัตริย์ครองเมืองมาหลายราชวงศ์ ขับรถไปก็อ่านประวัติศาสตร์ให้คุณแฟนฟังไปเกริ่นพอคร่าวๆ วันนี้ที่แรกเราเลยไปเริ่มต้นไหว้พระกันที่ วัดมหาวันก่อนเลย



ประวัติของวัดมหาวัน ว่าเอาไว้คร่าวๆว่า วัดนี้สร้างมาแต่ครั้งพระนางจามเทวีขึ้นมาครองหริภุญชัย สิ่งที่น่าชมคือ พระพุทธรูปนาคปรกที่เชื่อกันว่าคือ พระพุทธสิกขิ หรือพระศิลาดำ ซึ่งพระนางจามเทวีอัญเชิญมาจากกรุงละโว้ ปัจจุบันชาวเมืองเรียกพระพุทธรูปองค์นี้ว่า พระรอดหลวง หรือพระรอดลำพูนอายุกว่า 1,400 ปี ที่ วัดมหาวัน มีชื่อเสียงของพระรอด ซึ่งเป็นหนึ่งในพระเครื่องเบญจภาคี สุดยอดพระเครื่องไทยเป็นที่ปรารถนาของนักสะสม (พระเครื่องสกุลลำพูนนั้นมีชื่อเสียงโด่งดังมากเลยนะ) วัดมหาวันแห่งนี้ เป็นแหล่งที่พบพระรอด ไหว้สาพระรอด เพื่อรับพรให้ชีวิตรอดปลอดภัยจากภยันตรายทั้งปวง



ออกจากวัดมหาวัน (ซึ่งจริงๆแล้วไปวัดจามเทวีต่อจะใกล้กว่าเลย)แต่เราไปที่อนุเสาวรีย์ก่อนเพื่อกราบสักการะพระนางเจ้าจามเทีวี



กลับรถขับเลาะคูเมืองมาทางวัดมหาวันทางเิดิมใช้ถนนจามเทวีไปวัดจามเทวีหรืออีกชื่อว่าวัดเจดีย์กู่กุด



วัดนี้สร้างเมื่อประมาณพ.ศ. 1298(1200กว่าปีมาแล้วนะ ..โอ้โฮ) เป็นฝีมือชาวช่างละโว้ลักษณะพระเจดีย์ภายในวัดเป็นสี่เหลี่ยมแบบพุทธคยาในประเทศอินเดีย



มีพระพุทธรูปปางประทานพรยืนเป็นชั้นๆ ชั้นละ 3 องค์ ด้านหนึ่งมี 5 ชั้น จึงมีพระพุทธรูปด้านละ 15 องค์ ทั้ง 4 ด้าน รวมเป็น 60 องค์



ภายในบรรจุอัฐิของพระนางจามเทวีปฐมกษัตริย์แห่งนครหริภุญชัย ตามตำนานเล่าว่าเจ้าอนันตยศและเจ้ามหันตยศ ราชโอรสของพระนางจามเทวีได้สร้างขึ้นเพื่อบรรจุอัฐิของพระนางเมื่อปี พ.ศ. 1298



เดิมมียอดห่อหุ้มด้วยทองคำ ต่อมาจะเป็นสมัยใดไม่ทราบชัด ยอดพระเจดีย์หักหายไปชาวบ้านจึงเรียกว่า “กู่กุด” หรือมีชื่อเรียกอย่างเป็นทางการว่า “พระเจดีย์สุวรรณจังโกฏิ”



นอกจากนั้นยังมีรัตนเจดีย์ซึ่งตั้งอยู่ทางขวาของวิหาร สร้างขึ้นในราวพุทธศตวรรษที่ 17 โดยพระยาสรรพสิทธิ์ ฐานล่างสุดเป็นรูป 8 เหลี่ยม มีเส้นผ่าศูนย์กลาง 4.40 เมตร สูงจรดยอด 11.50 เมตร ตัวเจดีย์เป็นรูปสี่เหลี่ยม แต่ละเหลี่ยมเจาะเป็นซุ้ม ประดิษฐานพระพุทธรูปยืน ก่ออิฐถือปูนทั้งองค์ เจดีย์นี้ยังเป็นต้นแบบของสถาปัตยกรรมหริภุญไชยด้วย



