ใช้ชีวิตไฮโซสุด ๆ ที่ฮานอย
ใช้ชีวิตไฮโซ สุด ๆ ที่ฮานอยราศีเริ่มจับตั้งแต่เหยียบเข้าสนามบินนอยไบ เริ่มด้วยเสียงทักทายของเจ้าหน้าที่ในสนามบิน "เฮ้ยยยยยย" ตอนแรกคิดว่าตัวเองหูฟาด สงสัยเป็นคำทักทาย แหม้ แค่ประโยคแรกก็ประทับจิตซี๊ดส์ไปถึงม้ามเลย หันกลับไปส่งยิ้มให้คนทัก 1 ที กะจะจุ๊บจุ๊บด้วย ปรากฎว่า มิใช่คำทักทายแต่อย่างใด แต่ ตูยืนผิดช่อง แป่วววววววว ตลอดเลยกรูกลับมาเข้าเรื่องไฮโซของเราต่อดีกว่าค่ะ ที่นี่แหละค่ะที่ทำให้เราเป็นไฮโซ เหอ เหอ เหอที่ที่ทำให้เดี๊ยนเป็นไฮโซขึ้นมาในพริบตา เงิน 2 ล้าน อยู่ในมืออันสั่นเทาของเดี๊ยน เหลือบซ้ายแลขวา จะมีใครรู้ไม๊เนี่ยว่า ชั้นเป็นเศรษฐีนีแล้วววววว กรี๊ดดดดดดด อยากจะตะโกนให้ลั่นสนามบิน ในที่สุดชั้นก็ได้จับเงินล้านกะเค้าแว้ววววววว ถึงจะเป็น 2 ล้านด่องก็เถอะ ขอตัวนะค่ะ รถมารับแล้ว ไฮโซอย่างเดี๊ยน ต้องคันนี้เท่านั้นค่ะ ไงค่ะ ถึงกับอึ้งกันเลยเหรอค่ะ แหม นี่ขนาดบอกว่าไม่ต้องหรูมากแล้วนะค่ะ เด๋วคนอื่นเค้าจะรู้สึกไม่ดี แหม้แย่จัง สั่งอะไรไม่ได้เรื่องเลย ไปค่ะ ไปกันแว๊ก กรี๊ดด ลงรูปผิด แหม้ โทษทีค่า เดี๊ยนตื่นเต้ลไปหน่อย ไฮโซมือใหม่ก็งี้แหละค่า คันนี้ค่ะ คันนี้แน่นอนโรงแรมที่พักค่า แบบว่าอยากสัมผัสชีวิตของคนที่นั่นอย่างใกล้ชิดน่ะค่ะ เดี๊ยนก็เลยเลือกโรงแรมที่ไม่หรูมาก เน้นใกล้สถานที่เที่ยวยอดฮิตของที่นั่น เช่น ทะเลสาปคืนดาบ โรงละครหุ่นกระบอกน้ำ โบสถ์ และอีกหลาย ๆ ที่ฮิต ๆ ที่เรา ๆ มักจะไปกันค่า มื้อแรกของไฮโซอย่างเดี๊ยนฮ่า คุ้น ๆ ไม๊ฮ้า แบบว่าโซกันสุด ๆ ค่ะ เพราะไปถึงก็สามทุ่มก่าแล้ว เช็คอินได้ก็ห้อกันหน้าตั้งมาที่นี่เลย ประมาณว่าคิดถึ้งคิดถึงผู้พันสุดฤทธิ์สุดเดชกันเลยทีเดียว เฮ้อ ค่อยยังชั่วร้านเค้าสวยดีนะ มีระเบียงให้ออกไปนั่งด้วย ได้บรรยากาศดีจริง ๆ จากมุมนั้นมองเห็นทะเลสาปคืนดาบได้ด้วย แต่มองไม่เห็นเพราะมืดแว้ว เสียงบีบแตร ปี๊น ป๊าน ปู๊ด ป๊าด กันมันส์เลย คืนนี้ก็ไม่มีไร กลับเข้าห้อง ราตรีสวัสดิ์ฮานอยแบบไฮโซ 