Live the Life you Love, Love the Life you Live
<<
พฤศจิกายน 2552
 
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930 
6 พฤศจิกายน 2552

เจอหน้าครอบครัวกันซะหน่อย

สวัสดีครับ

กลับมาอีกครั้ง ตามคำเรียกร้องของหัวใจ และใครบางคน ขึ้นต้นมาก็เสี่ยวเอาเรื่องเลย - ห่างหายจากการเขียน Blog มานานพอสมควร เนื่องจากงานเยอะ แล้วก็ไม่รู้จะเขียนเล่าเรื่องอะไรดี พอดีเมื่อวาน ไป Meeting กะคนใน Pantip นี่แหละครับ เลยโดนตุ้งๆ ว่าให้มาเขียน Bllog ต่อหน่อย อย่างน้อยก็มีคนอยากอ่านต่อ 2-3 คน โฮะๆๆ ฟังแล้วก็ปลื้มจายยย

วันนี้ไปเปิดดูรูปเก่าๆ สมัยไปญี่ปุ่นครั้งแรก ก็พลันไปเจอกับรูปตอนที่เราเข้าไปหาครอบครัวของ ซักจังครั้งแรก วันนี้เลยจะเล่าเรื่องการเจอครอบครัวครั้งแรก ของเราทั้ง 2 คน มาเล่าให้ฟังนะครับ

จริงๆแล้ว ซักจังเป็นฝ่ายมาหาครอบครัวเราก่อนในครั้งแรกครับ... ไม่ไหวๆ สาวญี่ปุ่นสมัยนี้ มือไว ใจเร็วจริง - จริงๆ แล้วไม่ใช่อย่างงั้นหรอกครับ ช่วงนั้น เป็นช่วงรอยต่อ ระหว่างที่ซักจังลาออกจากงานที่เมืองจีน เพื่อกลับไปทำงานที่ญี่ปุ่นพอดี ก็เลยมีเวลาว่าง เกือบ 4 เดือน เค้าก็เลยมาเที่ยวเมืองไทยซะ ครึ่งเดือน ผมก็เลยพาไปเที่ยวซะทั่วเลย กรุงเทพ - เกาะล้าน - เสียมเรียบ - เชียงใหม่ และแน่นอน บ้านเกิดเมืองนอนผม... เชียงราย

Home


ฮ้า~~ Home sweet home - เห็นบ้านแล้วอยากปิ๊กบ้านแหมเน้ออ

ตอนนั้นทุกคนในบ้านตื่นเต้นกันมากครับ พอรู้ว่าผมจะพา "แฟน" คนญี่ปุ่นไปเที่ยวที่บ้าน น้องชายนี่ถึงกับกลับมาจาก มหาวิทยาลัย แม่ฟ้าหลวง เพื่อมาเจอหน้าเลย - อารมณ์ประมาณ บ้านนอกอยากเห็นฝรั่ง แล้วก็เป็นไปตามคาด - ทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดี ทุกคนยิ้มแย้มแจ่มใส... เพราะต่างฝ่าย ต่างพูดกันไม่รู้เรื่อง ศัพท์ภาษาอังกฤษง่ายๆสมัย ม.ต้น ของแม่ผม ถูกงัดมาใช้ทั้งหมด ประกอบกับภาษามืออันคล่องแคล่ว แต่ก็ดีครับ ตัดปัญหาแม่ผัว-ลูกสะใภ้ออกไปได้เปราะนึง

Family


จบลงด้วยความ HaPpY EnDiNg ครับ สำหรับการเจอหน้าครอบครัวผมครั้งแรกของซักจัง จากนั้นมา เวลาผมไปเที่ยวญี่ปุ่น แม่ผมจะต้องฝากโน่น ฝากนี่ไปให้ซักจังตลอด (ส่วนใหญ่ก็ของ Copy จากแม่สายทั้งนั้นครับ ) ท่าทางสะใภ้คนนี้ คุณแม่จะเป็นปลื้มครับ

=========================================


กลับมาฝั่งกระผมบ้าง... ได้รับคำขู่จากซักจังว่า เค้าไม่เคยพาเพื่อนผู้ชายเข้าบ้านเลย - พ่อแม่เค้าเป็นพวกหัวโบราณ - พูดภาษาอังกฤษไม่คล่องเลย - แล้วก็ไม่อยากให้แต่งงานแล้วย้ายไปต่างบ้าน ต่างเมือง ทำไงดีๆๆ จะทำตัวกะเค้ายังไงดี

ก็เลยทำที ฟอร์มทีมกะน้องชาย แล้วก็ลูกพี่ลูกน้องอีกคนนึง ไปเที่ยวญี่ปุ่นกันซะเลย - ไปกันหมู่มากคงดูไม่น่าเกลียดมากนัก แวะไปเยี่ยมเยียนบ้านซักจัง ที่ Nagoya ซะ 2 วัน... อืมมม ดีๆๆ แผนนี้ใช้ด้ายย