ตรงข้ามวัดจามเทวีมีร้านขายผลไม้ เน้นพวกส้มกับแตงโม ซื้อน้ำส้มกินแก้หิวน้ำกับส้มสักสองกิโลติดรถไว้ยามหิว



ไปไหว้พระวัดต่อไปที่วัดพระคงฤาษี การไหว้สาพระคง เพื่อรับพรให้ชีวิตมั่นคง เกียรติยศเป็นที่ปรากฏตลอดกาล ความหมายมีมงคลดีนะคะ



ในวัดนี้มีพระคงซึ่งเป็นพระเครื่องที่มีความศักดิ์สิทธิ์ และเป็นที่นับถืออีกองค์หนึ่งของเมืองลำพูน บรรยากาศรอบวัดพระคงเต็มไปด้วยความขลังของรูปปั้นองค์พระฤาษี ดูแล้วน่าเกรงขาม



วัดพระคงฤาษี เดิมชื่อ "วัดอาพัทธาราม" พระนางจามเทวีโปรดให้สร้างขึ้นเพื่อถวายพระภิกษุที่มาจากลังกา ใช้เป็นที่พำนักและบำเพ็ญสมณะธรรมเป็นที่บรรจุ "พระคง" ตามตำนานกล่าวว่า วาสุเทพฤาษี ได้ใช้ไม้เท้ากรีดพื้นเพื่อเขียนแผนผังเมืองลำพูนตรงพระเจีดย์นี้ พระนางจามเทวีจึงทรงสร้างพระเจดีย์ขึ้นเป็นรูปทรงสี่เหลี่ยม แล้วให้นายช่างแกะสลักเป็นรูปพระฤาษีทั้ง 4 ตนไว้ แต่ละตนถือไม้เท้าในมือ รูปปั้นแกะสลักฤาษีสร้างด้วยศิลาแดง เมื่อทำเสร็จแล้วได้นำไปบรรจุไว้ภายในซุ้มประตูทั้ง 4 ด้านของพระเจดีย์ โดยทางทิศเหนือเป็นรูปวาสุเทพฤาษี ทิศตะวันออกเป็นรูปพระพรหมฤาษี ทิศตะวันตกเป็นรูปของพระสมณนารคฤาษี ทิศใต้เป็นรูปของสุกกทันตฤาษี ซึ่งชาวลำพูนจะจัดประเพณีนมัสการและสรงน้ำพระเจดีย์องค์นี้ภายหลังวัน สงกรานต์



ออกจากวัดพระคงมุ่งหน้าไปต่อที่วัดพระธาตุหริภุญชัยหันไปเห็นป้ายอีก50เมตรถึงร้านไส้อั่วยายปี๋ เคยอ่านเจอในเน็ตนี่นาว่าอร่อยขอลองชิมดูเลยให้คุณแฟนจอดรถหน้าร้านแล้วเราก็กระโดลงไปซื้อไส้อั่วยายปี๋มาชิมดูคนขายที่ดูเหมือนเป็นลูกหรือหลานเจ้าของบอกราคากิโลละ320บาท แพงเหมือนกันนะตอนนั้นเปรียบเที่ยบกับไส้อั่วดำรงค์ที่ซื้อประจำครั้งสุดท้ายที่ซื้อ280บาทแต่ตอนนี้ไส้อั่วดำรงค์ก็ได้ขึ้นราคามาเป็น300เรียบร้อยแล้วถามคนที่แพ็คกล่องเค้าบอกว่าขึ้นมาเมื่อตรุษจีนเพราะว่าราคาหมูที่แพงขึ้น มาต่อกันที่ไส้อั่วยายปี๋ก็ซื้อมาแค่กะกินกันพออิ่มสามขีดได้ก็120บาท ยังไม่ได้กินเอาวางไว้ในรถก่อนไปไหว้พระกันต่อ