555 เกี่ยวไรกันฟ่ะเนี่ยปี๊น ปี๊น แป๋น แป๋น อรุณสวัสดิ์แบบฮานอย จ้า นาฬิกาปลุกของที่นี่คือเสียงบีบแตรนี่เอง คลาสสิคมั่ก ๆ อาหารเช้าแบบไฮโซสุด ๆ ขนมปังนั่นเล่นซะฟันปลอมเดี๊ยนเกือบหลุดออกมาทั้งยวง ทั้งเหนียวทั้งแข็ง แต่ให้อภัยได้เพราะอาตี๋ที่ทำให้กิน หน้าตาหน้ากินมากกกกก อิ่มหมีพีมันกันแล้วก็ไปเริ่มปฏิบัติภารกิจได้ เริ่มด้วย ไปจองตั๋วดูหุ่นกระบอกน้ำก่อน พอจองเสร็จแล้วเราก็ไปเดินเล่นกัน วันนี้ตกลงกันไว้ว่าเราจะเดินในฮานอยก่อนพร้อมหาทัวร์ไปฮาลองเบย์กะตามก๊อกด้วย เริ่มจาก นี่เลย ทะเลสาปคืนดาบ อากาศยามเช้าเย็นสบาย ถูกใจไฮโซอย่างเดี๊ยนมากค่ะ ประมาณ 8 โมงเช้า อะไรนะค่ะ ถามว่าเวลาปกติแบบนี้ของเดี๊ยน เดี๊ยนทำอะไรนะเหรอค่ะ ฮึฮึ ก็คงปากกัดตีนถีบอยู่แถว ๆ รถไฟใต้ดินอะค่ะ ทำยังไงก็ได้ให้ช้านไปด้วยยยย กางแผนที่ที่ขอมาจากโรงแรม เห็นพ้องต้องกันว่าเราไปเยี่ยมลุงโฮไม่ทันแว้วเพราะปิดตอน 11 โมง เราจึงเบนเข็มไปที่โบสถ์กันค่ะ อาคารเหลือง ๆ ที่เห็นด้านขวางล่างของรูปคือคุกในอดีตค่ะ แต่ตอนนี้ไม่ใช่แล้วเป็นสถานที่ให้เข้าชมค่ะ เป็นที่ที่ไฮโซอย่างเดี๊ยนไม่ปลื้มอย่างที่สุดค่ะดังนั้นในบล๊อคนี้จึงขอผ่านนะค่ะ แต่ไปอ่านที่เดี๊ยนสาธยายความวังเวงวิเวกวิหวิวโหวได้ตามลิงค์นี้ค่า มีรูปด้วยค่า //www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E7670889/E7670889.htmlจากนั้นก็เดินกลับมาดื่มด่ำบรรยากาศที่ริมทะเลสาปคืนดาบกันอีกครั้งค่ะ น้ำใสไหลเย็นเห็นตัวปลาหรือไม่นั้น อันนั้นเดี๊ยนไม่ทราบค่ะ เพราะมัวแต่เล็งคู่รักเวียดนามเค้านัวเนียกันกลางวันแสก ๆ หัวหมุนไปหมุนมา พันกันไปพันกันมา เห็นแล้วเวียนเฮดแทน พักมั่งก็ได้ค่ะน้อง สงสารคนดูมั่ง อ้าว ไปยุ่งอะไรกะเค้าเนี่ย ชมวิวกันต่อดีกว่าค่ะ วัดหง็อกเซินค่าจากนั้นเราก็ไปเดินเล่นที่ถนน 36 สายของเค้าค่ะ ก็เดินมั่วไปมั่วมาไปเรื่อยแหละค่ะเพราะเดินทะลุถึงกันหมด ก็ได้ทัวร์ตามก๊อกมาในราคา 15 us ดอลล่าร์ค่า เพื่อนไฮโซของเดี๊ยนต่อแทบตายแน่ะค่า กว่าจะได้ราคานี้เป็นไฮโซที่นี่ต้องอดทนค่ะ ต้องอดทนกับการหัวแบะ หลังเวอะ ปวดตับ ม้ามแตก ค่ะ ถ้าสามารถทนต่ออาการดังกล่าวได้ก็สอบผ่านการเป็นไฮโซที่นี่ได้ค่ะ คุณสมบัติของการเป็นไฮโซที่นี่อีกข้อนึงนะค่ะ คือ "มีเงินอย่างเดียวไม่พอ ต้องโง่ด้วย" ค่ะ พอได้ทัวร์ไปตามก๊อกแล้วก็ปรึกษากันกับเพื่อนว่าเราควรจะกลับไปซื้อทัวร์ไปฮาลองเบย์ของทางโรงแรม เพราะมิฉะนั้นแล้วเราอาจถูกเฉดกะลาหัวออกมาจากโรงแรมได้ โดยจะต่อให้ได้ราคาเท่ากับทัวร์ตามก๊อก เสร็จสรรพรวบรัดตัดความมาที่ ตามก๊อกเลย ละกันนะค่ะ ตามประสาไฮโซ ที่ทำอะไรมักจะตามใจตัวเองอยู่เสมอ เช้ามาก็มีรถตู้มารับค่ะ ขอบอกว่าขับรถได้ขวัญหนีดีฝ่อมาก ๆ เดี๊ยนนิมนต์พระมาทั้งวัดแล้วยังไม่สามารถขจัดปัดเป่าความกลัวออกไปได้ น่ากลัวมั่ก ๆ ไฮโซอย่างเดี๊ยนขี้หดตดหายไปเลยค่า ก่อนถึงตามก๊อก เค้าก็พาไปวัดก่อน (เพื่อไปทำใจหรือจะไปสวดมนต์ภาวนาขอให้ลูกช้างไฮโซอย่างเดี๊ยนอยู่รอดจนได้เห็นตามก๊อกด้วยเถิดดด) วัดของเค้าก็เป็นวัดคล้าย ๆ วัดจีนอะค่ะ เหมือนกันแทบทุกวัดเลย และแล้วก็ถึงตามก๊อกซะที ท่ามกลางความโล่งอกของไฮโซอย่างเดี๊ยน ก่อนลงเรือชมธรรมชาติเค้าก็จะให้อาหารก่อน มาดูหน้าตาอาหารไฮโซที่เค้าจัดเตรียมไว้ต้อนรับเดี๊ยนสิค่ะ สมฐานะ ไฮโซมือใหม่อย่างเดี๊ยนเจง ๆ หน้าตาหรือรสชาติไม่ได้ทำให้เดี๊ยนโกรธนะค่ะ แต่ปริมาณของมันนี่สิค่ะ ที่ทำให้ไฮโซอย่างเดี๊ยนรมย์เสียสุด ๆ ปกติกินคนเดียวก็แทบไม่พออยู่แล้ว แต่นี่ทานตั้ง 4 คน แล้วมันจะอิ่มได้ไง ไม่ปลื้มค่ะไม่ปลื้มถึงเวลาลงเรือแล้ววววว ข้อมูลต่าง ๆ ที่เราหาก่อนมาที่นี่ถูกงัดออกมาถกกันระหว่างนั่งชมทิวทัศน์ตลอดทาง อ้าว ลืม ชมทิวทัศน์กันก่อนนะค้าอีตอนแรกคนพายกะภรรเมียคนพาย ก็ชวนคุยกันเฮฮาดี อย่านึกว่าคุยกันรู้เรื่อง คือเค้าคุยเวียดนาม เราก็คุยไทย 555 หัวเราะกันครื้นเครงตลอดขาไป แต่ในใจใครจะรู้ว่าคิดอะไร ไอ้เราก็คิดว่า กรูเห็นแล้วไอ้หีบหลอนซ่อนวิญญาณที่อยู่ข้างหลังกรูนี่เอง