Group Blog
 
<<
เมษายน 2548
 
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
 
20 เมษายน 2548
 
All Blogs
 

Diary ของลูกผู้ชาย สุดมันจากการฝึกภาคสนามที่เขาชนไก่ ตอนที่ 7

ตอนที่ 7 ---- Bad feeling time ----

หลังจากที่หลอนมาจากสถานีที่ 32 เเล้วเข้าตอนตี 4.50 ผมก็ย้อนกลับไปเก็บของใส่เป้เเล้วรอเขาเรียกรวมพล เมื่อได้ยินเสียงนกหวีดเรียกผมก็รอเพื่อนนิดๆหน่อยๆเเล้วเดินไปที่รวมพล เมื่อทั้งกองพันมารวมกันเเล้ว ต่อไปก็นับยอด ปรากฎว่าตอนนับยอดนั้นขาดไป 1 คนครับ นับยังไงๆก็ยังขาดหนึ่งคน ในใจผมก็นึกว่า เอาเเล้วขนาดตี 5 ยังขนาดนี้เลยนะนี่สุดยอดเเห่งความเฮี้ยนจริงๆ หายไปไหน 1 คนฟะ จากนั้นก็รอไปประมาณ 5 นาทีมีคนหนึ่งวิ่งออกมาจากเตนท์ เเล้วหอบของพะรุงพะรังออกมา เเล้วมารวมพลเป็นคนสุดท้าย ครูฝึกถามว่าหายไปไหนมา ไอ้คนนี้ก็ตอบว่าผมนอนหลับไม่รู้เรื่องเลยครับ บัดดี้ก็ไม่ปลุกเลย ปั๊ดโธ่ เล่นเอาตกใจเเทบเเย่นึกว่าจะโดนของเฮี้ยนเสียเเล้ว จากนั้นก็เคลื่อนพลไปสถานีที่ 33 เเต่ตอนขณะเคลื่อนพลนั้นผมสังเกตุเห็นว่าบนถนนนั้นไม่มีขี้วัวอยู่เลย เเต่ทำไมเมื่อคืนผมได้ยินเสียงโก๊งๆเก๊งๆเหมือนมีคนนำวัวมาเดินล่ะ ดังตั้งนานน่าจะมีหล่นตามทางอยู่บ้าง ถึงถนนจะดำเเต่ถ้ามีก้อนขี้วัวก็น่าจะเห็นบ้างนะ เเสดงว่าเสียงที่ได้ยินก็......... จากนั้นก็เดินไปสถานีที่ 33 ต่อ ซึ่งสถานีนี้เป็นสถานีที่เล่าลือกันหนาหูที่สุดว่า "เป็นสถานีที่ฝึกหนักที่สุด" เเถมยังต้องพบกับจ่านรกที่ผู้นต่างตั้งฉายากันทางเน็ตมาให้เห็นกันนักต่อนัก ตอนกำลังเดินไปผมก็คิดว่าจ่านรกนี่ใครว้า มันคงโหดสุดๆเเน่เลย เมื่อเดินถึงสถานีที่ 33 นั้นก็กินข้าวกันก่อนเลย เมื่อกินเสร็จก็เกิดอาการปวดฉี่ ผมก็เลยไปที่ห้องน้ำ เมื่อเดินไปเเล้วเพื่อนผมอีกประมาณ 4-5 คนก็กำลังนั่งอยู่นอกห้องน้ำเหมือนกำลังรออะไรสักอย่าง ผมก็ถามเพื่อน เพื่อนมันก็ตอบมาว่า "กรูกำลังรอขี้อยู่ว่ะ" ผมก็มองที่ห้องน้ำก็เห็นว่างๆ ใช้อยู่ไม่ถึง 3 ห้องเลย ผมก็ถามไปอีกว่า "อ้าว เเล้วรอทำไมล่ะวะ ห้องก็มีออกตั้งเยอะเเยะ" เพื่อนสวนมาอย่างทันควัน "เอ็งไปดูเอาก็เเล้วกัน" ผมก็เดินไปที่ห้องน้ำที่ว่างเพื่อหาที่ปล่อยของเบาไปในตัว เมื่อเข้าไปถึงก็ถึงกับตะลึงพรึงเพริด เพราะผ่านไปกี่ห้องๆ "ขี้" เต็มโถไปหมด บางห้องไม่ราดเต็มคอห่าน บางห้องกระเด็นมาถึงที่เหยียบ บางห้องเอาผ้ายัดไว้ด้วย เเถมยังเป็นก้อนให้เห็นๆ เมื่อเห็นเเล้วถึงกับอยากจะปล่อยข้าวที่กินเมื่อเช้าออกทางปาก ทำให้รู้สาเหตุว่าที่รอก็เพราะว่าต้องตักถังน้ำมาจากถังใหญ่เพื่อราด เเต่ผลัดที่เเล้วความรับผิดชอบคงโคตะระสูงปล่อยไว้เต็มคอห่านเเล้วก็ไม่ยอมเดินมาตักเเล้วราด ทำให้ต้องหาห้องที่ดูดีที่สุดเเล้วราดน้ำทีละคนเพื่อทำธุระ ผมก็ทนไม่ไหวต้องเข้าไปปล่อยในป่า พอเข้าไปในป่าเเล้วอยากจะบ้าซ้ำสองเพราะยังมีซุกไว้อีกเพียบคราวนี้เล่นเอาหลอนไปหลายวัน เพราะมันเยอะเต็มไปหมด พอปล่อยของเบาเสร็จเเล้วก็รีบออกมา ดีที่ไม่อาเจียนออกมา ผมก็คุยกับเพื่อนไปสลับกันคุย มีเพื่อนคนหนึ่งขอวานให้เอากิ่งไม้เเห้งๆ มาทับๆกันเป็นหลังคาปิด ผมก็ทำว่า"ทำอะไรวะ" เพื่อนมันก็ให้คำตอบอย่างเเจ่มชัด "กำลังซ่อนพราง(โว้ย)" โอ้วขนาดทำธุระยังจะซ่อนพราง จากนั้นก็เรียกรวมพล เป็นการคลายความสงสัยในตัวผมไปด้วยว่าไอ้จ่านรกที่ร่ำลือกันหาหูหน้าตาเป็นยังไง จากนั้นเมื่อเปิดสถานีเสร็จก็มีครูฝึกท้วมๆ เเขวนมือถือไว้บนไหล่คนหนึ่งออกมา บอกว่า"ตอนนี้จ่านรกกำลังกินข้าวอยู่ จะให้เรียกออกมาไหม" ทั้งกองพัน(รวมทั้งผม)ก็ตอบว่า "ไม่ครับ" เเต่มีบางคนก็พูดออกมาอย่างแผ่วเบาว่า "ก็เอ็งนั่นเเหละจ่านรก" ขณะที่กำลังพูดอยู่นั้นเเกก็ให้วิดพื้นเฉยเลย 20 ที เเกบอกว่าไม่พร้อมกัน ก็เลยให้วิดใหม่คราวนี้เอาให้ตามเสียงนกหวีด ไปๆมาๆ กระติคน้ำกลายเป็นตัวภาระให้เราเฉยๆซะยังนั้น เพราะนอกจากน้ำจะหกเเล้วยังจะห้อยข้างตัวทำให้พื้นกระเเทกกับกระติคน้ำเเละสะโพกทำให้วิดพื้นไม่ถนัดอีก เเถมเเกยังเป่ากวนอีกพูดไปเป่าไป เมื่อยเเขนจริงๆ จากนั้นจ่าเเกก็บอกว่า "วันนี้มีข่าวดี กรูนี่เเหละจ่านรก" ใจผมก็สั่นเลย นี่ฉันก็หนีไม่พ้นหรือนี่ โอ้วววว จากนั้นให้ต่อด้วยท่าสะพานโค้ง ให้มันอยู่นานๆยังงั้นเเล้วให้ร้องเพลงอีกต่างหาก จากนั้นเเกก็ให้ทำอย่างหนึ่งที่ทำให้ผมต้องบอกว่าใครเอามาชุดเดียวคิดผิด เพราะเเกให้คลานต่ำครับ เเถมฝุ่นนี่ทั้งหนาทั้งเเดง หนาประมาณ 2 ข้อนิ้วชี้ได้ คราวนี้ฝุ่นตลบอบอวลเลยครับ จ่านรกเดินออกไปตรงข้างหน้าประมาณ 50 เมตรเเล้วสั่งว่า "นับ 1-10 คนท้ายสุดให้คลานมาถึงครู ถ้าถึงเลิก เเต่ถ้าไม่ถึงเดี๋ยวจะยืดระยะ" ตอนนั้นผมก็ได้เเต่คิดว่า "มนุษย์โลกไหนจะคลานถึงวะ ไกลยังงั้น" เเล้วเเกก็ให้คลาน กระติคน้ำก็เป็นตัวภาระอีกเเล้ว(เเนะนำว่า ให้ถอดมันก่อนจะโดนไว้ตรงนั้นเลย เดี๋ยวก็ได้กลับเอง) พอคลานไปเเกก็นับไปพอหยุดที่ 10 คนสุดท้ายมันยังไม่ถึงเลยห่างอีกตั้งเยอะ เเกก็ให้คลานอีกรอบ มันก็ยังไม่ถึงอยู่ดี (เพราะมันไกลจริงๆนั่นเเหละ ใครถึงก็สุดยอดเเล้ว) จากนั้นเเกก็ให้กลิ้ง อยากบอกว่ากระติคน้ำ(อีกเเล้ว)เป็นตัวซุปเปอร์ภาระก็คราวนี้ เพราะนอกจากจะกระเเทกเเล้ว ยังจะทำให้ติดเวลากลิ้งด้วย ตอนกลิ้งไปขอเเนะนำว่าให้หลับตาสัก 10 วินาทีหรือหลับตาเวลากลิ้งก็ได้ จะได้ไม่มึนหัวมาก (เเต่ผมมึนเพราะโขกกับหินเนี่ยเเหละ) จากนั้นก็ให้มารวมพลเเล้วเเยกกองร้อย โชคดีที่ผมได้เข้าตีตอนเช้า เเดดร้อนไม่เท่าตอนบ่าย ทำให้รู้สึกดีขึ้นบ้าง