มากราบสักการะ วัดพระธาตุหริภุญชัยวรมหาวิหารซึ่ง เป็นโบราณสถานอันสำคัญของนครหริภุญชัยที่ พระเจ้าอาทิตยราช เป็นผู้สถาปนาสร้างขึ้นในราว พุทธศตวรรษที่ ๑๗







เพื่อประดิษฐานพระบรมสารีริกธาตุ อันมี ธาตุกระหม่อม ธาตุกระดูกอก ธาตุกระดูกนิ้วมือ และธาตุย่อยอีกเต็มบาตรหนึ่งตามพุทธทำนาย ลักษณะทางสถาปัตยกรรมของ องค์พระธาตุหริภุญชัย ตามที่ปรากฏในหนังสือตำนานพระธาตุหริภุญชัย กล่าวว่า มีลักษณะ เป็นสถูปสี่เหลี่ยมทรงปราสาท ที่มีซุ้มทวาร เข้า- ออกทะลุกันได้ทั้งสี่ด้าน มีปราสาทสี่เหลี่ยมอยู่ตรงมุมละองค์ก่อด้วยศิลาแลงซึ่งเป็นวัตถุดิบที่มี มากอยู่ในเมืองนี้



ภายในเป็นแท่น สำหรับประดิษฐาน พระโกศที่บรรจุพระบรมสารีริกธาตุ ในสมัยของพญาสรรพสิทธิ์ กษัตริย์แห่งราชวงศ์จามเทวีวงศ์ ทรงโปรดให้ปฏิสังขรณ์เจดีย์เดิมที่พญาอาทิตยราชทรงสร้างไว้และได้ขุดร่อง ทวารประตูเข้า-ออก ทั้งสี่เพื่อความปลอดภัย รูปทรงสันฐานขององค์พระบรมธาตุยังคงเป็นลักษณะเดิม คือ เป็นทรงปราสาทสี่เหลี่ยมที่กว้างใหญ่และสูง เมื่อ พญามังราย ตีเมืองหริภุญชัยได้ โปรดให้ซ่อมแซมดัดแปลงองค์พระธาตุขึ้นใหม่ การปฏิสังขรณ์ครั้งนี้เป็นการเปลี่ยนแปลงทรวดทรง ขององค์พระธาตุฯ จากทรงปราสาทกลายเป็นทรงเจดีย์ฐานกลมแบบทรงลังกา เจดีย์มีลักษณะใกล้เคียงกับพระธาตุดอยสุเทพที่จังหวัดเชียงใหม่แต่บางอันทำไมเขียนว่าต่อมาในปี พ.ศ. 1986 พระเจ้าติโลกราช กษัตริย์ครองนครเชียงใหม่ได้ทรงกระทำการปฏิสังขรณ์บูรณะเสริมองค์พระเจดีย์ขึ้นใหม่ การสร้างคราวนี้ได้สร้างโครงขึ้นใหม่เป็นรูปแบบลังกา ซึ่งปรากฏอยู่ในปัจจุบันนี้ ทั้งนี้เพราะในสมัยพระเจ้าติโลกราชได้มีความสัมพันธ์กับลังกาอยู่มาก อันนี้ไม่แน่ใจใครสนใจก็ลองหาข้อมูลซ้ำดูอีกครั้ง



วิหารพระทันใจ ตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกขององค์พระ ธาตุหริภุญชัย ภายในประดิษฐานพระทันใจ ซึ่งเป็นพระพุทธรูปยืนซึ่งถือว่าเป็น พระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์ที่สามารถบันดาลให้ผู้ที่กราบไหว้สัมฤทธิผลได้ดังใจ เท่าที่เราสังเกตุ วัดที่เชียงใหม่และก็ที่ลำพูนแทบทุกวัดจะมีพระทันใจให้กราบไหว้บูชาทั้งนั้น