ที่เค้าจะเอาของขึ้นมาขายเรา ตามที่เราได้ศึกษาข้อมูล ส่วนเค้าก็คงคิดว่า เด๋วก่อน หลอกให้ขำไปก่อน เด๋วกรูจะฟันให้หัวแบะเลย เหอ เหอ เหอ ลอดถ้ำที่ 1 ยังไม่มีไรเกิดขึ้นลอดถ้ำที่ 2 ก็ยังไม่มีไรเกิดขึ้นลอดถ้ำที่ 3 ผ่างงงงงง มันมาแว้ววววววหีบนะยังไม่มา แต่มาเป็นลำเลย เหอ เหอ เรือขายของ ตามข้อมูลที่ได้มา เค้าจะมาให้เราซื้อน้ำให้คนพายกิน แต่เราเตี๊ยมกับเพื่อนของเราไว้เรียบร้อยแล้วว่าจะไม่ซื้อ จะให้เป็นทิปอย่างเดียว แต่ก็นะไฮโซอย่างเดี๊ยนก็อดไม่ได้ที่จะอุดหนุนมะม่วงเค้ามา 1 ถุง เปรี่ยววววววว ชิบเป๋งเลย คนพายเค้าก็หยิบสับประรดมา 1 ถุง แบ่งกันกิน ขากลับ กินกันไปขำกันไป เป็นที่หนุกหนาน เหมือนเดิม ลอดถ้ำกลับ ลอดถ้ำที่ 1 ยังไม่มีไรเกิดขึ้นลอดถ้ำที่ 2 ก็ยังไม่ไรเกิดขึ้นลอดถ้ำที่ 3 แจงแวงงงง ไสยศาสตร์มีจริงครับพี่น้อง หีบหลอนนั้นได้ย้ายจากข้างหลังเดี๊ยนมาปรากฎอยู่ตรงหน้า ไฮโซอย่างเดี๊ยนซะแล้ว จะบีบก็ตาย จะคลายก็ตาย เพราะบีบก่อนแล้วค่อยคลาย ขากลับ วิวเวิว อะไรแทบจะไม่ได้ดู เจ๊แกตั้งหน้าตั้งตาขายของอย่างเดียว ไอ้เราก็ตั้งหน้าตั้งตา เซย์โน อย่างเดียวเช่นกัน บอกแกว่าจะให้เป็นทิปนะแต่ของไม่ซื้อ ใคร้จะไปซื้อลงเล่นบอกเป็นราคายูเอสดอลล่าร์ ถึงจะหน้าตาดีแต่ว่าไม่โง่นะเจ๊ อย่าเข้าใจผิด แต่เจ๊แกก็มิได้นำพาไฮโซอย่างเดี๊ยนจะทำไงดี นั่งก็นั่งอยู่บนเรือเค้า แต่เดี๋ยวก่อนอยู่ที่นี่เดี๊ยนเป็นไฮโซนี่นาเพราะฉะนั้นทำอะไรก็คงไม่น่าเกลียดshut up stop your mouth. (เขียนถูกป่าวว่ะเนี่ย) พร้อมกับส่งเงินให้ 50,000 (ด่อง) แหมไม่อยากวงเล็บเลย ด้วยท่าทางไฮโซสุด ๆ เอาไปซื้อขนมกินเล่นนะค่ะเจ๊ แล้วก็อย่าพูดอะไรให้ระคายเคืองหูอีก เดี๊ยนจะชมวิว พร้อมหยิบถุงใบน้อย ๆ ที่แกเอามาเสนอขายติดมือมาด้วย อิอิ แลกกัน555 ได้ผลแค่แป๊บเดียวเท่านั้นแหละค้า พอใกล้ถึงฝั่งเจ๊แกก็ตบมือพร้อมกับร้องว่า ทิป ทิป ทิป อู้ย มีโชว์ด้วย พร้อมกับจะให้เพื่อนเราช่วยซื้อเสื้อ ประมาณว่าอันนี้เป็นของซะมีของแก