"เธอไม่จำเป็นต้องรักฉัน... แต่ฉันจำเป้นต้องรักเธอ"
Group Blog
 
 
กรกฏาคม 2549
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
25 กรกฏาคม 2549
 
All Blogs
 
วันที่เรามีกัน......

ครอบครัว คือสถาบันที่มีความสำคัญมาก ในความรู้สึกของแนนนะ เมื่อวันที่ได้มีครอบครัว และสร้างครอบครัว ก็ตระหนักอยู่แล้ว ว่าจะต้องทำมันให้ดีที่สุด เพราะอะไร....

แนนเกิดจากครอบครัวที่แตกแยก มันจึงเป็นเหมือนความฝัน ที่อยากจะมีครอบครัวที่สมบูรณ์(เหมือนชาวบ้านเค้า)
แต่แนนไม่ค่อยวาดหวังเท่าไหร่นัก เพราะสิ่งที่แนนกลัวที่สุดในชีวิต(และอาจจะตลอดชีวิต...) คือ ความผิดหวัง
ฟังดูไม่น่ากลัวหรอก ก็แค่ผิดหวัง ในชีวิตของแนน แนนเคยเจอมันแค่ครั้งสองครั้งเองมั้ง แล้วแนนก็หวังว่าจะไม่เจอมันอีก (นั่น หวังอีกแล้ว... ขนาดกลัวนะเนี่ย )

เมื่อวันที่จะต้องมีครอบครัว คนที่มาเป็นคู่ชีวิต เป็นผู้ชาย (แน่ล่ะ ก็แนนไม่ใช่ "เลสเบี้ยน" นี่นา) หน้ากลม ตัวกลม สูงร้อยเจ็ดสิบกว่าๆ หนักร้อยกว่าโล อึ๋ยยยยยย ฟังดูสยองใช่มะ แนนเจอครั้งแรก แนนยัง หยองงงงงงง เล้ย แต่ด้วยความดีหรืออะไรไม่รู้ ทำให้แนนได้มาเป็นส่วนหนึ่งของครอบเค้า

เกียด (ชื่อพี่แกหล่ะ...- - " ชื่อคนตายมีเป็นร้อยไม่ตั้ง ตั้งมาได้ เกียด กร๊ากกกกกกกกกกก ) เป็นผู้ชายที่จริงจังกับชีวิต บางทีอาจเป็นเพราะว่าเค้าผ่านร้อนผ่านหนาวมาพอควร ทำให้ดูเป็นผู้ใหญ่ (จิงๆก็ไม่เด็กแล้วหล่ะ 40 ฝ่าๆๆแล้วอ่ะ..) แล้วก็เหมาะกับคนไม่เอาถ่าน หรือ ขี้เถ้า อย่างเรา (โฮ่ๆๆๆ จ๋มน้ำหน้าเกียด หลวมตัวเเร้วววววว)

ตอนที่ได้พบกัน ยังรู้สึกว่า ฉันคงรักอีตานี่ไม่ได้แน่เลย เพราะว่าเค้าดูจิงจังกับชีวิตเกินเหตุ แล้วแนนเองก็เหลาะแหละ แนนไม่ค่อยใช้ชีวิตแบบมีสาระเท่าไหร่หรอก ก็แนนพึ่งยี่สิบอ่ะ ในตอนนั้น ห่วงเล่นไปเรื่อยตามประสาเด็ก( วุ้ย พูดได้เนอะ " เด็ก" หน้าไม่อาย กิ้วๆๆๆ)

แต่เมื่อเราได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกันมากขึ้น กินข้าวด้วยกันทุกวัน และใช้ชีวิตร่วมกันในห้องเล้กๆ ห้องหนึ่ง เกียดก็ทำให้แนนรู้ว่า เกียดจะดูแลแนนได้ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ทุกๆความใส่ใจที่เกียดหยิบยื่นให้ ทำให้แนนรู้ว่า จากวันนี้ไป แนนจะไม่เดียวดายแน่ๆ เรายังอยู่ด้วยกันต่อไป โดยที่เราใช้คำว่า "เรียนรู้กัน"

คนที่ไม่เอาไหนอย่างแนน ก็เริ่มเอาไหนขึ้นมาบ้าง เช่น ฝึกทำกับข้าว มันช่างเป็นเรื่องที่ยากเย็นมากเลยนะ โดยเฉพาะกับผู้หญิงสมัยใหม่อย่างแนนเนี่ย แต่แนนก็หัดทำกับข้าวนะ แม้มันจะยากเหลือเกินในเวลานั้นอ่ะ ถึงวันนี้ก็ยังหัดอยู่นะ เพราะไม่ได้มีความเป็นแม่ศรีเรือนติดตัวเลย
แต่เพราะเกียดมักจะพูดเสมอว่า "ผมรุ้ว่าคุณทำมันได้ "
โถๆๆๆๆๆๆ ไอ้แนนเอ้ย แค่คำพูดแค่เนี้ย ยากขนาดไหนก็ทำได้อ่ะ ดูดิ่ เป็นคนกระโหลกกะลามากเลย ประมาณว่า กำลังใจเกินร้อยอ่ะ คริๆๆ

และแล้ววันที่มีเราก็มาถึงจริงๆ นั่นคือวันแต่งงาน เราแต่งงานกันด้วยความไม่แน่ใจของกันและกัน แนนเองก็ไม่แน่ใจหรอก ว่าเกียดจะเป็นคู่ชีวิตของแนนได้ เพราะเส้นบางๆๆระหว่างเรามันยังมีอยู่ เกียดเองก็คงคิดเหมือนกัน ว่า ตรูรรรร จะไปรอดกับยัยม้าดีดกระโหลกคนนี้ไหม๊เนี่ย?

