หนีเที่ยว เกาะใต้นิวซีแล้นด์
ในที่สุดผู้หญิงหลั่นล้าก็กลับมานั่งหน้าแป้นเขียนบล๊อคอีกทีคร่าาา
ฮิฮิ เดือนที่ผ่านมาหลั่นล้ามากเลยค่า ประมาณว่าเดือนอื่นๆทำงานเหนื่อย แต่เดือนที่ว่าเที่ยวเหนื่อยค่า เพราะก่อนหน้าทริปรินบินติดกันตลอดแล้วก้อเพิ่งบินมาจาก อังกฤษ ก็ต่อเครื่องไป นิวซีแลนด์แล้น อยากอาเจียนมาค่า อารมณ์นั้น ไม่ได้เมาเครื่องนะ แต่เอียนเครื่องมากกว่าอ่า ฮ่าๆๆๆ
ว่าแต่เหนื่อยนี้เป็นเหนื่อยที่แฮปปี้มากกกก มากกกกกค่า เพราะรินได้มีโอกาสพาที่บ้านไปเที่ยวนิวซีแลนด์เกาะใต้มา โดยใช้ข้ออ้างที่ว่า พาแม่ไปฉลองวันเกิดที่นิวซีแลนด์ค่าา ฮ่าๆๆๆ
โอ้โหหหหววว สวยอย่าบอกใครเลยค่า อยากให้ทุกคนได้ไปกันเยอะๆ เพราะรินเดือนทางมาก็ไม่น้อย แต่ที่นี่รินว่าสวยสุดๆไปเลย สวยมากจนอยากลาออกจากงานไปล้างจานเป็นโรบินฮู้ดที่นั่นแทน เสียดายค่ะ ... ชีวิตไม่อำนวยให้ทำ ไม่อย่างงั้นหล่ะ เสะ ริน หล่า ไม่แพ่มแล้วค่ะ ดูภาพกันเน้อ
ทุกหยดทุกมุมของประเทศนี้สวยมากค่ะ แล้วคนบ้านเมืองนี้เค้าก็เคารพและหวงแหนถึงสิ่งที่เค้ามีด้วย การดูแลรักษาทรัพยากรเลยเป็นเรื่องที่ทุกคนต่างร่วมไม้ร่วมมือร่วมใจกันเต็มที่ และเท่าที่รินเห็นบ้านเมืองนี้ผู้คนน่ารักมากค่ะ ต่างคนต่างเคารพสิทธิของแต่ละคน ไม่ว่าจะเป็นการใช้สอยทรัพยากรธรรมชาติใดใด ก็ใช้กันอย่างระมัดระวัง ไม่ใช่ใช้กันโครมๆๆๆ คิดแต่เงินแต่วัตถุแบบที่เห็นในโลกและเมืองใหญ่ทั่วไป ... ว่าแต่การใช้ชีวิตกับธรรมชาติของคนที่นี่เป็นความสุขและก็ความน่ากลัวไปในตัวเหมือนกัน ตอนที่รินไปรินก็แหมม อินเทรนด์ค่ะ โดน 7.1 ริคเตอร์ไปด้วย และด้วยความที่สัญชาตญาณเอาตัวรอดที่ไวมากกกกกกกกกกกกก รินวิ่งปรู้ดดดส์ค่า ตอนนั้นเป็นเวลาตีสี่กว่า แต่นู๋ก็บ่ยั่น เปรี้ยวมากกกกกก วิ่งอย่างเร็วและแรง แต่ วิ่งออกไป ... คนเดียววววว กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด ลืมแม่กับน้องที่นอนบนเตียงเดียวกันแท้ๆไปสนิท วิ่งออกมาค่อยนึกได้วิ่งกลับไปใหม่อ่า งื้อออ เหตุผลและข้ออ้างที่ให้ได้คือ นู๋นอนคนเดียวใช้ชีวิตคนเดียวมานาน จนคุ้นเคยและหลงลืมไปค่ะ ไม่น่าอภัยให้ตัวเองเลยจริงๆก็ได้แต่ขอโทษแม่ซึ่งก็แน่นอนว่าแม่ไม่เคยติดใจอะไรอยู่แล้ว แถมยังปลอบอีกว่าสงสารรินที่รินอยู่คนเดียวทุกวันนี้ แม่นู๋นี่ที่หนึ่งเลยจริงๆ
สรุปแล้วทริปนี้มีความสุขมากค่ะ เป็นทริปที่โยนแบล๊คเบอรี่ทิ้งๆขว้างๆโดนไม่ต้องกังวลอะไรเลย เพราะเครือข่าย บีบี ริน ทุกคนอยู่ด้วยกับรินตรงนี้ค่ะ เป็น 10 วัน ที่มีความสุขมากกกกก หายเหนื่อย หายโรคจิตไป(สักพัก)ค่า ฮ่าๆๆๆ ... เอาหล่า ชารต์แบทมาเต็มแระ กลับมาทำงานเน่าๆหิ้วกระเป๋าแบรนด์เนมขายต่อละกัน ก๊ากกกกกก
ว้าาาา คิดถึงทุกๆคนอีกแล้วสิริน
Create Date : 26 กันยายน 2553 |
|
26 comments |
Last Update : 26 กันยายน 2553 19:09:31 น. |
Counter : 676 Pageviews. |
|
|
|
^^ บรรยากาศดีมากมายค่ะ