เพื่อนไฮโซของเดี๊ยนเลยต้องกัดฟันควักออกมาอีก 50,000 ส่งให้แกไป แต่ไม่เอาเสื้อ เฮ้อ ปาดเหงื่อกระโดดขึ้นฝั่งได้ก็โกยแน่บเลย กลัวเจ๊แกตามมาขอทิปอีก รวบรัดตัดความถึงพระนครเอ๊ย ฮานอย กลับมาด้วยอาการหิวโซสุด ๆ เหมือนเดิมโอโจ้ด้วย วิ่งหน้าตั้ง 4 คูณ 100 เมตรกันไปเคเอฟซีอีกเหมือนเดิม เฮ้อ รุ่งขึ้นรถตู้ของทางโรงแรมก็มารับไปฮาลองเบย์ คันนี้ขับค่อยยังชั่วหน่อย เดี๊ยนค่อยงีบได้หน่อย ไกลมากกกกก กว่าจะถึง รวบรัดตัดความถึงฮาลองเบย์อีกเช่นเคย ที่นี่แหละค่า ที่ทำไฮโซอย่างเดี๊ยนปวดตับซะไม่มี เริ่มด้วย ลอยคอรอรับประทานอาหารบนเรือถึงบ่ายสองโมง ก่อนรับประทานอาหารมีบริกรนำน้ำอัดลม เบียร์ มาเสริฟ ด้วยความที่กระหายน้ำ ทุกคนจึงหยิบกันคนละกระป๋องสองกระป๋อง แป๊บเดียว มาเก็บเงิน น้ำอัดลมที่ไฮโซอย่างเดี๊ยนหยิบมาซด บ้านเราขายแค่ 14 บาท มันเก็บเดี๊ยน 40 บาท ฝรั่งโวยวายกันใหญ่ แต่สุดท้ายก็ต้องจ่ายมัน ใครจะไปเที่ยวทัวร์ที่เวียดนาม ซื้อน้ำพกไปทานเองนะค่ะ จะได้ไม่โดนฟันหัวแบะค่า อาหารไม่รวมค่าเครื่องดื่มนะคะ มาดูหน้าตาอาหารไฮโซบนเรือกันค่า ที่นี่ให้รับประทานกัน 5 คนต่อโต๊ะค่า แออัดยิ่งกว่าชุมชนบ้านเราอีก กินไปก็ปวดตับไปค่า ตอนกินมันก็จอดเรือเฉย ๆ แทบจะไม่ได้แล่นไปไหนเล้ย แถมกินเสร็จต้องลอยคอรอพวกไปพายเรือคายัคอีกครึ่งชั่วโมง เซ็งค่อด ๆ เอาเปรียบกันสุด ๆ พอครบครึ่งชั่วโมง ก็พาไปชมถ้ำอันวิจิตรของเค้า เฮ้อ เดินไปให้เมื่อยตุ้มป่าว ๆ เซ็งชมวิว ขากลับกันค่าถามว่าสวยไม๊ ก็สวยดี แต่ทัวร์เอาเปรียบมาก แล่นเรือมานิดเดียวเอง ให้ลอยคออยู่ได้ตั้ง 4 ชั่วโมงไม่ได้ไปไหนเลย เราเห็นมีเรือเค้าแล่นเลยไปตั้งหลายลำ แต่เราคิดว่าน่าจะเป็นแบบค้างคืนก็เลยได้ไปไกลหน่อย แค่นี้ก็อยากจะกรี๊ดให้เรือแตก ถ้าต้องทนอยู่บนเรือทั้งคืนนะเหรอ แค่คิดก็ไม่แหวะแล้ว กลับมาถึงฮานอย สองทุ่มกว่า โซมาเหมือนเดิมแต่ คราวนี้เพื่อนไฮโซของเดี๊ยนบอกว่ามีอาหารอยู่ร้านนึง ซึ่งเป็นร้านแนะนำว่าควรจะไปแด๊กก่อนตาย