เช้าวันนี้รู้สึก...

เหงา... จนอยากจะร้องไห้
น้ำตาที่ไหล... ห้ามมันไว้ไม่ทัน

เกลียดความรู้สึกที่ย้ำว่าเราอ่อนแอ
หลายครั้งก็บอกว่านี่จะเป็นครั้งสุดท้าย
..สัญญา..
แต่ทำไม่เคยได้ซักที

ไม่เคยเรียกร้อง ขออะไร
เพราะกลัวใจจะแบกรับความเจ็บปวดไม่ไหวเมื่อผิดหวัง
แต่แล้วทำไม ถึงไม่ชินชา.. เมื่อเป็นคนเลือกเองว่าจะอยู่เพียงลำพัง
...แล้วจะไปโทษใคร...



สายลมที่แสนเหน็บหนาว พัดราวจะเตือนให้กอดกัน
..สำหรับใครซักคนนั้น คงจะรู้สึกขอบคุณ..
ที่ได้ทำให้รู้.. ว่าความอบอุ่นมันมีค่ามากแค่ไหน

สายลมอันแสนเหน็บหนาว ที่พัดราวกับเตือนให้กอดกัน
..สำหรับใครอีกคนนั้น มันหนาวไปถึงหัวใจ..
ที่ได้ย้ำให้รู้.. ว่าความอบอุ่นมันสำคัญขนาดไหน


....มันก็ยังคงพัดต่อไป เร่งเร้าให้เราตามหามัน....

" ความอบอุ่น ของหัวใจ "



((วันนี้เน่าแค่นี้55555555))



Create Date : 14 มิถุนายน 2554
Last Update : 14 มิถุนายน 2554 0:19:27 น.
Counter : 364 Pageviews.

1 comments
  
- - พักหัวใจในหล้า...ใต้ผ้าห่ม
- - หลังดื่มนม...นอนซะ...จะไม่ฝัน
- - เช้าพรุ่งนี้...ใช้สิทธิ์...คิดถึงกัน
- - เพ้อรำพัน...Go far far มาทำไม??





โดย: go far far วันที่: 14 มิถุนายน 2554 เวลา:4:20:26 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Bel_Lu
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



偶然という名の運命 そんな出逢いだからこそ๐ 何気ない瞬間を 今日からは かけがえのない瞬間に๐ 永遠にともに いつの日も どんなときも๐
มิถุนายน 2554

 
 
 
1
2
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
15
16
17
18
19
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
 
 
14 มิถุนายน 2554