เดินข้ามมาอีกฝั่งหนึ่งเป็นตลาดที่ภาษาเหนือเค้าเรียกว่ากาดชื่อว่า กาดขัวมุง ซึ่งจะเน้นขายของประเภทของฝากของที่ระลึกไม่ได้อุดหนุนอะไรเลยยกเว้น สตอเบอรี่ ที่มาจากอ.สะเมิง แล้วก็ตรงไปกินก๋วยเตี๋ยวหมูตุ๋นใส่ลำไย เห็นเค้าว่าอร่อยกันก็อร่อยจริงๆค่ะแวะมาทานมื้อเที่ยงที่นี่ก็ได้

วัดสุดท้ายของที่นี่ที่จังหวัดลำพูนที่เราจะไปไหว้กันก็คือวัดพระยืนซึ่งตั้งอยู่ตรงข้ามกับวัดพระธาตุหริภุญชัย เราเห็นในภาพถ่ายสมัยก่อนดูเหมือนว่าจะเดินข้ามาหากันได้แต่ปัจจุบันนั้นไม่แน่ใจ



ที่บ้านพระยืน ตำบลเวียงทอง ข้ามลำน้ำกวง ไปทางสะพานท่าสิงห์ มีชื่อเดิมว่าวัดพุทธมหาสถาน ซึ่งพระเจ้าธรรมิกราฃ กษัตริย์หริภุญไชยเป็นผู้สร้างขึ้นเมื่อ พ.ศ. 1606-1611



พระเจดีย์วัดพระยืนในสภาพปัจจุบัน เป็นพระเจดีย์ทรงมณฑป คล้ายคลึงกับอานันทเจดีย์ที่เมืองพุกาม และพระเจดีย์วัดป่าสัก จังหวัดเชียงราย



ไหว้สาพระยืน เพื่อรับพรให้อายุความรักยั่งยืน ประสบแต่ความเจริญรุ่งเรืองความหมายดีอีกแล้วค่ะ



มีพระเจดีย์งดงามทรงมณฑปอายุกว่า 1,200 ปี โดยมีพระพุทธรูปยืนทั้งสี่ทิศ ด้านบนประกอบด้วยเจดีย์ห้ายอด โดยมีเจดีย์ทรงระฆังและเจดีย์ทรงกลมขนาดเล็กเป็นประธาน คุณแฟนเราสงสัยว่าทำไมถึงห้ามผู้หญิงขึ้นเราก็เลยบอกว่าเพราะว่าบางที่สมัยโบราณที่เค้าฝังพระธาตุหรือพระเครื่องต่างๆเค้าจะขุดเป็นหลุมลงไปเลยไม่ไม้ผู้หญิงขึ้นจะเหมือนว่าขึ้นไปเหยียบไง และที่นี่หากเดินวนดูรอบๆ จะเห็นใต้ฐานพระพุทธรูปยืนด้านหนึ่งแกะสลักเป็นรูปเสือ อธิบายความหมายว่าวัดนี้พระครูบาเจ้าศรีวิชัย สุดยอดครูบาแห่งล้านนาได้มาทำการบูรณปฏิสังขรณ์ เพราะท่านเกิดปีเสือ ทุกวัดทั่วภาคเหนือที่พระครูบา เจ้าศรีวิชัยได้ทำการบูรณะ ก็จะมีสัญลักษณ์เป็นเสือประดับไว้ ณ จุดใดจุดหนึ่งให้เป็นที่สังเกต

เดินเล่นไปเรื่อยๆที่นี่มีการร่วมทำบุญกับทางวัดโดยให้คนทั่วไปสามารถปั้นพระเครื่องเองกับมือเป็นชุดชุดละ99บาทแล้ววัดจะเอาพระที่เราปั้นนี้ไปใส่ในเจดีย์ หากวันข้างหนัาในอนาคตกรุนี้แตกก็จะมีฝีมือการปั้นของเราสองคนด้วย โดยการปั้นพระเครื่องสกุลลำพูนต้องปั้นให้ด้านหลังพิมพ์นูนๆเป็นหลังเต่า จริงๆแล้วขอพี่คนคุมเค้าตอกโค๊ดด้วยแต่เค้าได้แต่ขำไม่ยอมให้ตอก