เออ กินซะหน่อย เด๋วจะตายตาไม่หลับ ไฮโซอย่างเดี๊ยนมีเหรอค่ะ จะทานธรรมดาแบบคนอื่นได้ มื้อนี้หมดไปแค่คนละแสนเองค่า ตายแล้วกลับเมืองไทยจะทำไงเนี่ย ใช้เงินมือเติบขนาดนี้ หม่อมแม่ทราบจะเคืองไม๊เนี่ย ที่ลูกสาวไม่รู้จักประหยัด กินอะไรก็ไม่รู้ อร่อยเป็นบ้าเลย แต่น้อยชะมัดดดด เฮ้อ คือเค้าเก็บเราเป็นหัวอะค่ะ หัวละแสนด่อง ไม่อิ่มยังไงก็ต้องตัดใจ รีบชิ่งกลับมาหากินเอาหน้าโรงแรมเป็นร้านที่เราเล็งกันไว้หลายคราแล้วว่าต้องมาลองกินให้ได้ สนนราคาก็ 15,000 ด่อง เป็นที่ถูกอกถูกใจของไฮโซอย่างเดี๊ยนมาก พอได้กินเดี๊ยนก็เริ่มอารมย์ดี ก็เลยเดินสายกินมันซะเกือบทุกร้านที่อยู่บริเวณนั้นซะเลย เอิ๊ก ไอ้ขนมเนี่ย อร่อยมากเลยค่า จะเป็นรวมมิตรผลไม้ มีแอปเปิ้ล สาลี่ ลำไย มะม่วง ขนุน อยู่ในนี้เค้าจะใส่นม ใส่น้ำอะไรขาว ๆ ไม่รู้ แล้วก็โยเกิรต์สีชมพู กินผสมกับน้ำแข็ง อร่อยมากกกกกกกก ยอดฮิตเลย เพราะซอยนั้นทั้งซอยเค้าขายแต่แบบนี้ค่ะ วัยรุ่นมาทานกันเยอะมาก ราคาก็ 12,000 ด่อง ว้าว ทั้งคาวทั้งหวาน ไฮโซฟาดเรียบอิ่มท้องแล้วก็ต้องเดินเล่นซะหน่อย ที่นี่จะมีถนน 36 สาย แต่ละสายก็จะขายของเป็นอย่าง ๆ ไป เป็นเส้น ๆ ไป เช่น รองเท้า กระเป๋า ของเด็กเล่น คึกคักดีแท้ เฮ้อ พรุ่งนี้ก็เหลืออีกวันเดียวแล้ว ว่าจะไปสุสานลุงโฮ แล้วก็มหาวิทยาลัยแห่งแรกของเวียดนามกันค่ารวบรัดตัดตอนมาที่สุสานลุงโฮกันเลย คนเยอะสุด ๆ ไม่เคยมากันหรืองายยยยย แต่บ้านลุงโฮน่ารักมาก ๆ เลย น่าอยู่ ร่มรื่น ท่านสมถะจริง ๆ รูปในสุสานไม่มี เพราะเค้าให้ฝากกล้องตั้งแต่เรียงแถวกันมา เข้มงวดสุด ๆ เดินเอามือล้วงกระเป๋าก็ไม่ได้ ต้องเดินตัวตรง เข้าแถวเดินเรียงกันไปเรื่อย ๆ จนในที่สุดก็ได้เข้าไปในสุสาน มีทหารยืนอยู่แทบจะทุกย่างก้าวอย่างเข้มงวด ร่างของลุงโฮนอนใจดีอยู่ในโลงแก้ว เหมือนคนนอนหลับเฉย ๆ มีทหารยืนข้างโลงด้วยออกมาได้ก็มาที่มิวเซียม คนเยอะอีกเช่นกันรูปล่างขวา คือรูปวัดเจดีย์เสาเดียว