 

Create Date : 20 เมษายน 2548
5 comments
Last Update : 20 เมษายน 2548 13:21:50 น.
Counter : 1021 Pageviews.

 

หลังจากที่อ่านตั้งแต่ตอนแรก ถือว่า 'สบาย' ฝึกของพี่นั้นหนักกว่าอีก หุหุหุหุ แต่เอาเถอะ ถือว่าเป้นประสบการณ์ชีวิต มองกลับไปแล้วมันก็สนุกดี

 

โดย: Due_n 20 เมษายน 2548 14:19:18 น.  

 

โห เป็นผู้ชายโดนขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย

 

โดย: rommunee 20 เมษายน 2548 20:18:51 น.  

 

โชคดีจริงๆ ที่ไม่เจอ รออ่านต่ออยู่นะครับ

 

โดย: Gas Turbine is my dream 28 เมษายน 2548 5:13:05 น.  

 

ตอนนี้กำลังเรียน นศท.อยู่ด้วยคะ และสนใจเรื่องของคุณมากด้วย กำลังจะขึ้นปี 4 นะคะ ...........*-*............ถ้ามีอะไรที่พอจะแนะนำได้...ก็กรุณาแนะนำด้วยนะคะ จะเป็นพระคุณอย่างสูงคะ.....ขอบคุณคะ

 

โดย: Dekpasta (*-*topiw*-* ) 28 กรกฎาคม 2548 19:46:50 น.  

 

..

โอย ...เพิ่งอ่านจบ อ่านแล้วเสียวเลย -_-"

..

ปีก่อนผมไปมา 3 วันก็ว่าหนักแล้วนะ ปีนี้ต้องไป 5 วัน

 

โดย: +-+ jackiezzz +-+ 31 กรกฎาคม 2548 17:56:01 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


Heathen Chemistry
Location :
ปทุมธานี Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add Heathen Chemistry's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.