พอทางบ้านซักจังรู้ว่า จะมีแขกมาที่บ้าน ก็ตื่นเต้นกันใหญ่เหมือนกันครับ เพราะไม่ค่อยได้ต้อนรับแขก(คนสำคัญ) ซักเท่าไหร่ พอไปถึง ก็เจอคุณแม่, น้องชายซักจัง กับภรรยาเค้าครับ ซึ่งน้องชายเค้าพูดภาษาอังกฤษใช้ได้เลยทีเดียว ก็เลยสอบถามประวัติ + การท่องเที่ยวในญี่ปุ่นแบบ คร่าวๆ ลดความเกร็ง และ เครียดของผมไปได้ระดับนึงเลยครับ พอใกล้ๆ อาหารเย็น คุณพ่อซักจังก็กลับบ้านครับ... ใจเต้น ตุ๊มๆ ต่อมๆเลย จะมามุขไหนว้า

พอเดินเข้ามาถึงบ้านแค่นั้นแหละ...
Tadaimaaa~~ Mina san (กลับมาถึงบ้านแล้วคร้าบบบ)
Okaerinasaiii~~ (ยินดีตอนรับกลับบ้านค้า)

ไอ้เราก็เงียบๆ อึ้งๆ เพราะตอนนั้นยังพูดไม่เป็น

พอคุณพ่อเจอหน้าพวกเราชาวต่างแดนแค่นั้นแหละ... Ohh!!! "Good Morning!!!" มอร์นิ่งอารายหว่า... จะ 2 ทุ่มอยู่ละเนี่ย - ฮากันไป 1 ช็อต - I welcome you to Japan!!! เพิ่งมารู้ทีหลัง ว่าคุณพ่อ เตรียมพูดภาษาอังกฤษไว้ต้อนรับพวกเราเลยทีเดียว ดีใจจัง

มื้อเย็นวันนั้น ถือว่าเป็นชุดซูชิที่ใหญ่ที่สุดเท่าที่ผมเคยเห็นเลย เพราะคนญี่ปุ่นเชื่อว่า เวลามีแขกมาที่บ้าน ต้องต้อนรับให้ดีที่สุด

เริ่มต้นด้วยผัดผักอะไรซักอย่าง กับ ปลาไหลย่าง + ข้าว
Unagi


และชุดซูชิมหึมา
Sushi1


อีก 1 ชุดครับ
Sushi2


รู้สึกผิดมากๆ ที่วันนั้นพวกเราไม่สามารถกินมันทั้งหมดได้ มันเยอะมากๆ จริงๆครับ แถมกินเบียร์เข้าไปด้วยอีก - อืดดดด

จากนั้นก็คุยๆๆๆ กัน อังกฤษบ้าง ญี่ปุ่นบ้าง โดยมีซักจัง และ น้องชายคอยเป็นล่ามให้ครับ - สรุปแล้ว ก็ HaPpY EnDiNg อีกเช่นกันครับ

Nagoya


จากนั้น ทุกๆครั้งที่ผมไปเที่ยวญี่ปุ่น ก็เป็นต้องแวะไป Nagoya ทุกครั้งครับ พูดคุยกับ Otosan, Okasan รู้เรื่องบ้าง ไม่รู้เรื่องบ้าง... แต่อย่างน้อย ไปให้เค้าเห็นหน้า ให้เค้ารู้ว่า เราจริงใจกับลูกสาวเค้า ก็ยังดีครับ




 

Create Date : 06 พฤศจิกายน 2552
2 comments
Last Update : 6 พฤศจิกายน 2552 13:28:41 น.
Counter : 4229 Pageviews.

 

สวัสดีค่ะ ยินดีด้วยนะคะ
สำหรับการเยี่ยมครอบครัวของทั้งสองฝ่าย
ที่เป็นไปอย่างราบรื่นไม่มีปัญหา
ดูทางฝ่ายหญิงครอบครัวเค้าโอเคดีนะคะ
อุตส่าห์ไปฝึกภาษามาต้อนรับ น่ารักดีอ้ะ
พูดผิดนิดๆ หน่อยๆ หยวนๆ เนอะ เราเข้าใจเจตนาเป็นพอ อิอิ
คงเหมือนพัชแหล่ะ ตอนไปญี่ปุ่นครั้งแรก
ยังสวัสดีผิดเวลาเลย แทนที่จะพูดคอนนิจิวะ ดันพูดเป็น คอมบังวะ ซะงั้น

ปกติมักเห็นแต่เรื่องราวสาวไทยกับหนุ่มยุ่น
เพิ่งเคยได้ยินเรื่องหนุ่มไทยสาวยุ่นก็คราวนี้หล่ะ
อย่าลืมมาอัพเดทเรื่องราวต่อล่ะค่ะ เอาใจช่วยนะคะ

 

โดย: Koneko-chan (GutChy ) 30 พฤศจิกายน 2552 14:14:00 น.  

 

ผ่านไป 1 ปีเต็มแล้ว
ยังไม่เห็นมาเล่าต่อเลยครับ
เป็นอย่างไรบ้างครับ..

 

โดย: ติ๊ก (ปูเป็น ) 30 ธันวาคม 2553 0:34:56 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 


CharliePapa
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




[Add CharliePapa's blog to your web]