ซึ่งไฮโซถึกอย่างเดี๊ยนได้ใช้เวลาเดินวนหาอยู่เป็นนานสองนานที่แท้ก็อยู่ตรงนี้มานานแล้ว แล้วไฮโซตาถั่วอย่างเดี๊ยนก็ได้มายืนอ้วนเลือกโปสการ์ดอยู่ตรงนี้ตั้งนาน ยังไม่เห็นอีก เง้อ พอออกจากสุสานลุงโฮได้ก็พากันเดินไปหามหาวิทยาลัยแห่งแรกของเวียดนามต่อ ซึ่งเค้าว่ากันว่าถ้าเราได้เข้าไปลูบหัวเต่าในนั้นจะทำให้เราฉลาด ซึ่งไม่ทันแล้ว โซซัดโซเซกันมาเป็นแรมชั่วโมงเพื่อหามหาวิทยาลัยฯและหาอะไรใส่ปาก เนื่องจากเมื่อวานตอนลอยคออยู่ที่ฮาลองเบย์ เจอคนไทยด้วยกันที่มาลอยคอเหมือนกันแต่เรือคนละลำเค้าแนะนำให้มากินให้ได้อยู่แถวมหาลัยนี่แหละ เรียกว่า บุ๋นชา เดินอยู่นานมากจากสุสานลุงโฮ ไกลสุด ๆ ทั้งร้อนทั้งหิว ในที่สุดเราก็เจอ อร่อยมากคะคุณ ๆ ขา เค้าย่างหมูแบบสด ๆ เลยแล้วก็เอามาใส่ในชามที่มีน้ำอยู่แล้วมีมะละกออยู่ด้วยในถ้วย หอมหวานมาก ๆ ทานกับขนมจีนแกล้มผัก แล้วก็กินปอเปี๊ยะทอดด้วย อร่อยมาก หายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง เป็นยอง ๆ เหลาค่า เจ้าของร้านใจดีไม่ฟันด้วยคิดราคาปกติ ส่วนมหาลัยแห่งแรกของเวียดนามนะเหรอ ฮึ ฮึ ไอ้ที่บอกไว้ว่าจะมาลูบหัวเต่าเพื่อเพิ่มพูนรอยหยักในสมองนะเหรอค้า ฮึ ฮึ (อีกที) มีบุญได้เห็นเท่าเนี้ยแหละค่ะ รูปขวามือล่างสุดนั่นแหละค่ะ เห็นแต่หลังคา เพราะว่าพออิ่มแล้ว สมองเดี๊ยนก็เริ่มไม่สั่งการ ตาจะปิดอย่างเดียว เลยเรียกแท๊กซี่กลับไปเดินเล่นแถวโรงแรมดีกว่า เพราะเรายังไมได้ซื้อของฝากกันเลย ไปที่ตลาดดองซวนโลดดดดดด หน้าตาตลาดเป็นจะอี้ แรกเห็นนึกว่าหัวลำโพง เหมือนมาก พอเข้าไปแล้วก็เหมือนคลองถมบ้านเราแหละของที่เดี๊ยนเล็งไว้ก็คือ นี่เลย ที่คั่นหนังสือกะที่ห้อยมือถือ ต่ออยู่สามวันสามคืน ต่อทุกที่ที่เจอ กะฟันเดี๊ยนกันทั้งนั้น มีหรือหญิงไทยใจกล้าแห่งสยามจะให้เค้าฟันได้ง่าย ๆ แต่ละที่บอกราคาฟังแล้วปวดตับ ตัวละ 2 us ดอลล่าร์มั่ง 3 มั่ง โอโห เรียกแอมบูแลนท์มารอเลยดีก่า มีเงินอย่างเดียวไม่พอ ต้องโง่ด้วย คุณสมบัตินี้เดี๊ยนฝากไว้ในหีบเจ๊แกที่ตามก๊อกเรียบร้อยแล้วฮ้า