It's me, Anne and I wanna share my life with YOU!
|
|||
ความรู้สึก... มีใครเคยรู้สึกแบบนี้บ้างไหม บางครั้งรู้สึกหดหู่เหลือเกิน อยากคุยกับใครสักคน แต่มองไปที่ไหนก็ไม่มีใครเลย แต่เมื่อมีคนเดินเข้ามาหา ทุกคนก็ย่อมมีปัญหาเป็นของตัวเอง แล้วเค้าก็อยากที่จะระบายให้เราฟังมากกว่า ทำให้เรากลับอยากอยู่คนเดียว อยู่ในโลกส่วนตัวนั้น และไม่อยากเจอหน้าหรือพูดคุยกับใคร เพราะตัวเราก็รู้สึกว่าเราแบกโลกไว้เช่นกัน บางครั้งอยากมีเพื่อนสักคนที่เข้าใจเรา อยู่ตรงนั้นเพื่อเราเสมอ แต่มันช่างยากเย็นเหลือเกินที่จะได้เจอคนแบบนั้น และบางครั้งเราก็ไม่เข้าใจความรู้สึกของตัวเองนักว่าตัวเราต้องการอะไรกันแน่ แล้วความรู้สึกที่เกิดขึ้นอยู่ตอนนี้ อะไรจะทำให้เราไม่รู้สึกอย่างนี้ ทำยังไงที่จะเติมเต็มส่วนที่เราขาดไปได้ ความรู้สึกแบบนี้มันเรียกว่าอะไรน้า อยากรู้จังว่าจะนิยามว่าอย่างไรดีหนอ ใครรู้ตอบที เราก็รู้สึกอย่างนี้บ่อยๆนะ
ไม่ค่อยเล่าให้ใครฟังตรงๆเพราะรู้สึกว่าเล่าไปก็ไม่เข้าใจ เหนื่อยป่าวๆ เลยขออยู่คนเดียวดีกว่า ให้นิยามว่าไรดีหรอ เราขอเรียกว่า ขอเวลาเยียวยาตัวเองละกัน 555 เน่าไปมั๊ย เพราะความรู้สึกตอนนั้นก็คือ ให้ไปฟังเรื่องของคนอื่นก็คงไม่ไหว จะเล่าให้คนอื่นฟังถึงปัญหาของตัวเองก็ไม่ไหวอีกเหมือนกัน จิงๆแล้วทุกคนก็มีปัญหาของตัวเองแหล่ะ..แต่อาจมีวิธีแก้แตกต่างกันไป...เราก็เป็นคนนึงที่ขออยู่เงียบๆดูแลตัวเองให้ดีก่อนหน่ะ ไม่รู้ว่า จขบ.รู้สึกเหมือนกันรึป่าวนะ โดย: The bitter sweet person วันที่: 20 มกราคม 2551 เวลา:20:37:52 น.
มันอ้างว้างเหลือเกิน เวลาที่มองไม่เจอใคร .... อยู่กับคนไม่รักกัน ถึงจะใกล้กันเท่าไหร่ สุดท้ายกลับเหงาหัวใจยิ่งกว่า --- ใกล้เที่ยงแล้ว!!!! ผมเอาเบอร์เกอร์เนื้อมาฝากครับคุณ HarryAnnePotter โดย: esprit_pawin วันที่: 21 มกราคม 2551 เวลา:11:11:53 น.
เคยรู้สึกอย่างงี้เหมือนกันค่ะ แล้วยิ่งมาอยู่ไกลบ้านอย่างงี้ยิ่งรู้สึกบ่อยเป็น 2 เท่าเลย
โดย: แม่เกด + น้องทะเล (gadeja ) วันที่: 23 มกราคม 2551 เวลา:23:36:00 น.
|
HarryAnnePotter
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] My name is Anne and I am unique :)I make my own happiness and freedom!! All Blog
Friends Blog Link |
||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |
ถ้าไม่มีใครสามารถเป้นเพื่อนยามเราเหงาได้ อย่าลืมว่าเรายังมีชาว bloggang ที่คอยอ่านเรื่องราวของเราอยู่
สู้ๆๆๆๆๆ