เลยวัดพระยืนไปแวะที่กู่ช้าง-กู่ม้า ซึ่งเป็นโบราณสถานที่ตั้งอยู่บริเวณชุมชนวัดไก่แก้ว กู่ช้างเป็นสุสานช้างศึกคู่บารมีของพระนางจามเทวี ชื่อ “ภูก่ำงาเขียว” ซึ่งหมายถึงช้างผิวสีคล้ำ งาสีเขียวที่ทรงอานุภาพและอิทธิฤทธิ์ในสงคราม ส่วนกู่ม้า เป็นสุสานม้าทรงของพระโอรสของพระนางจามเทวี



จบทริปเที่ยวไหว้พระห้าวัดที่จังหวัดลำพูนในวันนี้ มุ่งหน้ากลับเชียงใหม่โดยใช้เส้นทางเดิม ชอบมากเลยค่ะถนนเส้นนี้



16.30เข้าพักที่โรงแรม ฮอลลิเดย์ อินน์ เชียงใหม่หรือโรงแรมเชอราตันเดิมอยู่ถนนเชียงใหม่-ลำพูน แถวตลาดหนองหอยค่ะ ซื้อมาจากงานไทยเที่ยวไทยพันกว่าบาท ห้องกว้างขวางดีค่ะ สะอาด(วันรุ่งขึ้นลงมากินอาหารเช้าขอบอกว่าราคาพันกว่าบาทที่ซื้อมาคุ้มมากๆ เลยค่ะ)พอไปถึงห้องทีนี้ก็เอาไส้อั่วยายปี๋ออกมากินกัน อร่อยมากๆเลยค่ะบ่นเสียดายกันล่ะที่นี้ว่าซื้อมาน้อย ไส้อั่วยายปี๋เป็นไส้อั่วที่ใช้วิธีการย่างเพราะฉะนั้นจะไม่มันและเครื่องก็รสเผ็ดกว่าของดำรงค์นิดหน่อยถูกปากเราสองคนมาก มาถึงกรุงเทพแล้วยังคิดกันว่าจะโทรไปถามว่าให้ส่งมาทางไปรษณีย์จะได้ไม๊อร่อยมาก

19.00 วันนี้มาดินเนอร์กันที่ Le Crystal ซึ่งวันนี้ทางร้านจัด World Buffet พอดีอยากมาโปรโมชั่นนี้หลายครั้งแล้วเวลามาเชียงใหม่ แต่วันเวลาไม่ตรงกันซักทีซึ่งร้านเค้าจะจัดเืดือนละครั้งซึ่งน่าจะเป็นเสาร์สุดท้ายของเดือนในราคาหัวละพันสองร้อยแถมไวน์ให้หนึ่งแก้ว เมนูอาหารดีทีเดียว และร้านนี้ก็สวย และก็บรรยากาศดีมากอยู่ริมแม่น้ำปิงด้วย หัวละพันสองเรายังว่าเจ้าของจะได้กำไรหรือเปล่าเนี่ยะแต่สำหรับผู้บริโภคอย่างเราถือว่าคุ้มนะ ดูเมนูอาหารได้ทางเว็บของร้านนะ บางช่วงเค้าก็จะจัด Wine Buffet ซึ่งเราสองคนก็เคยมาเมากันไปแล้ว ดนตรีสามชิ้นที่นี่เล่นดีมากจนเรากับแฟนชอบว่าเค้าลิปซิงค์เพราะเล่นและร้องได้เหมือนแผ่นทีเดียว จะเล่นเพลงสากลเก่าๆยุคที่เราชอบฟังเพลงพอดี

22.30 กลับเข้าสู่ที่พักโหลดรูปลงโน๊ตบุคพักผ่อนนอนหลับพรุ่งนี้ไปไหว้พระเก้าวัดในเมืองเชียงใหม่กันต่อ

Create Date : 04 มีนาคม 2553 Last Update : 18 พฤษภาคม 2553 1:43:13 น. Counter : 16987 Pageviews.		18 comments
Share Tweet