หลังจากที่ใช้ชีวิตร่วมกัน จนแต่งงานกัน แนนจึงเริ่มคิดแล้วหล่ะว่า แนนคงหาผู้ชายดีๆแบบเกียดไม่ได้ง่ายๆแล้ว เกียดดูแลแนนดีมาก ทำทุกอย่างที่แนนเองก็ไม่คิดว่าผู้ชายคนนึงจะทำได้ บางทีเกียดก็บอกว่าแนนเป็น เบบี้ ทั้งๆที่อายุแนนก็มากแล้วนา แนนจึงคิดแล้วหล่ะ กับครอบครัวของแนน

เราใช้ชีวิตด้วยกันมากขึ้น มีเวลาให้กันมากขึ้น แนนพึ่งจะรู้ว่า ความสุขของแนน คือการได้อยู่ใกล้ๆกับเกียด
เรารักกันมากขึ้นไหม๊ แนนไม่รู้หรอก
ครอบครัวเราสมบูรณ์หรือยัง แนนก็ไม่รู้อีกนั่นแหล่ะ
สิ่งเดียวที่แนนรู้คือ ทุกที่ที่มีเกียด คือทุกที่ที่สมบูรณ์ที่สุด สำหรับแนน (จาอ้วกยังเนี่ยยย )

วันนี้ ครอบครัวของแนน มีแนน มีเกียด เราสองคนใช้ชีวิตร่วมกันในคอนโดเล็ๆ แห่งหนึ่ง ทุกเช้าที่ตื่นขึ้นมา แนนหวังไว้ เสมอว่าแนนจะยังมีเกียดอยู่ (หวังอีกแล้ว......)

จริงๆแนนไม่รู้ว่าเราจะอยู่ด้วยกันอีกนานแค่ไหนไง สำหรับแนนแล้ว ทุกๆวันที่ทีเกียดแนนมีความสุขที่สุด แต่สำหรับเกียดแล้ว แนนไม่รู้ เพราะแนนไม่เคยถาม
บางทีคิดไปเล่นๆ ก้มีเหมือนกัน ที่กลัวว่าวันนึงจะไม่มีเค้า
แต่................วันนี้ แค่ได้รัก ได้ทำเพื่อเกียด ก็พอแล้ว สำหรับแนน (รอบคอบอีกแล้วคับทั่น ไม่เคยคิดอะไรล่วงหน้าเล้ยยยยยยยย)

วันนี้เรามีสิ่งมีชีวิต อีกหลายชีวิตเกิดขึ้นมาในครอบครัว
เป็นสิ่งมีชีวิต ที่แนนรักมากๆ พวกมันเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของแนน เกียดรักพวกมันมาก เกียดบอกว่า เพราะมีพวกมัน เวลาที่แนนจะรอเกียดกลับบ้านจึงสั้นลง เกียดดูแลพวกมันอย่างดีเวลาที่แนนไม่อยู่ เพราะเกียดบอกว่า "ทุกสิ่งที่เธอรัก ทุกสิ่งที่เกี่ยวกับเธอ คือทุกสิ่งที่มีค่าทีสุดในชีวิตของฉัน"

ขอบคุณทุกอย่างในโลกใบนี้ ที่ทำให้แนนมีคู่ชีวิตที่ดีที่สุด เท่าที่ผู้หญิงคนนึงจะมีได้

ขอบคุณแม่ พ่อ ทุกคนในชีวิต และขาดไม่ได้เลย น้าติ๋ว สุดสวยที่ทำให้แนนเติบโตขึ้นเป็นคนอย่างสมบูรณ์


ขอบคุณเกียดที่เดินเข้ามาเป็นส่วนนึงในครอบครัวแนน และทำให้แนนรู้ว่า แนนควรอยู่เพื่อใคร ขอบคุณสำหรับความรักที่มีให้แนนอย่างเสมอต้นเสมอปลาย

และสุดท้าย ขอบคุณ จินปุย น้องหมาที่แนนรักที่สุดในชีวิต
หนูแจ๋นกระรอกแสนซน ที่รอกินข้าวก้นบาตรจากแม่ทุกเช้า มอมแมม น้ำข้าว ฟ้าใส ถุงทอง ที่ทำให้คำว่าครอบครัว เกิดขึ้นกับแนนอย่างสมบูรณ์ ขอบคุณจริงๆ






Create Date : 25 กรกฎาคม 2549
Last Update : 7 มกราคม 2550 23:13:25 น. 1 comments
Counter : 384 Pageviews.

 
โอยยย.. คนแก่ตาลายเลยวุ้ยส์
รีบเปลี่ยนบีจีนาคะนู๋แนน ก่องที่ยายดาจาตาบอดสีสะก่องอ่ะดิ่


โดย: ศิริรักษ์(ยายดา) (ศิริรักษ์ ) วันที่: 31 กรกฎาคม 2549 เวลา:14:36:18 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

hasyfamillie
Location :
MOELLERSDORF Austria

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




อย่าดูถูกความรักของฉัน....
เพราะในวันที่ผิดหวัง เธอลุกขึ้นยืนได้
เพราะความรักจากฉัน.... จำใว้


Friends' blogs
[Add hasyfamillie's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.