คนที่ตลาดดองซวนพอเค้ารู้ว่าเราเป็นคนไทยเนี่ย เค้าก็ทักเราเป็นภาษาไทยเลยนะ "สวัสดีค่ะ" ท่าทางแบบว่าหวานหมูมาก ๆ เราก็กะว่ายังไงวันนี้ต้องได้แล้วสองอย่างเนี้ย เพราะจะกลับแล้ว บอกมาราคาปวดตับเหมือนกันทุกที่ เจอฤทธิ์ไฮโซอย่างเดี๊ยนต่อเข้าไปถึงกับกรี๊ดดดดด โน มาดาม โน แหม ไอ้ที่ห้อยมือถือ จากที่เจ้าหล่อนบอกตัวละ 70 กว่าบาทไทย เดี๊ยนต่อเหลือ 10 บาทขาดตัว เอาแบบยกแผง แผงละสิบตัว ก็ตกแผงละ 100 บาท เอาสองแผง 200 บาทโลด โนนนนนนนนนนน มาดาม โนนนน เอ หรือว่ามันจะไม่ได้จริง ๆ ว่ะ เอางี้เพิ่มให้อีกแผงละ 20 บาท ไม่ให้ก็ไม่เอาแล้วว้อย สองแผง 240 เชียวนา ทำเป็นคิดหนัก ชิชะ แกล้งสะบัดหน้าหนี เจ้าหล่อนรีบเรียก โอเค มาดาม โอเค รีบใส่ถุงให้อย่างรวดเร็ว สโลแกน มีเงินอย่างเดียวไม่พอ ต้องโง่ด้วย ก้องอยู่ในหู นี่กรูพลาดอะไรไปป่าวว่ะ งื้ด เอาก็เอาว่ะ ไฮโซสู้สู้ ออกมาจากร้านพร้อมอาการ จิตตก หางลู่ หูกาง หลังเวอะ หัวแบะ แอมบูแลนท์อยู่หนายมารับด่วนนนนน สรุปได้ที่ห้อยมือถือมาในราคา 12 บาทต่อตัว และที่คั่นหนังสือ 13 บาทต่อตัว เอาว่ะ ยังไงก็ต้องซื้อ อ่านมาตั้งนานเด๋วจะหาว่าไม่มีสาระอะไร ขอแนะนำร้านขายหมวกกับเสื้อราคาถูกหน่อยนะค่ะ อยู่ซอยข้าง ๆ โรงละครหุ่นกระบอกน้ำ ร้านสุดท้ายเลยอยู่หน้าปากซอย เจ้าของจะหัวล้าน ๆ มีเด็กผู้ชายขายอยู่พูดไทยได้นิดหน่อย ฟังรู้เรื่อง ขายหมวก สีแดง 5 ใบ 100 บาท สีเขียว 4 ใบ 100 บาท เสื้อยืดตัวละ 50 บาท กว่าไฮโซอย่างเดี๊ยนจะเดินมาเจอร้านนี้ก็โดนฟันเลือดโชกมาตลอดทาง เอาน่า เป็นไฮโซต้องอดทน คิดซะว่าไปขำ ๆ ไปไหนมาไหนจะกินอะไรจะซื้ออะไรถามราคาก่อนนะค่ะ อย่าเพิ่งกินเลย เพราะกินเข้าไปแล้วยังไงก็ต้องจ่าย ถ้าไม่พอใจราคาก็เดินหนีได้เลย เด๋วเค้าเรียกเอง ถ้าไปเที่ยวทัวร์ก็พกน้ำไปดื่มเองดีกว่าค่ะ ประหยัดก่า เฮ้อ จบซะที เป็นบล๊อกที่ยาวที่ซู้ดดด ที่เคยอัพมา ไฮโซอย่างเดี๊ยนก็ต้องกลับมาสู่โลกความเป็นจริงซะที เง้อ ต้มข้าวต้มกินมาหลายมื้อแย้วววว จบแว้วจ้า